Wilhelmina boys veteranen - nederwetten veteranen : 2 - 4 ( ruststand 0 -2 )

Zaterdag 14 September. Matchday! Om 16:45 is het weer zover en spelen we de eerste thuiswedstrijd van het seizoen. Het is lekker voetbal weer en we hebben er zin in. Ook deze week weer zijn er veel afmeldingen en hebben we zelfs een late afmelding van Thijs voor wie het griepseizoen wel erg vroeg begonnen is dit jaar. Beterschap voor Thijs en op zich goed voor het vertrouwen dat hij ook een lijstje aanvoert, helaas niet het goede lijstje ;-).

Wat kunnen we vandaag verwachten in de wedstrijd tegen Nederwetten? Zoals wel vaker hebben ze een redelijk jonge selectie bij zich, maar aangezien wij zelf ook “doorgeselecteerd” hebben hoeven we dit jaar van niemand te verliezen….althans dat denken we zelf. Vorige week hebben we een goede pot op de mat gelegd en met dank aan twee gastspelers ook de overwinning nog naar ons toegetrokken.

In de kleedkamer heerst er een opperbeste stemming en als dan ook Setz zich nog op tijd meldt is er geen vuiltje aan de lucht, zou je denken. De opstelling wordt bekend gemaakt op het whiteboard en voor sommige spelers die van VetB zijn overgekomen, maakt deze voorbereiding behoorlijk wat indruk. De laatste keer dat Bart dit heeft meegemaakt is heuuuul lang geleden…..toen stond Mia nog achter de bar. Aykut merkt tot zijn verbazing op dat zelfs Tinus nog voetbalt en niet alleen voor de begeleiding bij het team is. Dit komt Aykut duur te staan en waarschijnlijk zal dit een aantal basisplaatsen kosten aldus de Nestor van ons team.

Over na de wedstrijd. We spelen best goed en verzorgd voetbal en het spel speelt zich met name af op het middenveld af en de WB hebben het beste van het spel. Uit het niets komen we in de 29ste minuut op achterstand omdat er een bal verkeerd door het midden wordt gespeeld, welke onderschept wordt door de spits van Nederwetten die vervolgens rustig afrondt. De WB pakken het spel weer op en wordt RvA onterecht afgevlagd voor buitenspel waardoor zijn boogbal over de keeper afgekeurd wordt. 5 minuten na de 0-1, wordt het dan 0-2 omdat de buitenspelval niet goed functioneert en de aanvaller van Nederwetten de 16 in kan dribbelen 2 spelers voorbij loopt en rustig de 0-2 binnenschuift. De WB zijn duidelijk toe aan rust. Tijdens de thee wordt het e.e.a. geanalyseerd en zijn we voornemens om de wedstrijd te kantelen. In de 44ste minuut krijgen we een penalty omdat de tegenstander de bal met de hand raakt tijdens een duel in de 16. Stefan schiet de bal rustig binnen en we hebben de aansluiting gevonden. Nu is het zaak om door te gaan en het koppie erbij te houden. Helaas lukt dit niet en staat het 3 minuten later alweer 1-3. Ondanks de achterstand hebben we nog steeds het gevoel dat we de wedstrijd in ieder geval niet hoeven te verliezen. In de 55ste minuut wordt een hele mooie aanval van de boys bekroont met de verdiende 2-3. De bal gaat van Stefan, naar Ilja en dan naar Rik, die goed voorgeeft waarna Aykut via de paal inkopt. In het laatste kwartier gaan we aanvallender spelen, maar weten we het overwicht in het veldspel niet om te zetten in de verdiende 3-3. In plaats van een gelijkspel, lopen we in de 70ste minuut nog tegen de 2-4 aan waarna Jan (die overigens een hele goede wedstrijd floot) besluit af te fluiten omdat de eer toch niet meer te redden was. Resume, lekker voetbalweer, bij vlagen goed voetbal, te weinig kansen afgemaakt en teveel persoonlijke fouten leiden ertoe dat we helaas de eerste thuiswedstrijd niet hebben kunnen winnen. Toch hebben we een lekker potje gevoetbald en mogen we het volgende week weer proberen tegen Nijnsel. Tot zover….tot volgende week!

emk veteranen - Wilhelmina boys veteranen 1 - 2 ( ruststand 1 - 0 )

Zaterdag 7 september van het jaar 2024 en wij veteranen staan er qua spelers aantal goed op bij aanvang van het nieuwe seizoen.

Op papier 23 spelers, wat een geweldige luxe, wat kan ons nog gebeuren zou je zeggen.....

Nou 11 afmeldingen om precies te zijn en dus precies 12 spelers om een uitwedstrijd tegen EMK te gaan spelen.  Gelukkig had Leon Baeten vorige week met ons mee getraind en had daardoor zoveel zelfvertrouwen gekregen dat hij onze coach op vrijdag een appje stuurde met de vraag wat hem een basisplaats zou kosten.... Op dat moment konden we nog niet beseffen dat we Leon een dag later hard nodig zouden hebben. 

Bij vertrek van ons sportpark zagen we Bartje S. lopen en eigenlijk als geintje bedoelt, werdt aan hem gevraagd of hij niet mee wilde doen.Dat wilde Bart wel en zo hadden we dan toch 14 spelers. Vroeger was Bart zijn sporttas een AH boodschappentas, vandaag kwam hij opdraven met zijn voetbalspullen in een luiertas.....

Voordeel van de uitwedstrijd tegen EMK in september spelen, is dat het veld er behoorlijk goed bij lag. Nadeel was wel dat we de laatste hete zomerdag van het jaar meemaakten en het met de minuut heter cq drukkend warmer werd. Gelukkig voor onze Boys kregen ze in zowel de eerste als de tweede helft een drinkpauze. En die hadden ze wel verdiend, want het spelbeeld was zeker in de eerste helft behoorlijk eenrichtingsverkeer. Richting EMK doel welteverstaan. Eigenlijk bizar dat EMK 1 keer echt dreigend voor ons doel kwam en door een klein slippertje van Bart op 1 - 0 voorsprong kwam. Gezien de kansenverhouding voor rust had de ruststand eigenlijk 1 - 3 moeten zijn, maar scoren bleek een probleem voor onze Boys.

In de tweede helft wederom het meeste balbezit voor ons, de dreiging werd steeds groter en dus kon de gelijkmaker niet uitblijven. Een diepe bal van Paul op Bart en die lopte de bal in 1 keer over de keeper heen, verdiend 1 - 1.

Daarna kwam Leon weer binnen de lijnen en omdat hij goed tot rust was gekomen in de schaduw van het bosje in Nuenen, kwam hij gedreven en scherp binnen de lijnen.

Een paar minuten voor tijd een goede bal van Stefan op Leon en die werkte als een echte spits af, eindelijk een verdiende 1 - 2 voorsprong. Was de wedstrijd daarmee gespeeld ? Nee, EMK was geknakt, maar enkele grote kansen voor ons werden helaas gemist, de grootste was voor Leon, hij schoot de bal veel te hard en hoog in en het is nu nog de vraag of ze de bal van Leon of van Brian Brobbey gevonden hebben....

Overeenkomst is dat beide spitsen een bal huizenhoog over schoten.

Na de wedstrijd was de sfeer in de bloedhete kleedkamer opperbest, maar deze razende reporter moest meteen door naar de volgende wedstrijd, Oranje tegen Bosnië-Herzegovina in het mooie Philips Stadion.

Volgende week thuis tegen Nederwetten veteranen, op het moment van schrijven stond het aantal afmeldingen alweer op 8, benieuwd wat de opstelling volgende week zal zijn..........

 

veteranen weekend carihuela 2024 :

 

Het was weer zover, met een mooi groepke van 12 man ff cultuur snuiven in Spanje 🇪🇸 - Malaga en Carihuela, mooi weer in het vooruitzicht dus we hadden er zin in 👍

 

Vrijdag 31 mei rond half 8 verzamelen op Eindhoven Airport .. de eerste biertjes 🍺 werden daarmee al op tijd genuttigd, John R nog ff een strakke bril gekocht we zijn er klaar voor 👍

 

Tegen half 2 hebben we de sleutel 🔑 van de kamers .. geweldig zien ze eruit met Sea view het mocht weer wat kosten 😜korte broek / slippers aan en naar het terras en aan de Tappas.

Na de nodige biertjes en wat eten door naar terras 2 met een DJ, heerlijk weer en goed gezelschap.. daarna hapje eten 🍽️ en op tijd naar bed .. wat een topdag 👌

 

‘s morgens werden we voor kamer 209 op tijd gewekt ..7.30 u door Tinus .. eruit pluk de dag , er was geen ontsnappen aan en zo zat kamer 209 al voor 8.15 u aan het ontbijt. De zaterdag stond er een fiets tour door Malaga op t programma dus de bus in met elkaar. Na wat vooroverleg op t terras nam Wendy ons mee en voorzag ons van wat cultuur informatie.. uiteindelijk kwamen we in een vissersdorp terecht waar we na wat tappas de Mr Aperol verkiezing ( niet gewonnen 🥇) en wat nieuwe biertjes 🍺 weer terug aankwamen in Malaga vanuit daar weer terug naar Carihuela de groep viel wat uiteen , Real Madrid won de CL 🏆en ‘s avonds bleef t voor sommige onder ons nog lang onrustig.

 

De zondag 8.30 u kamer 209 mocht uitslapen van Tinus .. eruit en naar t ontbijt 🥞 alles nog gesloten maar we kwamen uit in Benamaldena waar we voornamelijk naar Tinus hebben zitten luisteren 👂.. veel meegemaakt die jongen hahaha

 

De groep werd weer herenigd op t terras waarna sommige van plek gingen verzitten en sommige ff naar het zwembad 🏊 gingen .. top weer ☀️🌞 afsluitend de rest op t terras opzoeken , en hapje eten 🍽️.. prima 👌 de rijst moet alleen nog komen en Ted had niet zijn eet schoenen aan 😜

 

Het was weer een top weekend 👌

Lekker gegeten , gedronken , gelachen en maar paar keer hetzelfde verhaal gehoord 😂 bijgepraat over de Torremolinos Gay Week en bijna een heel vissersdorp gekocht en dat onder een heerlijk zonnetje ☀️

 

En sorry Thijs dat het verslag wat op zich liet wachten 😜

 

Tot de volgende reis

 

P.S. : onder het kopje foto's en video's staat een verslag van onze Torremolinos reis !

 

De razende reporter

Wilhelmina boys ve1 - emk ve1 : 4 - 3 ( ruststand 2 - 2 )

Vandaag de allerlaatste wedstrijd van het seizoen en gelukkig mochten we thuis weer eens de kunststof wei in. De vorige 2 thuiswedstrijden werden helaas afgezegd door onze tegenstanders vanwege te weinig spelers en daardoor was de wedstrijd tegen Best Vooruit de laatste keer dat we thuis hebben gespeeld, bijna 2 maanden geleden, op zaterdag 16 maart....

Het afmeldspook was deze week weer erg vervelend en daardoor heeft Tinus weer een drukke week achter de rug, gelukkig dacht onze keepert Frans mee en had hij Remo en Mike Smit geregeld. Veteranen B speelde niet en daardoor wilde Erik Hankel ons wel helpen. En gelukkig bleek de hamstringblessure van Winfred mee te vallen en was zelfs hij er gewoon bij. Al met al dus " gewoon "14 spelers, ideaal voor een trainer. Tenminste voor deze trainer dan.

Voor de wedstrijd kon beginnen hebben we wel een tijdje moeten wachten, want EMK was de shirts vergeten....

Hadde wij met Mike en Remo 2 vrij jonge veteranen, EMK had er wel 4 bij. We moesten dus weer eens ouderwets aan de bak. Maar eerlijk gezegd, dat hebben we ook gedaan. Was de wedstrijd tegen RKGSV onze slechtste wedstrijd van het seizoen, deze wedstrijd hebben we ons weer behoorlijk opgericht. Strijd en bij tijd en wijle behoorlijk goed voetbal, het was leuk om te kijken.

De wedstrijd ging de eerste 9 minuten redelijk gelijkopgaand zonder echt kansen voor beide teams. In de 10e minuut was daar ineens Alex die met een prima pass Erik H. 1 op 1 met de keeper zette en Erik werkte prima af, 1-0 voor de Boys. Niet lang daarna wederom een prima kans voor ons, maar de keeper redde goed.

Daarna een wat mindere fase van ons en een tegenstander die er een paar keer de turbo opzette en 2 prima voorzetten afleverde en voordat we het wisten stonden we 1-2 achter. In de 31e minuut was het Pelle die een prima diepe bal op Mike gaf en hij werkte secuur af, 2-2 wat ook de ruststand zou zijn. 

In de rust een paar omzettingen om vooral hun Speedy Gonzalez uit de wedstrijd te spelen en wie anders dan Winfred om dat uit te voeren. Ondanks dat hij niet voluit kon aanzetten voerde hij die taak weer met verve uit.

Na rust was er in de 42e minuut het hoogtepunt van deze wedstrijd, Ilia kreeg de bal op eigen helft aangespeeld, zette zijn turbo erop, speelde een aantal tegenstanders uit en stond ineens 1 op 1 met de keeper van EMK en vondt het tijd voor zijn eerste veteranengoal en die maakte hij ook prima af. Ilia heeft ons dit seizoen versterkt en is een prima aanwinst gebleken, niet alleen als speler maar zeer zeker ook als mens.

Waarschijnlijk was iedereen nog met zijn hoofd bij Ilia's goal want vanaf de aftrap maakte EMK de 3-3....... Daarna leek de wedstrijd op een gelijk spel te eindigen, maar gelukkig dachten Remo en Mike daar anders over, een prima bal van Remo naar Mike en sterk afronden van Mike betekende de 4-3 voorsprong voor ons en dat bleek ook de eindstand te zijn.

Wederom winst en het seizoen bekijkend mogen we concluderen dat we gewoon een prima seizoen achter de rug hebben !!

Vandaag was het de laatste wedstrijd als veteraan voor Alexander, Perry en Roeland. Gelukkig hebben ze alle 3 vandaag nog mee kunnen doen en nemen ze afscheid met 3 punten. Op een later tijdstip zullen we ze alle 3 nog in het zonnetje zetten. Dank jullie wel voor alles mannen !!

Erik, Mike en Remo, dank jullie wel dat jullie ons vandaag hebben willen helpen, SUPER !!!

 

rkgsv ve1 - wilhelmina boys ve1 : 4 - 1 ( ruststand 2 - 1 )

Tja, over deze wedstrijd kunnen we heel kort zijn.... Tijdens de warming-up en de eerste helft stromende regen, slecht voetbal en veel blessures. Nee, het was niet onze wedstrijd vandaag. Tinus was weer heel de week bezig geweest met spelers regelen en gelukkig waren vader en zoon van Meeuwen, Edwin en Milan, bereid om ons te helpen. Met 14 man op pad, vooraf ideaal voor een coach, achteraf eigenlijk net niet genoeg.

Geen uitgebreid verslag deze week, daarvoor is er gewoon te weinig positiefs te melden. Met afstand onze slechtste wedstrijd van dit seizoen, en eerlijk is eerlijk, ook een tegenstander die het balletje wel erg makkelijk rond liet gaan. 

Blessures van Edwin, Mark en Winfred waren nog wel de grootste smet vandaag, voor Edwin en Winfred is het voorlopig rust houden, Mark misschien zaterdag weer. Laten we het hopen, want het aantal afmeldingen voor aanstaande zaterdag loopt nu al de spuigaten uit....

Complimenten voor het team zijn wel op zijn plaats, want ondanks de slechte wedstrijd werd er wel hard gewerkt en speciale complimenten voor Perry, Roeland en Sander die ondanks lichamelijke ongemakken het team niet in de steek lieten en gewoon weer het veld ingingen. Respect mannen !!

Nu op naar zaterdag, de laatste wedstrijd van dit seizoen, thuis tegen EMK. Leuke tegenstander om iets recht te zetten en het seizoen goed af te sluiten.

 

Nuenen VE1 - wilhelmina boys ve1 : 2 - 2 ( ruststand 1 - 2 )

Omdat onze wedstrijd van vorige week zaterdag, thuis tegen Beerse Boys, helaas niet doorging omdat Beers niet genoeg spelers had, was er de hoop bij de technische staf dat we vandaag met een flinke selectie op pad zouden gaan naar Nuenen. Maar zoals wel heel vaak de laatste tijd, pas als de wedstrijd begint, weten we hoeveel spelers we precies hebben. Op vrijdagavond nog 14 spelers voor de zaterdag, een dag later zijn het er nog maar 12. En dat met het mooie weer, het vermoeden dat we best wel wat mooiweer voetballers hebben, gaat nu ook niet meer op.

Maar 12 man, we moesten het er maar mee doen. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ze er wel het beste van hebben gemaakt. Was Nuenen A de laatste jaren een team wat ons redelijk lag, enkele verjongingen bij hen hebben ervoor gezorgd dat het toch weer een team is wat moeilijk te bestrijden is. Zeker gezien onze thuiswedstrijd die helaas met 1-3 verloren ging.

Het wedstrijdbeeld van deze middag was dat Nuenen aanvallend veel van plan was, maar door positioneel goed te staan door ons en erg veel slordige passes van Nuenen zelf, wij in de omschakeling vaak de bal hadden en er ook regelmatig erg gevaarlijk uitkwamen. In de 5e minuut een verre uittrap van onze gelegenheids keeper Mark op Stefan die de bal heel goed meenam en alleen op de keeper afging en het koelbloedig afmaakte, 0 - 1. Het verdere beeld van de eerste helft bleef hetzelfde, Nuenen het meeste balbezit en wij in de omschakeling dreigend. In de 25e minuut opnieuw een uitval van ons, de bal komt bij Stefan die uitwijkt naar de linker cornervlag, het overzicht bewaard en de bal perfect voorgeeft op Harold die helemaal vrijstaand de bal goed binnenkopt, stand 0 - 2. Twee kansen, twee goals, het is wel eens anders geweest. En dan in de 31e minuut vanuit het niets een lange bal van achteruit van Nuenen, de bal vliegt over alles en iedereen heen en plots is het 1 - 2. Één moment niet opletten en het is ineens een andere wedstrijd. 

In de rust zijn we voor de verandering eens niet naar binnen gegaan, gewoon aan de zijlijn even een moment van rust om iets te drinken. Perry moest helaas na rust naar Utrecht en daardoor kwam onze enige wissel, Teddepet, in het veld. Gelukkig was Kaylee er weer ens bij en zou zij de 2e helft vlaggen. Ook bij Nuenen een aantal wissels en omzettingen en daardoor toch wel een ander wedstrijdbeeld. Nuenen had nu ook echt meer de bal en was vaak op onze speelhelft te vinden. Werden ze echt gevaarlijk..... Nee dat toch niet. Dreigend waren ze wel, maar in de omschakeling hadden we ze vanmiddag veel meer pijn moeten doen. Waren we in de eerste helft messcherp voor de goal, in de 2e helft was dat helaas een stuk minder, anders hadden we ze een ouderwets pak billenkoek kunnen verkopen.

Halverwege de 2e helft gaat Stefan alleen op de keeper af, krijgt teveel tijd om na te denken, omspeelt de keeper, deze valt op Stefans benen en hij valt dus ook. Een 200 procent penalty, maar de scheidsrechter besloot vanuit de middencirkel te beslissen dat er niks aan de hand was.....

Rumoer alom en na voortdurend, terecht, commentaar vanaf onze bank, besluit hij af te fluiten. Volgens hem was het een schwalbe en was hij niet gediend van commentaar. Zelfs de reservespelers van Nuenen gingen zich ermee bemoeien en de sfeer werdt zelfs onvriendelijk. Gelukkig besloten de 22 spelers op het veld de scheids over te halen en ging de wedstrijd toch weer door. De voorspelling bij ons op de bank dat Nuenen wel een penalty zou krijgen later in de wedstrijd zou helaas uitkomen......

In de 60e minuut was het zover, onze laatste man dwingt hun spits richting achterlijn en wil de bal wegtrappen. Helaas voor ons trof hij niet de bal, maar zijn tegenstander. Penalty. Volledig terecht, al was Tinus het daar totaal niet mee eens. De penalty is gegeven en wordt binnengeschoten waardoor de tussenstand 2 - 2 is.

Nuenen wil meer, maar de kansjes blijven voor ons. En dan in de 69e minuut is het Maikel die van 20 meter de kans krijgt om te schieten, de bal bijna perfect plaatst, maar helaas voor ons de binnenkant van de paal raakt en de bal weer terug het veld in gaat. Jammer, want een overwinning was verdiend geweest en zeker nog een lange neus richting scheidsrechter geweest. Het mocht helaas niet zo zijn.

Een compliment voor de 12 spelers is zeker op zijn plaats, want ze hebben hard gewerkt en een prima resultaat gehaald. Na de wedstrijd bleek het echter bijltjesdag voor ons team, want helaas gaan we na dit seizoen noodgedwongen afscheid nemen van een aantal spelers.

Perry is zoals bekend bezig aan zijn laatste seizoen, maar vandaag hebben Alexander en Roeland beide bekendgemaakt door lichamelijk malheur te gaan stoppen. Ook is er een kans dat Maikel trainer wordt van de JO19-1 van SBC en in dat geval zullen we ook hem moeten missen.

Het worden drukke maanden voor ons kader om vervangers voor hen te vinden, hopelijk denkt iedereen mee over vervangers. Maar eerst weer op naar komende zaterdag, thuis tegen het altijd lastige Brabantia, hopelijk met meer dan 12 spelers.

 

oirschot vooruit ve1 - wilhelmina boys ve1 2 - 2 ( ruststand 0 - 0 )

 

Gezien het feit dat onze websitebeheerder, Ron op maandag onder het mes moet voor een naar eigenzeggen “penisverlenging”, ligt er wat druk op het snel schrijven van het verslag. Maar gelukkig viel Max Verstappen al in de vierde ronde van de GP van Australië uit, waardoor de schrijver van dit verslag net iets meer tijd heeft om een paar woorden op papier te krijgen.

Na een geweldige teamprestatie met de winst op BV nog in onze gedachte staat vandaag de volgende streekderby op het programma en wel tegen het groen witte Oirschot Vooruit. We hebben er allemaal zin in en ondanks het onstuimige weer is de sfeer in de kleedkamer opperbest. Het gaat zoals gewoonlijk nergens over, maar er wordt nog wel even vermeld dat Ellen (vrouw van de schrijver) deze week lekker…………bezig was in de sportschool. Na het opvragen van verdere details werd de informatie niet beter behalve dat er kennelijk in haar k**t een washandje terug te vinden zou zijn. Uiteraard bedoelen we hier het woord “kuit”. Zoals gezegd het ging weer helemaal nergens over.

Daarna geeft Tinus nog het goede advies dat de Voltaren, die voor elke wedstrijd rijkelijk gesmeerd wordt, niet tot in de poepert moet. Daar heeft Tinus namelijk wel iets ander voor waardoor we nog harder zouden gaan lopen.

Na lang treuzelen ging iedereen dan toch maar naar buiten om warm te lopen. Het weer was echter nogal onstuimig met regen- en hagelbuien die elkaar afwisselden en een harde frisse wind. Als gevolg daarvan stonden de meeste spelers te schuilen in de dug-out….zoals bouwvakkers in een keet. Een enkeling stond wel op het veld waaronder Marcel P, om de keeper warm te schieten.

Over tot de wedstrijd. Daar kunnen we eigenlijk kort over zijn. De eerste helft was slordig aan beide kanten. Laag tempo, veel balverlies van beide kanten en weinig noemenswaardige wapenfeiten. Een schaarse doelpoging van Roeland die na een assist op goal schoot, maar zijn inzet gekeerd zag worden door de goede keeper van Oirschot. Wat wel een verschil was tenopzichte van de vorige ontmoeting met Oirschot is dat ook zij op meerdere plaatsten wat verjongingen hadden doorgevoerd, waardoor het een lastiger te bespelen tegenstander was. De tweede helft begonnen we beter en een stukje feller waardoor we meer kansen kregen. In de 40ste minuut was uiteindelijk onze nieuwe aanwinst Patrick B. die na een assist van achteruit schuin op de goal af kon lopen. Roeland was goed meegelopen, maar in plaats van voor te geven schoot hij verrassend in de korte hoek en liet daarbij de keeper kansloos. 0-1 voor de WB. Een terechte tussenstand. We bleven goed voetballen en kregen duidelijk meer overwicht en creëerden nog een paar kansen. Ongeveer 5 minuten later kreeg Oirschot Vooruit een corner, die over alles en iedereen bij de tweede paal terecht kwam en makkelijk binnen gelopen kon worden door de tegenstander. Een echte “frotgoal”, maar goed, die tellen ook. We pakten de wedstrijd goed op en hadden een paar goede aanvallen, waarbij Roeland nogmaals in stelling werd gebracht, maar wederom bracht de keeper redding en keerde een onmogelijke bal met zijn vingertoppen via de paal weer uit de goal. In de 59ste minuut werd Stefan diep gestuurd en wist 1 tegenstander van zich af te schudden, maar de weg naar de goal was nog lang. Met een bekeken boogbal van buiten de punt zestienmeter gebied werkte hij de bal mooi achter de keeper die net iets te ver voor zijn goal stond. 1-2 en wat kon er nu nog mis gaan? Lekker rustig uitvoetballen en op de counter proberen de 1-3 te maken. Echter was het de Griekse plaaggeest van Oirschot Vooruit die 1 keer aan de aandacht van een goed spelende Ilia te ontsnappen waarna de spits knap in de verre hoek onze invallende keeper René B. wist te verschalken. 2-2 in de 64ste  minuut. Uiteindelijk was dit ook de eindstand en moesten beide partijen de punten delen. Op basis van de tweede helft had er meer in gezeten, maar goed het is niet anders en we kunnen onze lange ongeslagen reeks gewoon nog voortzetten. Patrick B. en Rene B. bedankt voor het meedoen en op naar de volgende wedstrijd na het paasreces.

Wilhelmina boys ve1 - best vooruit ve1 :  3 - 1 ( ruststand 2 - 0 )

 

Wat begon als een normale zaterdag werd uiteindelijk een Euforische zaterdag voor  Wilhelmina Boys VE1. Hoe dat kwam, heb ik (hopelijk) kort samengevat. Als Niels vd S deze wedstrijd had moeten samenvatten dan was hij nu nog aan het schrijven. Dat zou overigens zeer terecht zijn gezien het verloop van de wedstrijd en de vele noemenswaardige momenten.

Volgens mij zijn we met een van onze beste seizoenen bezig, gezien de resultaten en het voetbal dat we op de mat leggen. En niet te vergeten onze teamspirit en tactisch brein Ron B. Goed gebruind en uitgerust, speciaal uit Mexico over komen vliegen om bij deze grote wedstrijd aanwezig te zijn. Hij heeft er de nodige vlieguren opzitten. De route heen ging met een tussenstop op Jamaica, maar dat was blijkbaar iets te kort om daar “De bloemetjes buiten te zetten”. Goed dat je er weer bent Ron, want ik had begrepen dat Greenpeace onderweg was omdat er daar een walrus aangespoeld zou zijn. (nou, zo kan ie wel weer).

In het kleedlokaal was de sfeer ontspannen en werd er als vanouds wat lol getrapt. Kan iemand Sander alvast informeren of we de volgende wedstrijd op kunstgras of natuurgras spelen? Hij had in ieder geval 2 schoenen bij zich. Tja Sander, dat is wel handig. Want met 1 schoen is nogal lastig voetballen. Zo was iedereen aardig wakker en scherp met opmerkingen. Hopelijk hadden we ons kruit niet te vroeg verschoten. Want het echte werk moest nog komen.

Met de goede uitwedstrijd tegen BV nog in ons achterhoofd wisten we dat het een keer zou gaan gebeuren. Vandaag misschien? We hadden in ieder geval weer een aardig team op de been kunnen brengen. En BV had zo te zien ook geen grote personele problemen, met een op papier sterk team. We weten in ieder geval waar we aan toe zijn en wat we moeten doen. Scherp en geconcentreerd blijven en elkaar coachen. Vanaf het beginsignaal (van de goed leidende Jan) was het spelbeeld duidelijk en zoals verwacht. BV probeerde via strakke ballen de spitsen in te spelen en direct te kaatsen op de opkomende middenvelders. En wij probeerden door lange ballen de ruimte achter hun verdediging onze spitsen te bedienen.

BV kon eigenlijk alleen maar gevaar stichten uit corners en vrije trappen. Tot echte grote kansen kwam het niet. Onze verdediging stond weer als een huis, en Frans was weer als vanouds (helaas in de 2e helft door een hamstringblessure naar de kant). Zo kreeg de spits van BV (Bart J) geen poot aan de grond tegen de sterk spelende Mark S. Wij daarentegen kregen voorin wat ruimte. Die ruimte werd goed benut door Stefan K. Hij kwam aan de linkerkant goed door en tegen de achterlijn aan verschalkte hij de keeper door de bal in de verre hoek te schuiven.

BV begon te morren, dat is een goed teken want dat kwam hun spel niet ten goede. Hun verdediging stond niet op te letten waardoor Winfred R een lange bal op Stefan K kon geven. Hij benutte de ruimte die hij kreeg en kwam 1 op 1 op de keeper die hij kansloos liet. 2-0. Dat was ook de ruststand.

In de rust konden we de boel weer op scherp zetten want we wisten dat BV de 2e helft nog meer aan ging dringen. Want ze moesten wel. Met een tactische omzetting, een prima idee van Alexander,  begonnen we aan de 2e helft. Het spelbeeld was zoals verwacht. Zij dringen aan, en wij zorgen ervoor dat de boel achterin dicht blijft en proberen ze met uitbraken te verrassen. Door een overtreding kregen ze een vrije trap dichtbij de 16 meter. Die kans liet Bart J zich niet ontgaan en schoot de bal hard en laag in de hoek. 2-1. Na die goal bleven we goed georganiseerd voetballen en hielden we knap stand. Omdat zij ver naar voren stonden, ontstond er ruimte achter hun verdediging. Veteranen debutant Patrick Bos kreeg de bal van achteruit ingespeeld en begon richting de 16 meter te lopen, hij legde de bal goed breed op Maikel S die de bal onberispelijk binnenschoot. 3-1.

Na die 3-1 kwam het verder niet tot grote kansen en hadden we de overwinning in de tas. De overwinning werd door sommige gevierd of dat we kampioen waren geworden, dan kun je zien hoe belangrijk het is om toch ook af en toe van BV te winnen. Want dat gebeurt (helaas) niet vaak. Maar wie weet is dat vanaf nu omgedraaid. Het blijven altijd aparte wedstrijden op het scherpst van de snede.

In de kantine konden we de overwinning in stijl vieren met een hapje en een drankje. Ook namens de ouders van Sander vd S die ons trakteerde op snacks ed. Bedankt !! en natuurlijk Patrick B bedankt dat je ons hebt kunnen helpen. Hopelijk smaakt dat naar meer ?

Volgende week staat de uitwedstrijd tegen Oirschot Vooruit op het programma. Zou mooi zijn als we de goedelijn door kunnen trekken. Zoals we wel eens roepen; WIE STOPT DEZE TREIN !!

nederwetten ve1 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 2 ( ruststand 1 - 1 )

 

Vandaag, zaterdag 9 Maart, de uitwedstijd tegen het altijd lastige Nederwetten. 

Vandaag een vreemde, ongewone situatie, Tinus startte met een opgetogen bericht .. vrijdag nog maar 12 man, zaterdag morgen 15 man, de aanmeldingen stroomden binnen, tot groot genoegen van Tinus en het Team uiteraard. 

Vandaag zonder onze steun en toeverlaat, onze Coach RB, die geniet van een welverdiende vakantie in Mexico, tja niet dicht bij de deur. 

Op de foto's te zien had hij het naar zijn zin, tussen de overige aangespoelde walrussen viel onze Bruine Walrus ( uitstervend ras ) wel op en hij had nog een aanvoerdersband om ook. Ron nog ff lekker genieten van je Vakantie.

Even afwachten hoe het zou gaan verlopen vandaag zonder Ron,ons Tactisch vernuft,die toch altijd weer een super opstelling op het bord weet te zetten ... we moesten het nu op eigen kracht gaan doen. 

 

Vandaag ook zonder ons spitsen duo Stephan en Roeland die andere werkzaamheden hadden dus we moesten improviseren in de voorhoede,  maar we hadden vandaag ook weer onze 'man van glas ' Niels vd Stoel er weer bij die uit tegen Essche Boys een puike partij op de mat legde en een half uur had volgemaakt, we waren dus in volle spanning vandaag. 


De verdediging en middenveld niet heel veel verrassingen en we starten met Enrico en Marc in de spits, M.Setz haalde het helaas niet op tijd maar nu hadden we nog een troef voor de 2e helft en 4 wissels !!!

 

De wedstrijd dan, de 1e helft waren we beter en kregen we een paar kansjes, we speelden weer heel gecontroleerd zonder echt heel gevaarlijk te worden, veel kansen hebben we de 1e helft dan ook niet gehad. Achterin zat het goed dicht en Frans heeft ook nauwelijks iets te doen gehad. In de 10e minuut kwamen we voor door een goede aanval op rechts waarbij Ilia goed diep liep en de bal mooi voorgaf op de goed inlopende Enrico die al struikelend de bal fraai binnen liep 0-1, dat was een opsteker. Daarna golfde het spel wat op en neer. Na een discutabele corner wist Nederwetten wat gelukkig via een been van Ilia -1-1 te maken, op zich een terechte ruststand. 

 

De 2e helft 4 wissels - nu met M.Setz  en Niels vd Stoel in de spits, MS nog steeds met muts ondanks de 15 gr. Thijs kwam op het middenveld erbij en Enrico bleef moegestreden aan de kant. Na het vorige optreden van Niels waren met name van hem de verwachtingen hoog gespannen, ook omdat de laatste keer Nederwetten de warming up al voor een blessure zorgde, dat was nu niet het geval de warming up verliep goed, maar na 5 minuten op het bord en na een zware Dart vrijdag avond schoot Niels niet op goal maar schoot het er weer in ... wissel ( beterschap Niels hopelijk tot snel ) .. hij heeft toch veel weg van Arjan Robben 🙂 

De 2e helft  hetzelfde spelbeeld, er gebeurde weinig voor beide goals. Na 25 minuten  in de 2e helft kwam de bal in de 16 meter, de laatste man van Nederwetten gleed wat weg en Thijs lette goed op en plaatste de bal koelbloedig in de linker onderhoek 1-2 ... daarna zakelijk uitgespeeld en niets meer weggegeven ..... toch lekker een 1-2 winst van een niet al te spectaculaire wedstrijd. 

 

Volgende week thuis tegen Best Vooruit ... die moeten we winnen dus iedereen aanwezig volgende week !!! 

en we hebben ook wat Dart talenten in ons midden .... voor in de Agenda : Vrijdag 12 April om 19.00 uur start het Wilhelmina Boys open Dart toernooi waar ook wat Veteranen aan mee gaan doen, wellicht leuk om te supporteren ? 

 

 

wilhelmina boys ve1 - braakhuizen : 4 - 4 ( ruststand 3 - 1 )

 

Als razende reporter heb je geen tijd om in de kantine de 3e helft mee te beleven, het verslag moet ivm de vakantie van de Coach RB morgen vroeg op de mat liggen, dan maar snel naar huis om het verslag te schrijven. 

 

Vandaag 2 Maart de altijd lastige wedstrijd thuis tegen Braakhuizen. Op woensdag had Tinus nog 17 man op zaterdag nog maar 13, er hing een gespannen sfeer in het kleedlokaal. De opstelling was helder. Gelukkig Roeland en Ilia na blessure leed er weer bij, en dit weekend oa zonder de gebroeders van der Stoel waarbij we vorige week heel de week nodig hadden om het prachtige verslag van Niels door te lezen. Klasse Niels !!

 

Bij opkomst op het veld zagen we een paar vertrouwde jongelingen bij Braakhuizen dus we moesten aan de bak vandaag. Dit keer niet op het hoofdveld maar op 'gewoon' gras op veld B. 

Jan de scheids had ondanks zijn drukke verhuis werkzaamheden tijd gevonden om te fluiten ( succes Jan met klussen ) 

 

De wedstrijd begon goed , goede organisatie en de bal werd goed rondgespeeld. Na 10 minuten stuurde Rene Stefan diep weg die goed bleef kijken op de goed meegelopen Roeland die fraai intikte, een terechte 1-0. Een paar minuten later een diepe bal over de defensie van de Boys waarbij we niet helemaal goed stonden en de man op rechts de bal binnen tikte, sonde, Braakhuizen had nog geen kans gehad maar toch 1-1. Door alle noeste arbeid moest Harold V al snel het veld verlaten en werd vervangen door Ilia waardoor Marc naar het middenveld ging. De trein bleef lopen, we gaven niets weg, tikte zeer geduldig de bal rond en wachtten heel goed tot we een vrije man gevonden hadden, dit resulteerde in een prachtig afstand schot in de kruising van Thijs, 2-1. Het spelbeeld bleef hetzelfde, Winfred DE man op het middenveld, achterin Tinus, Marcel en Ilia alles onder controle, op de flanken Ted en Mark die de boel goed dichthielden. In de 25e minuut kregen we op 20 meter een vrije trap die precies onder de lat fraai door Roeland werd ingeschoten, wat resulteerde in de 3-1 ruststand en geen kans weggegeven, gedurende de 1e helft viel Ted ook nog uit waardoor we versneld Appie in moesten zetten.

 

In de 2e helft kampte ook Marc met wat ongemakken en kwamen we in de problemen. Remo de reddende engel stond naar ons te kijken en was bereid zijn spullen snel te halen en de 2e helft in te vallen. SUPER Remo dat je dat hebt gedaan, grote klasse. De wedstrijd was anders zeker voor ons onhoudbaar geworden. Verdere wissel was Roeland die een goed debuut maakte na zijn blessure maar waar we geen risico mee wilde lopen voor weer een blessure. In het begin van de 2e helft een prachtige aanval op links waarbij Winfred werd vrijgespeeld die vanaf links fraai binnenschoot 4-1 wat kon ons gebeuren ...... van alles helaas want nog geen minuut later scoorde een invaller van Braakhuizen zeer fraai de 4-2. Vanaf toen kregen we het moeilijk, we raakten vermoeid, begonnen wat slordiger te spelen en zaten niet kort meer genoeg op de man wat resulteerde na wat missertjes in de defensie in de 4-3. Het zal toch niet dat we een 4-1 voorsprong weg zouden geven ... helaas wel, wederom gefrommel in de verdediging waarbij met een beetje geluk te bal voor werd gebracht en fraai door Braakhuizen werd ingekopt 4-4. Even later hebben we nog een corner waarbij Tinus helemaal vrij kon koppen maar de 5-4 zet er niet meer in... uiteindelijk waren we blij dat de zware wedstrijd voorbij was en was een 4-4 toch nog een mooi resultaat na hard werken 

 

De ziekenboeg en afmeldingen volgende week zitten al aardig vol, hopelijk krijgen we een team op de been. Beterschap voor alle geblesseerden en voor onze Coach Ron,  heel veel plezier in Mexico !!! 

 

essche boys ve1 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 2 ( ruststand 1 - 1 )

Vandaag stond de returnwedstrijd op het programma van de vriendschappelijke dubbele confrontatie tegen de Essche Boys. Zaterdag voor de carnaval thuis met 3-3 gelijkgespeeld en nu mochten we naar het Gemeentelijk Sportpark in Esch voor de beslissing. Gelukkig tellen uitdoelpunten sinds 2021 niet meer dubbel, dus het vertrouwen op een goede afloop was zeker aanwezig.

 

Vrijdagochtend stond de teller nog op 16 spelers, met slechts enkele afwezigen waaronder natuurlijk wel de, volgens Ron, chronisch zieke Thijs. Hopelijk kan hij snel weer spelen. Helaas kreeg Tinus in de loop van de vrijdag nog 3 afmeldingen en haalde Setz het niet om al direct vanaf de aftrap aanwezig te zijn. Hierdoor promoveerde de van een lange revalidatie teruggekeerde man van glas, Niels, van wellicht een paar minuten spelen aan het einde van de wedstrijd naar een basisplaats. Gelukkig had hij zich op Sportpark Naastenbest nog even opnieuw aan iedereen voorgesteld.

 

Voor het eerst mochten we bij Esch op het hoofdveld spelen. Bij de warming up kwamen we er snel achter dat het veld er wat vreemd uitzag. Het leek erop dat Stevie Wonder na 5 dagen stevig carnavallen de lijnen had getrokken. Maar we waren al blij dat we ondanks de vele regenval van de laatste dagen konden voetballen. We hoorden de spelers van Esch zeggen dat ze blij waren dat “de 2 tieners” van de thuiswedstrijd er deze keer niet bij waren. Maar of dat terecht was lees je verder in dit verslag.

 

Nadat iedereen na de warming up de trainingsbroeken en jassen uit had gedaan op het veld bleek dat Sander onder zijn trainingsbroek alleen zijn slidingbroek aan had. De eerste minuten speelde hij daarom met veel vrijheid want niemand wilde hem kort dekken. Nadat Ron een broekje voor hem had gehaald kon hij zich na een achterbal gelukkig weer met compleet tenue op het veld tonen. Dit tot groot verdriet van het inmiddels in grote getalen toegestroomde vrouwelijke publiek.

 

We begonnen weer in onze vaste 4-4-2 opsteling. Frans weer terug op doel, Pelle en Mark als de snelle en conditioneel sterke backs en Sander/René als verdedigend blok. Op het middenveld Ted en Harold op de flanken en Alex en Winnie als technisch en tactisch centrum. Voorin Niels als aanspeelpunt en Stefan als loper en afmaker. Tinus nam de vlag ter hand en Setz was zoals eerder aangegeven nog niet aanwezig.

 

De wedstrijd ging lang gelijk op totdat de goed spelende nummer 10 van Esch door het middenveld en de verdediging sneed en cool met buitenkant rechts Frans in de lange hoek passeerde. In plaats van de koppen te laten hangen was dit het startsein voor ons om nog een tandje bij te zetten. Nadat Winnie de bal goed van de keeper had ontvreemd stond hij voor een leeg doel. Helaas lag de bal voor zijn rechtervoet en die is iets minder dan zijn linker. Het bleef daarom bij een rollertje die net voor de lijn door de verdediger van Esch weggewerkt kon worden.

 

De volgende kans was voor Stefan. Een geblokte lange bal kwam via een hoge boog voor de voeten bij Stefan op een paar meter van de goal. Die twijfelde niet en haalde ineens uit…..helaas naast en over. De volgende kans was voor Alex. Nadat hij de aanval zelf had opgezet stak Niels Alex diep voor een 1 op 1 met de keeper. In gedacht stiftte hij de bal ruim over de keeper maar in werkelijkheid was de stift helaas wat lager en kwam de bal tegen de keeper aan. De druk bleef erop en na een ingooi van Harold controleerde Stefan de bal goed en draaide fraai weg bij zijn tegenstander. Een goed schot met links in de korte hoek was de keeper van Esch te machtig en de terechte 1-1 stond op het bord. Tijd voor rust en thee.

 

Tijdens de rust werd het bijzondere veld nog besproken. Ron vond het veld heel groot. Niels gaf aan dat hij het veld juist niet groot vond, want na zijn schijnbeweging aan de zijkant van het veld verdween de bal over de zijlijn. De slotconclusie van Ron was dat het veld dan lang en smal was net als hijzelf. Ron gaf aan dat de gebroeders van der Stoel gewisseld gingen worden. René vond het echter beter als hij eruit ging en Sander bleef staan en zo geschiedde. Het verdedigingsblok Tinus/Sander in ere hersteld en Setz op de Plek van Niels die na lange afwezigheid na 35 minuten wel leeg was. Hij pakte natuurlijk wel de vlag op zodat René op de bank plaats kon nemen om eventueel nog in te vallen.

 

Terug op het veld gaven spelers van ons eigen team bij de scheidsrechter aan dat het verboden is om met zo’n lelijke muts als Setz op had te spelen. De scheids gaf ons echter geen gelijk en Setz mocht zijn muts ophouden. De tweede helft begon zoals de eerste helft met twee gelijkwaardige teams. Esch had met de nummers 4 en 10 twee gevaarlijke spelers op het middenveld maar die werden vakkundig geneutraliseerd door Winnie en Alex. Als ze toch doorbraken was daar altijd nog onze sterk spelende verdediging en de goed keepende Frans.

 

Na een mooie pass kon Stefan 1 op 1 op de keeper af. De keeper kwam ver zijn goal uit en Stefan speelde de bal goed langs hem. In plaats van hem te laten lopen kegelde de keeper Stefan net buiten de 16 hard onderuit. De scheids kon niks anders dan rood geven aan de keeper en een vrije trap voor ons net buiten de 16. Een speler van Esch ging op goal en Setz nam de vrije trap slim geplaatst laag in de hoek maar helaas net naast. Hierover was na de wedstrijd nog wel enige discussie. Volgens Setz was hij echt net naast en volgens andere toch echt wel ruim 30 cm. Setz gaf aan dat hij dan thuis meteen zijn broek zou laten zakken en aan zijn vrouw aan te geven dat zijn jongeheer toch echt wel ruim 30 cm is.

 

Nadat Esch met 10 man kwam te staan moesten we even schakelen hoe te spelen tegen 10 man. Daarna stapelde de kansen zich in rap tempo op. Pelle en Ted kregen goede kansen aan de linkerzijde na goede voorzetten van Harold en Stefan. Ook Alex kreeg nog een mogelijkheid na een goede pass van Harold maar de verdediger van Esch blokkeerde zijn rechterbeen goed waardoor uithalen niet lukte. Setz had tussendoor nog een harde pegel op de lat. Winnie gaf nog een mooie voorzet vanaf links op het hoofd van Stefan maar die kopte helaas net over. Het spel werd soms iets harder waarbij Mark een flinke trap te verduren kreeg maar ook Winnie en Sander deelde af en toe een noodzakelijke tik uit rond de 16. Met Frans in de goal natuurlijk geen probleem om daar een vrije trap weg te geven. Soms kwam Frans nog wel even gevaarlijk bulderend verhaal halen bij de scheids maar die bleef daar cool onder en floot een goede wedstrijd. Om het nog spannender te maken besloot Tinus zelf onze goal onder vuur te nemen. Frans lag al op de grond en de bal dreigde via een boog in de goal te verdwijnen. Maar Tinus bedacht zich net op tijd en met een atletische omhaal voorkwam hij op magische wijze zijn eigen goal.

 

De druk bleef erop voor de 1-2 en na vele voorzetten vanaf links en rechts door de goed spelende Ted en Harold was het uiteindelijk een mooie voorzet van Stefan die het hoofd van Alex vond en die knap de 1-2 binnenkopte. Harold viel daarna nog licht geblesseerd uit maar werd goed vervangen door René. De 1-2 kwam niet meer in gevaar en was dan ook de eindstand en een verdiende overwinning voor de veteranen A.

 

In de kleedkamer werd Niels er weer even fijn op gewezen dat je altijd op moet letten na een wedstrijd. De scherpte was er na zijn lange afwezigheid nog niet en tijdens een  moment van onachtzaamheid draaide hij zich tijdens het afdrogen om zodat hij zijn voeten af kon drogen. Natuurlijk een rookie fout en hij werd dan ook getrakteerd op een toefje deo op een plek waar de zon nooit schijnt.

 

Na een pils in de kantine bij Esch en een lekkere bruine fruitschaal konden we richting de Boys. Op de parkeerplaats bij Esch zagen we nog dat Sets blijkbaar niet helemaal 100% fit was want die stond pontificaal op de invalide parkeerplaats met zijn PC Hooft-tractor.

 

In de kantine bij de Boys ging het nog even over het mooie goede doel waarvoor René in training is en waar we als team goed voor gesponsord hebben, de Alpe d’HuZes. Iedereen had goede ideeën voor zijn trainingsarbeid, de Vaalserberg en de Cauberg kwamen natuurlijk voorbij maar ook de venusheuvel werd geadviseerd.

 

Een paar man bleef nog PSV kijken in de kantine maar daar was de schrijver niet meer bij aanwezig en dat is wellicht maar goed ook.

 

Op naar volgende week, de thuiswedstrijd tegen Braakhuizen!

 

 

 

 

 

 

wilhelmina boys ve1 - essche boys ve1 : 3 - 3 ( ruststand 2 - 2 )

Vandaag de laatste wedstrijd voor de korte carnavalsbreak, gelukkig op ons kunstgras, want er viel zowat tot aan de aftrap heel de dag miezerregen.Het had op gewoon gras zomaar afgelast kunnen zijn. Gelukkig voor ons als kader ff een break na deze wedstrijd, want het afmeldspook nam steeds grotere vormen aan. Zelfs Tinus is door het griepvirus te grazen genomen en keepert Frans staat op de lange latten.

Komt onze neuroloog meestal op het laatste moment de kleedkamer binnen om zich om te kleden, nu was hij al zeker een uur op ons sportpark. Zoonlief speelt bij SBC en speelde op ons hoofdveld tegen onze JO19-1, daar moest Maikel natuurlijk bij zijn. Hij kan het dus wel, op tijd zijn...

In de kleedkamer ging het vandaag vooral over de dochter van Sander en haar springpaard. Is het normaal de bedoeling dat paard en ruiter samen over de balk gaan, deze lopende biefstuk had er geen zin in vandaag en stopte dus abrupt voor de hindernis. Gevolg : een gebroken sleutelbeen bij dochterlief. Onduidelijkheid over wel of niet opereren was het praatje van de omkleedsessie. Onze neuroloog kent een goede traumachirurg in Nijmegen, hij zou de foto wel ff bekijken. Benieuwd of dat goed gegaan is, aangezien deze traumachirurg in Gerlos met een sjaggie achter zijn oor en een groot glas bier in de hand op de bar stond te dansen...

Puzzelen en improviseren vandaag voor Ron, gelukkig waren René Bruurs, Branco Baeten en David Vughts bereid om ons te helpen. Branco en David zijn wel erg jong om bij de veteranen te spelen, maar om 11 uur in de ochtend nog afmelden, dat was toch echt geen optie. Gelukkig maakte Sjef van Essche Boys er geen probleem van.

David was voor velen van ons de grote onbekende, maar dat is hij na vandaag dus echt niet meer, je debuut maken bij de veteranen en dan meteen 3 keer scoren, dat is een visitekaartje van jewelste.

Ondanks alle afwezigen speelden we een goede eerste helft met veel dreiging naar voren, erg fijn met 2 net twintigers voorin. Toch komen we de eerste helft tot 2 keer toe op achterstand, bij de eerste tegengoal werd de deur wagenwijd opengezet voor hun beste speler en ook aan de tweede ging een persoonlijke fout aan vooraf. Jammer, want dat deed het goede veldspel een beetje teniet.

In de rust begon op het whiteboard de grote wisselpuzzel, waar er bij Ron een beetje kortsluiting in zijn bolletje ontstond. Slechts 2 wissels, maar het halve elftal wisselde van positie.

Appie kwam voorstopper te staan en van die boodschap is hij nu nog aan het bijkomen, meneer dacht een rustige tweede helft te kunnen spelen. Niet dus, 35 minuten rennen en sleuren achter hun stevige spits aan.

Essche Boys was onze jonge veteranen een beetje beu en ging daarom ook wat harder en gemener tegen hen spelen. Begrijpelijk, maar een beetje onnodig, de wedstrijd werd af een toe een beetje vervelend. Na een stevig duel waar BB behoorlijk hard inging en de tegenstander bleef liggen werdt het zelfs even onvriendelijk. Bij Ron was zijn kortsluiting blijkbaar nog niet over, want onze trainert meende ff verhaal op het veld te moeten gaan halen. Van zijn spelers moet je afblijven anders wordt hij boos, maar als coach heb je ook een voorbeeldfunctie en heb je dus ook van het veld te blijven.Weer een les geleerd, hoopt hij...

Gelukkig keerde de rust snel terug en kon het balletje snel weer rollen.Na voor de derde keer op achterstand te zijn gekomen maakte David zijn derde goal van de dag en uiteindelijk kon iedereen wel leven met een gelijkspel.

Nu even 2 zaterdagen niks en dan opnieuw tegen Essche Boys, maar nu een uitwedstrijd.

Voor alle carnavalsvierders : ALAAF en ga je op vakantie : geniet, blijf heel en blijf vooral gezond !!

 

odc ve1 - wilhelmina boys ve1 : 3 - 1 ( ruststand 0 - 1 )

 

Vandaag, zaterdag 27 Januari, staat de uitwedstrijd tegen ODC op het programma. Vaak een lastige tegenstander voor ons. 

We hadden 13 spelers en wellicht 14 maar je weet nooit of onze 'verrassing ' Appie het haalt maar dat bleek zo te zijn dus al met al met 14 spelers met Marcel en Yannis als extra aanvulling !! 

Top mannen dat jullie met ons willen meedoen !! 

 

De reis naar Boxtel bracht een paar nieuwe feiten aan het licht, zo reden we langs de TU waar Tinus zijn 'zwakstroom' opleiding heeft genoten. Blijkbaar heeft de opleiding zoveel indruk gemaakt dat hij er nooit gebruik van heeft gemaakt. 

Ook in het kleedlokaal werden weer even kort de maatschappelijke ontwikkelingen besproken want ja ook dat doen de veteranen 🙂 het ging erover dat mensen veel moeten inleveren in de huidige economie. Tinus bleek zoveel in te leveren dat hij eigenlijk 'vrijwilligers ' werk bij de Bata aan het doen is 🙂 

 

Toen het even stil viel presenteerde Ron de opstelling, het zat weer goed in elkaar dus we gingen met vertrouwen het veld in 🙂 

De eerste helft was een hele goede eerste helft, er werd hard gewerkt, we hadden leuke aanvallen en het 'stond ' goed, kansen werden er dan ook niet weggegeven, muv een terugspeelbal die Frans voor de zekerheid maar pakte, de vrije trap leverde niets op voor ODC. 

Na 20 minuten een goede aanval waarbij Roeland, Marcel diep stuurde die via wat gefrommel de bal goed meenam en knap afwerkte 0-1. De minuten erna waren we beter wat even later resulteerde in de mooiste aanval van de dag. Prachtige combinatie op rechts waarbij Alex de bal panklaar voorlegde en Marcel de bal fraai binnenschoot ... Helaas blijkbaar buitenspel ... dit had meer verdiend. We gingen naar de ranja met een 0-1 ruststand met de wetenschap dat er meer in had gezeten.

 

De 2e helft was een compleet ander spelbeeld. ODC had wat wissels toegepast en we kregen geen grip meer op de wedstrijd. We 'stonden '  niet goed meer, niet kort op de man, verloren veel duels en hadden in de opbouw ook heel veel balverlies. 

Binnen 5-8 minuten tijd was de wedstrijd omgekeerd en stonden we 3-1 achter waarbij een paar fraaie uitgespeelde doelpunten van ODC.  Even hadden we via Marcel nog kans op de 3-2 maar het mocht niet baten ook hier scheen sprake te zijn van buitenspel de eindstand bleef daarom 3-1.

 

Volgende week weer de schouders eronder thuis tegen Essche Boys .. ook altijd lastig......

wilhelmina boys ve1 - nijnsel ve1 : 6 - 3 ( ruststand 2 - 1 )

 

Na een iets langer kerstreces als gebruikelijk is het vandaag dan gelukkig weer zover. Door, laten we het netjes zeggen “omstandigheden” we vorige week zaterdag niet onze gebruikelijke openingswedstrijd konden spelen tegen Dames 1 hebben we een weekje langer rust kunnen houden.

Sommige spelers hebben deze kans aangegrepen door op hoogte stage te gaan in Sankt-Anton, anderen hebben hun krachten gespaard voor vandaag. Dit laatste is door iedereen zeer serieus opgepakt want als er gevraagd wordt wie van de heren dit jaar al de zogenaamde “ nieuwjaarswip”  heeft gemaakt blijft het angstvallig stil, zeker als de toevoeging wordt gedaan dat het wel met je eigen partner moet zijn geweest blijven de vingers naar beneden. Tinus wil nog wel reageren, maar goed 1984 telt niet, het moet wel 2024 zijn.

 

Dan maar over tot de orde van de dag. We spelen vandaag thuis een vriendschappelijke wedstrijd tegen Nijnsel. Voor de winterstop hebben we daar ook al gespeeld toen, plots ook Oirschot Vooruit op kwam dagen. We hebben toen 1 helft gespeeld met een gelijkspel van 0-0, waar we toen al niet ontevreden over waren. We hebben dus te maken met een goede tegenstander.

Gelukkig hebben we zelf vandaag ook een sterke en bovenal fitte groep. Onze trouwe clubgenoot Marcel van de Goor doet weer eens mee, waarvoor dank. Ook heeft Remko V. heeft de boodschap van de nieuwjaarsreceptie goed opgepakt en komt onze ploeg versterken. Ook Maikel S. is weer eens van de partij en het is duidelijk te zien dat beide heren goed getraind hebben in het Oostenrijkse Tirol.

 

Na een korte warming-up begint de wedstrijd, die het eerste kwartier goed in balans is. Beide teams spelen verzorgt voetbal en het spel gaat goed op en neer. De Wilhelmina Boys worden steeds sterker, maar in de 15de minuut komt Nijnsel toch op voorsprong nadat de WB slordig balverlies lijden in het hart van de verdediging. Maar goed, vanaf de zijkant wordt geconcludeerd dat de tegengoal een soort wake-up call is. De WB blijven goed voetballen en krijgen een aantal kansen van de rechterflank. Stefan geeft de bal een aantal keer voor, maar steeds net te scherp of net niet goed genoeg. Ook de paal wordt nog geraakt. Maar in de 20ste minuut valt dan toch de verdiende gelijkmaker als Stefan een steekpass krijgt van Remko en hij met een lichaamsbeweging de keeper weet te omspelen. Slecht 3 minuten later volgt een hele mooie aanval. Stefan speelt de bal vrij op Marcel van de Goor, die voorzet op Enrico die op magistrale wijze de bal via de onderkant van de lat netjes in de goal schiet.

2-1 is ook de rust stand en in de kleedkamer hangt een goede sfeer omdat we echt een goede pot spelen. In de tweede helft gaan we verder maar ook Nijnsel komt sterk uit de kleedkamer met het idee meer druk te zetten. Hierdoor krijgen we meer ruimte voor de counter en na 10 minuten, volgt er een mooie aanval over links waarbij Stefan voorgeeft op Marcel, die de bal netjes binnen tikt. In de 18de minuut maakt Nijnsel de 3-2. Zou het dan toch nog spannend worden? We blijven goed voetballen en krijgen nog steeds goede ruimtes daardoor kunnen we nog een paar mooie aanvallen opzetten. Hieruit komen de 4-2 en de 5-2 beide gescoord door Marcel na assists van respectievelijk Stefan en Harold. Daarna krijgt de nummer 6 van Nijnsel het nog even op zijn heupen en maakt een mooie goal met een bekeken lobje waardoor onze jarige job aan de grond staat genageld. 5-3 met nog 5 minuten te spelen. In de 34ste minuut volgt nog een mooie aanval van de boys, over links waarna Marcel de bal in de 16 meter op Stefan steekt, die makkelijk af kan ronden. Eindstand 6-3! Het was een leuke sportieve pot waarbij we een hele goede wedstrijd hebben gespeeld. De moraal van het verhaal…..hoogte stage en onthouding werkt wel degelijk! De vraag is of we dit vol kunnen houden…..WIE STOPT DIE TREIN?

 

 

Wilhelmina boys ve1 - odc ve1 : 2 - 4 ( ruststand 0 - 2 )

 

Vandaag staat de laatste wedstrijd van 2023 op het programma. Vanuit de club wordt er alles aan gedaan om ons van ons a propos te brengen : de aanvangstijd verandert gedurende de week van 16.45 uur naar 15.00 uur en weer terug naar 16.45 uur. Verwarring alom, maar dit team is niet zo snel onder de indruk.

Al moeten we het vandaag doen zonder ons tactisch brein : Ron lijdt aan de slopende ziekte genaamd mannengriep... Hopelijk herstel je spoedig Ron !! Gelukkig voor Ron was de Veteranenborrel vorige week, anders had hij 2 jaar op de rij deze borrel gemist.

Uiteindelijk stonden we 'gewoon' om 16.45 uur op ons vertrouwde hoofdveld aan de start. De spanning bij de Boys nam toe, aangezien er maar weinig grijze haren en kale plekken bij de tegenstander te zien waren. De eerder genoemde verwarring deed toch meer dan verwacht. De eerste minuten werden we van het kastje naar de muur gestuurd.

Gelukkig had ODC genade met ons en stond het na de openingsfase slechts 0 - 1.

De Boys komen daarna wat beter in de wedstrijd. De eerste helft verloopt verder redlijk gelijkwaardig met enkele kansen over een weer, maar toch maakt ODC op slag van rust de 0 - 2.

Desondanks praten we elkaar moed in en gaan we ervoor in de tweede helft. We voegen de daad bij ons woord en Alex krult de bal in de verre hoek na een mooie opening van Winfred : 1 - 2.

We blijven het betere van het spel houden. Na een mooie dieptepass van Alex maakt Stefan het knap af : 2 - 2.

ODC wisselt vervolgens aanvallend en maakt vlak voor tijd de 2 - 3. De Boys spelen alles of niets, maar het mag niet baten. ODC maakt in de slotseconde de 2 - 4.

We mogen dan het jaar afsluiten met een nederlaag, maar we hoeven ons alles behalve te schamen voor ons optreden van vandaag.

Dit was gewoon een hele goede tegenstander.

Dit was het dan voor 2023. Vooral het afgelopen half jaar hebben we veel goede wedstrijden op de mat gelegd. Chapeau mannen !!

Voor iedereen hele fijne feestdagen gewenst en we zien elkaar weer fris en fruitig in het nieuwe jaar !

 

 

Rood-wit veldhoven ve1 - wilhelmina boys ve 1 : 7 - 7 ( ruststand 3 - 4 )

 

Vandaag, zaterdag 9 December, de uitwedstrijd 7-7 tegen Rood Wit Veldhoven

Het had heel de week al veel geregend, maar de wedstrijd ging wel gewoon door. We gingen ervan uit dat het op kunstgras zou zijn maar tot onze verbazing was het op echt gras. We hadden 10 man. 

 

Ron had de dag  van te voren het tactisch plan uitgewerkt en kwam met de tactiek we gingen in 3 blokken spelen en per blok ook wisselen. Succes gegarandeerd 🙂. In het kleedlokaal was het toch wel warm aankleden, buiten stormde het en regende het als een dolle. Sinterklaas was nog niet helemaal vergeten want we hadden ook nog een speler met een maillot.... goed voor de spiertjes 🙂 

 

De wedstrijd zelf leek meer op een trainings partij in de storm. Slecht veld, harde wind en veel regen, een mooiere zaterdag kun je je niet wensen 🙂 . De wedstrijd zou over en weer gaan, als eerste scoorde RW de 0-1 daarna een mooie aanval van Stefan die goed keek naar de vrijlopende Roeland de 1-1. Daarna liepen we weer snel tegen een omschakeling aan 1-2. De gelijkmaker kwam op naam van Stefan die na goed doorzetten koelbloedig ( kon ook niet anders met dit weer ) afrondde 2-2. Vlak daarna weer een omschakeling waarbij we te laat terug waren 3-2. De rust naderde en Roeland maakte fraai de 3-3 waarna op een prachtige voorzet van Tinus Harold de bal op on-navolgbare wijze inkopte voor de 3-4 ruststand. 

 

In de 2e helft deed het weer er nog een schepje bij en het ging nog harder regenen, dit kwam het tikki - takki spel van de Boys niet ten goede al snel na rust was het 4-4 en zelfs 5-4. Na goed doorzetten van Stefan wist Thijs uit een onmogelijke hoek de 5-5 op het bord te brengen. Al snel werd het 6-5 en 7-5, toch nog maar even gas geven dan ... een mooie schuiver van Winfred bracht de stand op 7-6 en het slot accoord kwam op naam van Stefan die met een prachtig afstand schot de bal mooi in de kruising jaste ... 7-7 met nog 10 minuten op de klok floot de scheidsrechter terecht af. Het veld werd onbespeelbaar en de regen kwam met bakken uit de hemel. 

 

Al met al een stormachtige zaterdag middag. Enrico TOP dat je nog was komen kijken in dit bagger weer 

 

nijnsel ve1 - wilhelmina boys ve1 : 0 - 3 ( ruststand 0 - 0 )

Nijnsel Vet - Wilhelmina Boys Vet A       uitslag 0-0

Oirschot Vet – Wilhelmina Boys Vet A    uitslag 0-3

Even voor Tinus een kleine opsomming van mijn blessures die ik mij kan herinneren:

Teen uit de kom

Liesbreuk

Scheurtje Hamstring

Scheur in oor

Achillespees afgescheurd

Knieoperatie.

Over naar de orde van de dag. Want er stond per slot van rekening een vriendschappelijk potje uit in en tegen Nijnsel op het programma. Het was koud, temperatuur tegen het vriespunt. Ik persoonlijk vind dat niks. Het verhoogt de kans op blessures. Vooral spierblessures. Dus daarom goed aankleden. Zeker met de warming-up is dat verstandig. Gelukkig hebben we een aantal spelers kunnen regelen, zodat we in ieder geval genoeg wissels hadden. Maar om bij het sportpark te komen heb je een goeie navigatie nodig. Met vaak een vrouwenstem die zegt welke afslag je moet nemen om er te komen. Negeer nooit zomaar een vrouw blijkt. Het kan ooit irritant zijn maar soms zeggen ze ook zinnige dingen. Want we reden zo de afslag voorbij, voor ons reden ze ook door. Wij zijn toch maar omgedraaid en toen toch maar die ene afslag gepakt zodat we mooi op tijd waren.

In het kleedlokaal moesten we even wachten op de rest, waarvan bij een aantal de temperatuur van hun ballen al tot het kookpunt was gestegen. Er was nog een verrassing, namelijk het seizoensdebuut van Appie. We dachten eigenlijk dat hij zijn koffers al had gepakt, gezien zijn bericht die hij vorige week had gestuurd.

De vertegenwoordiger van Nijnsel kwam bij onze kleedkamer om te melden dat ook Oirschot Vooruit aanwezig was om te voetballen. Nou das fraai. Dan maar 2 x een half uur voetballen. Een half uur tegen Nijnsel en een half uur tegen Oirschot. Zo aardig zijn wij dan ook wel weer. Achteraf gezien was het voor ons best leuk zo’n mini toernooitje. Tegen Nijnsel was het compleet gelijkwaardig, waar wij een paar keer goed weg kwamen. En waar wij een paar keer verzuimde te scoren. Dus een terechte 0-0 uitslag. Daarna meteen door tegen Oirschot. Dat ging wat makkelijker. Wij hielden het achterin weer goed dicht. Ze kwamen er niet doorheen. Wij kregen voorin weer veel ruimte. Daar profiteerden we dan ook 3 keer van. De doelpunten werden gemaakt door Harold en 2 door Marcel v.d. Goor. De assists kwamen van Stef van Hoogstraten, Branco Baeten en Stefan.

Dus toch een aardige dag voor de veteranen.

Let op! Volgende week eerst de wedstrijd tegen Rood Wit en daarna de Kerstborrel bij de Bank !!

Dus zorg dat je fit blijft en tot dan !!!!!

 

 

emk ve1 - wilhelmina boys ve1 : 3 - 4 ( ruststand 1 - 2 )

 

Vandaag, Zaterdag 25 November na een 'natte' week mochten we toch voetballen op echt gras uit bij EMK in Nuenen.

Tinus had al in de app aangegeven dat het 'afmeld spook ' weer van zich had doen  spreken deze week en daarmee veel afzeggingen en maar 12 man.

René, die ook had afgemeld, kon toch nog aanhaken, hopelijk hielp dat wat in de aantallen.

 

Aangekomen op het sportpark van EMK bleek dat we maar liefst 14 man hadden, Niels Kluijtmans  hadden we ook bereid gevonden om eventueel in te vallen ( Klasse Niels ). Daarmee konden we met een gerust aantal aan de wedstrijd beginnen. 

In het kleedlokaal werden de hoogtepunten van de week nog eens doorgenomen, daar kwamen maar weinig uitspattingen uit naar voren ?? dat zet wel aan het denken mannen :) dan maar over politiek want ook daar hebben de Veteranen 'verstand' van. De winst van de PVV werd breed be-discussieerd. De jeugd werd ook nog even onder de 'loep' genomen, die weten niet meer wat 40 uur per week werken is. Tot onze verbazing weet 'onze' Tinus dat ook niet meer die haalt de 40 uur bij lange na niet meer. Er werden een aantal zeer goede opties besproken voor Tinus om 'bij te verdienen ' Tinus gaat uiteraard deze zeer zinvolle tips de komende maanden verder uitwerken 🙂 

 

Oh ja dan de wedstrijd. John R. was 'overgekomen'  om te komen vlaggen. TOP John en goed dat je er weer bij was, messcherp als altijd. 

 

De eerste helft verliep de eerste minuten wat rommelig, sommige stonden op wat ongewone plaatsen waardoor het er soms op leek dat de doos nog om de schoenen zat. Het veld was zwaar door de vele regen, net ff te lang maar goed we gingen ervoor. 
Na 10 min een diepe bal die in de richting werd gespeeld van iemand die buitenspel stond, John vlagde terecht maar de bal kwam uiteindelijk bij de Linksbuiten die niet buitenspel stond. De Boys stonden nog gezellig te keuvelen want John vlagde maar de scheids floot ( wij denken terecht) niet af en schoot de bal fraai binnen 1-0. De Boys gingen wat meer druk zetten en na een goede corner kwam de bal 'toevallig ' ??? dat kan bijna niet op de maat 59 ?? 🙂 van Mark die koelbloedig van dichtbij binnentikte. 1-1. Daarna was het betere van het spel voor de Boys en had het met goede kansen al veel meer moeten zijn. Het duurde tot de 25e minuut toen Roeland fraai op doel schoot, de keeper te bal wegbokste en Stefan de bal fraai inschoot de ruststand 1-2.

 

Na rust was het spel overwicht voor de Boys, maar na een corner van EMK werd de bal miraculeus bij de 1e paal binnengetikt, die had er niet in gemogen, maar goed 2-2. De Boys bleven het betere van het spel hebben maar echt gevaarlijk werden we niet. Frans redde nog een paar keer goed na o.a. een uitdaging die Thijs hem bood 🙂. Even later na een misrekening van Rene ging de rechtsbuiten van EMK alleen op Frans af die deze keer de bal niet kon keren 3-2. Nu moesten de schouders er nog meer onder. Niels kwam in de ploeg dat bracht weer nieuwe energie wat resulteerde in een goal van Alex, de verdiende 3-3. De Boys wilden per se winnen en na een mooie aanval op rechts trok Niels in de schemer de bal prachtig voor op de inlopende Enrico die boelkloedig te bal tegen het net plaatste ..... 3-4, wat een miraculeuze wedstrijd op een zeer lastig veld. Al met al een mooie pot om zo te winnen tegen een 'leuk' EMK Veteranen team


Volgende week 'vriendschappelijk ' uit tegen Nijnsel veteranen.

 

Wilhelmina boys ve1 - nuenen ve1 : 1 - 3 ( ruststand 0 - 2 )

 

Het is herfst, harde wind , regen, kou. Dat was de weersverwachting voor op de wedstrijddag. Maar niets is minder waar, het viel voor ons gelukkig allemaal wel mee. Er stond maar een klein beetje wind, de regen was ook zo goed als verdwenen, en echt koud was het niet.

In het kleedlokaal hing een ontspannen sfeer en volgens mij had iedereen zin in een potje voetbal. Er werd nog wat cultuur gesnoven over Saoedi Arabie, het WK-voetbal en de vrouwenrechten. Marcel hield de oren van zijn zoontje af en toe even dicht, want dat was allemaal net iets te veel van het goeie.

Er staat vandaag een mooi affiche op het programma, namelijk W.B. - Nuenen. Normaal gesproken zijn we aardig opgewassen tegen dit team, en houden we de 3 punten in huis.  Jos heeft het licht aan gedaan want het werd al snel donker. Als we het team eens nader onder de loep nemen, zien we dat ook zij een verjongingskuur hebben ondergaan.

De eerste helft begonnen we tam en wat slordig. Ook zij waren slordig in de passing. Het was het aftasten van de tegenstander. Ze kregen een corner vanaf Links die er pardoes in 1 keer in vloog. Dat was een fikse tegenvaller, want ze hadden nog geen kans gehad. Gelukkig hadden we nog tijd genoeg om er iets aan te doen. Voor ons was het ook moeilijk om kansen te creëren. Wij probeerden het met wat afstandschoten van Alex, Roeland en Marcel. Heej Marcel hebben ze die ene bal nog teruggevonden? Helaas viel er een goal aan de andere kant, door een schot van net buiten de 16 meter. Dat was de 0-2. En met die stand gingen we de rust in.

Dan maar de 2e helft proberen om wat aan die achterstand te doen. Het spel werd wat venijniger en er begon wat irritatie te ontstaan. Dat kwam ons spel niet ten goede. Het werd 0-3 door een dubieus doelpunt. Maar er was vandaag helaas geen VAR, het doelpunt telt. We gingen wat meer forceren en we zetten eerder druk naar voren. Dat hielp wel want zij konden vanachter uit niet meer zo snel de lange bal hanteren. Wij hadden de bal op rechts en via die kant konden we een aanval opzetten, de bal kwam bij Stefan terecht die de vrijstaande Winfred bediende. Winfred schoot de bal diagonaal binnen en liet de keeper kansloos. We bleven vroeg druk zetten maar helaas kwamen we niet meer tot hele grote kansen.  De goed fluitende scheidsrechter Jan, gaf het laatste fluitsignaal waardoor de eindstand 1-3 was. Geen schande, uithuilen en overnieuw  beginnen.

Het bier vloeide weer rijkelijk, zodat het weer een gezellige avond bij de Boys was.

Tot de volgende keer !

beerse boys ve1 - wilhelmina boys ve1 : 0 - 2 ( ruststand 0 - 2 )

 

Vandaag was het dan weer zover, na 2 wedstrijdloze weekenden door de Herfst vakantie, mochten we vandaag weer de wei in voor de wedstrijd tegen de Beerse Boys 

Vandaag met 14 man dat is mooi !!! en vandaag de verjaardag van onze rots in de branding Tinus, nogmaals gefeliciteerd Tinus !! vandaag 3 punten zou een mooi kado zijn, daar gingen we voor.

In het kleedlokaal pakte Ron het woord om de tactiek en opstelling toe te lichten, het strijdplan was duidelijk !! 

Daarna pakte Stefan het woord om de status van de sponsering toe te lichten. We gaan voor Polo's en een nieuw Trainingspak !! het aanvalsplan daar is dat we 'vakken' gaan verkopen, klonk goed dat moet bakken met geld gaan opleveren, wellicht kunnen we ook Easy Toys benaderen als hoofdsponsor, even met Emmen gaan praten   ?? 

Thijs had nog geen polo die we nu hebben, die is geschonken en die gaat niet meer uit ... Thijs hoeft nu ook geen nieuwe polo meer 🙂 

 

Vandaag de wedstrijd de eerste helft was heel goed, goede organisatie, positief, mooie combinaties en goede inzet. Dit resulteerde de 1e helft in de terechte 0-1. Marcel P kwam goed door op links waar hij de 1e helft goed gebruik maakte van de ruimte en zijn snelheid. Marcel gaf de bal voor, die in eerste instantie niet bij iemand van de WB kwam,  echter door goed druk zetten van Roeland en Winfred kwam de bal bij Stefan die de bal fraai hoog in de netten knalde. De Boys bleven domineren en na een goed combinatie van Stefan en Rene werd Tinus op zijn verjaardag vrij voor de goal gezet ... Tinus gunde de goal aan iemand anders en speelde af helaas in de voeten van iemand van Beers, dit had meer verdiend op zijn verjaardag 🙂 . De mooie aanvallen bleven komen, wederom een goede diepe bal op links naar Stefan die goed bleef kijken en de bal perfect klaarlegde op de goed ingelopen Roeland die fraai de 0-2 op het bord liet verschijnen, dit was ook de ruststand.

 

De 2e helft verliep wat moeizamer. Beerse Boys ging wat meer 1:1 spelen waardoor we constant ergens een man tekort kwamen. Beerse Boys werd niet echt gevaarlijk, muv een mooi afstand schot halverwege de 2e helft waarbij Frans op katachtige wijze naar de hoek ging en de bal fraai wegtikte, daarna rolde Frans nog zeker 100 keer door, we dachten die stopt niet meer met rollen 🙂 maar een fraaie redding. De Boys kregen niet veel kansen, de grootste kans kwam nog nadat ILia goed doorging op rechts en vergat de bal voor te geven, de bal ging achter. Verder waren er geen kansen over en weer en hebben we ook niets weg gegeven al met al een mooie en terecht 0-2 overwinning !! 

 

Goede 1e helft, wat rommeligere 2e helft maar goed gewerkt en gecoached met elkaar ... klasse !! 

Na de wedstrijd legde Ron nog even uit hoe het ook al weer zat met het schot van ILia met zijn 'Choclad leg ' 🙂

 

verslag vergadering veteranen a van zaterdag 7 oktober 2023

 

Afwezig : Harold V - Appie 

  1. Afzeggingen : Tinus geeft aan als er wordt afgezegd dan het liefst zo vroeg mogelijk doorgeven ook als de afzegging over een aantal weken is. Attentie : ben aub kritisch met afmelden we hebben elkaar nodig dit seizoen en Tinus heeft bij mensen tekort veel werk om een elftal bij elkaar te kunnen krijgen. 
  2. 21e Trainen : Komende weekend geen programma en niet trainen ivm Herfstvakantie. De 21e willen we trainen met minimaal 8-10 personen. Afmelden voor de training ook graag bij Tinus dat we weten wie er allemaal wel komen. Trainen om 16.00 u 
  3. Coaching : Aub accepteer de opstelling die Ron / Tinus en Frans maken en respecteer ook als er bv het laatste kwartier gewisseld wordt om iets te 'forceren'. We wisselen zoveel mogelijk met beurten echter het kan voorkomen dat het een keer anders uitpakt ook hier aub accepteren en bij vragen die altijd communiceren 
  4. Trainings pakken en Tassen : We willen graag nieuwe Trainingspakken en Tassen. De discussie over de tassen is de conclusie : Tassen zijn nog goed en kunnen we bijbestellen. Dat gaan we doen. Trainingspakken : Gaan kijken of we sponsors kunnen vinden. Een paar man geven aan de pakken nog prima te vinden, echter kunnen niet bijbesteld worden en met ook nieuwe spelers zijn we niet meer 'uniform' wat we graag willen zijn. Stefan werpt zich op om de 'Sponsering ' te trekken daarmee even afwachten wat we kunnen ophalen aan gelden 
  5. Buitenland : Eens per jaar willen we een weekend naar het Buitenland zo ook 2024 willen we naar Spanje. Bij voorkeur of van Vrijdag tm Zondag of Maandag. Rene en Perry trekken de kar hiervoor en komen binnenkort met 1-2 datums. Hoog over kost zo'n weekend 500-600 euro afhankelijk van de vlucht en Appartement prijzen. We willen het liefst met zoveel mogelijk teamgenoten gaan
  6. Kleren opruimen : Vaak zien we dat Tinus en of Ron de spullen opruimen en of Tas meenemen naar uitwedstrijden. Vraag is dat eenieder dit af en toe voor zijn rekening neemt en niet iedere keer dezelfde personen. Bij thuiswedstrijden dus de kleren in de mand even in het was hok zetten en de ballen in het ballen hok leggen 
  7. BBQ : Vraag is of we in 2023 nog een BBQ kunnen organiseren : Geen vrijwilligers hebben zich gemeld. In 2024 is de BBQ bij Ron. Voor later is het idee om weer namen in een pot te doen en de namen voor de organisatie voor 2025 te trekken 
  8. John R houd altijd de 'pot ' bij voor jubilea / zwaar geblesseerde attentie  / Snacks voor ons en de tegenstander / eventueel spullen bijbestellen. Ieder jaar betalen we 50 euro. We zullen aan John de stand van de pot vragen en anders binnen kort lappen 
  9. Veteranen B : Mochten we niet voetballen en Veteranen B heeft te weinig mensen dan willen we VB graag helpen, als we zelf spelen en we hebben genoeg mensen is de animo niet groot om dan met VB mee te doen 
  10. Als de tegenstander te weinig man heeft ( Recent Nederwetten ) dan gaan we niet iemand van ons met hun laten meedoen. We spelen gewoon 11 tegen 9-10-11 man of we spelen niet is het besluit 
  11. Mochten er suggesties zijn om tegen bepaalde tegenstanders te spelen in een vrij weekend dan dit graag met Ron delen zodat we kunnen nagaan of er iets te regelen is 
  12. Dit jaar willen we weer een kerstborrel houden bij De Bank in het centrum van Best. Ron en Ted komen met een voorstel datum. Op deze dag willen we tevens Erwin / John bedanken voor de vele jaren bij Veteranen A. Uitnodigingen worden tzt nog verzonden. Tevens willen we met elkaar weer wat actiever worden / attenter bij mensen die een Jubileum hebben / iets ergs meemaken / zwaar geblesseerd of een Ongeluk krijgen om daar een kleine attentie voor te regelen 

 

wilhelmina boys ve1 - oirschot vooruit ve1 : 1 - 0 ( ruststand 0 - 0 )

Zaterdag 7 Oktober. Matchday! Na de wedstrijd vorige week aan de verkeerde kant van het spoor, staat nu de wedstrijd thuis tegen Oirschot Vooruit op het programma. Net als vorige week ligt het kwik net boven de 20 graden en is het heerlijk voetbalweer. Het is zelfs aan de warme kant en helaas is het veld ook niet gesproeid voor de aftrap.

Oirschot heeft ook een leuk veteranen team, zonder de Griekse spits met rode schoentjes deze keer. We begonnen deze dag met 17 spelers, maar al gauw werd de sponning wat dunner. Appie wist om 13:00 dat hij het niet meer zou halen omdat hij in Nijmegen was, maar met een goed tempo had hij dit nog op de fiets kunnen halen ;-). Tinus en René hebben gezien de bezetting gekozen om vandaag niet mee te doen, maar hun sturing en aanwezigheid is ook buiten de lijnen duidelijk merkbaar. Aanvankelijk zou Alex op de bank starten naast Setz en Stefan, maar omdat ons nieuwe talent Ilia een warming-up op de fiets richting Oirschot en terug aan het doen was, start Alex in de basis en komt Ilia iet wat verlaat en beland op de bank. Het is niet duidelijk of dit verder nog disciplinaire gevolgen heeft. Translation: Но поскольку наш новый талант Илья проводил разминку на велосипеде по направлению к Ойршоту и обратно, Алекс выходит в стартовом составе, а Илья приходит с некоторым опозданием и оказывается на скамейке запасных. Неясно, будет ли это иметь какие-либо дальнейшие дисциплинарные последствия.

 

De wedstrijd begint in een rustig tempo en geen van beide teams creëert veel kansen. Een paar keer komt Winfred goed door via de linkerkant, maar zijn voorzet bereikt niet echt iemand omdat er ook niet echt iemand voor de goal staat. Vanaf de zijkant is het tempo weliswaar rustig, maar de Boys spelen mooi verzorgt. Op een slechte pass na, van Thijs die niet in het verslag zou komen spelen we verder best goed. Oirschot laat weinig zien en de wedstrijd kabbelt een beetje voort. Helaas gebeuren er weinig spannende dingen en kunnen we het toegestroomde vaste publiek niet verwennen met een goal voor de rust. De Boys hebben echt wel de overhand, maar weten dit nog niet om te zetten in resultaat. Mark valt een paar minuten voor de rust uit en dan mag Ilia eindelijk toch het veld in nadat hij  zichzelf heel goed had warm gefietst. Translation: Марк выбывает за несколько минут до перерыва, а затем Илью наконец-то выпускают на поле после отличной езды на велосипеде.

 

We gaan rusten met de brilstand en de tweede helft wisselen Perry en Alex, Mark was er al uit. Setz en Stefan komen in het veld en die moeten het dan maar gaan doen volgens Maikel. Na de rust gaat Oirschot iets beter voetballen en krijgen wij wat meer diepgang, maar dat leidt niet direct tot resultaat. Er komen wat voorzetten en er is best veel ruimte, maar scoren lukt nog niet. Uiteindelijk in de 49ste minuut stuurt Maikel, Stefan weg, die de keeper omspeelt en 1-0 maakt. Volgens de tegenstander was het buitenspel, aangezien daar al de hele wedstrijd op gespeeld wordt, maar de scheids (Jan) ziet het beter en keurt de goal terecht goed. Een paar minuten later, loopt de spits van Oirschot zo door en staat 1 op 1 met Frans……dat is toch wel een beetje intimiderend en Frans maakt een hele goede redding waardoor we in de wedstrijd blijven. Omdat Oirschot nog wil scoren, worden de ruimtes groter, maar helaas weten de Boys hier niet van te profiteren. Enrico krijgt nog een paar kansen, maar hij raakt de ballen niet lekker. Ook Roeland die naar eigen zeggen weinig ballen kreeg, krijgt nog een schietkans, maar het venijn ontbreekt in het schot. Er komen nog wat aanvallen over  en weer en in de laatste minuut komt er nog een mooie voorzet op Ted, die maar net naast schiet. De assist had beter verdiend, maar goed, het was een lastige bal zullen we maar zeggen.

 

Uiteindelijk winnen we verdiend met 1-0, maar hadden we eerlijk gezegd toch wel aan ons doelsaldo kunnen werken. Na de wedstrijd heerst er een goede sfeer in de kleedkamer. Toch is de sfeer een beetje gespannen in afwachting van de vergadering in de bestuurskamer. Tijdens het overleg onder leiding van Ron met als secondanten Tinus en Frans worden er nog 11 punten besproken, wellicht was de stemming daarom een beetje Carnavalesk. Na het overleg beginnen we aan de derde helft en praten we nog wat na over de vergadering. Tot zover, tot volgende week !

 

best vooruit ve1 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 0 ( ruststand 0 - 0 )

 

Er zijn wedstrijden waar we ons voor moeten motiveren en er zijn wedstrijden waarbij dat niet nodig is.

Dit is zo’n wedstrijd waar we ons niet voor hoeven te motiveren, want tegen Best Vooruit komen er vaak extra krachten vrij. Vooral ook omdat het vorige week voor ons een mislukte wedstrijd was geweest (3-1 verlies) waren we er op gebrand om een lekkere pot voetbal op de mat te leggen.

BV probeerde er alles aan te doen om ons voor de wedstrijd al uit de concentratie te halen. Want welk kleedlokaal mochten we gebruiken? Hiermee was de psychologische oorlog begonnen. Gelukkig konden we toch nog omkleden in een lokaal voor ons alleen. Maar de toon was gezet.

Tinus was er ook weer bij. Terug van vakantie. En hoe was je vakantie? We konden het antwoord niet goed horen, maar volgens velen zei hij geneukt (heel de week). Want ook hij moest een 3-1 achterstand goedmaken. En dan was DR. Setz hier nog niet eens bij.

Tja, en toen de opstelling. Het was Nederlands en Engels door elkaar. Je weet wel een soort Luis van Gaal Engels. “Supstitoet” Ron had waarschijnlijk bij de nonnen gezeten, maar waarvoor is me nog niet duidelijk. In ieder geval niet voor de Engelse taal. Maar hij en de nonnen zullen de tijd van hun leven hebben gehad. Maar blijf hier mee doorgaan Ron, komt goed.

Maar goed, over naar de wedstrijd. Bij het warmlopen konden we al een beetje zien wat voor vlees ze in de kuip hadden. (Probeer dat eens naar het Engels te vertalen Ron, ben benieuwd). Het zag er voor ons veelbelovend uit, want voor mijn gevoel zijn wij sterker geworden en BV zwakker. Zij misten een paar sterkhouders, dus dat was positief voor ons.

Maar voor ons een grote aderlating want in de warming-up moest Thijs afhaken met een blessure, dat was klote. Thijs beterschap.

Dan begint de wedstrijd en iedereen is geconcentreerd. Het spel ging heen en weer. Tactisch stonden we erg goed. Er werd goed gecoacht. Hier viel echt iets te halen, want zij hadden moeite om het spel te maken. Wat ze normaal toch doen. Wij konden met een paar uitbraken gevaarlijk worden maar tot echt grote kansen kwamen we niet. De irritatie nam bij hun toe, mooi dat moeten we hebben. Maar de scheidsrechter was wel de grootste bron van irritatie, zelfs bij Best Vooruit. Die man mag nooit meer fluiten. In ieder geval niet meer op een voetbalveld. Met de Bril stand gingen we de rust in.

 In de rust waren er een paar wissels doorgevoerd, maar het tactisch plan houden we aan want we waren op de goede weg naar een mooi resultaat. Uiteindelijk kregen we toch de deksel op de neus. Door miscommunicatie kwamen zij er gevaarlijk door en konden ze het doelpunt maken. Nu moesten we echt aan de bak, en dat deden we. Door ze nog meer het mes op de keel te zetten en meer druk naar voren te zetten. Onze verdediging stond als een huis en daar kwam niemand meer doorheen. Vooral de laatste 10 a 15 minuten konden we er de druk aardig ophouden, we kwamen alleen niet tot grote kansen. Frans probeerde van achteruit ook nog wat te roepen, maar we hoorden alleen het geluid (of gekrijs) en verder niet van wat hij precies zei.

We kregen een paar mogelijkheden om van afstand te schieten, een aantal vrije trappen en corners waar we nog enigszins gevaar mee konden stichten. Maar tot een goal kwam het niet. Wij waren het fitste van de 2 teams, en dat was ook wel fijn om een keer mee te maken.

De scheidsrechter floot voor het einde van de wedstrijd, en zijn carriere.

Maar wij zijn wel weer als team gegroeid en laten we dit meenemen naar de volgende wedstrijd tegen Oirschot Vooruit.

Houdoe en bedankt !!

 

23 september 2023 : wilhelmina boys ve1 - nederwetten ve 1 : 1 - 3 ( ruststand 1 - 1 )

Vandaag, zaterdag 23 September is het dan weer zover, de eerste 'echte' competitie thuiswedstrijd op een prachtige nazomer dag tegen het altijd lastige Nederwetten. 

 

We hadden vandaag 14 man wat top was na de te vele afzeggingen van de week ervoor. Tinus wenste ons nog succes vanaf het zonnige strand in Spanje, en er waren zefs spelers die een buurtfeest met McDonalds hadden afgezegd om bij de game aanwezig te kunnen zijn. 

We hadden er zin in ... Ron had weer een mooie opstelling gemaakt, met pijlen werden de looplijnen nog eens toegelicht, wat kan er nog mis gaan ?? Alle voorwaarden waren ingevuld 🙂 

Toen we buiten kwamen was er toch een domper ... Nederwetten had maar 8 man, dat was balen, wat nu te doen ? Afblazen of toch voetballen ?? Gelukkig waren er 2 WB toppers Roeland en Mark bereid mee te doen met Nederwetten waardoor we in ieder geval toch konden voetballen, maar van een 'echte' wedstrijd was helaas daardoor geen sprake meer. 

 

De wedstrijd verliep met name door de mix en door een 10 tegen 10 situatie heel rommelig, veel balverlies, slordig, geen goede organisatie etc ... dit resulteerde in de eerste helft in een goal van Nederwetten 0-1. Wij kregen ook wel een paar mooie kansen die er helaas  niet in gingen. Mooie aanval op rechts waarbij Stefan de geheel vrije Thijs aanspeelde maar die schoot rakelings langs. Een paar minuten later weer een goede aanval van rechts waarbij Harold de inlopende Winfred feilloos bediende en knap de 1-1 binnen kopte. Intussen was er weer een speler van Nederwetten gearriveerd waardoor Roeland plaatsmaakte. 

 

In de 2e helft hetzelfde speelbeeld, rommelig en slordig. Mark was intussen ook weer aangesloten bij ons en maakte plaatst voor Ilia die een helft met Nederwetten ging meedoen. 

De 2e helft kreeg Mark een aantal mooie kansen via aanvallen op rechts, via corners waar hij dicht bij was maar de bal ging niet tegen het netje. ( in ieder geval niet tegen het netje van de goal ) De grootste kans was nog voor Maikel S die vanaf 1 meter voor open goal de bal over de lat lifte 🙂 ... scoren zou daarmee vandaag lastig worden in ieder geval in het doel van Nederwetten, het lukt na een kwartier in de 2e helft wel om een eigen goal te maken. Een voorzet van Nederwetten van links werd gemist door Thijs en Ted en kwam daarmee ongelukkig tegen de schoen van Mark die met een krul de bal ongelukkig in het doel van de WB deed belanden.  Een paar minuten later wederom Nederwetten in de aanval waarbij vanaf links bijna vanaf de zijlijn de bal werd voorgetrokken waarbij de bal op miraculeuze wijze perfect in de kruising belandde ... zo'n goal maakt hij voorlopig niet meer, maar hij zat er wel goed in.  Balen maar goed een 1-3 verlies wat niet 'echt' een wedstrijd was.

 

Harrie bedankt voor het fluiten vandaag !! 

John R goed dat je er weer bij was vandaag !! 

Roeland, Marc en IIia top dat jullie wilde meedoen met Nederwetten waardoor we toch konden voetballen ... 

 

Volgende week weer een  'echte 'wedstrijd uit tegen het altijd lastige Best Vooruit

 

16 september 2023 : braakhuizen ve2 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 7 ( ruststand 0 - 4 )

 

Zaterdag 16 september staat de wedstrijd tegen het altijd lastige Braakhuizen op het programma. Het is vandaag een tropische dag en we  mogen op het hoofdveld onze kunsten laten zien. Bij aankomst op hun sportpark maakten de sproeiers op het hoofdveld overuren, er werd flink gesproeid.

Vorig seizoen een hele lastige wedstrijd, toen op een heel zacht veld, die met 10 tegen 10 eindigde en we dik verloren.

Tinus heeft weer hard moeten werken om  een goede selectie op het veld te brengen, wat zeer goed is gelukt met maar liefst 6 afmeldingen, dat moet minder worden mannen het komende seizoen, we hebben elkaar komend jaar echt nodig en willen Tinus ook niet een hele week met werk opzadelen om spelers te regelen ... 6 afmeldingen is echt te veel !!! Graag heel zorgvuldig met afmeldingen omgaan de komende maanden !!  Tevens was onze John R aanwezig om de wedstrijd te vlaggen !! Top John dat je erbij was/bent wordt zeer gewaardeerd 

Vandaag met een structurele aanvulling van Russische afkomst, IIlia Medvedev, welcome IIlia, het gevolg is dat de voertaal voortaan Engels gaat worden 🙂 

Stefan had nog andere verplichtingen maar heeft zicht gehaast om toch de 2e helft aanwezig te zijn ... Top Stefan !!! de wedstrijd verliep voor zichzelf niet geheel naar zijn tevredenheid maar dat kan altijd gebeuren.

De wedstrijd zelf op een warm kunstgras veld verliep de eetste 10 minuten wat rommelig met kansen voor Braakhuizen, dit leidde echter niet tot doelpunten door goed keeperswerk van onze keepert Frans die goed aan het seizoen is begonnen. Na de eerste 10 minuten kwam de Veteranen A trein op gang, we scoorde de 0-1 en stoomden op naar een mooie ruststand na goede aanvallen met doelpunten van en assists van Roeland,Ted  en onze aanvulling R.Haaland 🙂 wat resulteeerde in een mooie 0-4 ruststand. Deze stand kwam ons goed van pas, we hoefden niet perse meer naar voren, rustig de bal rondspelen en wachten op onze kansen was de tactiek en opletten dat we niet tegen een snelle tegen- goal aan zouden lopen. De 2e helft kwamen we de eerste minuten goed door en wederom met goede aanvallen en assists van Alex, Mark en Ted en het afronden van R.Haaland liepen we naar een comfortabele voorsprong uit. Braakhuizen scoorde nog een keer tegen wat resulteerde in een mooie 1-7 overwinning. Top mannen, hard gewerkt voor elkaar en een mooie start van dit seizoen met 15 goals voor en 2 tegen ... ongekend

Volgende week een thuiswedstrijd tegen Nederwetten

2 september 2023 : wilhelmina boys ve1 - north oxford county football club :     8 - 1 ( ruststand 5 - 0 ) 

Onze eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen en meteen een internationale wedstrijd tegen veteranen uit Engeland. Vooraf wisten we niet heel goed wat te verwachten, maar Roeland had op vrijdagavond al wat spionagewerk verricht. Hij had de 18 mannen en 2 vrouwen ontvangen en met hun op het terras gezeten. Was de verwachting dat ze aan grote "pints" of aan de Guinness zouden zitten, tot Roelands verbazing zaten ze allemaal aan de rode wijn... Best verrassend voor een veteranen team, al hebben wij ook enkele vinologen in ons team.

Zien we bij de meeste tegenstanders steeds jongere spelers, de Engelsen deden het met spelers variërend van 57 tot maar liefst 74 jaar. Respect daarvoor !! 

De wedstrijd, daar kunnen we redelijk kort over zijn, dat ze allemaal konden voetballen, dat was duidelijk te zien. Alleen was het tempo in de wedstrijd voor de meeste van hen toch te hoog. Het was voor ons ook wel eens lekker om de "jonge " kant te zijn, meestal zijn wij voorts de "oude " kant. Onze goed fluitende scheidsrechter Jan gaf onze gasten, in de 63e minuut, een meer dan terechte penalty na een potje Grieks-Romeins worstelen van Roeland en zijn tegenstander. Daarmee was de eer van de Engelsen tenminste gered, en dat verdienden ze eerlijk gezegd ook.

Na de wedstrijd kregen wij nog een prachtig schild van de Engelsen en ddarbij is de hoop uitgesproken om er een jaarlijkse wedstrijd van te maken. Klinkt goed, al is het weer in Engeland vaak nog slechter dan hier bij ons. Maar misschien kunnen we deze wedstrijden in Spanje spelen, het nuttige met het aangename combineren. De 3e helft was ook weer erg gezellig met een door Roeland en Anita georganiseerde bbq.

Deze was prima verzorgd en er ging dan ook niemand met honger naar huis. Flinke domper op deze dag was het bericht van Bins dat hij er niet bij kon zijn. Hij was van de bovenverdieping naar beneden gevallen, een afgebroken trapleuning zorgde ervoor dat hij 12 hechtingen vlak bij zijn nek heeft gekregen,een hoofdwond, zware hersenschudding en een beschadiging aan zijn evenwichtsorgaan zijn de verdere verwondingen...

Bij deze wensen wij Patrick dan ook heel veel beterschap en hopelijk een spoedig en volledig herstel !!

 

6 mei 2023 : wilhelmina boys ve2 - wilhelmina boys ve1 : 2 - 1 ( ruststand 1 - 0 )

 

Zaterdag 6 Mei! Matchday! De eerste dag dit jaar dat het kwik richting de 20 graden gaat en het is heerlijk weer om te voetballen! Vandaag staat de clubwedstrijd tegen Veteranen B op het programma en we hebben er allemaal zin in. In de kleedkamer is iedereen enigszins gespannen omdat de technische commissie afgelopen weekend beraad heeft gehad in Benidorm. De “bastards” hebben daar alle spelers besproken en de strategie voor volgend jaar bepaald. Een speler, krijgt een goudenhandruk, te weten onze Nestor John van Beers die vandaag zijn 548ste wedstrijd speelt. We hopen uiteraard dat John bij het team betrokken blijft, al zou het alleen maar zijn om te vlaggen ;-). Wat niet is vermeld in de kleedkamer, maar wat zeker het vernoemen waard is, is dat onze rots in de branding, Tinus vandaag zijn 500ste wedstrijd voor de Veteranen speelt. Tinus, van harte gefeliciteerd! Wat een mijlpaal die door vele niet gehaald zal worden.

 

Terug naar de voorbereidingen. Op vrijdagavond werd al duidelijk dat onze tegenstander via allerlei kanalen spelers aan het ronselen was bij diverse senioren teams. Na de vorige nederlaag van Veteranen B eerder dit seizoen is het logisch dat ze op volle oorlogssterkte willen zijn. Wat ook duidelijk is geworden, is dat Veteranen B dankbaar gebruik maken van het scoutingswerk van Veteranen A, want de ene na de andere speler die Veteranen A na jarenlang scountingswerk mondeling hebben toegezegd om bij het team te komen, worden op vakkundige wijze in de slangenkuil van Veteranen B gelokt. Het is helaas niet anders. Bij Veteranen A geldt het motto: Een man en man een woord een woord. Dus, als het al niet lukt om buiten het veld woord te houden, dan hebben we er binnen het veld bij Veteranen A ook niks aan. Laten we e.e.a. maar zo samenvatten dat het “lenteoffensief” van Veteranen B begonnen is. Gelukkig hebben we wel een hele mooie ruwe parel als aanwinst en Marcel Pelle heeft zijn mannetje mooi gestaan deze wedstrijd, wat laat zien dat we volgend jaar nog veel van hem kunnen verwachten.


Als dit verslag een titel had gehad was het geworden: Jankerds!, want ondanks een duidelijke overhand aan kwaliteit op het veld, blinkt Veteranen B met name uit in het zeiken, zeuren en janken tegen de scheidsrechter. Het moet helaas zover komen dat tijdens een leuk potje voetbal, tussen twee teams van dezelfde vereniging, er twee heren 5 minuten moeten gaan afkoelen. Als we ons dan vervolgens zover moeten gaan verlagen dat er in vreemde talen spelers van Veteranen A uitgescholden worden, dan zijn we wel heel ver gezonken. Waarschijnlijk is er aandachtig naar de Bekerfinale gekeken, waardoor sommige spelers gedacht hebben dat dit soort theater bij het moderne voetbal hoort. Laten we dit soort wedstrijden maar niet teveel meer kijken, want het komt beide teams niet ten goede en het spel wordt er ook niet beter van.

 

Voetballend golft de eerste helft op en neer en spelen beide teams slordig.  Het veld en de bal lijken niet mee te werken. Beide teams houden elkaar goed in balans, maar na slordig balverlies door VetA op de helft van de tegenstander, kan Veteranen B gevaarlijk uitbreken. Na een moeizame 1 op 1 met onze goed keepende keepert Frans, scoren VetB met een naar buitenspel ruikende goal.

 

Tijdens de rust kunnen beide team even afkoelen en staat iedereen na de thee (of toch ranja) weer fris aan de aftrap. De tweede helft laat weer een evenwichtig spelbeeld zien en beide teams krijgen wat kansen over en weer. Via een hard ingespeelde bal door Mark en de verlenging van Stefan (hetzij met een beetje geluk) op Roeland weet deze de bal netjes in het hoekje te schieten vanaf de zestien. Met nog 20 minuten op de klok staat het 1-1, wat een terechte uitslag zou zijn. Echter na een snelle uitbraak van Veteranen B wordt het helaas toch nog 1-2. De bal wordt strak ingekopt en Frans redt heel mooi, maar na de tweede oh nee….derde rebound wordt de bal toch in het netje gewerkt en met deze “frotgoal” wordt de eindstand dus op 1-2 bepaald.

 

Na de wedstrijd is vooral de derde helft heel gezellig en is de sfeer tussen beide teams opperbest. Dit laat toch maar weer eens zien dat we al die onzin op het veld nu toch echt eens achterwege moeten laten. Fanatiek en gedreven spelen is geen probleem, maar het moet wel een beetje leuk blijven.

 

Tot slot nog een compliment voor de scheidsrechter, want Jan heeft zich wederom niet gek laten maken en deze lastige wedstrijd toch tot een goed einde weten te brengen. Bedankt Jan!

 

Volgende week staat de grillige wedstrijd tegen FC Gorkum op het programma. Grillig, omdat we nooit van tevoren weten of de wedstrijd nu wel of niet doorgaat. Tot  zover….tot volgende week!

 

 

22 april 2023 : nuenen ve1 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 3 ( ruststand 0 - 2 )

 

Vandaag, Zaterdag 22 April stond de uitwedstrijd tegen Nuenen op het programma, nu het 1e Team want door het 2e Team zijn we een tijd geleden van de mat geveegd, die waren wat maatjes te groot.

Vandaag  13 man en met onze nieuwe aanwinst Marcel Pelle, welkom Marcel bij ons Veteranen team, en in de App met veel teamgenoten die 'Rechtstreeks' gaan, en waarbij voor Appie de Ramadan voorbij is en het Suikerfeest weer goed gevierd is, en waarbij we bij aankomst werden gewezen dat we niet konden Douchen ... ook apart 🙂 Legionella in de leidingen. 

Vandaag ook weer de rentree van Alex waarbij het leek dat zijn voetbal carriere over was maar na een grondig medisch consult zijn rentree weer maakte !! Mooi Alex !! 

 

Met de voorbereiding ging het weer alle kanten op van scheten en boeren ( ik noem geen namen ) tot gesprekken die gelukkig voorbij aan de zoon van Marcel en dat bij Marcel zijn debuut 🙂

Ron nam het woord met de opstelling en vertelde zijn tacktisch plan met looplijnen etc .. niemand die er uiteraard iets van begreep en zo gingen we het veld in.

 

De eerste helft waren we de bovenliggende partij, goede aanvallen en diverse kansen. Soms kwam ook Nuenen bij de goal maar gelukkig hadden we onze keepert Frans nog die weer als vanouds was en obv deze wedstrijd weer gaat bijtekenen. Marcel in de spits voor de diepte en snelheid en Roeland er om heen om 'in de bal 'te komen. Het wierp zijn vruchten af toen Marcel en Roeland druk zette op de keeper waarbij uit een discutabel duel waarbij de scheids ook had kunnen fluiten de bal bij de alerte Maikel S kwam die koelbloedig de bal binnen tikte 0-1. We bleven goed opbouwen en er zaten een aantal mooie aanvallen bij. 

Een paar minuten later krijgen we een corner die goed strak genomen door Roeland fraai werd binnen gelopen door een alerte Ted 0-2 en zo gingen we de rust in.

 

In de rust nam Mark rust na weer wat knie klachten en werd Rene gewisseld. Het hele team ging op zijn kop, bijna iedereen kreeg andere plaatsen maar onze coach overtuigde iedereen dat deze move voor nog meer succes ging zorgen....  Toen iedereen weer zijn plek had gevonden op het veld was de 2e helft minder dan de 1e helft met minder kansen aan onze kant.  Op een gegeven moment bleef de bal in het vangnet hangen en hebben Peppie en Kokkie wel zeker 10 min de 'ballen act' opgevoerd en hingen samen in de touwen om  de bal uit het net te halen. Het spel werd er uiteindelijk niet beter van. 

 

7 minuten voor tijd resulteerde ons slordige spel in een onterechte penalty volgens oa Frans die zijn 'verongelijkt 'act ging opvoeren. De penalty bleef en het werd 1-2. Ook  de coach was er nu niet meer gerust op maar onze boys werden wel weer wakker geschut. De mooiste kans kwam toen op links Maikel doorbrak en perfect op maat de bal voorlegde aan de instormende John van Beers. John komt normaal nooit zover en kon helaas de bal niet de juiste 'touch' geven om de bal tegen het net te jagen. De rush van John was indrukwekkend, hij leek wel op de brommer !!! 🙂

2 minuten voor tijd was het dan toch raak na een slordige bal van Nuenen in de defensie lette Roeland goed op en joeg de bal in de linker onderhoek tegen het net ... de verdiende 1-3 overwinning 

 

Goede pot mannen tegen een matig Nuenen maar weer gewonnen !! 

In de 3e helft zouden de 'plakkers ' op tijd naar huis gaan, dat is niet gelukt na 6x nu nog de laatste werd het toch nog laat 😂

 

Volgende week geen programma. Het kader incl Ted en Thijs gaan zich beraden over het volgende seizoen in het altijd zonnige Benidorm. Veel plezier mannen, en bij elkaar blijven 🙂 

De week daarna de clash met Veteranen B en dan gaan we al weer hard naar het einde van het seizoen 

 

25 maart 2023 : wilhelmina boys ve1 - oirschot vooruit ve1 : 4 - 0 ( ruststand 2-0 )

Na het fantastische verslag van Sander over de derby van vorige week ligt de lat weer erg hoog om er een goed verslag uit te persen. Hierbij een poging.

 

Wat opvalt is dat er wederom veel afzeggingen zijn. Daarom zijn er een aantal gastspelers opgetrommeld, waar Walfred (onze jeugdvoorzitter….nog wel), Bas B en Lars v J, die beide hebben al eerder meegedaan. We kunnen dus stellen dat wij ook een keer hebben verjongd, ook al is het maar tijdelijk. Hoe dan ook, het valt onze tegenstander (Oirschot Voorruit) ook direct op en mentaal staan we dus al op voorsprong voor de wedstrijd ook maar begonnen is.

 

Voor de wedstrijd is het redelijk tam in de kleedkamer. Komt dit omdat er een aantal gastspelers bij zijn? Of komt het toch door de afstraffing in de tweede helft van vorige week? Gelukkig is Roeland er ook weer bij en mag hij het weer gaan proberen na een korte hamstringblessure. Voordat Roeland kan gaan warmlopen moet er eerst nog een sterspeler van ons zaterdagteam worden getaped, die op professionele wijze door Hayley wordt begeleid naar onze kleedkamer. Op het bord staat gelukkig ook nog onze rots in de branding Niels…..de broer van de schrijver van vorige week. Echter, plotseling is zijn naam weer van het bord, want het blijkt dat hij last heeft van beginnende hielspoor. Later geeft Niels ruiterlijk toe dat hij dacht dat dit iets voor paarden was, hetgeen helaas niet zo blijkt te zijn. Niels had natuurlijk gehoopt dat het met hielspoort begint en met een paardenl*l eindigt. Maar goed, over tot de orde van de dag, de wedstrijd tegen Oirschot vooruit die toch echt gewonnen moet worden, willen we in het linkerrijtje blijven.

 

De wedstijd voltrekt zich in een prima tempo en het is leuk om weer eens tegen een echt veteranenteam te spelen. Winfred krijgt een mooie kans, maar verzuimt te scoren. In de 22 minuut is het wel raak. Na een actie van Winfred, een assist van Bas, schiet Lars beheerst binnen van net buiten de zestien. Prima goal en een terechte voorsprong. Slecht 3 minuten later maakt Winfred weer een mooie actie en geeft hij via de keeper een mooie assist op Lars, die wederom goed binnen schiet. Winfred zijn assist leek meer op 3 banden met Raymond Ceulemans, de Belgische biljart grootmeester. Hoe dan ook, we staan met 2-0 voor en het is lang geleden dat we met deze stand gingen rusten. Wat ook nog vermeld moet worden is dat Oirschot ook wel een paar kansen kreeg, maar dat Rene heel goed stond te keepen. Hij weet verschillende doelpogingen goed te keren, waarvan 1 via de lat en 1 met behulp van Lars die de bal op tijd voor de lijn weg schiet.

 

In de tweede helft komen Appie en Stefan voor Walfred en Roeland in het veld. Gelukkig heeft Appie het sportpark ook nog kunnen vinden, want hij dacht dat we uit speelden. Ondanks een duidelijk appje stond Appie in Oirschot toen hij na een tijdje realiseerde dat hij toch echt in Best moest zijn. Wellicht een kleine bijwerking van de Ramadan. Dat gezegd hebbende valt Appie lekker in en speelt een puike wedstrijd. In de 56 minuut, volgt de 3-0 na een assist van Bas, op Stefan. Die laatste besluit zelf te schieten, door de benen van de keeper. De bal gaat via de paal in de goal en na enige twijfel geven de keeper en de grens van Oirschot vooruit toe, dat de bal toch zeker 20cm in de goal zat. Nou normaal gesproken is twintig centimeter erin genoeg en gelukkig bij deze doelpoging ook ;-).

Bij het vallen van de 3-0 is loopt de aanvaller van Oirschot vooruit met de rode schoentjes het veld af. Niemand weet waarheen, maar geruchten doen de ronde dat hij naar de Efteling was naar het meisje met de eveneens rode schoentjes.

 

Het slotakkoord volgt in de 69 minuut, veelal het geluksgetal van de gemiddelde veteraan. Het is Lars die wederom op aangeven van Bas B netjes afrond en de eindstand bepaald op 4-0. De oplettende speler heeft dus opgemerkt dat de Lars een hattrick heeft gescoord en Bas een “assist” hattrick heeft gerealiseerd. Beide geen zuivere hattricks, maar goed, dat past wel bij de Veteranen waar zuiverheid vaak een issue is. Walfred, Bas en Lars bedankt voor het meespelen!

 

Tot zover tot volgende week!.....oh nee, dan zijn we vrij lees ik net!

18 maart 2023 : best vooruit ve1 - wilhelmina boys ve1 : 5 - 1 ( ruststand 1 - 1 )

 

Zaterdag 18 maart was het dan zover, eindelijk kans op revanche na de oorwassing 1 oktober van vorig jaar in de thuiswedstrijd tegen het gespuis aan de andere kant van het spoor.  Net zoals de thuiswedstrijd was het heerlijk weer voor een potje Bestse Derby voetbal en daarom gingen velen van ons lekker op de fiets naar het sportpart van BV om alvast de beentjes los te fietsen.

In de kleedkamer had iedereen lente kriebels en goede zin en zowaar een grote opkomst, geen gepuzzel zou je zeggen, dat is maar goed ook  aangezien het whiteboard in de kleedkamer de grote had van een mousepad en hing op kniehoogte (soms makkelijk maar niet in geval van een whiteboard) terwijl bij BV een grote beamer was geïnstalleerd om de tactiek uit te leggen.  Gelukkig was het whiteboard niet nodig want Ron en Tinus toverden een 4-5-1 opstelling uit de hoge hoed en was het direct duidelijk hoe er gespeeld moest gaan worden.

Het goede nieuws was dat BV ook een veteranen team opgesteld had dus wat dat betreft eerlijke kans voor ons om weer eens met 3 punten mee naar huis te nemen. De  wedstrijd begon zoals de tactiek was uitgelegd, BV aan de bal laten inzakken, balletje onderscheppen en snel de bal naar Stefan zodat de middelvelders Maikel, Winfred, Harold, Thijs en John bij konden sluiten om aanvallen te versterken en verder op te zetten. Dit lukte aardig, BV liet balletje rondgaan maar met goed keepers werk van René B. werd er niet gescoord en af en toe hadden wij counter kansen. Helaas viel onze rots in de branding Mark al snel uit maar ook de bonkige en haarloze spits van BV was al eerder uitgevallen (wat regelmatig gebeurd als hij tegen Mark komt te staan, toeval?).  Inmiddels was Tinus in het veld gekomen voor Mark om samen met René J.  hetcentrale verdedigingsblok te vormen met Appie en Sander op de back posities. 

Helaas in de 20ste minuut scoorde BV uit de rebound de openingstreffer, nog niets aan de hand want voetballend hadden we het eigenlijk wel onder controle met zoals gezegd af en toe gevaarlijke counters met nog een bal op de lat van Stefan en een mooie kop kans van Harold.  Net voor rust krijgen we een vrije trap op een meter of 20 van het doel en gelukkig had Maikel zijn vizier op scherp, mede dankzij het technisch mooie weer, en krulde in de 31ste minuut Maikel de bal prachtig over het muurtje in het doel. En met een 1-1 stand naar de thee, wat nog een hele klus was om de theekan aan het werk te krijgen maar gelukkig door technische vaardigheden van Ron kan er toch nog thee getapt worden.

Dan de 2e helft, Ja wat zullen we daarover schrijven…. BV had een verse kracht ingebracht in de centrale verdediging die slim iedere keer inschoof zodat er vanuit de Boys vanuit het middenveld ingeschoven moest worden en met de vele positiewisselingen van BV  voorin en op middenveld was BV de bovenliggende partij vanaf de eerste minuut in de 2e helft en kwamen er steeds maar gevaarlijke kansen waarvan de meeste knap door René B. werden gepareerd.  Het werd helaas al vrij snel 2-1 (40’) en 3-1 (43’) daarna hadden we toch echt een paar goede kansen om de 3-2 te maken met een mooie kansen voor Harold en Stefan en ook nog mooi afstandsschot en bal op de paal van Maikel.  Onze kansen gingen er niet in deze fase van de wedstrijd en aan onze kant vielen in de 62’ en 68’ wel de 4-1 en 5-1. Hopelijk gaan we volgende jaar wel de 3 punten mee nemen naar de Boys. 

Aankomende zaterdag nieuwe ronden nieuwe kansen deze keer thuis tegen Oirschot Vooruit.

 

11 maart 2023 : wilhelmina boys ve1 - nederwetten ve1 : 1 - 1 ( ruststand 0 - 1 )

 

Vandaag, zaterdag 11 maart, staat de thuis wedstrijd tegen Nederwetten op het programma. Vandaag een 8 tal afzeggingen, toch hebben Ron en Tinus weer hard gewerkt om  een volledig elftal op de been te brengen, bedankt mannen en jullie inzet wordt zeer gewaardeerd. Op het bord in het kleedlokaal staan maar liefst 14 namen, waarvan 3 die er normaliter niet of niet vaak bij zijn. Peter van M en Marcel vd G ( bedankt mannnen voor het meedoen !! ) en de rentree na jaren van revalidatie van Niels vd S, je weet wel de broer van.  Enige tijd later komen er zelfs 15 man op het bord .. de verwarring is compleet na enige discussie hebben we er gewoon weer een afgehaald ... 14 bleven er over. Ook nog opmerkelijk was de vroege aanwezigheid van Setz .. gretig en alert als altijd met name in het kleedlokaal beloofde dat wat voor de wedstrijd van vandaag. Verder houden we het hier maar bij voor je het weet zitten we in een NOS situatie waar we niet in willen belanden, wederom gesprek stof en meningen genoeg tussen de muren in het kleedlokaal 🙂 

De kleedlokaal story vervolgde zich nog : Hennie Meijer ( zie vorige verslag ) alias Ronnie, B pakte even zijn moment en kondigde aan dat hij ging stoppen ... fysieke klachten. Dit werd aangehoord door de spelers en de conclusie was, beterschap en jammer Ron, prima om dit jaar te stoppen maar volgend jaar sta je er weer gewoon dus werk aan de winkel 🙂 duidelijke taal, een definitief stoppen wordt nog niet door de groep geaccepteerd.

 

Dan de wedstrijd, heerlijk weer, zonnetje graadje of 8-10 daar kon het niet aan liggen.

Nederwetten, met gemiddeld een elftal 15 jaar jonger dan de onze en altijd een goede ploeg om tegen te spelen. De 1e helft gaf overall al het beeld aan van de gehele wedstrijd, weinig tot geen uitgespeelde kansen van beide kanten, verzorgd voetbal en hard werken voor elkaar. Nederwetten wist met name de 1e helft gevaarlijk te worden door stilstaande momenten, uit een corner werd gescoord omdat we niet bij onze directe man bleven, 0-1 daarna onstond er wederom een kans waarbij we na een corner opnieuw niet bij onze man bleven gelukkig voor ons resulteerde dit niet in een doelpunt, al met al de 1e helft 2 kansen voor Nederwetten uit een corner en voor de Boys eigenlijk geen kansen maar wel voetbalden we goed mee. 

 

De 2e helft beetje hetzelfde spelbeeld, Nederwetten vaker aan de bal, wij voetbalden goed mee en Nederwetten heeft de 2e  helft geen kans meer gehad door goed collectief verdedigen !! De Boys kregen wel een 2 tal kansen, de eerste na aangeven van RvJ op Ted die helaas de bal tegen het zij net kreeg. Dan in de 2e helft de mooiste aanval met MvdG die de bal van links doorgaf aan RvJ die de verdediging verraste met een bal terug op MvdG die op maat de bal de 16 in speelde op de inlopende Stefan die mooi bij de 1e paal binnen tikte, een verdiende 1-1. Daarna over en weer geen kansen meer gehad en een verdiende 1-1 in de wacht gesleept, al met al een van de betere wedstrijden dit seizoen !!! 

 

In de 3e helft was nog het beste nieuws van de dag dat was dat Alex verwacht toch weer heel voorzichtig wat voetbal minuten te gaan maken, dit mede na een medisch consult van Setz wat veel vertrouwen uitstraalde, dat zag er een paar weken geleden nog niet zo naar uit en dit zou zelfs kunnen resulteren in het stoppen van een van de beste voetballers van Veteranen A. Alex succes met het herstel dit geld ook voor de overige geblesseerden uiteraard. Ander goed nieuws is dat het erop gaat lijken dat we een paar, 2-4, aanvullingen gaan krijgen wat echt benodigd is voor de toekomst van ons Veteranen A team. Er zijn volop onderhandelingen gaande, en ook dat zou prachtig nieuws zijn. !! 

 

Conclusie : mooie pot, goed verzorgd voetbal, weinig kansen en een terechte 1-1, Jan bedankt voor wederom het fluiten vandaag !! 

Volgende week de altijd beladen wedstrijd tegen het Zwart Rood aan de andere kant van het spoor Best Vooruit. Hopelijk niet teveel afzeggingen zodat we een representatief elftal op de mat kunnen brengen. 

 

4 maart 2023 : emk ve1 - wilhelmina boys ve1 : 2 - 2 ( ruststand 1 - 1 )

 

Na een “Carnavalsstop” van 2 weken is het inmiddels al weer maart geworden en is het weer Matchday. Vorige week kon de wedstrijd helaas niet door gaan in verband met regen. Hoezo regen…? Nou een regen aan afmeldingen. Dat laat de noodzaak nog maar eens zien dat we voor het volgende jaar toch echt nog een aantal extra spelers nodig hebben. Dus bij deze de oproep aan voetballers in de regio Best die naast fantastisch kunnen voetballen ook van gezelligheid houden om zich te melden bij ons team! Verdere details over de procedure zullen dan volgen alsmede een “geschreven examen” omdat we ook nog spelers zoeken die een gedegen wedstrijdverslag kunnen schrijven!

 

Maar goed over na de wedstrijd. Op weg naar Nuenen betrekt de lucht, begint het te regen en wordt het een grijze miezermiddag. Is dit een voorbode van het spel? Hopelijk niet. Eenmaal bij EMK aangekomen zien we dat de tegenstander ook wel wat extra spelers kan gebruiken, echter hebben zij al wel een verjongingskuur ondergaan.

 

In de kleedkamer is het relatief rustig en is iedereen met de wedstrijd bezig. Het scheelt ook dat Setz de wedstrijd net niet kon halen ;-). Wel hebben we nieuwe broekjes, de vorige waren ondanks het formaat van onze spelers toch aan de grote kant. Met deze nieuwe broekjes staan we toch met meer zelfvertrouwen op het veld en moet het helemaal goed komen. Na wat gebruikelijke oneliners in de kleedkamer zoals: “Alleen erin telt”, “het zit allemaal tussen de oren” en…”goed geil en niet bang” kunnen we het veld op voor de wedstrijd.

 

EMK staat voor “Eeneind maakt kracht”, volgens de tekst in de kantine en refererend aan de locatie van het sportpark. We zijn dus gewaarschuwd en beginnen geconcentreerd aan de wedstrijd. In het begin golft het spel wat op en neer, maar na ongeveer een kwartier spelen komt EMK op voorsprong, door een snelle counter over links, waarbij de bal netjes strak voor wordt getrokken en de spits eenvoudig in kan tikken. Er volgen nog een paar kansen over en weer maar verder zijn er geen noemenswaardige wapenfeiten tot 5 minuten voor de thee. Een mooie crossball wordt gestuurd door Mark naar Stefan. Deze controleert de bal, dribbelt en legt de bal breed op Winfred, die koelbloedig afrond. Bij de tegenstander moet er helaas een verdediger vroegtijdig het veld verlaten met een hamstringblessure. Op dat moment is het dus 10 tegen 11 omdat EMK geen wissels meer heeft. In de laatste fase van de eerste helft hebben de WB het beste van het spel. We gaan rusten met 1-1, waarbij de WB het nodige geluk hebben gehad in de eerste helft, maar goed, alles kan nog in de tweede helft. De tegenstander heeft inmiddels weer 2 extra krachten opgeroepen dus de veldbezetting is weer in evenwicht. We nemen ons voor dat de tweede helft voor de Boys wordt! Ondanks dat EMK sterk start zijn het de WB die op 2-1 komen. Ted speelt de bal op Mark, die eigenlijk vanaf eigen helft doorstoomt en in plaats van de bal voorzet, de keeper in de korte hoek verrast. De WB lijken op rozen te zitten en het ziet er echt naar uit dat de tweede helft voor ons is. Tot het bepalende “flipperkast kelderklasse moment” in de wedstrijd. De jonge aanvaller van EMK dolt onze verdediging en speelt de bal op de paal, in de rebound wordt de bal vanaf 1 meter voor de goal door EMK op de lat geschoten en de Boys komen met de schrik vrij zo lijkt het. Echter Sander heeft wel heel letterlijk genomen dat we moesten scoren en werkt de bal op merkwaardige wijze in de goal. De verkeerde wel te verstaan en de stand is weer gelijk, 2-2. Achteraf in de kantine bleek dat er zoveel effect aan de bal zat, dat het eigenlijk onmogelijk was om de bal niet in de eigen goal te krijgen. Helaas moet Roeland ook vroegtijdig de strijd staken met een hamstringblessure en komt Ron mee in de spits. Een ijzersterke tactische wissel, waarbij onze eigen “Henny Meijer” In het verdere verloop van de wedstrijd zijn uiterste best doet. Al met al staan we er wel als team en worden we beloond met een gelijkspel. Soms dwing je het geluk gewoon af!! Tot zover…..tot volgende week!

 

 

11 februari 2023 : Nuenen VE2 - wilhelmina boys ve1 : 7 - 1 ( ruststand 4 - 0 )

Na de prima overwinning van vorige week met af en toe tiki-taka voetbal staat vandaag de uitwedstrijd tegen Nuenen veteranen 2 op het programma. Is veteranen 1 van Nuenen net als ons een echt veteranen team, bij aankomst in Nuenen blijkt dit een team te zijn waar de spelersvrouwen nog met kinderwagens langs de lijn staan. Gebeurt dat bij ons, dan is het inmiddels al vaak " hup opa ", bij Nuenen blijkt het toch nog echt om hun eigen kinderen te gaan. Als we hun leider Toon van de Loo, oud trainer van ons urste,  moeten geloven zijn al hun veteranen toch echt tussen de 40 en 50.... Huhu Toon.....

Als wij op het sportpark aankomen blijkt dat zij al aan het warmlopen zijn op hun trainingsveld, al worden er toch ook echt vlaggen op gezet. We zullen hier toch niet op spelen denken wij. Helaas voor ons, maar we gaan toch echt ballen op dit knollenveld. Zoals wel vaker was onze neuroloog van dienst weer eens aan de late kant, daarom moest Harold alsnog in de basis starten. Misschien is het iets om Maikel voortaan altijd op de bank te laten starten, dan hoeven Frans en Ron niet meer te improviseren op het laatste moment.

Dan de wedstrijd, daar kunnen we heel kort over zijn, we zijn zelden zo weggespeeld als vandaag. Het is dat het aluminium van het doel ons gunstig gezind was en René een puike partij stond te keepen, anders stonden er misschien wel dubbele cijfers bij rust op het onzichtbare scorebord. Nu bleef het gelukkig voor ons maar bij 4 - 0. 

De 2e helft heeft vandaag maar 25 minuten geduurd, hun beste man kopte de 7-1 binnen uit een corner en kwam daarna zo ongelukkig terecht dat de scheidsrechter van de 2e helft volkomen terecht 10 minuten eerder affloot. De enigste die nog een klein lichtpuntje had was Roeland. Hij scoorde vandaag onze enige goal en kruipt zo weer een doelpuntje dichterbij naar zijn 200e.

Zelden zo weggespeeld als vandaag, maar tegen een team dat gemiddeld minimaal 20 jaar jonger was als ons.

Komende zaterdag geen wedstrijd, maar het carnavalsweekend, veul plezier allemaal !

 

4 februari 2023 : wilhelmina boys ve1 - odc ve1 : 1 - 0 ( ruststand 0 - 0 )

 

Na een aantal flinke klappen te hebben gekregen, moet er deze wedstrijd weer een keer worden gewonnen.

Nog niet eens zo heel lang geleden hebben op onze broek gekregen van ODC (lees eerder verslag tegen ODC). Dus we hebben wat recht te zetten.

Deze wedstrijd konden we  weer een beroep doen op Mark en Sander. Mark kon z’n pijlen deze keer richten op de wedstrijd. En Sander is gelukkig weer fit, en nieuwe voetbalschoenen gekocht.

Iedereen was goed geconcentreerd bezig met de wedstrijd, dat was wel te merken in het kleedlokaal. Nou ja, bijna iedereen dan. Want voor bepaalde personen was de opstelling die op het bord stond niet helemaal duidelijk. Want begint Harold nou op linksback, of toch niet.

En er was weer gedoe met de kleding, want het was weer zoeken naar een fatsoenlijk maat broek. Nou, ik kan je zeggen die zit er niet tussen. En we speelden weer een keer in de oude blauwe BATA shirts. Dokter Setz was deze keer mooi op tijd, en had volgens mij de grootste broek te pakken, zodat het zaakje er niet onderuit kan komen. En John kon alvast een beetje wennen aan de incontinentie luiers. Tja, het zal je maar gezegd worden.

Oja, en wie gaat er eigenlijk het verslag maken? Jij Winfred? Ja hoor prima. Nou dat was snel beklonken. Maar dan wel met de bedoeling om iets meer over de wedstrijd te schrijven dan al dat geouwehoer eromheen. Nou ben ik er niet helemaal zeker of dat ik me daaraan heb gehouden.

Voordat de wedstrijd begint pak ik nog iets te eten, ik weet niet hoe lang dat al in mijn tas zat maar ik had honger. Volgens Setz bestaat die fabriek niet eens meer die dat eten maakt. Dat proefde ik ook wel. De volgende keer neem ik een Raider mee. Want die smaken beter dan een Twix, toch Tinus?

Kom jongens op naar de warming-up. We konden zien dat er een paar (Top)spelers van ODC er deze keer niet bij waren en ze hadden niet veel wissels. Voor ons was dat natuurlijk positief, daardoor stijgen onze kansen op een overwinning. De toeschouwers waren ook weer in groten getale aanwezig. En wilde ook weer eens een overwinning zien.

Het begin van de wedstrijd begon met het aftasten van de tegenstander. Helaas voor hun viel er vrij snel iemand uit met wat leek op een spierblessure zodat hun grensrechter het veld in moest, en iemand van de bank moest gaan vlaggen. Terwijl dat hij het veld overstak riep hij “kijk uit een streaker”. Maar die man weet helemaal niet wat een streaker is. Hij had gewoon al zijn kleren nog aan (gelukkig maar). We merkten al snel dat we ODC kunnen en eigenlijk ook moeten pakken. We speelden de bal goed rond zodat we rustig op konden bouwen. En niet te snel de bal de diepte in spelen. Af en toe een balletje terug spelen zodat de bal in de ploeg blijft. Jongens wat een weelde, want dat is lang geleden dat  we op deze manier hebben kunnen voetballen.(ook al was niet iedereen blij met deze manier van voetballen). Alleen konden we het verschil in kwaliteit nog niet uitdrukken in het verschil in doelpunten. We probeerden het via een aantal voorzetten. Daar kwamen een paar kansjes uit. Aan de andere kant hielden we alles goed tegen, onze verdediging stond als een huis. Wij waren duidelijk de bovenliggende partij.

In de rust kon ik mijn ballen even de tijd gunnen om bij te komen na de carambole waar Dick Jaspers jalours op kan zijn en worden er nog even de puntjes op de i gezet over hoe dat we het misschien beter kunnen doen. De meningen waren daarover verdeeld. Dat mag natuurlijk. Maar nu niet verzaken maar geconcentreerd blijven voetballen.

We pakten het goed op en hadden niets te duchten van ODC. Het werd tijd voor een doelpunt. De tijd begon te dringen en er moest iets gebeuren. Een tactisch hoogstandje misschien? Jazeker want Frans stuurde onze Mark met schoenmaat 54 de laatste minuten mee naar voren. De tegenstanders waren Rico nog aan het zoeken terwijl ze het deze keer wat hogerop hadden moeten zoeken. De bal kwam via onze linkerkant terecht bij Ted, hij stuurde Winfred naar de achterlijn, waaruit een prachtige boogbal op Mark werd gegeven die hem zonder aarzelen in de goal kopte . Daar was  het dik verdiende doelpunt en uiteindelijk een mooie overwinning.

Waarom dat er nog geen nieuwe spelers bij ons team aan willen sluiten is een raadsel. Misschien tijd voor naamsverandering? Een naam die wat aantrekkelijker klinkt dan Veteranen A? bijvoorbeeld JO 30+. Misschien dat Erwin mee wil doen? Met zijn trommel? En dan na de wedstrijd een friet speciaal.

Iedereen was er zo van onder de indruk, dat iemand anders de tas van Perry had meegenomen. Was het misschien Sander? Ja die van de aanstekers. Nee, toch iemand anders.

Op naar de volgende wedstrijd tegen Nuenen.

28 januari 2023 : wilhelmina boys ve1 - nwc asten ve1 : 0 - 8 ( ruststand 0 - 4 )

 

Vandaag Zaterdag 28 Januari was het dan weer zover weer de wei in vandaag thuis tegen NWC Asten hier, hadden we 2 weken geleden ook tegen gevoetbald en toen met 6-1 verloren, na een goede 1e 20 minuten kwamen we er toen in met name de 2e helft niet meer aan te pas. De middag begon goed met een mooie zege van onze A1 die in de 3e divisie hun eerste overwinning boekten en in het kleedlokaal werden we aangenaam verrast door een nieuwe outfit. Het meest opvallende aan de outfit waren de broeken, we hebben nog gezocht naar tentstokken maar die zaten er niet bij, daar kun je met gemak met 2 man in. Onze Keepert Frans weer werkend aan zijn come back had een schitterend fel geel shirt als dat geen ontzag zou opwekken bij de tegenstander dan weten we het ook niet meer. Het zag er al met al indrukwekkend uit 🙂. Vandaag was Jan onze scheids afwezig en was John van Beers zo aardig om vandaag de wedstrijd te fluiten, bedankt John dat je dit wilde doen !!. 


14 man op het bord, duidelijke opstelling, lekker fris weer, nieuw tenue... wat kan er nu nog misgaan ??? 

 

Nou vanalles 🙂 ... 

Het begon al toen we starten  aan de wedstrijd dat Frans het fel gele shirt had ingewisseld voor zijn traditionele zwarte outfit .. wat toch minder ontzag inboezemd maar wel slank afkleed, Frans wilde daarmee niets aan het toeval overlaten en viel terug op zijn shirt waar hij al zoveel successen mee heeft behaald ...We gingen het meemaken of deze switch op het laatste moment waarbij toch iedereen een beetje van slag van was invloed zou hebben op de wedstrijd :) 

Over de wedstrijd al met al kunnen we wel kort zijn. We hadden net als de 2e helft 2 weken geleden geen kans. NWC was veel bewegelijker, sneller, alerter waarmee we te ver van de man af stonden, duels niet wonnen en met name voorin hun snelle mannen niet konden bijbenen, al met al voetbal les. Dit resulteerde in de 1e helft in een 0-4 achterstand.

In de rust hield Setz nog een tacktische bespreking iets met kaatsen ??  en deed Tinus een peptalk maar ook dat mocht de 2e helft niet baten, we kwamen er  niet aan te pas en hebben ook nauwelijks een kans gecreeerd ook de 2e helft was het 0-4 voor NWC wat dan opgeteld ... hmmm 0-8 is 

Niet best maar eerlijk is eerlijk, we konden het ook niet belopen met elkaar.

De 3e helft hadden we weer glasrijk gewonnen, na wat biertjes leek het erop dat het toch allemaal niet zo slecht was hahaha 🙂 zo verwerken we een kansloze zaterdag middag 🙂 

 

Snel vergeten, volgende week thuis tegen ODC weer de schouders eronder en ons best doen met elkaar,  meer kunnen we niet van elkaar vragen.

Klein persoonlijk hoogtepuntje voor Harold is dat hij zijn 100e wedstrijd als veteraan speelde, al mag dat met een 0-8 nederlaag niet echt als een hoogtepuntje gezien worden.... Toch chapeau Harold !!

 

14 januari 2023 : nwc asten ve1 - wilhelmina boys ve1 : 6 - 1 ( ruststand 2 - 0 )

 

Na een leuke seizoenstart vorige week tegen Dames 1 van de Boys, is het nu weer tijd voor het echte werk. Een Thuiswedstrijd tegen het altijd lastige NWC uit Asten. Echter in verband met een jeugdtoernooi bij de Wilhelmina Boys zijn er geen velden beschikbaar en dus heeft Ron geregeld dat we deze wedstrijd in Asten spelen. In de kleedkamer vertelt Ron dat Bert en Ria de Veteranen vergeten zijn en dat dit voor volgende week ook het geval is. Gelukkig heeft Ron al disciplinaire maatregelen genomen richting het wedstrijdsecretariaat, maar deze kunnen in dit verslag niet nader omschreven worden. Stel je voor dat de Veteranen A ook met een gevalletje “Matthijs van Nieuwkerk” te maken zouden krijgen of andere vormen van grensoverschrijdend gedrag. Nee, dat willen we zeker niet riskeren. Verder wordt er verteld dat we vanaf volgende week met nieuwe tenues spelen, in het tenue zit geen Regenboog band verwerkt, want ja, we zijn toch geen homo’s……of toch wel? De twijfel slaat duidelijk toe in het kleedlokaal en er valt een ongemakkelijke stilte.

Maar goed, over naar de orde van de dag, de Wedstrijd. Daar kunnen we op zich kort over zijn, moeten we nog wel even aangeven dat de omstandigheden op zijn zachtst gezegd lastig waren. Er was verwarring over het veld waar we op moesten spelen. In eerste instantie doen we de warming-up op een prima kunstgrasveld, met erg slecht licht. Vervolgens worden we gevraagd om naar het hoofdveld te verplaatsen i.v.m. het licht, maar dat wordt al snel weer ongedaan gemaakt. Consternatie alom en achteraf lijkt het erop dat NWC op deze manier al onrust heeft proberen te zaaien. Het weer was ook erg slecht, veel regen en harde wind, waardoor menig wedstrijd is afgelast, maar uiteraard bij de Veteranen niet. Achteraf was dat wellicht beter geweest, want zoals Tinus aangaf….de weg naar Asten was lang….

De eerste helft voetballen we aardig mee en spelen we bij vlagen zelfs goed. Tot op het moment dat de scheidrechter een overtreding op John van Beers onbestraft laat en in plaats van om te schakelen……gaan we staan kakelen en vergeten we te verdedigen. NWC straft dit uiterst efficiënt af. Na een mooie voorzet van Winfred, verzuimd Alex de 1-1 te maken, maar het was ook wel een lastige bal. Vervolgens valt voor rust ook nog de 2-0 wat eigenlijk gezien het spelbeeld best tegen de verhouding in is. In de kleedkamer wordt iedereen nog eens opgepept en verteld dat er nog niks verloren is. We komen scherp de kleedkamer uit, wellicht iets te scherp want na 5 minuten zijn het de WB die scoren, echter…..in het verkeerde doel. Na de 3-0 valt bijna direct de 4-0 en is het gedaan met de wedstrijd. De resterende 20 minuten worden goed en rustig uit gevoetbald door NWC en ze maken via een vreemde kopgoal zelfs nog de 5-0. Met de Boys wil het maar niet lukken. Verdedigend is het niet best en aanvallend lukt er ook helemaal niks. Tot 1 minuut voor tijd Alex de bal nog in de 16 krijgt en de 5-1 binnen kan schieten. Gelukkig is er geen VAR anders zou deze treffer waarschijnlijk zijn afgekeurd voor buitenspel van Perry, maar goed de tegenstander gunt ons een goaltje zodat de schande eraf is. Olav Mol zou zeggen…..” Uithuilen en op nieuw beginnen”. Laten we dat dan ook maar doen en uitkijken naar de wellicht 7x7 wedstrijd tegen Rood Wit Veldhoven. Op het moment dat dit verslag geschreven wordt, is er een delegatie van ons team vertegenwoordigd bij de 80&90’s party in Eindhoven. Hopelijk worden daar de loopacties, de combinaties, scoringsvermogen en diepgang beter dan tijdens de wedstrijd tegen NWC, anders wordt het een lange avond ;-). Tot zo ver ……..Tot Volgende week.

 

7 januari 2023 : wilhelmina boys ve1 - wilhelmina boys dames : 8 - 3 ( rust 2 - 1 )

 

Zaterdag 7 Januari 2023, een van de warmste zaterdagen ooit en weer de 'voetbal' start van 2023. 

We gaan weer uitzien naar hoe 2023 gaat verlopen met bv het Corona virus, het klimaat, hopelijk komt de oorlog in Oekraïne tot een einde en houden we de prijsstijgingen een beetje binnen de perken zodat we nog wat ruimte in de beurs over houden voor ook leuke dingen in het leven. Voor iedereen daarmee vooral een gezond en sportief 2023 en dat we met elkaar maar weer een mooi jaar van mogen maken 

 

Deze zaterdag stond weer de traditionele nieuwjaarswedstrijd van de Veteranen op het programma dit keer tegen de Dames van de Wilhelmina Boys. 

Een wedstrijd die we serieus moeten nemen want we kunnen eigenlijk alleen maar verliezen ..... vandaar dat we al begonnen waren met wat tactisch zand in de ogen van de Dames te strooien, de dames dachtten dat onze snelle en veel scorende spits Stefan er niet bij zou zijn, er was nl verteld dat Stefan er niet bij zou zijn ivm zijn wintersport vakantie. Natuurlijk hadden we Stefan benaderd of hij niet wat eerder terug  kon komen zodat hij nog mee kon doen en dat werd gehaald, nadat hij net een uurtje terug was het uit het 'Low Budget 'ski oort Val Thorens stond hij weer op het veld !!  en dat was nog niet alles wat Ron en Tinus uit de hoge hoed toverde .. Frans de Keepert was weer terug na gezondheidsklachten, Top dat je er weer was Frans !! en toen de opstelling op het bord kwam zagen we 2 keepers in de goals 🙂 - Frans linksdragend op links - Rene .. op rechts 🙂. Na de nodige flauwe praat in het kleedlokaal pakte Tinus het woord om iedereen het beste te wensen,  nogmaals iedereen duidelijk te maken dat 'pijn' tussen de oren zit en lichte de opstelling toe en we gingen "doorwisselen "  al met al 'te' veel nieuws in 2023 dat gaat nog wat beloven dit jaar 🙂 

 

Dan de wedstrijd daarin moesten de Boys wel begrijpelijk na weken van focus op andere zaken weer wat opdraaien. Tempo niet al te hoog en soms slordig aan de bal. Toch kregen we na verloop van tijd de nodige kansen van met name Enrico en Winfred die het doel nog niet wisten te vinden, het scoren bleef daarmee nog even uit. Halverwege de 1e helft na een actie van Stefan die was ingevallen kregen we een penalty die koelbloedig door hem werd ingeschoten 1-0.  Toen we het net eenmaal gevonden hadden drukten we door na een assist van Enrico maakte Stefan zijn 2e treffer van de dag. We dachten hiermee de thee te halen echter na een vermeende overtreding van Tinus in de 16 legde de goed leidende Jan de bal op de stip, Linde liet Frans kansloos 2-1. Hier gingen we de rust mee in.

 

Na de rust begon de tribune vol te lopen en dat inspireerde voor meer doelpunten. Na een fraaie actie van Maikel ronde Enrico fraai af 3-1. Daarna was de beurt aan onze Vlaggert Ron die en teveel afgeleid was gedurende de gehele wedstrijd en ook problemen had met het oprichten van de arm en daarmee bleef regelmatig een vlag signaal uit ... de Dames profiteerden hiervan wat resulteerde in de 3-2. Daarna liep voor de Veteranen gelukkig de stand snel op ... 4-2 door Stefan en daarmee zijn eerst hattrick van 2023 binnen, de 5-2 en 6-2 door Harold waarna de 6-3, na het niet zien van 2-3 meter buitenspel, resulteerde in een vrije trap die fraai werd binnengeschoten door Esmee. Het slotaccoord was weer voor de Veteranen met de 7-3 van Stefan en ook een hattrick voor Harold die de eindstand bepaalde op 8-3.

 

Al met al een leuke pot voetbal en een mooi opwarming voor de 2e helft van het seizoen !! 

Daar waar het op het veld niet altijd even snel ging, konden we dat van de 3e helft niet zeggen, daar waren er een paar bij waarbij het niet snel genoeg kon gaan, ook de 3e helft was weer gezellig waarbij sommige al rekenden op een nachtje op de bank 🙂 al met al  een mooie start van 2023 !! 

 

Volgende week thuis tegen NWC uit Asten

 

 

10 december 2022 : odc ve1 - wilhelmina boys ve1 : 5 - 1 ( ruststand 3 - 1 )

 

Nadat de kruitdampen zijn opgetrokken van de teleurstellende wedstrijd van het nationaal Team tegen Messi en co. (Wat een K.T scheids was dat zeg) staat ons de lastige uitwedstrijd tegen ODC te wachten. Dit keer niet op het bijveldje waar de honden worden uitgelaten. Maar op het kunstgras. Ondanks de vele blessures en afmeldingen hebben we het toch weer voor elkaar gekregen om te kunnen gaan voetballen. Dank voor de verantwoordelijke personen die dit hebben kunnen regelen..

 

De wedstrijd begon wat later waardoor we in de kantine van ODC nog wat minuten van Portugal tegen Marokko konden zien.

Eenmaal in het kleedlokaal aangekomen zat de sfeer er meteen goed in.

Sorry voor degene die er niet bij waren, maar als ik alles ga opschrijven wat er gezegd is ben ik morgen nog aan het typen. Er zullen misschien nog een hoop vragen open blijven staan, want wat begon over de bratwurst van de vrouw van Ron eindigde bij een soort van verkrachting tussen 2 oudgediende. (ik noem geen namen)

Tja, ik ga er niet al te veel over uitweiden, had je er maar bij moeten zijn.

 

Afgelopen vrijdagavond (Oranje –Argentinie) in de kantine van de Boys was er voornamelijk veel jeugd aanwezig. Die moesten in toom worden gehouden want er verdwenen meisjes in de jongens wc en misschien ook wel andersom. Waren de kleedlokalen dan niet gewoon open, want vroeger (volgens Tinus) ging je dan naar het kleedlokaal en gingen ze daar het spelletje spelen raad eens hoeveel vingers dat ik opsteek.

 

En waar zou dat zwarte kledingstuk van Stefan toch zijn gebleven. Grote kans dat Sander hem heeft want hij verzamelde ook al aanstekers. Na een avondje stappen konden ze bij hem terecht om de aanstekers terug te vragen, nee geen vrouwen René, maar aanstekers.

 

Oja, de wedstrijd tegen ODC.

Ook daar kan ik kort over zijn.

Die begon voor ons goed. We kwamen al vrij snel op voorsprong via een doelpunt van Stefan (assist Roeland). De scheids floot helaas niet af voor het einde van de wedstrijd, zodat het binnen de minuut alweer 1-1 stond. Er waren over en weer kansjes. Maar ODC was echter te sterk voor ons. Maar dankzij goed keeperswerk bleven we toch nog enigszins overeind.

 

Helaas moest Roeland vroegtijdig afhaken met een blessure waardoor Niels het veld op kwam. (Bedankt Niels dat je zin en tijd had om mee te doen). De 2e helft was eigenlijk hetzelfde beeld als de 1e helft. Met als einduitslag 5-1, maar had net zo goed 10-5 kunnen zijn.

Fijn dat je weer wat meters hebt kunnen maken Ron.

 

As zaterdag zal de wedstrijd niet doorgaan ivm personele problemen.(dus extra tijd om te herstellen). De volgende “pot”  is tegen de dames op 7 januari 2023 !

 

Nu eerst op naar de WK- finale tussen Kroatie en Marokko. (wie weet).

 

 

26 november 2022 : wilhelmina boys ve1 - wilhelmina boys ve2 : 4 - 3 ( rust 2 - 3 )

 

Een week na de blessuregolf heeft Tinus na vele belletjes toch een elftal weten samen te stellen.  Marcel van der Gouw mocht nog net officieel mee doen in afwachting van zijn aanstaande schorsing als gevolg van een wedstrijd tegen het gespuis aan de andere kant van het spoor maar ook toekomstige veteranen Niels (zoon van Stephan Kluijtmans) en Luc Versteynen waren opgetrommeld in geval van nood. Ook onze vaste scheidsrechter Jan was weer van de partij en Appie was onze grensrechter vandaag (bedankt Appie).

Na een lekkere warming up op het net geschoren grasveld C mochten we aantreden op het gebruikelijke hoofdveld tegen de veteranen B (VETB) en dat was alweer even geleden en in de kleedkamer werd geconstateerd dat VETB nu tegen ons wel compleet kon zijn. Uiteraard waren wij daar niet van onder de indruk en met vol vertrouwen in onze mooie blauwe BATA Champions League tenue betraden we het veld en begonnen we de wedstrijd met wat grappen en grollen onderling met de Boys van VETB.

We begonnen gecontroleerd aan de wedstrijd, beetje aftasten in het begin maar het “stond” vrij goed en de bal werd lekker naar rond gespeeld.  Ook bij de VETB “stond” het vrij goed en met hier en daar snelle spelers kwamen er een paar kansjes voor VETB, deze kansen werden in eerste instantie door onze sterk spelend keeper gepareerd maar uiteindelijk n.a.v. een corner en een ware scrimmits voor onze goal viel de bal wat ongelukkig binnen waardoor het 0-1 werd. Dit was het teken voor ons om er een schepje bovenop te doen en dat gebeurde ook want vrij snel na de 0-1 werd Maikel mooi vrijgespeeld en hij had de 1-1 op de schoen maar helaas tikte Maikel de bal over.  Gelukkig niet veel later na een mooie dieptebal van Thijs kon Stefan met een solo de 1-1 maken.

Harold moest helaas vervangen worden als gevolg van een blessure (hopelijk valt het mee) en daarmee groeit de ziekenboeg naar ongekende omvang en dat wordt weer een heel gepuzzel voor de wedstrijd aanstaande zaterdag.  Als gevolg van het uitvallen van Harold werd Niels in het veld gebracht en dat is toch een mooi vader en zoon moment. 

De wedstrijd begon inmiddels een echte wedstrijd te worden met mooie duels en zeker van beide kanten verzorgd voetbal. VETB kreeg wederom een corner en deze werd bij de 2e paal door Mathijs de Kroon onderkant lat binnen gekopt 1-2.  Enkele minuten later werd Roeland de diepte in gestuurd en ging alleen op de keeper af en met een hijgende verdediger in de nek besloot Roeland om de bal aan de meegelopen Stefan af te leggen en die miste helaas net het doel.  Na deze aanval bleven we goed voetballen en was het wachten op de volgende kans voor ons en gelukkig kon vrij snel na het eerder missen, Stefan zijn 2e goal van de avond maken 2-2.

Het spel bleef mooi in evenwicht en het leek erop dat we met 2-2 naar de thee zouden gaan maar helaas net voor rust kon de VETB nog een keer de bal voorgeven en die viel precies op het hoofd van Matthijs die ook zijn 2e goal van de avond daarmee mocht bijschrijven en daarmee gingen we met 2-3 rusten.  Al met al een mooie eerste helft en we moesten gewoon zo in de 2e helft doorgaan.

In de 2e helft nog een extra verjongingskuur aan onze kant met het inbrengen van Luc op de linkshalf positie. En zoals afgesproken in de rust blijven we goed voetballen, de bal ging van links naar rechts en weer terug en de bal werd op de juiste momenten naar voren gebracht richting onze spitsen waardoor de snelle middenvelders konden bijsluiten en hier had de VETB de grootste moeite mee en tegelijkertijd werd er als een team verdedigd zodat bij balbezit van VETB er weinig tot geen echte kansen werden gecreëerd.  Met als gevolg dat Stefan de bal rond de 16 van het doel aangespeeld kreeg en met een fraaie vooractie, maakte Stefan de 3e van de avond (en mooiste) door met links de bal in de bovenhoek te krullen. Nu is het ook bekend dat de keeper van VETB(art) moeite heeft met de ballen die in de kruising gaan gelukkig was Stefan hiervan op de hoogte.

VET B ging nog wat wisselen en hiermee kreeg men nog een paar kleine kansjes maar echt gevaarlijk werd het gelukkig niet behalve een afstandsschot die door onze keeper via de lat werd over getikt. Wij bleven rustig en verzorgd voetballen en met hetzelfde spel creëerden we regelmatig goede counter kansen en dit resulteerde dan ook in een echte Kluitmans combinatie waarbij Stefan zoon Niels de diepte in stuurde en met Niels zijn snelheid kon hij net op tijd de bal naast de uitkomende keeper spelen en daarmee, met een vrije doorgang naar de goal, de bal binnentikken voor de 4-3. Het was nog ruim 10 minuten spelen en met de 4-3 voorsprong werd de wedstrijd professioneel uitgespeeld met de bevestiging dat wij niet voor niets veteranen A zijn en niet B.

Volgende week helaas geen wedstrijd op het programma i.v.m. het Nederlands elftal en een enorme waslijst aan blessures. Hopelijk speelt  het Nederlands elftal met dezelfde beleving als ons !  Voor zaterdag 10 December geef ik de pen door aan Winfred !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

19 november 2022 : braakhuizen ve2 - wilhelmina boys ve1 : 6 - 2 ( ruststand 4 - 0 )

 

Zaterdag 19 November MATCHDAY, zou onze nestor Jan van Hoogstraten eerder vandaag al op de App hebben gezet!! Vandaag spelen we om 15:00 tegen het altijd lastige Braakhuizen. De wedstrijd is al vroeg vandaag omdat er geen verlichting op het veld is. Het is wel de eerste zaterdag dat het ook echt koud is, dus hulde aan de supporters, Frans, Kaylee, de vader van René Bruurs en René van Jole!

Verder is de opkomst laag, maar krijgen we nog wel een leuk filmpje van Teddepet  (die in een donkere omgeving met, vage muziek op de achtergrond en allemaal mannen om zich heen rondloopt). Echter  krijgen we het filmpje exact om 16:32 om ons een goede wedstrijd te wensen, maar ja, dat is dan natuurlijk al mosterd na de maaltijd ;-). De meest noemenswaardige zaken gebeuren voor de wedstrijd in de kleedkamer. Zo hebben we het over “Pietenkramp”, wat sommige mensen verstaan als “Pielenkramp”. We zijn allemaal een beetje uit ons doen, omdat onze technisch directeur “Ronnepon” er niet bij is deze keer. Volgende week is hij er ook niet bij omdat er een weekendje Duitsland op de planning staat. Er doen geruchten de ronde dat Monique ook wel eens een echte (braad)worst wil. Ron mag wel uitkijken voor #Metoo praktijken, want bij zijn grote voorbeeld M. Overmars is het ook fout gelopen, waarna het bij Ajax bergafwaarts is gegaan. Dus, Ron moet uitkijken want anders zijn we bij de Veteranen A ook verloren. Tot slot trekt Enrico nog een shirt aan waar zogenaamd schimmel op zit, waarna sommige mensen weer denken dat dit weer met “O zo snel”, het paard van Sinterklaas te maken heeft. Maar goed, na een korte warming-up beginnen we aan de wedstijd. Het spel gaat de eerste 10 minuten mooi op en neer en is echt in evenwicht. Na 12 minuten, komt Braakhuizen op voorsprong door een goed uitgespeelde aanval, waarbij wij verdedigend iets harder in hadden kunnen grijpen. Na 29 minuten is het 2-0 na een mooie aanval van de tegenstander waarbij onze verdediging en ook onze keeper net iets te laat zijn…het scheelt niet veel, maar 1 van de twee jongere spelers van Braakhuizen tikt de bal netjes langs René B. Na de aftrap, creëren we bijna een goede mogelijkheid en wordt Winfred diep gespeeld, helaas is zijn hamstring het er niet mee eens en valt hij geblesseerd uit. Dan valt 5 minuten daarna Alex ook uit met een verkrampte kuit en gaat het hard. Nog voor de thee, vallen de 3-0 en 4-0 en staat het gewoon niet goed meer nadat het hart van ons middenveld geblesseerd is uitgevallen. Gelukkig is de tegenstander sportief en spelen we de tweede helft 10 tegen 10. Een paar minuten na rust krijgt Stefan een mooie diepe bal van Maikel. De verdediging van Braakhuizen is te laat en Stefan kan schuin in schieten. Het is 4-1 en de schande is eraf. Niet veel later in de 46ste minuut is het weer raak voor Braakhuizen en wordt het 5-1. Daarna volgt ook nog de 6-1. Toch is de wedstrijd wel iets meer in evenwicht en gelukkig wordt het na een mooie assist van Thijs toch nog 6-2. Uiteindelijk vallen er 4 mensen geblesseerd uit. Winfred, Enrico, John van Beers allemaal met een hamstring blessure en Alex met een kuit blessure. De boosdoener was een combinatie van de eerste echt kou, het hele zachte veld en wellicht de te korte warming-up. Aan de trainingsintensiteit en de fitheid van onze spelers kan het immers niet liggen.

Tot slot geef ik bij deze de pen door aan de volgende verslaggever…Sander van der Stoel. Vorige week zondag had hij geen tijd om het verslag te schrijven, maar bronnen geven aan hem toch op zondagochtend een blokje om te hebben zien wandelen. Waarschijnlijk was Sander toen al bezig om inspiratie op te doen voor het volgende verslag ;-). Volgende week tegen Veteranen B, waarschijnlijk 7 tegen 7 mits de geblesseerden zich op wonderbaarlijke wijze herstellen.

12 November 2022 : wilhelmina Boys ve1 - nuenen ve1 : 3 - 1 ( ruststand 1 - 1 )

 

Vandaag 12 November op een prachtige herfstdag mochten we weer de wei in voor de thuiswedstrijd tegen Nuenen

Vandaag zonder een aantal vaste krachten als Mark, Thijs ( beterschap ) en Frans ( beterschap ), Appie is nog geblesseerd. 

 

Met Rene Bruurs op doel ( bedankt Rene ) begonnen we de wedstijd. Nuenen, met een paar goede voetballers, had in de beginfase het merendeel van het balbezit, echter de grootste kansen waren voor de Boys. In de 14e minuut na een mooie aanval op rechts via Alex, gaf Stefan de bal mooi voor waarbij Harold de bal fraai binnen schoot, 1-0 voorsprong.  Gedurende de 1e helft kregen we nog mooie kansen op de 2-0 waarbij Stefan de bal net iets teveel van zijn voet liet schieten waardoor een 1;1 met de keeper net niet doorging. Daarna nog een mooie aanval waarbij Enrico de bal kon binnen schieten maar ook deze kans ging net verloren .... en de oude voetbalwet ... als je zelf niet scoort .. precies dan valt hij aan de andere kant en zo gebeurde ook een aanval van Nuenen op Links die fraai in de lange hoek werd binnengeschoten door Jan ( van Nuenen ) een mooie goal en ruststand 1;1

 

De 2e helft hadden we duidelijk het betere van het spel wat werd beloond in de 43e minuut door een mooie opzet van Winfred die koelbloedig door Stefan werd afgemaakt 2-1. Daarna bleven we het spel domineren en kregen ook nog wel wat kansjes. De mooiste was de 3-1 een mooie aanval die van achteruit door Tinus werd opgezet, pass naar Maikel die wederom zijn wonderlijke inzicht van zich liet spreken en een prachtige bal in de 16 gaf waar wederom Harold de bal fraai binnen schoot een terechte 3-1  eind uitslag

 

Goed gedaan mannen, vandaag 2 mannen van de Match .. Harold met 2 prachtige goals en Winfred wat een kilometers heeft die vandaag gemaakt !! 

Jan de scheids was vandaag ook weer op zijn best, Top Jan bedankt voor het fluiten wederom vandaag !!

Sportief hoogtepuntje voor Alexander, hij speelde vandaag zijn 100e wedstrijd als Veteraan !!

Volgende week uit naar Braakhuizen 

 

 

 

5 november 2022 : beerse boys ve1 - wilhelmina boys ve1 : 2 - 2 ( ruststand 1 - 1 )

 

Zaterdag 5 November. Match day voor de Veteranen A. Na de zware wedstrijd bij de Esche Boys vorige week staan nu de Boys uit Beers op het programma. De vraag die gesteld wordt is: Doet de zwarte Parel weer mee? Het antwoord deze keer is nee en waarschijnlijk maakt deze speler geen deel meer uit van de Beerse Boys. Bij aankomst zien we dat het veld waar we normaal op spelen, voor de helft veranderd is in een rotonde……daar zullen we dus wel niet spelen. Inderdaad we spelen dit keer op veld B, wat er redelijk bij ligt. In de kleedkamer zet Tinus meteen iedereen op scherp. Er wordt geklaagd over een pijntje hier en een pijntje daar, maar dat is helemaal niet nodig volgens de nestor van ons team. Op een duidelijke verbale en visuele manier wordt verteld: “Pijn zit tussen de oren”. Wellicht kunnen we Tinus binnenkort als gast-instructeur verwachten bij kamp van Koningsbrugge….Pijn is een emotie en die kun je uitschakelen. Met deze wijsheid gaan we de warming-up in en we beginnen al om 15:00 met de wedstrijd. De eerste 20 minuten hebben we het betere van het spel. We staan goed, combineren redelijk en kopt Roeland na een mooie aanval, en een op maat gegeven voorzet de Wilhelmina Boys op 0-1. Dat begint goed en we hebben er alle vertrouwen in deze voorsprong uit te bouwen. Maar goed, wellicht werd er te makkelijk over gedacht, want na de 0-1 gaan we slordiger spelen en zoeken we te snel de lange bal. We hebben hier en daar nog wat kansen, maar die weten net niet het net te vinden. Rond de 30ste minuut komt dan de tegenstoot van de Beerse Boys. Via de rechterkant speelt de tegenstander zich vrij en in plaats van een voorzet te geven schiet hij hard in de korte hoek binnen. Helaas 1-1 en met die stand gaan we ook rusten.

Gemotiveerd en opgeladen beginnen we aan de tweede helft. Het spel gaat over en weer en we komen een paar keer goed weg en gelukkig door goed keeperswerk van Remo blijven we in de wedstrijd. We krijgen een paar hele goede kansen maar de ballen komen niet op goal. Roeland krijgt nog een mooie kans, maar de bal wordt na een harde voorzet van Roeland over geschoten. Achteraf zou Roeland aangeven dat als deze bal erin was gegaan we de wedstijd hadden gewonnen. Maar ja…..zoals Theo Maassen altijd zegt…..”achteraf is mooi wonen”.

Na ongeveer 20 minuten in de tweede helft krijgt de spits van de tegenstander de bal halverwege onze helft. Na zijn aanname schiet hij met een lepe boogbal op goal en weet onze keeper hiermee te verschalken. Helaas 1-2, terwijl we eigenlijk toch beter zijn. Reden voor de boys om nog een tandje bij te zetten en vervolgens krijgen we nog veel kansen waarvan een hard schot van Winfred, wat binnenkant paal eruit gaat. Ongeveer 5 minuten voor het einde weet Stefan met een bekeken schot van buiten de zestien meter de eindstand toch op 2-2 te brengen. Al met al een fijne sportieve wedstrijd en een terechte uitslag, waarin we voetballend niet ons beste spel hebben laten.

 

 

 

29 oktober 2022 : essche boys ve1 - wilhelmina boys ve1 : 4 - 1 ( ruststand 1 - 1 )

 

Zaterdag 29 oktober 2022, het was heerlijk weer, en zo reis je met dat gevoel naar Essche Boys. De warmste herfstdagen ooit gemeten: wat lekker. Dus Poetin : "wij hebben jouw gas niet nodig " !!

Vooral onze Tinus zal altijd zijn 60e verjaardag blijven herinneren als warmste verjaardag ooit. Het is je gegund maat : de verbindende factor in dit team. Nogmaals van harte gefeliciteerd !

Aangekomen bij Essche Boys en de grasvelden nodigen iedereen uit om lekker te kunnen voetballen. Met 3 geweldige gastspelers moet het gewoon lukken vandaag. Zo Zijn we de eerste helft begonnen. WB had duidelijk de grip op de wedstrijd en het vertrouwen was aan iedereen te merken. Dus een terechte voorsprong in de 17e minuut door Lars van Jole, zoon van René, assist van Winfred.

Dertien minuten later scoort Essche Boys de gelijkmaker. Wat jammer, want dat was niet nodig. Zo is de eerste helft geëindigd met verzorgd voetbal, fantastische kansen en vooral de heerlijke reddingen van onze keeper Niels van Jole, ook een zoon van René. Met 3 van Jole's op het veld en 2 langs de lijn, opa en oma, was het van Jole gehalte erg hoog deze zaterdag. En dan was Gonny er natuurlijk ook, maar dat is geen, nog niet, van Jole.

Zo loop je naar de kleedkamer voor het welverdiende kopje thee. Rust met weinig woorden. 

De 2e helft verliep toch anders. Al snel werd het in de 45e minuut 2-1. De thuisploeg zette duidelijk een tandje bij en ze konden elkaar makkelijker vinden, waardoor het in de 56e minuut 3-1 werd.Onze trouwste supportster Kaylee had deze uitslag al voor aanvang van de wedstrijd voorspeld met 3-1. Helaas voor haar en voor ons werd het uiteindelijk ook nog 4-1.

Volgende week een nieuwe poging uit tegen Beerse Boys.

Bij deze beloof ik aan Ron dat ik mijn verslag voortaan via de e-mail naar hem doorstuur en niet meer via Whattsapp.

Dan kan hij met control A, control C en control V het verslag supersnel op onze website zetten en hoeft hij het niet meer helemaal op te typen !

 

15 oktober 2022 : wilhelmina boys ve1 - brabantia ve 1 : 3 - 3 ( ruststand 2 - 1 )

 

Vandaag 15 oktober op een mooie herfst dag weer de volgende wedstrijd, thuis tegen Brabantia.

Na de fraaie overwinning vorig week gingen we er alles aan doen om die lijn vandaag door te trekken.

 

In het kleedlokaal ontstond echter al de eerste verwarring met de opstelling ... ??? 

Op het bord stond Harold op Links en Remco op Rechts echter dit moet omgekeerd zijn ?? iets met spiegelbeeld op het bord.

en Ron vroeg even wat aandacht, dan denk je al snel als hij maar niet gaat zingen, dat was gelukkig niet het geval, hij had een wat mindere mededeling, Ron heeft Longcovid en is naar verwachting dit seizoen uitgeschakeld.... beterschap Ron, hopelijk knap je weer wat op en kom je weer tussen te lijnen. 

 

Vandaag was Frans de Keepert niet helemaal fit en werd vervangen door Guus, Bedankt Guus voor je hulp !! 

Bij de warming up werd ik fijntjes door Maikel verwezen naar zijn hele grote bijdrage in de overwinning van vorig week ( waar ik niet bij was ) hij adviseerde daarmee het spel zoveel mogelijk via hem te laten verlopen, ik hield mijn hart vast maar goed we gaan het zien 🙂 

 

Dan de wedstrijd : het begon zeer gecontroleerd van de WB kant, rustig rondspelen en de eerste paar minuten kwam den Brab daarom ook niet aan de bal. Na 5 minuten passeerde we voor het eerste de middenlijn :) . We waren duidelijk de betere maar vielen ( Tinus letterlijk ) een paar keer tegen een counter van Brabantia aan zonder verdere gevolgen. 

Dan uit het niets krijgt Brabantia een vrije trap op rechts waarbij Guus en Maikel met elkaar in de klinch komen en de bal binnen valt .. heel ongelukkig 0-1

Daarna rechten we de ruggen en komen na een voorzet van links en na goed opletten van Stephan terug naar een 1-1 stand. De beer was los en de Boys gingen door. Een mooie aanval via rechts die met een zinderend schot door Roeland wordt afgemaakt :) 1-2 zo gingen we ook de rust in

 

In de rust werden nog even de puntjes op de i gezet en wilde we de stand uitbreiden, echter dit verliep anders in de 2e helft.

Binnen 10 minuten na 2 voorzetten van Links waarbij de Boys de bal niet zagen door de laag hangende zon, zag den Brab het wel en prikte 2 keer het balletje binnen 2-3.

Daarna was het spel weer voor de Boys die op zoek gingen naar de gelijkmaker ... en ja daar was hij dan weer Maikel maakte een mooie aanval op Links netjes af waarbij de eindstand 3-3- bleef.

 

Jammer er zat meer in vandaag. 

John R bedankt voor het scherpe vlaggen en Jan ondanks dat je jezelf geen 10 gaf de 2e helft maar toch nog een dikke voldoende weer bedankt voor het fluiten !! 

 

Volgende week weekendje vrij daarna kunnen we onze borst nat maken .. uit tegen Essche Boys 

 

8 oktober 2022 : oirschot vooruit ve1 - wilhelmina boys ve1 : 2 - 4 ( rust 0 - 2 )

 

 

Huiswerk op tijd maken is altijd prettig, zei mijn vader. Dan zie ik een bericht van Ron: “ Appie, heb je nog aan je verslag gedacht? Inderdaad, die komt eraan Ron. Even omschakelen. Klopt, we hebben tegen Oirschot gevoetbald en hoe. Aanloop naar de wedstrijd wenst René ons veel succes en wel met foto. Op die foto staat een grote palmboom. Toch dacht iemand dat René in Amsterdam aan het relaxen was. Nee, het is Mallorca maat. Zo’n grote palmboom heb je niet in Amsterdam.

 

Tegen Oirschot is altijd prettig voetballen is mijn ervaring. Dit ondanks dat Appie een vervelende zaterdagochtend had meegemaakt. De wedstrijd van zijn MO17 ging niet door vanwege omstandigheden.

 

Dus gefrustreerd naar Oirschot gereden. Appie kreeg te horen dat hij als laatste man moest gaan voetballen. Oh, dat was lang geleden. Dus flexibiliteit en vertrouwen tonen is altijd belangrijk.

 

We zijn de wedstrijd begonnen en we kwamen een paar minuten goed weg. Het beste antwoord is meteen scoren en dat deed Roland uitstekend in de zesde minuut. Er werd uitstekend gevoetbald waardoor Harold scoorde in de 16 minuut.

 

Tijdens de pauze zijn er terechte complimenten uitgesproken. Dit ondanks de kleine discussie die er stond over coachen. Ik zeg altijd: “ laat 1 iemand coachen”.

 

Met vol vertrouwen zijn we begonnen aan de tweede helft.

 

Ja Stephan, als je in de 36e minuut zo’n geweldige sleepbewegingen laat zien en scoort, zeg ik:” chapeau”.

 

Toch heb ik altijd gezegd dat wanneer Setz meedoet gebeurt er regelmatig iets moois. Niet alleen die mooie verhalen in de kleedkamer, maar werkelijk waar een schoonheid van een doelpunt. Letterlijk en figuurlijk bleef iedereen naar het balletje kijken die als een raket in het doel belande. Zelfs de keeper van Oirschot maakte geen enkele beweging. Dus een massale en een verdiende knuffel, meneer Stez.

 

De Boys bleven goed voetballen. Toch verslapte af en toe de aandacht en concentratie waardoor Oirschot twee keer scoorde.

 

Een prachtige veteranenwedstrijd en dat kan alleen maar tegen Oirschot

 

 

 

1 oktober 2022 : wilhelmina boys ve1 - best vooruit ve1 : 0 - 6 ( ruststand 0 - 4 )

 

De eerste zaterdag van de nieuwe maand is aangebroken, historisch gezien is Oktober een sterke maand voor de veteranen A ook wel bekend als “Stop Tober” waardoor iedereen net even wat fitter is.  Na een regenachtige ochtend klaarde het in de middag op en kwam de zon tevoorschijn, uitstekend weer voor een mooie potje voetbal.

Na de geweldige teamprestatie tegen Nederwetten vorige week gevolgd door een zeer gezellige BBQ, stond vandaag de beste derby op het programma tegen het gespuis van de andere kant van het spoor (om Jan zijn traditionele uitspraak in eer te houden). Na een heerlijke warming up op het mooie grasveld mochten we aantreden op het hoofdveld met JvB als scheidsrechter, bedankt hiervoor John. 

Het werd al snel duidelijk met welke intenties BV naar sportpark Naastenbest was afgereisd gezien de sterkte van de spelersgroep en het opstellen van “Mr. Best Vooruit” spelend met het welbekende rugnummer 14 om te intenties nog maar eens extra te onderstrepen.   Eerste 3 minuten waren we de bovenliggende partij en creëerde we kans of kans … gevalletje “kijken door een rood wit blauwe bril”…. Helaas kreeg de sterk spelende spits van BV een ingeving in de 4e minuut, door vanaf kop 16 meter gebied de bal met een fraaie curve om Frans heen te krullen … nog niks aan de hand kan gebeuren .. kop omhoog en door … zo klonk de teamspirit na de eerste goal.  Niet heel veel later helaas kreeg BV een terechte vrije trap (verslagschrijver was te laat) op een metertje of 25 en dit was aanleiding voor #14 om de bal in het kruis te rossen …. wederom geen kans voor Frans die verder een sterke wedstrijd heeft gekeept.

Vervolgens waren we een beetje van slag en erg slordig waardoor het binnen 15min na de 2e treffer 0-4 stond en daarmee gingen we de rust in om een beetje uit te rusten van deze eerste helft wat eerder een intervaltraining leek…. In de kleedkamer aangekomen waren we verheugd te zien dat er 2 verse krachten klaar stonden (Appie & Marcel vdG) en onder het genot van de thee werd er een nieuwe strategie bedacht om de score in de 2e helft niet naar de dubbele cijfers te laten uitlopen.

2e helft lekker begin van ons… binnen 1 minuut stond de 0-5 op de teller … nieuwe strategie ter discussie? Nee natuurlijk niet… we laten we ons niet leiden door incidenten (het is tenslotte voetbal waar alles mogelijk is) en we houden vast aan ons plan en beginnen beetje bij beetje meer te voetballen en met wat extra verdedigingsstutten (achterin en op middenveld), meer diepgang voorin en #14 op de bank bij BV, kregen we iets meer grip en meer kansen dan in de eerste helft en lag er veel ruimte achter de verdediging van BV bij de omschakeling en hier maakte wij zoals zo vaak goed gebruik van. Dit leverde een aantal kansen en mogelijkheden op maar helaas was de laatste pass meestal net niet goed en ook moest BV twee keer aan de bekende “noodrem” trekken om twee doelpunten van ons te voorkomen. Laatste gedeelte van de 2e helft sloeg de vermoeidheid meer toe en was het BV dat verder uitliep naar 0-6.   Ondanks het verlies kunnen we toch spreken van een teamprestatie, we bleven goed in de posities spelen, positief naar elkaar toe en konden na de wedstrijd concluderen dat de tegenstander een maatje te groot was vandaag. 

Gelukkig hebben we ook in de 3e helft een goede bezetting en teamprestatie geleverd, mede ingegeven door sterk optreden van Ron met extra muntjes om er de eerste paar rondjes lekker in te komen.  Met opgeheven hoofd naar Oirschot aanstaand zaterdag om de valse start van oktober om te buigen naar een paar prachtige overwinningen.

 

Wederom een kleine mijlpaal deze wedstrijd, Sander speelde zijn 100e wedstrijd voor veteranen A !!

24 september 2022 : nederwetten ve1 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 2 ( ruststand 0 - 1 )

 

Zaterdag 24 September, Match day voor de Veteranen A. Na de matige seizoenstart vorige week thuis tegen EMK is het vandaag zaak om weer orde op zaken te stellen. Zeker ook omdat we ’s-avonds de uitgestelde veteranen BBQ hebben, dus het pakken van de eerste punten zou fijn zijn.

We vertrekken vol goede moed naar Nederwetten, iets later dan gepland omdat de schrijver van dit verslag nog “vlagverplichtingen” heeft bij de 17-1.

Aangekomen bij Nederwetten is het wachten totdat de kleedkamer wordt geopend door de dienstdoende terreinknecht. John van Beers geeft aan al jaren in kleedkamer 4 te zitten waardoor de terreinknecht iet wat verward is en weer op en neer moet lopen. Uiteindelijk moeten we toch verhuizen naar kleedkamer 5 terwijl sommige mannen al bijna omgekleed zijn in kleedkamer 4. De eerste psychologische tikken worden uitgedeeld door thuisspelende partij, maar de Boys laten zich niet afleiden.

Eenmaal omgekleed valt op dat het veld goed uit ziet, alsmede ook onze tegenstander. Het ziet er naar uit dat Nederwetten weer een aantal verjongingskuurtjes heeft gedaan in de zomervakantie waardoor de gemiddelde leeftijd van onze tegenstander toch wel 15 jaar jonger is. Ook hierdoor laten de boys zich niet van de wijs brengen en beginnen goed aan de eerste helft. Wat opvalt in de eerste fase van de wedstrijd is dat “het goed staat”. Vanuit deze basis wordt er verzorgd en goed gespeeld met een paar mooie aanvallen.

De tegenstander probeert af en toe iets terug te doen, maar echt gevaarlijk wordt het niet. De verdediging staat als een huis en onze gelegenheidskeeper “Mark – go go gadget arms” plukt de ballen mooi uit de lucht. Toch wordt het dan toch plots gevaarlijk en dreigt de bal door Nederwetten in de goal te worden gewerkt, maar Sander weet de bal nog  net op tijd uit de goal te werken. Of toch niet? Was de bal achter de lijn of niet? That’s the question? Onze grensrechter kon het niet zien (Winfred moet binnenkort even langs de opticien) en ook de scheidsrechter stond er te ver vanaf. Daarnaast kreeg hij geen signaal op zijn horloge, dus wordt er beslist dat het geen doelpunt was. Mede ook omdat er geen VAR is bij Nederwetten. Na ongeveer 20 minuten spelen, krijgt Stefan de bal diep gespeeld door Alex, die zelf mooi doorloopt naar de tweede paal. De bal wordt met links voorgegeven en Alex rond prima af in de verre hoek. 1-0 voor de Boys.

Kort voor rust breekt Stefan nog bijna door, maar wordt vakkundig getackeld en valt daarbij behoorlijk ongelukkig. Eerst maar naar de thee. In de tweede helft brengt de tegenstander nog wat versterkingen in, maar ook de boys wisselen strategisch door. Nederwetten wordt wel wat sterker, maar er is nog steeds geen vuiltje aan de lucht. Tot het moment dat de vers ingebrachte spits een actie maakt en van buiten de zestien op goal schiet. Mark strekt zich met de armen boven de goal, maar toch valt de bal binnenkant lat binnen. Een knappe goal van Nederwetten, en Mark is nog steeds met allerlei wiskundige formules aan het rekenen hoe dit nu kon? Theoretisch zou de bal er niet in moeten kunnen…maar ja met voetbal kan alles. Stand 1-1, en de boys moeten zich herpakken. Omdat het goed staat en we als collectief echt goed spelen en voor elkaar de “vuile meters” willen maken zitten de Boys nog steeds goed in de wedstrijd. De voorhoede speelt inmiddels fysiek op 80%, maar daardoor wordt er wel minder risico genomen en wordt de bal ook af en toe teruggelegd. “Elk nadeel heb zijn voordeel” zou Cruijff zeggen. Ongeveer 10 minuten voor tijd krijgt Stefan de bal weer diep gespeeld en kan net niet op tijd schieten. De bal wordt teruggekapt en of de inlopende Winfred gespeeld. Winfred, maakt het nog even spannend en kapt en draait een keer, maar rond dan feilloos af. 1-2

De boys spelen de wedstijd professioneel uit en sparen hun krachten verder voor de derde helft. Deze vindt plaats in de “aanleunwoning van de familie Setz”. Een mooie locatie, maar  wel jammer dat het huis niet een paar meter naar rechts is opgeschoven. De organisatie  was fantastisch gedaan door René en Maikel wat mede heeft geleid tot een top avond. Vele onderwerpen zijn besproken: De analyse van de wedstrijd, de Politiek, Thierry Baudet, respect voor elkaar, energiebesparende maatregelen en het feit dat Maikel een zwak heeft voor kortharige rode poesjes, niets bleef onbesproken.

 

Kortom, 3 punten en een super leuke BBQ! Maikel en Rene bedankt voor de gastvrijheid en de goede organisatie. Op naar volgende week….

17 september 2022 : Wilhelmina Boys VE1 - emk ve1 : 1 - 3 ( ruststand 0 - 2 )

 

Zaterdag 17 September 2022 was het dan weer zover de officiële opening van het seizoen thuis tegen EMK.

Na een warme zomer periode en gelukkig nog niet geconfronteerd met Corona gaan we een nieuw seizoen in. Een seizoen met veel ' andere ' niet voetbal gerealiseerde uitdagingen.

Hoe zal het gaan met de oorlog in de Oekraïne en hoe gaan de gasprijzen zich ontwikkelen ? kunnen we straks nog een ' bierke ' betalen of moeten we zelf WB Veteranen A bier gaan brouwen ?? 

Wie zal het zeggen ..... 

 

Het sportpark was overvol rond 16.00 u de jeugd speelde een wedstrijd tegen Best Vooruit ( je weet wel van de andere kant van het spoor 🙂 ) en de tribune zat helemaal vol... dat is voor ons veteranen al weer enige tijd geleden 🙂 maar toch hadden we vandaag een aantal trouwe supporters ! 

 

Vandaag tegen EMK met de nodige afzeggingen en wat gastspelers. Vandaag deden mee Sander, Breukeltje en de 2e helft Marcel, bedankt mannen voor jullie inzet en bijdrage.

Er waren daarmee ook de nodige afmeldingen, Frans de Keepert is nog vollop in trainings kamp en zal afgetrainder als nooit te voren volgende week zijn rentree weer maken, Perry,  Enrico, de Familie vd Stoel, Mr Setz, Mr Verkuylen, de nog niet fitte R. Bierens. Ook onze nieuwe aankoop Thijs van Hoogstraten liet zijn rentree nog even op zich wachten, waardoor onze plannen om een elftal om deze jonge aanwinst te gaan bouwen nog even op zich laat wachten,  hopelijk kunnen we hun snel weer verwelkomen voor het nieuwe seizoen.

 

We begonnen de wedstrijd met Rene Bruurs in de goal ( of toch weer niet ?? )  echter door communicatie problemen zo bleek bij het begin van de wedstrijd was Rene B niet aanwezig en ging Mark S in de goal, dan moet je wel heel goed kunnen schieten wil je langs die ' reache ' komen 🙂 . De Boys hadden het tikki takki spel in de eerste helft ( met wind tegen ) nog niet te pakken het was rommelig, veel foute inspeel passen, veel lange ballen die niet aankwamen etc ... 

Als snel kwamen we daarmee ook op een 0-2 achter stand. Daarna pakten we de draad wat beter op met een aantal fraaie kansen van Alex en Stephan die helaas het net niet haalden. De wedstrijd werd ook deze keer weer uitstekend geleid door Jan de scheidsrechter ... wat een uitstraling rust en overzicht heeft die man .. klasse Jan dat je ons weer wilde fluiten vandaag, ook John R die vandaag vlagde was zo snel in het seizoen al zo scherp als een mes 🙂 

 

Het spel de 1e helft was niet tot tevredenheid van onze Staf, De 2e helft werd er daarom ook hard door Tinus en Ron ingegrepen en dat werpte zijn vruchten af. 

De Boys domineerden het spel met wind mee, en met wat meer snelheid voorin met Marcel en Stephan kwamen er legio kansen .... dat hadden zeker 3-4 goals moeten zijn, maar ja ze gingen er niet in helaas, toch nog de opstart van het seizoen en voor sommige wellicht nog de doos om de schoenen ? . Uiteindelijk viel einde 2e helft nog de 0-3 en voorkwam Marcel de nul van de Boys op het bord door 1-3 te maken wat ook meteen de eindstand was.

 

Volgende week uit naar Nederwetten !! 

en 

De lang uitgestelde ( door Corona ) traditionele BBQ van de Veteranen. De opkomst is overweldigend met 37 aanmeldingen en van de voetballers alleen afmeldingen van Thijs en Mark 

 

Tot volgende week op naar de eerste overwinning 

Kleine mijlpaal voor René deze wedstrijd, hij speelde vandaag zijn 200e wedstrijd voor onze Veteranen !!

 

28 mei 2022 : wilhelmina Boys ve2 - wilhelmina boys ve1 : 2 - 4 ( ruststand 0 - 3 )

28 Mei, een mooie zaterdagmiddag op het sportpark Naastenbest. De uitgestelde wedstrijd tegen Veteranen B staat op het programma. Beide teams hebben deze keer wel genoeg spelers, al is de sponning bij Veteranen B maar dun. De vorige wedstrijd liep wat minder sportief af, maar gelukkig zijn bepaalde personen er deze keer niet bij en kan er dus gewoon lekker een potje gevoetbald worden. Veteranen A beginnen met de gebroeders van Hoogstraten in de basis welke altijd een welkome versterking zijn. Ron, Ted en Maikel beginnen op de bank. Dat is maar goed ook, want Setz is weer eens “fashionably late”. In de kleedkamer wordt nog wel even besproken, dat de snelheid waarmee de statistieken bijgewerkt worden op de website, en het verslag geplaatst wordt toch wel te wensen over laat. Het lijkt wel of de handelingssnelheid zich aanpast aan hoe het er op het veld aan toe gaat. Een andere verklaring is dat Ron nog een 24bit modem heeft een eerst rustig moet inbellen waarna het uploaden van het verslag ook nog een paar uur duurt. Je vraagt jezelf af of er al glasvezel ligt in het Batadorp.

Enfin, de wedstrijd begint en het spel gaat mooi op en neer. Na ongeveer 10 minuten spelen krijgt Stefan de bal van Roeland waarna het schot van buiten de zestien de bal nog net de lat toucheert. Veteranen A wordt duidelijk sterker en na goed druk zetten van VetA lijdt de tegenstander slordig balverlies waarna Winfred snel de tegenstander voorbij loopt en met een leep stiftje met links de keeper verschalkt. Een prachtige goal wat weer eens laat zien, dat Winfred alleen maar mooie goals kan maken. Veteranen A blijft goed verzorgt voetballen en laat het balletje goed rond gaan. Na ongeveer 15 minuten volgt er een hele mooie aanval, bijna tikkie takkie voetbal. Uiteindelijk legt Winfred op Roeland, die weer breed legt op Stefan welke ter hoogte van de penalty stip de bal met links in de linkerbovenhoek plaatst. 2-0 voor en een terechte weergave van het spelbeeld. Vervolgens vallen er een aantal spelers van VetB uit, waardoor de tegenstander soms met 10 man staat. Ted is zo sportief of met VetB mee te gaan doen zodat de veldbezetting weer in evenwicht is. Ongeveer 10 minuten voor het rustsignaal volgt er weer een mooie aanval van VetA en is het Winfred die de bal voorgeeft op Stefan, die makkelijk in kan tikken. Het is 3-0 en VetA blijft goed spelen. Omdat wederom een speler van VetB uitvalt, biedt Roeland zichzelf aan om in de tweede helft met VetB mee te doen. Beide teams beginnen weer wat aftastend, maar het is duidelijk dat VetB goed uit de kleedkamer is gekomen. Met name met Roeland als aanspeelpunt, wordt VetB gevaarlijker. Na een voorzet van Roeland is het zowaar Ted die Frans weet te passeren en staat het 3-1. Voor de statistieken zal dit doelpunt in mindering worden gebracht, maar het is toch wel verdacht dat Ted, die dit seizoen nog niet had gescoord dit nu ogenschijnlijk eenvoudig doet. Dat belooft wat voor volgend seizoen als Ted als een echte Phillip Max langs de zijkant op kan stomen en ook nog kan scoren! VetA blijft op zich goed voetballen en krijgen ook nog kansen. Stefan breekt nog een keer door, maar hij wordt vakkundig onderuit gehaald door de tegenstander, die in elk ander duel een rode kaart had gekregen. Maar goed, we houden het leuk en voetballen verder. Een paar minuten later is het wederom Roeland die een mooie assist geeft bij de tegenstander, waarna het 3-2 staat. Nog 15 minuten te spelen en alles is nog mogelijk en VetB krijgt ook steeds meer kansjes. Gelukkig volgt er niet veel later een mooie aanval van VetA, waarbij Maikel uithaalt en de keeper van de tegenstander de bal niet klem vast heeft. Thijs is heel alert en tikt heel subtiel de bal alsnog binnen. Het staat 4-2 wat tevens ook de eindstand is. Kortom, het was een leuke pot, waarbij VetA bij vlagen heel mooi voetbal liet zien.

 

Als we het hele seizoen evalueren, hebben we gelukkig weer leuk kunnen ballen en zijn we langzaam uit de Corona periode gekomen. We hebben uiteindelijk 20 wedstrijden gespeeld, 1 wedstijd is afgelast i.v.m. sneeuw en 8 wedstrijden zijn geannuleerd i.v.m. Corona. Daarnaast hebben we 2 wedstrijden niet kunnen spelen i.v.m. te weinig spelers. We sluiten het seizoen af met een positief doelsaldo van 44 voor en 41 tegen, wat ook al weer eventjes geleden is. De wedstrijden van de afgelopen weken bieden perspectief voor het volgende seizoen, wat hopelijk weer een volledig seizoen zal worden.

 

14 mei 2022 : wilhelmina boys ve1 - emk ve1 : 1 - 1 ( ruststand 0 - 0 )

 

Zaterdag 14 Mei al weer de enalaatste competitie wedstrijd van het seizoen.  De vorig wedstrijd uit bij EMK op 20 November werd met 1-4 destijds gewonnen.

Vandaag was het afwachten hoe eea ging verlopen. Het was een van de eerste echte zomerdagen en de boys moeten altijd weer wennen aan weer omschakelingen. 

We hadden man genoeg en onze nestor John van B was bereid met Veteranen B mee te doen om daar met zijn ervaring en spelinzicht het verschil te maken.

 

We hadden ook weer een gezicht die we al een tijdje niet gezien hadden, Sander vd S maakte naar een zwaar revalidatie proces weer zijn rentree en starte meteen in de basis , ondanks zijn verzoek om op een gekoeld veld te spelen en niet op het hete kustgras, werd dat verzoek niet gehonoreerd.

 

Tinus had eea weer goed voorbereid met een strakke opstelling op het bord, wat al jaren zo wordt gepresenteerd. Na 10 min in de eerste helft kreeg Tinus nog een aantal vragen over ' waar sta ik eigenlijk Tinus 🙂'  ? 

 

De wedstrijd verliep de eerste helft redelijk gelijk op. EMK had wat meer de overhand, maar konden echter niet echt gevaarlijk worden, en als er al schoten op goal kwamen hadden we altijd nog onze betouwbare keepert Frans die solide zijn goal schoon hield. De spaarzame kansen kwamen met name van Roeland die een paar keer in een goed schietpositie kwam of van goede doorbraken van Stefan die vaak op slinkse wijze de voorgang werd verhinderd door hem of even te haken, of andere ongeoorloofde afstop middelen. 0-0 was dan ook de ruststand.

 

De 2e helft vertoonde een wat meer rommelig verloop, veel balverlies met als gevolg dat we ook niet veel kansen creerden. Na een kwartier in de 2e helft was er een mooie aanval waarbij Ted de bal aflegde aan Rene die een goede diepte pas op Stefan gaf die goed doorzetten en zeer vakkundig afronde 1-0. Gezien de hitte wilden de boys zo ' zuinig ' mogeljik spelen wat uiteindelijk iets te zuinig bleek te zijn. Na een overtreding op Appie op de 16 meter waarbij de tegenstander als een fata morgana volledig de bal miste stopte iedereen en ging de EMK speler voor de zekerheid maar even door ... hij dribblede voorbij 4 stilstaande boys en liep de bal over de lijn ... GOAL .. 1-1.  Sonde maar gezien het spelbeeld niet onverdiend, er zat deze Zaterdag niet meer in dan een puntje.

 

Daarna hebben we de 3e helft nog doorgezet bij Harold die een mooi fisje had georganiseerd. 

Hopelijk is onze zingende redacteur op tijd terug van vakantie om de statistieken en verslag op tijd te plaatsen.  Voor Ron B was het niet nog niet heet genoeg en zijn stem had ' rust ' nodig onder de Spaanse zon.

 

Zaterdag 28 Mei de laatste competie wedstrijd tegen Veteranen B en dan nog een afsluitend JND toernooi begin Juli.

 

30 april 2022 : wilhelmina boys ve1 - rpc ve1 : 3 - 0 ( ruststand 3 - 0 )

30 April, Matchday! Vorige week kon de wedstijd helaas niet doorgaan door een te lage opkomst. Vandaag spelen we thuis tegen RPC en hebben we gelukkig 12 en een halve man. De halve man is Ron en verder worden we versterkt door Marcel van de Gouw en Thijs van Hoogstraten. De opstelling staat op het bord en meteen wordt duidelijk dat we vandaag een sterke as hebben. Volgens sommigen houdt het daar dan ook op, dus alles moet door het midden. In de kleedkamer gaat het een tijdje over koetjes en kalfjes en is het de vraag of we de consumptiemunten nog kunnen gebruiken in verband met vermoedelijk fraude met de munten binnen de club. Gelukkig geeft Frans aan dat zijn “zakje” nog helemaal dicht zit, dus deze munten zouden we toch moeten kunnen gebruiken. Het duurt vervolgens toch nog even voordat het onderwerp, waar het deze week echt om draait ter sprake komt. Nee, dit betreft niet Oekraïne, Rusland of de dreiging van een kernoorlog, het gaat hier natuurlijk om echt belangrijke zaken: De rel rondom VI Vandaag! De schrijver van dit stukje is zich terdege bewust om hier niet te veel over te schrijven, immers, voordat je het weet wordt je “gecanceld” en dat willen we als gelouterd veteranen team toch niet laten gebeuren. We zijn het er wel over eens dat iedereen wel eens iets geks gedaan heeft en de vraag die wordt gesteld is of het om een normale kaars zou gaan, of meer om zo’n geribbelde druipkaars. We zullen het nooit weten en de vraag blijft dan ook of de vermeende kaars “Inside” of niet “Inside” was. Maar goed we gaan over naar de orde van de dag. Doel is om weer 3 punten te pakken maar tijdens de warming-up wordt duidelijk dat de tegenstander slechts 10 man heeft. De vraag wordt gesteld of er een van ons team met de tegenstander mee wil doen of dat we anders 10 tegen 10 kunnen spelen. We kiezen voor de laatste optie om er een eerlijke wedstrijd van te maken, maar we gaan natuurlijk niet heulen met de vijand!

De boys spelen goed voetbal, er wordt mooi overgespeeld, maar over en weer leidt dat nog niet tot veel kansen. Na ongeveer 15 minuten speelt Alex de bal naar Setz, die na een korte dribbel besluit te schieten. Met een geplaatst schot in de linkerhoek (voor de keeper rechts) is de doelman verslagen en staat het 1-0. Er volgen nog een paar aanvallen, maar die leveren verder niet veel op. Wat wel opvalt is dat er op deze Matchday veel supporters zijn, op de tribune zitten welgeteld 12 supporters waaronder maar liefst 9 vrouwelijk supporters. De jongste van het stel, moedigt haar opa luid en duidelijk aan en het is duidelijk dat het spel van John daar een stuk beter van wordt. Er wordt langs de zijlijn zelf al “Opa Messi” gefluisterd.

 

In de tweede helft begint het wat rommeliger en krijgt RPC wat meer grip op de wedstrijd. Een aantal jongere spelers op het middenveld zijn snel, waardoor er af en toe wat kansjes voor de tegenstander komen. Na ongeveer 20 minuten in de tweede helft wordt er slecht uitverdedigd door RPC en wordt de bal bij Winfred in de voeten gespeeld. De assist komt waarschijnlijk van Thijs, maar die heeft daar geen actieve herinnering meer aan. Winfred bedenkt zich geen moment en drijft de bal snel richting de goal en schiet zuiver in. 2-0 voor de boys en het verzet is nu wel gebroken. Er volgen nog wat kansen over en weer en ongeveer 10 minuten voor tijd krijgt Stefan de bal van Roeland op de rand van de 16 meter. In plaats van voor te geven, kapt hij achter het stand been terug en schiet met links via de binnenkant van de paal in. 3-0! Hierna volgen er nog een paar aanvallen en een mooie rush van Marcel die van eigen helft tot in de zestien van de tegenstander komt, echter het schot mist kracht en wordt gepakt door de keeper. Een paar minuten later klinkt het eindsignaal en zijn de punten binnen. De boys speelden een prima wedstrijd, wel is iedereen het er over eens dat het met 10 spelers toch altijd lastig spelen is, qua veldbezetting. Tijdens de derde helft passeren nog wat mogelijke slachtoffers van het kaarsincident de revue via de app groep, echter kan hier verder niet over gecommuniceerd worden in verband met het risico dat bepaalde spelers in deze groep gecanceld zouden kunnen worden. Bepaalde zaken horen nu eenmaal thuis in het kleedlokaal of de kantine, maar niet in het verslag. Tot zover!

 

 

2 april 2022 : nederwetten ve1 - wilhelmina boys ve1 : 2 - 1 ( ruststand 0 - 0 )

 

Nederwetten, een kerkdorpje met een voetbalclub opgericht op 08 oktober 1965.

4 senioren, 1 veteranen, en dames team en wat jeugd. Het vaandelteam stijf onderaan met 6 punten in de 5e klasse. Zoals gezegd een kerkdorpje en de club ligt dan ook naast de kerk.

Tellen van aantal spelers aan de start is vanuit de boys lastig want er gaan er wel veel rechtstreeks en van de rechtstreeks ook weer vertrek van uit Best. Verwarrend allemaal maar in de kleedkamer komen wet tot een aantal van 13. Veel jubilarissen vandaag, en een jonge gastspeler, voor de lezende dames een vrije gastspeler, want sinds een tweetal maandjes weer vrijgezel(lig). Blijkt voor hem ook nog een jubiwedstrijd te zijn want met enige trots meldt hij toch maar even dat het zijn 10de optreden is bij de veteranen. Remo zal weten dat hij mee heeft gedaan want het is meters maken voor hem vandaag. Ook voor Perry een jubiwedstrijd. De 400ste en daar moeten er nog zeker 100 bij gaan komen zegt hij zelf. Dan nog even de Setz, voor hem de 5e opeen volgende wedstrijd voor hem, nog niet eerder voorgekomen volgens velen. Het is koud vandaag dus bij het omkleden gaan er toch maar een aantal thermo shirtjes om de torso heen. Rene van B is ook weer van de partij en zal een goede wedstrijd keepen. Mede dankzij een aantal reddingen blijven de boys op de been.

Met Harry van Raaij (of is het toch zijn tweelingbroer) aan de fluit wordt er dan aan de 1e helft begonnen. Nederwetten heeft toch wel de overhand, zien er ook wat jeugdiger uit dan de boys, scheelt gemiddeld wel een jaartje of tien is de schatting. De 1e helft verloopt niet altijd even soepel en het veldspel van de boys is niet superieur maar toch blijven wij redelijk in de pas van Nederwetten

De rust wordt gehaald met een brilstand.

Het in grootte getallen opgekomen publiek kan de koude wind even verlaten, twee jonge zoons, twee iets oudere dochters, geblesseerde speler en nog een ouder die de oude zoon wil zien spelen zoeken dan de kantine op.

Warme thee en wat op gewonden gepraat in de kleedkamer, wat moet dat worden in de 2e helft. Appie roept nog even dat de rhamadan zijn spel niet kan beinvloeden want die begint pas.

Koud en nog een veld dat nog even slecht is wordt er dan weer afgetrapt. Met Winfred voor Roeland wordt de bal weer aan het rollen gebracht. Spel wordt er niet echter beter op en een tegengoal kan eigenlijk niet uitblijven. Rond de 60e minuut valt die dan ook. Uitgespeeld en langs de keeper heengetikt. Gaan de koppies dan naar beneden, zeker wel een beetje, maar dan staat de langste man van het veld op. Al een paar keer is Mark op zijn tenen getrapt (letterlijk) en besluit dan maar eens mee naar voren te gaan. Roeland er ondertussen weer in voor Perry weet met zijn zoveelste assist uit een cornerbal de bal op het kopje van Mark te deponeren en hup de bal in de touwen 1-1. Genieten hiervan kunnen de boys echter niet lang want bijna vanaf de aftrap komt de bal van buiten de 16 over de achteruit lopende Rene van B onder de lat en is het weer 2-1 voor Nederwetten.

Het is nog even proberen maar het zal hierbij blijven. Ajax nog even zien winnen in de kantine van Nederwetten en met Ron, John, Stefan en Frans nog even PSV zien spelen tegen Twente wordt deze voetbalmiddag weer afgesloten.

 

 

 

 

26 maart 2022 : wilhelmina boys ve1 - beerse boys ve1 : 3 - 1 ( ruststand 2 - 0 )

Een mooie zonnige zaterdagmiddag in Maart! Lekker weer om te voetballen en de tegenstanders zijn de altijd lastige boys uit Beers. In de statistieken heb ik niet terug kunnen vinden wanneer we voor het laatst gewonnen hebben, maar het is al lang geleden. De vorige ontmoeting eindigde in 2-2 toen we op bezoek waren in Beers.

Hoe dan ook, na een goede wedstrijd van vorige week tegen Nuenen zijn de boys gebrand om deze goede “reeks” voort te zetten. Het is dan ook erg rustig in de kleedkamer en iedereen is duidelijk met de wedstrijd bezig. Mede ook omdat Dhr. Setz wat later in de kleedkamer is, blijft het lang, relatief rustig en het niveau ook behoorlijk hoog in de kleedkamer.

Het enige wat kort besproken wordt is een gevoelig (voor)huidje maar daar blijft het dan ook bij. De Beerse Boys zijn al een tijdje met de warming-up bezig als de WB naar buiten komen. Zijn zij nou zo vroeg? Of zijn wij nou zo laat? Wat blijkt, de tegenstander had aanvang 16:30 doorgekregen, maar de WB zelf gaan uit van 16:45. De eerste psychologische tik is uitgedeeld! Uiteindelijk starten we net na de klok van half vijf. De WB beginnen rustig aan de wedstrijd en  spelen opvallend verzorgd. De WB hebben duidelijk het veld overwicht en hebben een paar mooie aanvallen. De boys uit Beers kunnen relatief weinig terug doen en dat komt ook omdat de “tropische verrassing” die de vorige keren mee deed deze keer niet aanwezig is. Uiteindelijk is het na 25 minuten wel raak. Stefan geeft de bal vanuit een corner voor op Setz, die na de stuit vakkundig inschiet. Het doelpunt wordt uitbundig, bijna op “Anthoniaanse” wijze gevierd, en zo loopt de doelpuntermaker met half ontbloot bovenlijf richting de fans. De scheidsrechter ziet e.e.a. gelukkig door de vingers en de kaarten blijven op zak. Bij een van de weinige tegenstoten van de tegenstander wordt een vrije trap net onder de lat geschoten, maar dankzij goed keeperswerk, tegen de zon in, weet Rene B. de bal netjes over de lat heen te tikken. Ongeveer 5 minuten later zetten de boys wederom een mooie aanval op. Marcel geeft de bal, via Ted op Winfred, die op fraaie wijze diagonaal in de bovenhoek inschiet. De keeper is kansloos en het lijkt erop dat Winfred alleen moeilijke doelpunten kan maken.

Vervolgens gaan we na de thee. De tegenstander heeft inmiddels ingegrepen en de keeper van de eerste helft gaat in de spits. Hierdoor lukt het de Beerse Boys om meer druk naar voren te zetten en hebben Mark en René iets meer te doen in de tweede helft. De boys komen weer goed uit de startblokken. Via een snelle uitbraak van de boys is het Stefan die de bal rustig voorgeeft en Roeland die fraai inschiet 3-0. Daarna volgen nog een aantal kansen van de boys, maar wordt het spel duidelijk wat minder verzorgd. Begint de vermoeidheid toe te slaan? Het is niet helemaal duidelijk, maar uiteindelijk weten de Beerse Boys nog wel een keer te scoren omdat via een scrimmage de bal in de zestien voor de voeten van de tegenstander komt die makkelijk in kan schieten. Verder ontbreekt het de wedstrijd aan enige wapenfeiten en is het spel van de WB duidelijk een stuk minder verzorgd dan voor de thee. Hoe dan ook, we hebben weer een leuke en goede pot gespeeld! Klein smetje op deze zege is het feit dat onze Bennekelboy het dak van de kantine niet op wilde klimmen om de wedstrijdbal eraf te gaan halen.... In een ver verleden had hij daar minder moeite mee. Nu op naar volgende zaterdag, onze uitwedstrijd bij de Veteranen van Nederwetten.

19 maart 2022 : Nuenen ve1 - wilhelmina boys ve 1 : 0 - 3 ( ruststand 0 - 2 )

 

Zaterdag 19 maart, de uitwedstrijd tegen Nuenen VE1 stond op het programma. Meestal gaat er bij een uitwedstrijd altijd wel iemand rechtstreeks, nu waren het maar liefst 9 spelers. Het was dus maar een klein clubje spelers wat zich bij de Boys verzamelde. Op het parkeerterrein in Nuenen aangekomen dacht onze volkszanger in spé dat hij zijn toerbus bij had en parkeerde zijn Volvo dan ook pontificaal vooraan op de parkeerplaats voor bussen. Ging het vorige week in het kleedlokaal vooral over streepjes, deze week was het streepje van Maikel verandert in 1 grote vlek….

Onze Neuroloog had zoon Juup meegenomen als toeschouwer. Juup had bij het zien van het zonnige weer zijn korte broek aangedaan. Daar kreeg hij wel spijt van, gezien de kille wind die dwars over het veld waaide. In de 2e helft had hij de trainingsbroek van John R. aangetrokken, stond hem erg charmant. Ook de ouders van RvJ kwamen kijken, zaten ze de eerste helft nog te vernikkelen op een bankje in de zon, na lang aandringen gingen ze in de 2e helft een beetje beschut in de dug-out zitten. We zijn er inmiddels achter dat hun zoon doordeweeks een zeer welgemanierde man is die hard werkt en zeer sociaal en verstandig is. Hopelijk gaan we dat in het weekend ook eens meemaken….

Werd er ook nog gevoetbald vraagt U zich wellicht af. Het antwoord is jazeker, al duurde het even voor de wedstrijd kon beginnen, Nuenen had alles geregeld, behalve een scheidsrechter. Uiteindelijk was ook die gevonden en konden we eindelijk gaan ballen. Mede dankzij gastspelers Remko en René B., speelden de Boys een heel behoorlijke eerste helft. In de 15e minuut een aanval die via een prima pass van René van J. naar Stefan een voorzet opleverde die Remko mooi tot doelpunt bevorderde, de  0 – 1  stond op het scorebord. Zo waren er nog een aantal veel belovende aanvallen, die echter in schoonheid stierven omdat de laatste pass niet goed was. Verdedigend stond het redelijk goed, kwam Nuenen er al een keertje langs dan stond keeper René zijn mannetje. In de 34e minuut valt de 0 -2, een prima assist van Winfred word afgemaakt door Enrico. Even later is het rust en word er door de toeschouwers nog even teruggekeken op de eerste helft.

Een nieuw begrip deed in de eerste helft zijn intrede op de bank, omdenken…. Voor de ene speler zal het werken, een ander zal het nooit leren. Gebeurde er in de tweede helft nog iets ? Een aantal kansen was aan de Boys niet besteed, maar in de 55e minuut viel dan toch de 0 -3. Maikel werd op rechts weggestuurd en hij had een prima voorzet op Roeland die op de rand 16 meter stond. Hij nam de bal in 1 keer op de pantoffel en de bal vloog onhoudbaar voor de keeper tegen het net. De moeilijkste kans was uiteindelijk de makkelijkste voor Roel.

Tot slot hebben we zaterdag nog geleerd dat de afkorting W.B. niet alleen voor Wilhelmina Boys staat. Ron kreeg van Appie netjes een bal die in de ballenzak ging, er stond tenslotte W.B. op. Volgens de scheidsrechter was het echter de bal die hij meegenomen had naar het veld. Bij Nuenen staat er op sommige ballen ook W.B. , oftewel wedstrijdbal……

12 maart 2022 : wilhelmina boys ve1 - Best vooruit ve1 : 1 - 4 ( ruststand 0 - 0 )

 

Streepje meer of minder...

De enig echte derby van Best stond dit keer in het teken van een streep. En we weten allemaal dat dat echt belangrijk nieuws is! In geuniformeeerde beroepen is een streepje meer of minder bepalend voor je status, in 1978 was een streepje meer of minder goed voor een heuze rel tussen Puma en Adidas waardoor Johan Cruyff niet meeging naar Argentinie... bij de Veteranen van de Boys is een streepje meer of minder in de Corona test bepalend of je wel of niet kunt spelen in de pot der potten... en in huize Setz is er een streep-wedstrijd gaande in een andere pot.

Genoeg over strepen... let the game begin!

We danken allereerst onze gastspelers Rene B., Peter v M., Walfred en Branco dat ze onze gestreepte shirts met trots wilden dragen, klasse mannen! Het was heerlijk voetbalweer, Veld C was dit keer the place to be, helaas lag het er niet als het heilige Wembley bij, dus moesten we van taktiek wisselen want we konden ons technisch spel op deze mat niet spelen. Met een Kerstboom opstelling moesten we “het gespuis van over het spoor” bevechten: dubbele 6 bezetting, extra slot op de deur, knokken voor elke meter en ieder zijn eigen man aanpakken.

En zo’n wedstrijd werd het inderdaad ook! Een wedstrijd, maar geen voetbalwedstrijd van onze kant, want de verhouding balbezit was 90-10 voor BV, wij kwamen amper aan voetballen toe. Er vlogen wel veel strepen door de lucht, lange ballen naar voren waar onze eenzame spits Stefan maar op moest lopen. Ondanks dat, kregen we toch nog wel een mooie kans: na een goede aanval over rechts zette Stefan de bal keurig voor naar Enrico die bij de tweede paal een schitterende volley in gedachte had... maar helaas hij ging als een streep over. Verder nog 2 halve afstandsschoten van Alex en Maikel die meer in de grond trapten dan tegen de bal, laten we het streepjes noemen, en dat was het wel. Dé hoofdrol speler van de eerste helft was onze keeper Rene B. die met voortreffelijke reddingen de nul hield tot aan de rust.

De tweede helft gaf eenzelfde spelbeeld, hard werken, gedicpilineerd verdedigen... we hielden het 60 minuten prima vol! Totdat een vreselijke zondagsbal van BV met een giga-boog achter Rene in de goal viel. Balen, maar koppen op, omschakelen naar 4-4-2 en zoeken naar de gelijkmaker. En die kwam er! Een mooie vrije trap van Rene vJ krulde heerlijk de 16 meter binnen en Alex volleyde de bal de verre rechter hoek in. Verdient of niet, met 1-1 kunnen wij leven. Helaas BV niet en binnen 1 minuut stond het alweer 1-2 en in de laatste minuten scoorde BV nogmaals 2x. Eindstand 1-4.

Het was dat de prima fluitende scheids John v.B. op zijn strepen stond, waardoor de wedstrijd niet uit de hand liep.  

Volgende week tegen Nuenen weer vol goede moed een lekker potje veteranenvoetbal, en zolang we als één team spelen hebben we al een streepje voor!

 

 

 

 

 

12 februari 2022 : wilhelmina boys ve1 - essche boys ve1 : 0 - 2 ( ruststand 0 - 1 )

 

Na een leuke wedstrijd vorige week en een uitvoerig verslag van onze Johnie R. is vandaag tijd om tegen de boys uit Esch te spelen…..De Esche Boys. Na een verjongingskuur bij de tegenstander kunnen we ook bij een aantal spelers echt over “boys” spreken. Ondanks het feit dat ons een zware tegenstander te wachten staat is de sfeer er in de kleedkamer niet minder om. Na lange tijd is M. S. uit SB er weer eens bij en dat is te merken aan het niveau in de kleedkamer…..het daalt namelijk snel. Onderwerpen als bud en dickpics zijn al binnen een paar minuten het gespreksonderwerp, maar dan uiteraard wel op een heel hoog niveau. Om het gesprek naar een hoger niveau te tillen wordt voorgesteld om voor of eventueel na de wedstrijd een foto te maken van elke speler zijn “jonge heer” zodat ook daar wat foto’s van verspreid kunnen worden, maar dan in een soort roulatie systeem. Na kort beraad lijkt het toch beter om op de wedstrijd te focussen. Na wat Coronaperikelen zijn Winfred en Ron er ook weer bij, wat betekent dat er veel loopvermogen wordt toegevoegd aan het team. De warming-up verloopt lekker serieus in een zwak zonnetje en de condities voor een lekker potje voetbal zijn goed. De WB beginnen geconcentreerd aan de wedstrijd, maar al snel wordt duidelijk dat er veel op de eigen helft gevoetbald zal worden. Er wordt in principe niet veel weggeven, maar er wordt ook bar weinig gecreëerd. Na ongeveer een kwartier voetballen komt er een hoge bal in de eigen zestien, die niet helemaal goed wordt verwerkt. De bal komt bij een speler van de Esche boys in de voeten, die vervolgens via Harold op goals schiet in de korte hoek en de bal rolt eigenlijk behoorlijk lullig binnen. Geen uitgespeelde kans, maar een beetje een knullige tegengoal. Daarna volgen er nog wat kansen en ook de WB creëren nog een paar kleine mogelijkheden. Het dichtste bij een goal is Stefan die na een pass van Roeland op goal schiet en de keeper tikt de bal via de paal uit de goal. Veel meer wapenfeiten zijn er niet de eerste helft. Na een lekker bakkie thee en een paar wissels komen de WB met opgeheven hoofd uit de kleedkamer. De tweede helft verloopt niet veel anders als de eerste helft. De tegenstander krijgt een paar mogelijkheden en maken uit een mooie uitgespeelde aanval de 0-2. Daarna spelen de WB iets beter en komen iets vaker richting het doel van de tegenstander, maar meer dan een paar speldenprikjes zijn het niet. Alleen volgt er nog een mooi geplaatst schot van Alex op de lat, dat beter had verdiend. Eigenlijk valt er niet veel meer te schrijven over de pot. Na de wedstrijd wordt er nog lekker even nagepraat onder het genot van enkele biertjes en is het vooral fijn om elkaar weer even spreken in deze gezellige setting. Kortom, we hebben lekker gebald, maar kwamen niet echt aan ons eigen spel toe. De kleedkamer gesprekken waren goed zoals altijd en tijdens de derde helft hebben we de eer wederom hoog gehouden! Een wijs man analyseert de wedstrijd uiteindelijk in 1 zin: Als we gewoon 3 keer hadden gescoord, dan hadden we de wedstrijd gewonnen…….laten we deze wijze les meenemen naar volgende week.

Ps. Na de wedstrijd volgt nog een interessante digitale wedstrijd (iets met fruit en groenten). Gelukkig scoren Appie, Perry en Stefan nog als enige in de derde helft!

 

5 februari 2022 : Wilhelmina Boys ve1 - blauw geel ve1 : 2 - 5 ( ruststand 1 - 4 )

 

Weer eens een thuiswedstrijd. Geen gezoek naar een veld waar je al een tijdje niet geweest bent. Een verademing. De laatste keer tegen de gasten roept geen fijne herinneringen op. 7 december 2019 thuis tegen een 2-8 nederlaag opgelopen. Maar dat is geweest en nieuwe tijden geven nieuwe kansen. Het begint al in de kleedkamer. Nieuwe sokken. Merk Jako en perfect verzogt door Roeland. Ze passen goed en zitten lekker strak, goed voor de bloedomloop in de benen, dus wat kan er misgaan vandaag, behoudens dat de keepert Frans er geen heeft (te dikke kuiten), maar heeft hij ze wel nodig na zijn glansrol van vorige week. Ook thuis is dit druk nagepraat want vrouw Olly, dochter Zinzi en kleindochter Mevi zijn na een kwartier van de aftrap al aanwezig op het sportpark. Helaas is Frans dan al niet meer op het veld. De schouder speelt parten waar zelfs de medici iets hebben waargenomen wat men nog nooit eerder heeft gezien. Hopen maar dat dit goed gaat aflopen.

Frans er dus al snel niet meer bij maar ondertussen al wel een 0-3 achterstand. Dan maar de langste man met de grootste schoenmaat op de goal. Mark zal het prima doen, 1e helft nog wel een 4e tussen de palen maar daarvoor is het al een pracht goal uit een vrije trap van Roeland die ook de boys op het scorebord breng. De rust gaat dus in met een 1-4 achterstaand. En ja er is door de  Jumbo ploeg maar 5 keer op de goal geschoten waarvan er eentje recht door het midden die door Mark netjes gevangen kon worden.

De wedstrijd is overigens wel weer eens met de eigen groep afgewerkt, geen gastspelers deze keer.

De 2e helft komt Perry voor Harold en vol spirit proberen we er dan nog maar wat van te maken. Jumbo vindt het echter wel prima en de keeper roept dan regelmatig “wij hoeven niet meer”. Ondertussen zijn zij wel twee spelers armer. Eentje dusdanig dat hij niet meer naar huis kan rijden en dus een bijrijder het stuur zal nemen.

De 2e helft laat nog wel twee mooie goals zien. Een perfecte combinatie tussen René en Alex leidt nog tot een goal van Stefan. De verslagever is dan al aan het douchen maar krijg gelukkig aanwijzingen zodat het alsnog in het verslag kan worden opgenomen. Ook Jumbo scoort nog een keer en de 2-5 eindstand staat op het scorebord.

Gelukkig is er dan nog de afterparty. Gezellig en rondom Frans wordt het nog maar eens duidelijk gemaakt dat pijn allemaal tussen de oren zit. Het was weer eens zo’n dag. Vorige week een goeie pot, maar dat vandaag niet echt door kunnen trekken. Volgende week weer nieuwe kansen.

 

29 januari 2022 : ODC ve1 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 2 ( ruststand 1 - 2 )

 

20 November was onze laatste wedstrijd geweest uit tegen EMK en gelukkig mochten we na meer dan 2 maanden weer de wei in.

Vandaag de uitwedstrijd tegen ODC, bij deze club weet je nooit wat je tegenkrijgt, je wordt of omver geblazen of we rollen erover heen. 

 

Er waren wat afmeldingen waardoor we 2 M & M's hadden toegevoegd aan onze selectie. 

Aangekomen op sportpark Molenwijk blijkt dat we in de tuin van B & B ( Beachclub Boxtel ) moeten voetballen op een knollentuin.

Verdeeld in 2 kleedlokalen om toch zoveel mogelijk Corona proof te blijven komen de B's nogmaals ter sprake alleen dan in een ander context er werd nog even nagesproken over de recente ontwikkelingen met Ali B en Marco B.

Gelukkig hebben we een zanger in ons midden die ooit aan de Voice heeft meegedaan en waarbij onverklaarbaar toen niet gedraaid werd met de stoelen, Ron B. Hij heeft nooit iets gemerkt van mede B's inzake sexueel getinte uitspraken. Daarmee is gelukkig Ron B geen slachtoffer van deze vermeende misstanden.

 

Dan de wedstrijd op de knollentuin van Boxtel. Bij het warmlopen zagen we een voor ons onherkenbaar ODC veel gezichten die we nog nooit hadden gezien en 15-20 jaar jonger dan menigeen van ons. Het zou een behoorlijke kluif gaan worden was de verwachting. De wedstrijd begon de eerste 10 minuten slap aldus de deskundige langs de kant. Na 10 minuten resutleerde dit dan ook en een 1-0 achterstand nadat de tegenstander op sluwe wijze uit de rug van Appie kroop. Dit was een walk up call en de Boys namen het initatief. in de 20e minuut resulteerde dit na een mooie actie en voorzet van Marcel vd G in het koelbloeding afmaken door Harold V. 1-1 een terechte stand. ODC bleef gevaarlijk maar kwam niet echt tot uitgespeelde kansen, regelmatig zat er nog een voetje 🙂 van Mark S tussen waardoor menige steekpas werd onderschept. In de 25e minuut een mooie aanval van Winfred naar Marcel,  die een een fraaie voorzet gaf aan andere Marcel die fraai inkopte ... 1-2 een fraai stukje M & M voetbal. 

 

De 2e helft gingen de Boys wat meer inzakken waardoor we wat meer op de counter gingen spelen, met de snelheid van Stephan, Enrico die er gelukkig weer bij was, en Marcel kregen we tal van kansen met situaties van 1 tegen 3 die we niet goed uitspeelde waardoor het toch spannend bleef. Laat in de 2e helft kreeg Winfred nog een dot van een kans voor open goal lifte hij de bal subiel over de lat, dit om de spanning er in te houden. 

ODC was soms gevaarlijk met situaties in de 16 maar echt uitgespeelde kansen kregen ze niet, en als er al kansjes waren was daar altijd nog de keepert Frans. Frans zou uitgroeien tot man of the match het was zelfs zo dat de verdediging ODC ruimte gaf om te schieten waarbij Frans de ene na de ander safe uit de hoge hoed toverde, hij voelde zich weer even 18 🙂 en denk vandaag niet meer, die zal wel spierpijn hebben. De preek van Tinus heeft daarbij geholpen die vertelde Frans nog voor de wedstrijd ' pijn bestaat niet dat zit tussen de oren ' dat waren nog eens wijze woorden.

 

De terechte 1-2 overwinning ging daarmee terug naar Best en zijn de Boys nog ongeslagen in 2022. De 1,5 meter regel werd ook in de kantine goed nageleeft waarna we na een verdiend drankje nog een afzakkertje namen in de Boys kantine waar we net voor 10 uur nog een optreden kregen van Ron B en daarna begrepen waarom er jaren geleden bij de Voice niet voor hem werd gedraaid 🙂, na het ' huisje op wielen ' gingen we huiswaarts. 

 

Het was weer een mooie zaterdag, volgende week thuis tegen Blauw Geel ... wie stopt die trein  🙂  

Wedstrijdverslagen

20 november 2021 : emk ve1 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 4 ( ruststand 1 - 1 )

 

Na het sportieve dieptepunt van het seizoen, tegen ons eigen Veteranen B team, vorige week, is het nu tijd om het tij weer te keren en een leuke wedstrijd te spelen. Helaas is werd afgelopen week de wedstrijd voortijdig gestaakt, nadat een ogenschijnlijk “onschuldig lammetje” veranderde in een lompe stier die afging op een rode lap. We hopen allemaal dat bij onze tegenstander van vandaag (EMK) er minder van dat soort gestoorde spelers rondlopen. Maar goed, genoeg over vorige week.

De schrijver van dit artikel komt net een paar minuten later in het kleedlokaal, dan de andere gemotiveerde spelers van veteranen A. Het eerste wat hij hoort is: “ de rek is er wel een beetje uit”. Nou dat klinkt niet veelbelovend. Gelukkig wordt al snel duidelijk dat het helemaal niet gaat over het spel, of de fysieke gesteldheid van de spelers, maar over de sokken van het team. Voordat de wedstrijdtactiek besproken wordt, moet eerst een beslissing genomen worden over de nieuwe “kousjes van de boys”. Er is al wat vooronderzoek gedaan en uiteindelijk wordt gekozen voor de goedkoopste variant van Puma. Hopelijk is goedkoop in dit geval geen duurkoop. De tijd zal het leren.

Na een korte warming-up beginnen we de wedstrijd tegen het veteranenteam van EMK, dat zonder de Poolse international speelt. In de mix een leuk team om tegen te ballen en de wedstrijd gaat gelijk op. Met name de eerste 25 minuten is de tegenstander een aantal keer gevaarlijk door middel van een counter, die meestal het gevolg is van een onzuivere pass van de boys. Na een minuut of 20 breekt EMK uit via de linkerkant en wordt de bal voorgegeven en hard ingeschoten (1-0). De Boys moeten het vervolgens weer oppakken en hebben het beste van het spel. Uit het niets, wordt Harold 5 minuten later, vrij voor de goal gezet door Appie. Harold twijfelt geen moment en puntert de bal vakkundig binnen (1-1). Zo gaan we de rust in.

Tijdens de thee wordt strategisch overleg gepleegd en vervolgens wordt een en ander iets anders neergezet. Met name het middenveld speelt minder dicht tegen de voorhoede aan, wat al na 8 minuten zijn vruchten afwerpt. Na een knappe assist van Mark schiet Tinus de bal beheerst in de bovenhoek in (1-2). Bij EMK gaat steeds meer mis en de boys houden het beste van het spel. Als Mark op een diepe bal alleen richting de keeper gaat, wordt hij ongegeneerd onderuit geschoffeld door helaas toch een behoorlijk opgefokte speler van EMK. Mark is het hier duidelijk niet mee eens maar een paar minuten later neemt hij zijn sportieve revanche.

Stefan krijgt de bal, die op advies van Setz een keer alleen doorgaat, passeert 4 spelers maar de keeper van de tegenstander is er net op tijd uit. De bal wordt omhoog gestift, waarna Mark (met zijn maatje 48) de bal binnen werkt en zo zijn gram haalt! (1-3).

In de laatste minuten worden de boys steeds dominanter op het veld. Roeland breekt nog een keer goed uit en kan de bal afleggen op Stefan, die de bal binnen schiet (1-4).

De wedstrijd is gespeeld en als het eindsignaal klinkt kunnen we terugkijken op een geslaagde wedstrijd voor de boys.

In de kleedkamer komt Setz nog even de complimenten overbrengen en geeft hij het team nog een aantal adviezen die verder weinig met voetbal te maken hebben. Deze zullen we dan ook maar niet aan het papier toevertrouwen. In de kantine van EMK drinken we nog een biertje waarna de reis naar Best weer begint. Een aantal spelers doen nog een “Winfredje”, dat wil zeggen de auto thuis afzetten en op de fiets naar de boys voor het afsluiten van de derde helft!

13 november 2021 : wilhelmina boys ve1 - wilhelmina boys ve2 0 - 2 (ruststand 0-1)

“VeTEranenvoetbal”

Na een heerlijke pot veteranenvoetbal vorige week, wilden we deze week het massaal toegestroomde thuispubliek trakteren op wederom een goede pot. Zeker omdat het publiek de komende 3 weken het zonder ons voetbal moet stellen vanwege een mini-lockdown.

In VeTEranenvoetal is alles mogelijk en kan een wedstrijd alle kanten op. Soms gaat het heel goed, soms wat minder, maar VeTEranenvoetbal gaat primair om een goede combinatie tussen presteren en plezier hebben.

Over de wedstrijd kunnen we kort zijn: op een lekker nat en dus snel kunstgrasveld werd er in de eerste helft door WBA best aardig gevoetbald, echte kansen kregen we niet maar gaven ook niet veel weg. Helaas, door de “geleasde” spits van VetB werd het 0-1 met een sterke kopbal. In de tweede helft lag het speelveld helemaal open maar tot veel kansen kwam het aan beide kanten ook niet. Uit een snel een-tweetje scoorde VetB nog 0-2. Door goed keeperswerk van stand-in Mark bleef het hierbij.

We hebben geleerd dat “TE” nooit goed is, en wellicht zit het toch in de naam, maar deze veTEranenwedstrijd tussen de twee broeder-teams gaat de boeken in als een wedstrijd die overal “TE” in was:

  • We begonnen TE vroeg, wat bijna nooit is voorgekomen omdat de wedstijd ervoor altijd uitloopt;
  • De tegenstander had ineens TE veel spelers, terwijl ze de weken ervoor altijd te weinig hadden;
  • De tegenstander miste TE snel 2 spelers door blessures waardoor hun vlaggerd in moest vallen;
  • Perry wordt door medespeler Roeland TE bruut uit de wedstrijd gebeukt met een bloedneus; gelukkig kon Perry de tweede helft weer aansluiten;  
  • Frans raakt TE raar geblesseerd als hij met zijn hele ziel en zaligheid een doelpunt probeert te voorkomen; gelukkig werd die vakkundig recht gezet en volgens Frans kan hij er nu TE gekke dingen mee;
  • Een verdediger van VetB was TE lomp, grof en onbehouwen in zijn slidings richting onze spitsen Stefan en Roeland dat we blij zijn dat ze nog heel zijn;
  • Stefan raakte door al die aanvallen op zijn lichaam (terecht) TE gefrustreerd dat hij als een ware rugbyer meeverdedigde op hun sterke spits en de lompe verdediger van VetB net iets TE duidelijk aangaf het niet eens te zijn met zijn actie;
  • Dat het dan ook maar goed was dat de scheidsrechter TE vroeg

Gelukkig was het na de wedstrijd in de kantine weer heel gezellig... TE gezellig???

Volgende week weer vol goede moed en als één team een lekker potje veteranenvoetbal!

 

 

 

 

6 november 2021 : r.p.c. ve1 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 5 ( ruststand 0 - 0 )

 

Zoals we weten is RPC verhuisd naar Tivoli. Appie zou rechtstreeks gaan. Toch is de verhuizing aan zijn aandacht ontsnapt. Bij aankomst dacht hij meteen dat hij bij Tivoli moest zijn. Aangekomen op de parkeerplaats ontving hij een bericht van onze Ted: “Appie, waar blijf je??? Roostenlaan 305 Eindhoven”. Ted zag Appie haastig lopen en riep:” doe maar rustig aan, want de wedstrijd begint iets later”.  Het team was bezig met stevige warming-up. Toen Appie bezig was met de warming-up, kreeg hij te horen dat hij het verslag moest schrijven. Zijn reactie was:” kan ik twee dingen tegelijk doen”. Ja, makkelijk, en het plezier begon meteen en zo zijn we aan de wedstrijd begonnen”.  

We kennen RPC als stroef en onvoorspelbaar team. Maar onze opstelling was zo goed neergezet waardoor wij heerlijk konden voetballen. De eerste helft eindigde in 0-0. Er waren genoeg kansen gecreëerd. Wel heeft onze geweldige spelende middenvelder, Winfred, een blessure opgelopen waardoor hij gewisseld werd met een andere geweldige middenvelder: Alex.

Zouden we de kansen die we creëerden tijdens de eerste helft omzetten in doelpunten in de tweede helft? Na een korte pauze is de tweede helft totaal anders geworden. Ron kwam erin in plaats van Harold. Door een blessure kon Ron helaas niet optimaal genieten van de tweede helft. Dus Harold terug in het veld.

Op aangeven van Stefan scoorde Roeland heel mooi. Iedereen kon aan hem zien dat het een bevrijding voor hem was. Iets later scoorde Mark de 0-2. Het gaat lekker zo. We bleven goed combineren en er werd goed naar elkaar geluisterd. Op deze manier heb je het plezier goed te pakken en dan doet de bal wat je wilt. Iets later scoorde Alex de 0-3. Assist, wederom Stefan.

Op een gegeven moment is het 1-3 geworden. Het kwam niet door onoplettendheid van de goede verdedigers. Die bal zat er goed in, waardoor een paar verdedigers voor de keeper stonden die de bal niet zag aankomen. Oké, we pakken weer de draad op en zo hoort het ook te zijn. Want, doorzettingsvermogens wordt altijd beloond en het wordt meteen 1-4 door Roland. Assist, wederom Stefan.  Wordt het een hattrick van Roeland vandaag en dat gevoel had iedereen. Door een prachtige vrijetrap van Roeland is het 1-5 geworden en inderdaad is het een hattrick geworden. Kon ik maar zijn innerlijk genot omschrijven. Zo win je een wedstrijd als team en met plezier. Stefan gaf na de wedstrijd aan dat hij niet goed speelde vandaag. Met drie assist en geweldige acties heb je in mijn ogen geweldig gevoetbald. Tijdens de derde helft wilde Appie een tientje pinnen om te lappen. Hij krijgt te horen dat er geen pinautomaat hier is, dus pech.  

Een prachtige overwinning en toch kunnen wij RPC feliciteren met het prachtige nieuwe sportpark. Plotseling stelde ik de vraag aan de speler van RPC: “Is er ooit sprake van een fusie tussen RPC en Tivoli? het antwoord was:” dit komt er niet, want er is sprake van sociale klasse”.  Mijn reactie was:” we zijn allemaal mensen van vlees en bloed”.

30 oktober 2021 : essche boys ve1 - wilhelmina boys ve1 : 4 - 2 ( ruststand 3 - 1 )

 

Het gezeik begint al vroeg vandaag en het gaat niet eens over het voetbal.

Wie maakt het verslag is de vraag van Ron en als John dan uit de hoge hoed naar boven komt valt er toch even een diepe (sensuur). Het lange verslag van de vorig keer zit nog diep.

Op  naar Essch deze keer een liefelijk dorp iets achter Boxtel. Voor wie het weten wil is het een dorp dat mede bekend is geworden door de tussen 1950 en 1961 blootgelegde grafheuvels uit de Romeinse tijd. Nu is het onderdeel van de gemeente Boxtel met een inwoner aantal van 2165 en met een heus pannenkoeken huis “het betoverbos”. Voor de oplettende autorijder gespot aan het rechter zijraam.

De heen reis verloopt prima en de binnendoor weggetjes liggen er nog steeds, echter zo’n rood bord met witte balk hebben wij nog nooit gezien en wordt dan ook genegeerd door Roeland, John en Rene. Gelukkig is in dit kleine dorp de politie er alleen op een fiets dus geen stoptekens en wij parkeren op de normaal gesproken ‘vuilstort’ van Esch. De laatste wedstrijd tegen deze krasse boys stamt alweer van 15 februari 2019 met een 2-3 verlies score. De tijd heeft na deze tijd bij de boys niet stilgestaan maar bij de Essche ‘jongens’ wel, er heeft daar een heuse verjonging plaatsgevonden naar een aantal 30-ers die door de weeks nog gewoon tijd vrijmaken om lekker een potje te trainen. Zal een zware wedstrijd worden vandaag met een uitblinker die niet in het blauw witte tenue van de tegenstander is te vinden. Het zal de man met de mooie nieuwe voetbalschoenen, zwart met witte strepen, worden.

Na een verhuizing van twee kleine kleedkamers naar een grootte kan de wandeling naar het veld beginnen.

We beginnen vandaag met de wissels Mark, Stefan, en John R.

Al na 2 minuten gaat er een handje omhoog. Perry wil wisselen. Reden is dat hij deze week heeft gewandeld met zijn Mieke. Ook al is dat voor mensen van onze leeftijd al een prima conditietraining, het heeft Perry helaas een ‘strakke’ kuit opgeleverd. Wij beschikken helaas niet over een masseur dus Stefan voor hem in de plaats.

Ongeveer in dezelfde minuut valt ook de 1-0 voor Essch. Balletje binnendoor bij John en Frans op verkeerde been, kansloos deze keer.

Essch pakt duidelijk het overwicht in de wedstrijd. Het zal rond de 5e minuut zijn als Frans weer reddend, stompend deze keer, op moet treden op een schot van de nummer 8. 2 minuten later alweer een kans, Sander kopt weg, Essch vangt op, schot en het is weer Frans die reddend op moet treden.

Zo rond de 10e minuut is er dan ook een kans voor ons te noteren, Winfred op Rene en dan diep op Alex, schot is dan niet hard genoeg en keeper van Essch kan de bal oppakken.

In de 15e minuut is er dan een schreeuw te horen in ons 16 meter gebied. Het lijkt er op dat Sander met een sliding iemand geraakt heeft, nu doet Sander zoiets nooit dus iedereen van boys roept om het hardst ‘schwalbe scheids’. De scheids heeft er echter goed het oog op en zonder video analyse legt hij de bal gewoon buiten de 16 voor een vrije trap.

De druk van Essch blijft hoog en een tweede goal kan dan ook niet uitblijven. Een slim hakje naar de achterlijn, strakke voorzet naar de nr 4 en dan is het 2-0.

Hierna zijn er toch heus weer een aantal kansen voor ons te noteren. Waar ook een terecht tegendoelpunt uit zal vallen. In de 17e minuut krijgt Stefan de bal aan de rechterkant en legt hem voor op Alex die dan handig de keeper omspeelt en de 2-1 in het netje legt.

Meerdere pogingen om een doelpunt te maken volgen er dan;

Stefan voor op Roeland, keeper pakt.

Rene geeft diep op Winfred, maar net te hard.

Winfred op Roeland, schot van 20 mtr net naast.

Roeland diep op Ted aan linkerkant, voorzet naar 16 mtr op Stefan, maar net geen juiste aanname.

Na deze laatste schakelt Essch weer een tandje bij en uit de tegenaanval volgt weer een kans die Frans weer met verve uit de linker beneden hoek tikt.

In de 25e minuut dan weer een kans voor Stefan die de bal vanuit de middencirkel van Winfred krijgt maar helaas kan de keeper hem pakken.

Dan weer een hachelijk moment voor onze goal, een onhoudbare bal wordt door Frans net voldoende getoucheerd zodat Tinus de bal net voordat deze de lijn passeert op kan ruimen. Op de bank van Essch moppert men dat doellijntechnologie duidelijk zou hebben gemaakt dat het een goal was, maar deze is op deze velden nog niet aangebracht.

Net voor de pauze valt dan toch nog de 3-1. Eigenlijk een mispeer van een Essche speler maar de bal beland wel bij hun nr. 4. Die bedenkt zich niet en ramt de bal onhoudbaar boven in de hoek.

De thee volgt en hierin laat de scheids zien dat hij van meerdere markten thuis is door ons de thee te brengen.

Met Mark voor John van B en de andere John als vlaggenist wordt aan de tweede helft begonnen. De boys staan hierin wat beter gepositioneerd en soms is er best wat combinatievoetbal te bewonderen. Helaas echter valt er na 5 minuten weer een goal aan Essche kant. Eerlijk vlaggen levert helaas niet altijd punten op en een net niet buitenspel voorzet komt voor de goal met een intikker als gevolg. 4-1

De boys rechten echter de rug en het zal de 7e minuut zijn dat Stefan op de keeper af gaat. Je ziet hem denken. ‘hoe leg ik hem langs de keeper’. Je hoort wel eens dat je als spits niet moet denken. Het leidt af van het doel. Scoren. Dat is nu ook het geval en de keper tikt de bal langs de goal.

Weer 5 minuten later maakt Stefan na een prachtige dieptepass van Tinus dit weer goed. Uit een moeilijke hoek haalt hij verwoestend uit. 4-2

Het is ondertussen Frans die bal na bal maar uit de hoeken blijft ranselen. De moeilijkste is nog de mispeer die hij van Mark krijgt te verwerken. De bal is al over hem heen dus achteruit springend vallend probeert hij nog te redden wat er te redden valt maar gelukkig valt de bal tegen de paal en kan Tinus hem opruimen. Frans ondertussen knalt tegen de paal, die hierdoor gevaarlijk naar achter helt. De doelpaal stond al niet helemaal recht maar zal nu toch echt weer ‘gericht’ moeten gaan worden na deze botsing. Het kan haast niet anders dan dat Olly vanavond met een trotse blik de blauw plek hiervan te zien gaat krijgen.

Dan volgt er in de 15e minuut weer een kans voor Alex, die de bal vanaf de 16 mtr hard op goal schiet. Helaas een metertje over.

Weer 5 minuten daarna krijgt Stefan de bal aangespeelt van Ted, maar helaas wordt zijn schot gepareerd door de keeper.

Tussen door zijn er ook nog wat discutabele vlagmomenten, maar vlag omhoog betekend ook op deze velden een fluitje van de scheids. Een VAR momentje was zeker op zijn plaats geweest.

Een goede tweede helft tegen een goede tegenstander, met een echte uitblinker vandaag. Wat nieuwe schoenen al niet teweeg kunnen brengen.

Na wat biertjes, energie drankjes en een borrelhap weer terug naar de boys. Maar goed dat Frans de weg nog wist anders waren er twee man zeker ergens in Den Bosch beland.....

 

 

16 oktober 2021 : wilhelmina boys ve1 - braakhuizen ve2 : 2 - 3 ( ruststand 1 - 2 )

Zaterdag 16 oktober ! MATCHDAY zou onze Twitterkoning Jan gezegd hebben. Een hele mooie zaterdagmiddag waarbij de Wilhelmina Boys aantreden tegen het altijd lastige Braakhuizen uit Geldrop. Na het debacle tegen Nederwetten hebben de Boys vorige week weer vertrouwen kunnen tanken met een goed resultaat in de uitwedstrijd tegen Brabantia. De verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen en in de kleedkamer zit de sfeer er al goed in. John de Bever, Expeditie Endeldarm, potjes vaseline en ook de tubes Voltaren komen aan bod. Hield John nu van de mannenliefde ? Oh ja... alle mannen die John heten zijn daar toch van... en we zien de mensen toch wat angstig schuiven op de bankjes in het kleedlokaal. Maar goed, de sfeer zit er goed in, we hebben 14 man en de zon schijnt ! Wat kan er eigenlijk nog fout gaan zou de objectieve lezer kunnen denken ? Het antwoord is... een heleboel als je het aan een handjevol trouwe supporters vraagt !!

Al na 2 minuten in de eerste helft is het raak voor Braakhuizen en is de eerste de beste uitbraak raak. De Boys pakken het daarna goed op en zijn de bovenliggende partij. Er komen over en weer een paar goede aanvallen maar de Boys vergeten te scoren. Een keer komt Stafan goed door en kan zo doorlopen naar de keeper op wie hij ongelukkig stuit. Had hij Maikel dan niet vrij zien staan ??? Het antwoord achteraf is ja... maar ja.... Achteraf is mooi wonen zou Theo Maassen zeggen. De voetbalwet gaat nu ook weer op... als je zelf niet scoort.... dan valt hij aan de andere kant en zo wordt het in de 25e minuut 0 - 2. de Boys zijn echt niet slechter, maar Braakhuizen is duidelijk effectiever in de afronding. Dan in de 27e minuut volgt er een snelle aanval van de Boys en wordt er een overtreding begaan net binnen het strafschop gebied .... Of was het er toch buiten ? We zullen het nooit weten, maar Jan de scheids, de beste man op het veld overigens, twijfelt geen seconde en legt de bal resoluut op de stip. Stefan, die nog 16 goals in 1 wedstrijd moet maken schiet de bal rustig binnen.

In de rust wordt duidelijk dat Frans zijn materiaal duidelijk niet in orde heeft. Wellicht is de uitgescheurde schoen dan toch de oorzaak van de achterstand van de Boys.... gewoon stomme materiaalpech ? Het zou kunnen.

De tweede helft komen de Boys weer sterk uit de kleedkamer en ondanks een aantal verjongingen bij de tegenstander zijn de Boys duidelijk de bovenliggende partij. Maar ja... daar kopen we weinig voor en in de 18e minuut van de tweede helft scoort Braakhuizen via een mooie aanval en valt de bal binnenkant paal in het netje. Maar was het wel een goal van Braakhuizen.... of was het een eigen goal van Ron ??? Helaas is het niet zeker of de vorige zin wel in het officiële verslag komt aangezien Kim Yun Ron....een censuur toepast die nog erger is dan de perscensuur in Noord-Korea ! Maar goed....als jullie dit lezen, heeft Ron waarschijnlijk bij het overtypen niet goed opgelet !!!  

1 - 3  achter...dat wordt lastig, toch blijven de Boys aandringen en is het Winfred die via een mooie actie de zestien inkomt en op het moment dat hij wil schieten, genadeloos getackeld wordt ! Penalty ! Wederom twijfelt de beste man van het veld geen moment en krijgen de Boys opnieuw een penalty. Ook dze wordt professioneel verziverd, maar dan nu in het andere hoekje. 2 - 3, het kan nog ! De Boys dringen aan en zijn nog een paar keer dichtbij de gelijkmaker. Ook Roeland...maar hij struikelt....of werdt hij geduwd....was het de hand van God ?? Nee, het was de hand van Roeland... ons eigen Pluisje, en wel de tegenstander die erop ging staan ! Geen penalty en ook geen vrije trap...helaas pindakaas deze keer ! Na 35 minuten in de tweede helft fluit Jan,The Man of the Match af en kunnen de Boys toch met opgeheven hoofd het veld aflopen! Volgende week een weekend vrij om te herstellen van alle pijntjes en wellicht een moment van bezinning !

9 oktober 2021 : brabantia ve2 - wilhelmina boys ve1 : 1 - 1  ( ruststand 0 - 1 )

Zaterdag 9 oktober, op een prachtige herfstdag mochten we weer de wei in, uit naar het altijd lastige vv Brabantia. Een sportpark waar niet iedereen enthousiast over is, maar er zit wel iets heel moois in de buurt... De Ballenkoning !!!

Brabantia uit altijd lastig, we spelen als de Boys daar altijd moeilijke wedstrijden, eens zien het het vandaag zou gaan verlopen. Bij vertrek hadden we op 13 man gerekend, maar je weet het nooit bij de Boys..... komt Setz ?? En zijn er wellicht nog meer verrassingen ?? En ja hoor, het is zo'n dag waarop je denkt dit kan niet meer stuk... Setz aan de warming-up die zich opnieuw aan iedereen voorstelt en ja ja..... het grootste nieuws is na een zware revalidatie, hard trainen, en na een intensieve stage in zijn geliefde land Marokko, alles op alles gezet om weer terug te komen : Appie weer terug op de groene velden.

Wat kan er nog mis gaan vandaag ? de 1e helft verloopt in evenwicht, aan beide kanten niet al te veel kansen. We geven achterin niets weg, proberen het veld klein te houden en hopen " achter de linies " te komen. Er zitten mooie aanvallen bij, veelal begonnen op het middenveld met de regisseurs Maikel en Winfred. Halverwege de 1e helft een mooie diepe pass van Winfred die Enrico knap langs de keeper schuift, 0 - 1 ! In de rust in het kleedlokaal werd de goal nog even geëvalueerd en bleek dat Enrico de bal niet eens goed raakte.... je wil niet weten als hij de bal wel goed had geraakt, wat het dan voor een GOAL was geweest.... we zullen het nooit weten. Een solide 1e helft met een 0 - 1 ruststand.

De 2e helft eigenlijk hetzelfde spelbeeld, weinig kansen over en weer, af en toe een schot op goal van de Boys, maar niet echt gevaarlijk en ook geen echt uitgespeelde kansen. Zo ook voor Brabantia, af en toe een schot maar nu niet zo dat keepert Frans daar nerveus van werd. De Boys waren af en toe wat slordig aan de bal wat in de 16e minuut leide tot een misverstand in de Boys defensie waarna Mo Salah ( lijkt op de voetballer van Liverpool ) cool afwerkte en Frans kansloos liet, 1 - 1. Dit werd ook de eindstand, de Boys hebben hun rug weer gerecht na de blamage van vorige week. Dit biedt weer perspectief voor de komende wedstrijden. Hard gewerkt met elkaar, we konden leven met een puntje.

Volgende week thuis tegen Braakhuizen weer kans op 3 punten.

2 oktober 2021 : Wilhelmina boys ve1 - Nederwetten ve1  3 - 5  ( ruststand 1 - 1 )

Aanbiedingen als "10 bier + 1 gratis", "1 + 1 gratis", .... wie kikt er niet op ? Iedere Nederlander wordt alleen maar gelukkiger als ergens een voordeeltje te verkrijgen is.

Behalve de Veteranen A van de Wilhelmina Boys ! Die gunnen een ander net iets meer dan zichzelf, zijn wars van eigen voordeeltjes en gedragen zich als de beste socialisten ten tijde van Joop den Uyl.....

Het is eigenlijk te gek voor woorden dat er al zoveel inleidende woorden nodig zijn voor deze wedstrijd, er is al meer energie gestoken in het typen dan in het spel. Dus maar heel snel vergeten !

Het ene cadeautje na het andere mag uitgepakt worden door de vrienden van Nederwetten. Komen de Boys in de eerste helft nog op 1 - 0 door een mooie goal van Stefan na een intelligente  pass van Enrico, even knipperen met de ogen en het staat alweer 1 - 1. Meer scoren dan de tegenstander  is ook niet aardig, zeker niet als er 2 geblesseerd uitvallen en ze met 10 man door moeten. Dus mikken de Boys op de lat (Stefan), mikken voor open goal net naast ( Enrico; kan ook gevalletje "online gokken op eigen wedstrijd zijn"?) of koppen rakelings over uit een hoekschop ( John R., na eerst wel 2 meter los te zijn gekomen van de grond ).

De tweede helft scoren de Boys al snel 2 - 1 door Winfred en lijkt alles kat-in-bakkie. Maar door organisatorische chaos, verkeerd of niet dekken, veel te weinig energie in de wedstrijd leggen dat je zelfs met de stijgende energieprijs niet arm kuny worden van wat wij in de wedstrijd "verstookt" hebben, komt Nederwetten op 2 - 2, 2 - 3, 2 - 4, en zelfs 2 - 5. Een intikkertje van Alex maakt niks goed aan de "pijn-in-de-ogen-stand" en nadat de wederom goed fluitende scheids er een einde aan maakt werd het stil, heel stil..... totdat er weer bier was, 10 + 1 gratis..... heerlijk !

25 september 2021 : Beerse Boys ve1 - Wilhelmina Boys ve1  2 - 2  ( ruststand 1 - 0 )

Wat een start van het seizoen maken de Boys mee. Een fantastische 2-2 tegen dat gespuis aan de overkant van het spoor, met een onvergetelijke gelijkmaker middels een magistrale kopbal van René, die naar men zegt pas een week later weer met beide benen op de grond kwam te staan. Er zal nog lang over nagepraat worden. Een week later alweer de wei in tegen het altijd lastige Nuenen, maar hier stappen de Boys gewoon met een 4-1 overwinning van het veld af. Wij zijn wel eens slechter aan een seizoen begonnen, de Corona tijd ligt achter ons en de Boys zijn er ogenschijnlijk goed uitgekomen.

Vandaag dan naar de Beerse Boys, 14.50 uur verzamelen, in de auto de TomTom instellen want het is alweer even geleden dat er een uitwedstrijd is gespeeld. Verkeerd rijden kan dus maar zo gebeuren en dat is vandaag zeker niet de bedoeling. Het gevoel is goed, het weer werkt mee, lekker om weer een balletje te trappen. Vooraf word er druk gespeculeerd of Lukaku weer mee zal doen. Hij was bij de laatste wedstrijd, 19 september 2020, 4-3 verlies, zeer beslissend met zijn fysiek, snelheid en doelgerichtheid. Een ieder is het erover eens, laten we hopen dat hij er niet bij is. De wedstrijd daarvoor, 16 november 2019, eindigde in 5-5. Als de geschiedenis zich dus herhaald, dan belooft het een zeer doelpuntrijke wedstrijd te gaan worden. Voordat het verslag van de wedstrijd volgt nog even Wikipedia raadplegen en dat geeft het volgende. Altijd leuk om naast het potje voetbal een beetje algemene regio kennis te updaten.

Middelbeers is een dorp in de Nederlandse gemeente Oirschot, gelegen in de regio de Kempen, provincie Noord-Brabant en het grootste van de drie Beerzen. Tot 1997 bevond het gemeentehuis van de toenmalige gemeente Oost-West-en Middelbeers zich in Middelbeers. Op 1 januari 2021 telde Middelbeers 5565 inwoners. Middelbeers ligt ingeklemd tussen de buurtschappen Voorteind en Kuikseind, respectievelijk ten noorden en ten zuiden van Middelbeers. Ongeveer anderhalve kilometer ten noordoosten van van Middelbeers ligt Oostelbeers en op ongeveer vier kilometer in dezelfde richting ligt de gemeentelijke hoofdplaats Oirschot.

Zijn er nog meer bezienswaardigheden ? Jazeker wel. Wikipedia geeft dit als volgt weer. "het oude dorp bestaat uit een toelopende pleinachtige straat, de Doornboomstraat, waar nog een dorpspomp staat. Een zijstraat hiervan voert naar beide kerken, de pastorie en de Vesthoeve.Het Oude Kerkje werd in 1927 buiten gebruik gesteld en word vooral gebruikt voor exposities en andere culturele doeleinden. Daarnaast word de Oude Kerk bij bijzondere gelegenheden nog voor de eredienst gebruikt. Om het kerkje ligt een ommuurde, voormalige begraafplaats." Nu terug naar de waan van de dag, de wedstrijd.

Geen Lukaku gelukkig, met een temperatuur van zeker 25 graden zal hij wel een terrasje opgezocht hebben. de eerste minuten verlopen eigenlijk wel prima. De organisatie staat wel goed en de eerste kans is er in de 9e minuut voor de Boys via een schot van Roeland. Het spelbeeld blijft dan een tijdje evenwichtig. Er is niet echt een betere ploeg aan te wijzen op het veld. Je kunt wel zeggen het gaat een beetje gelijk op. Dan toch in de 23e minuut enige opwinding, de keeper van Beers moet naar de hoek om een schot van Alexander niet te laten promoveren tot een goal. Even later volgt er dan toch een kans voor Beers, maar het is Stephan H. die goed oog op de bal houdt en hiermee de tegengoal voorkomt. Even later is het echter net voor de pauze een schot van Beers vanaf de zestien die Stephan te machtig is, deze vliegt in de kruising en met de fluit voor rust dus een 1-0 achterstand. Richting kleedkamer en vooral in de kleedkamer volgen er rake woorden. Het kan Beter, kom op wij gaan gewoon scoren etc etc. Het zijn van die oppeppende woorden waarvan een coach als Roger alleen maar van kan dromen. Natuurlijk komen deze woorden niet altijd uit, maar als herboren komen de Boys uit de kleedkamer. Zelfs de man met een kunstheup word van stal gehaald. Het begin van de 2e helft is zo rond 16.40 uur, mooi op tijd, want beide teams willen het wisselbeleid van PSV niet missen. Dat is toch de laatste tijd het meest spannende om mee te maken bij deze club. Al gauw gaat het in het veld over de 2 goals van de spits van PSV. Twee nul zou je dan denken, maar nee, het is gewoon 1-1. wij zijn blij dat we Alexander en Stefan in de as hebben. Snel omschakelen van Mark naar Alexander en doorpassen op Stefan levert na een prachtige lob over de keeper in minuut 7 van de tweede helft de verdiende 1-1 op voor de Boys uit Best. Voor Stefan is zijn treffer een hele mijlpaal, het is zijn honderdste treffer voor Veteranen A !

Een minuut later word er meteen doorgedrukt zoals het hoort. Stefan legt mooi breed op Enrico en die legt hem mooi langs de keeper in het netje, 1-2. Weer 2 minuten later een vervelende tackle op René, maar na wat gvd staat hij toch weer snel overeind. Het gaat dan even snel, John R. gaat diep en dat is al minstens 3 jaar geleden, misschien wel 4. De goal is wel in zicht en ook de postie van de keeper is goed ingeschat. een goal zou je denken, maar helaas verdwijnt de bal richting cornervlag. " Had ik hem maar goed geraakt, dan had hij zeker gezeten ", zegt hij al snel. Maar ja, zoiets zei Zahavi ook na de wedstrijd. " had ik hem maar goed geraakt, dan had ik hem zeker niet in eigen doel geschoten ". Dus nog steeds 1-2 voor de Boys uit Best. Het spel gaat ondertussen gewoon door maar scoren blijft toch lastig. Roeland krijgt in de 20e minuut van de 2e helft een kans via Stefan, maar helaas geen goal. Een minuut later verdraaid Winfred zijn knie, gelukkig niks ernstigs, maar hij moet wel vlaggenist gaan spelen en Mark komt voor hem terug in het veld. Met nog zo'n 10 minuten te gaan slaat de vermoeidheid toch wel toe bij de Boys uit Best. De gelijkmaker kan dan eigenlijk ook niet uitblijven. Was er maar druk gezet op de man die op de 16 zeker wel een seconde of 15 had om aan te leggen. Het schot wat hij aflevert dwarrelt over Stephan heen, 2-2.

17.15 uur volgt dan het eindsignaal van de jonge, goed fluitende scheidsrechter. Wederom geen verliespartij, maar wel een gevoel achterlatend van "wij hadden kunnen winnen ". Dat moet volgende week dan maar thuis tegen Nederwetten gebeuren.

18 september 2021 : wilhelmina Boys ve1 - nuenen ve1  4 - 1  ( ruststand 2 - 1 )

Nuenen nam het initiatief en liet de bal aardig rollen. Ze wisten elkaar goed te vinden. WB is dan nog afwachtend. Na 5 minuten is het door onoplettendheid van de Boys verdediging al raak: 0 - 1. Wederom kregen de gasten in de 8e minuut al een geweldige kans, maar de bal rolde net naast. Hierdoor is WB wakker geworden en begon druk te zetten en aardig te combineren waardoor Stefan een geweldige kans kreeg, dit zonder resultaat. Wederom een mooie rush van Mark. In de 21e minuut legt Roeland de bal heerlijk klaar voor Winfred en die schoot tegen de paal. In de 23e minuut nam Roeland een mooie corner die direct tegen de paal aanvloog waarna Sander alert reageerde: 1 - 1.

Het spel van beide kanten is aantrekkelijk geworden waardoor er heen en weer mooie kansen waren. In de 29e minuut kwam de baal zomaar in de voeten van Stefan en die schoot nu wel raak: 2 - 1. WB begon goed aan de 2e helft waardoor er een aantal mooie kansen waren voor Remco, Tinus en Alexander. In de 54e minuut is het 3 - 1 geworden door Stefan, de assist was van Remco.

WB is duidelijk de betere ploeg en creëert mooie kansen. In de 61e minuut is een mooie combinatie te zien tussen Roeland en René waardoor wederom Stefan de 4 - 1 scoorde. Een heerlijke en sportieve wedstrijd en de toeschouwers waren uiteraard geweldig. 

11 september 2021 : Best Vooruit ve1 - wilhelmina boys ve1 2 - 2 ( ruststand 1 - 1 )

Zaterdag 11 september, de dag van de gedenkwaardige 9/11 gebeurtenis van 20 jaar geleden, mochten de Boys voor het eerst sinds lange tijd de wei weer in. Het zijn rare tijden geweest met Corona, maar het lijkt dat het de goede kant op gaat en we weer wekelijks mogen ballen. Het is ook de eerste " officiële " wedstrijd zonder onze Jan die gemist gaat worden.

Voor de eerste wedstrijd stond de Bestse derby tegen het rood zwarte gespuis, oftewel Best Vooruit, op het programma. Traditiegetrouw een lastige wedstrijd voor ons. 2 gastspelers vandaag bij ons, de gebroeders Guus en Thijs van Hoogstraten.

De eerste helft had een verrassend spelverloop, de Boys domineerden en creeerden tal van kansen. Stefan kwam een paar keer goed door met een paar fraaie acties, maar  had helaas wat pech in de afronding. De Boys verdienden de eerste helft een ruime voorsprong. Die voorsprong kwam echter pas rond de 20e minuut toen Thijs goed doorbrak op rechts, mooi voorzette en Alexander knap binnen kopte, een verdiende 0-1 voorsprong. Het spelbeeld bleef hetzelfde, de Boys waren heer en meester met een goede organisatie, extra loopvermogen van Guus en een zeer sterk verdedigende Mark die alles had. tot grote ergernis van de rood zwarten. In 1 van de spaarzame uitbraken van BV viel er dan toch een goal in de 30e minuut waarmee de ruststand 1-1 was.

In de rust wilden de Boys niet teveel wisselen omdat ze de wedstrijd volledig in handen hadden. De 2e helft gaf verrassend genoeg een heel ander spelbeeld, de Boys kwamen er niet meer uit en BV domineerde nu de 2e helft. BV kreeg tal van kansen die met hulp van de lat en goed keeperswerk van Frans niet tot doelpunten leidden. Echter na 20 minuten in de 2e helft was het dan toch raak voor BV, de 2-1. Daarna bleef BV domineren en hadden de Boys wat spaarzame uitbraken van met name Stefan wat niet leidde tot grote kansen. Wat niet meer werd verwacht kwam gelukkig toch nog.....na een diepe bal op Stefan, kapte hij zijn tegenstander uit en gaf een perfecte voorzet op de inlopende René die hoog opsprong, een tijdje in de lucht bleef hangen en de voorzet knap rechts in de hoek inkopte en daarmee tot opluchting van iedereen de 2-2 maakte. 2 keer scoren in de uitwedstrijd bij BV en ook nog 2 keer met de kop, deze wedstrijd gaat voorgoed de boeken in.

De Boys konden leven met een puntje, wat een beloning was voor het harde werken, een top teamprestatie !

Mannen klasse gedaan, hard gevochten en tevreden met een puntje.

Op naar volgende week thuis tegen Nuenen.

10 oktober 2020: Wilhelmina Boys VE1 - E.M.K.  VE1  2 - 1  (ruststand 0-0)

Waar her en der wedstrijden worden afgelast vanwege Covid-19, spelen onze veteranen voorlopig hun wedstrijden nog. Vanwege een besmetting in de familie is een Boysspeler in thuisquarantaine, maar de selectie is breed genoeg. Over breed gesproken, bij tegenstander E.M.K. heeft een speler rugnummer 99 en dat zou gezien zijn postuur wel eens zijn lichaamsgewicht kunnen zijn. Wat valt er nog meer op bij de outfit van de gasten uit Nuenen-Eeneind? Het zijn hun voetbalkousen, een speler heeft oranje kousen, een ander gifgroen en weer een ander kanariegeel. Hun introverte spelers houden het bij zwarte voetbalkousen. En dat allemaal op de dag dat Wilhelmina Boys met uniformele mondkapjes op de markt komt.

Bij veel wedstrijden is de scheidsrechter een tikkeltje ouder dan de spelers, maar vandaag staat de wedstrijd onder leiding van de 17-jarige Kaylee die de oudjes op respecte wijze onder de duim weet te houden. Moeder Monique volgt trots en op gepaste afstand de verrichtingen van haar dochter en niet te vergeten haar man Ron. Maar als die een klein kwartiertje voor de rust uitvalt met een blessure houdt ze het voor gezien. Thuis heeft ze het hondje nog, bovendien is het daar droger en warmer!

Terug naar de wedstrijd, met name de eerste helft is het een wedstrijd die zich afspeelt op het middenveld met weinig kansen over en weer.

Door de blessure van Ron mag Erwin in de 23e minuut invallen en dat betekent zijn 250e veteranenwedstrijd en komt daarmee als 9e spelers in dat zo begeerde uiterste linker rijtje. De officiële huldiging stellen we nog even uit vanwege Covid-19, maar dat komt goed.

In de tweede helft valt er wat meer te beleven, door hard werken en doorzetten weten de Boys de nodige kansjes te creëren, Niet alle kansen worden omgezet door doelpunten, maar het is wel voldoende voor drie punten.

In de 42e en 47e minuut is het twee keer raak voor de Boys, eerst met een afstandsschot die over de keeper het doel treft. Daarna een diepe bal die de verdediging volledig verrast, het is 2-0 voor de Boys.

Zelf geven de Boys weinig weg en dat is een compliment voor het centrale gelegenheidsduo dat de boel achterin op slot houdt. Het zijn een links- en een rechtspoot en een combi van  technisch vernuft en veel lengte.

De laatste tien minuten krijgen de Boys het toch nog even moeilijk als de gasten nog even aanzetten. Het wordt vier minuten voor tijd nog 2-1, de keeper weet de bal nog te raken, maar staat op het verkeerde been.

Het was vandaag niet allemaal even goed, maar door collectief hard te werken is de overwinning meer dan verdiend.

Of waren het de coaches die ook een aandeel hadden in de overwinning? Het waren drie ervaren spelers die er verstand van hebben, waarvan een de hele wedstrijd met oortjes in. Of er nu muziek uit kwam of technische tips is nog onduidelijk. Wel is duidelijk dat de drie coaches allemaal opa zijn en dat brengt ons bij de prijsvraag van de week. Wie van deze opa’s wordt over ongeveer een half jaar weer opa?

3 oktober 2020: Braakhuizen VE2 - Wilhelmina Boys VE1  3 - 1  (ruststand 0-0)

Aan de warming-up kan het niet gelegen hebben, vanaf 08:00 tot rond het middaguur zijn 12 veteranen in de weer met de verhuizing van hun leider naar de andere kant van het Bestse spoor. Of hebben zij daarmee hun kruit verschoten?

Vlak voor rust raken de Boys met een geweldig schot nog de lat, maar doelpunten weten beide partijen in de eerste helft niet te maken.

Tien minuten na rust komen de Boys alsnog op voorsprong, maar daarna is het de thuisploeg die de doelpunten voor hun rekening gaan nemen. En dat doen ze drie keer in zes minuten tijd!

49e minuut: 1-1

50e minuut: 2-1

55e minuut: 3-1

26 september 2020: Wilhelmina Boys VE1 - R.P.C. VE1  3 - 3  (ruststand 1-2)

Na de afmeldingspandemie van de afgelopen weken hebben de coaches vandaag een luxeprobleem met maar liefst drie wisselspelers. Zelfs onze structurele laatkomer meldt zich zeven minuten voor aanvang in het kleedlokaal. Ook het aantal coaches stijgt met de week, het begint vandaag met twee, maar tijdens de wedstrijd loopt het op naar vier.

Bij tegenstander R.P.C. speelt wel een hele jonge veteraan die nog even navraagt of er ook aan buitenspel gedaan wordt.

Maar hoe loopt de wedstrijd voor de Boys? De laatste wedstrijden zijn doelpuntrijk in voor- en tegenspoed, maar het eerste kwart van de wedstrijd is het afwachtend van beide partijen.

Maar dan gaan we los, bijna komen de Boys nog op voorsprong als een voorzet via de binnenkant van de doelpaal er net niet in gaat. Maar ja, bijna telt niet! In de 27e minuut zijn het de gasten die op voorsprong komen, De keeper zit er nog aan, maar vanuit de korte rechterhoek wordt wel de 0-1 gescoord. Enkele minuten later hangt de gelijkmaker in de lucht, maar de vrije kopkans laat de bal net over de lat te gaan.

Met nog vier minuten te gaan in de eerste helft moet het scorebord nog even vol aan de bak.

Eerst is het de 0-2. De goal is identiek aan de eerste, ook weer gescoord door dat snelle manneke aan de rechterkant, onveteraans snel is ie.

Maar nog in dezelfde minuut komt de tegentreffer, het is goed fysiek doorzetten van een van de Boysvoorwaartsen met een schot op goal, die in de rebound wordt binnen getikt door EK. Het is zijn 100e doelpunt in zijn veteranencarrière.

Na rust zijn de Boys in eerste instantie duidelijk de betere ploeg met vele kansen die er op curieuze wijze niet in gaan, zo worden twee gerichte doelpogingen in één minuut door een eigen speler geblokkeerd. En in dezelfde minuut gaat er nog een vrije kopkans over. Hoeveel pech kan je hebben?

Maar na drie minuten is er toch nog loon naar werken, met een afstandsschot is het weer gelijk: 2-2.

Maar verdomd, weer drie minuten later is het weer dat kleine snelheidsmonstertje dat de hele productie van R.P.C. voor zijn rekening neemt, wederom van rechts brengt hij zijn ploeg weer op voorsprong: 2-3.

Maar de Boys geven niet op, maar het veldoverwicht leidt nog niet tot echte kansen. Dan maar op karakter, Met nog acht minuten te gaan wordt goed doorzetten beloond met de 3-3.

Maar de Boys willen nog meer, maar verder dan een schot op de kruising komen ze niet.

Je krijgt niet altijd wat je verdient en voor de tweede wedstrijd op een rij is het een spits van de tegenstander die met een hattrick de Boys het leven zuur maakt.

Gelukkig was er een grote winnaar, dat was het publiek die getuigen was van deze door de scheidsrechter uitstekend geleide wedstrijd.

Na afloop de Corona gerelateerde derde helft, waar spelers en staf met z’n tweeën aan tafeltjes zitten, het lijkt wel speeddating. Maar alleen samen kunnen we Corona aan!

19 september 2020: Beerse Boys VE1 - Wilhelmina BOYS VE1  4 - 3  (ruststand 1-1)

Gelijk aan vorige week wordt de gemeente Oirschot weer aangedaan, alleen "de Beerzen" ligt net een stukje verder dan Oirschot. Dus fietsen slaan we deze week maar over, Corona of niet.

Was de Sonse inwoner van de Boys vorige week nog 5 minuten te laat, vandaag is hij maar 3 minuten te laat. Het zal de coaches goed doen om te zien dat een speler wekelijks vooruitgang laat zien.

Met nog een afmelding last minute komt het aantal afmeldingen op 8, uiteindelijk bestaat de wedstrijd selectie incl. gastspelers uit 12 spelers. Maar met 3 coaches op de bank kan het eigenlijk niet mis gaan, omgerekend één coach per 4 spelers. Nu moet er wel bij gezegd worden dat één coach de wedstrijdvoorbereiding en de analyse van de eerst helft vooral op zijn kantoor maakt die in de plaatselijke kantine gevestigd is. Ook dit is een vorm van thuiswerken in Corona-tijd.

De ene gastspeler neemt plaats onder de lat, een positie die hij in het verleden met veel verve uitgevoerd heeft. De andere gastspeler is de grote verrassing van de dag, hij staat bij geen enkele coach op de scoutingslijst.

In de eerste helft laten de bezoekende Boys de bal goed rond gaan met goed positiespel, al moet de gastkeeper al snel redding brengen. Maar met 2 schoten die maar net naast gaan laten de Bestse Boys weten dat zij voor 3 punten naar “de Beerzen” zijn afgereisd.

Toen die ene coach in de 20e minuut  zijn kantoor in de kantine verruilde voor een plaats langs de zijlijn was het meteen raak, na een assist van SK laat AvZ het net bollen: 0-1.

In de laatste minuut van de reguliere speeltijd van de eerste helft wordt het toch nog 1-1, de bal komt eerst nog tegen de paal, maar wordt alsnog keurig afgerond. In blessuretijd gaat een kopbal van een onzer Boys net naast.

Geen terechte ruststand omdat de gasten in de eerste helft de betere ploeg zijn.

In de tweede helft komt er een fysiek sterke spits zijn opwachting maken bij de thuisploeg en die kennen we nog! Niet een beetje fysiek sterk, nee, heel erg fysiek sterk. Ook nog snel en een goed schot. Deze spits staat bij menig veteranencoach op de scoutingslijst en dat zal hij vandaag ook nog eens duidelijk laten zien.

Nadat de Boys in de 6e minuut met een mooi schot over de keeper door RvH (assist AvZ) nog op 1-2 komen, benut de fysieke spits in de 10e minuten een penalty (2-2), al zou menig speler later in de mixed-zone na de wedstrijd verklaren dat het een onterechte penalty zou zijn. Maar de koek is voor deze spits nog niet op, halverwege de tweede helft maakt hij met een kenmerkende stevige actie 3-2. Amper een minuut later had het gelijk kunnen worden, maar de penalty gaat hoog over.

Vijf minuten later gaat de bal er aan de andere kant wel in, inderdaad, het is weer die spits die met zijn 3e goal de 4-2 laat aantekenen.

Dan moet de gifbeker verder leeg, weer een penalty voor de tricolorissen. Dit maal op goal, maar er staat een keeper in weg.

Vijf minuten voor tijd komt er toch nog een dragelijke stand op het scorebord. RvJ weet SK te vinden die keurig de eindstand op 4-3 bepaald.

Het verschil? De eerste helft was Wilhelmina Boys de betere ploeg, in de tweede helft doen gemiste penalty’s en fysieke spits de Boys de das om.

12 september 2020: Oirschot Vooruit VE1 - Wilhelmina B. VE1  1 - 7  (Ruststand 1-5)

Mede door  Corona is het een tijdje geleden dat de Boys in Oirschot hebben gevoetbald, maar sinds die tijd heeft dat sportpark een ware metamorfose ondergaan. Het is een prachtig sportpark geworden.

Ook het weer was prachtig, voor een aantal spelers aanleiding om met de fiets langs het Wilhelminakanaal naar Oirschot te fietsen. Oude tijden herleven. Bovendien Corona-proof, beter dan met meerdere personen in één auto.

Is dan alles koek en ei? Nee, de Boys moeten noodgedwongen de wedstrijd aanvangen met tien spelers, maar enkele minuten later zijn het er elf. En zowaar, in de loop van de wedstrijd loopt het aantal spelers zelfs op tot twaalf!

Maar zoals de eerste helft gaat verlopen, daar hadden de Boys vooraf voor willen tekenen.

Het wordt 0-1 als SK de bal prachtig afspeelt op AvZ die de keeper verschalkt met een stiftbal.

Het wordt ook nog 0-2, een combinatie tussen RvH en SK, laatst genoemde bedient gastspeler RV die met een laag schot doel treft.

Hoppa, nog een! RvH zet goed door en zijn schot in de linker kruising is goed voor 0-3.

Nog niet bijgekomen van verbazing moeten de Boys drie minuten later een tegendoelpunt incasseren, het is een wonderschoon doelpunt en dus 1-3.

Maar het doelpuntenfestijn voor de Boys gaat daarna weer even vrolijk door. Nu is het SK die zichzelf in stelling brengt: 1-4

De Boys voetballen netjes en rustig, maar ook de thuisploeg krijgt af en toe de ruimte om te voetballen. Niettemin moet de Oirschotse goalie nog reddend optreden om de achterstand van zijn team niet nog groter te laten worden. Over en weer zijn er wat kleine overtredingen  die tot irritaties leiden, maar een praatsessie van de goed leidende scheidsrechter doet de gemoederen bedaren.

Dan nog maar een doelpuntje voordat het rustsignaal valt. Een prachtige bal van TW op SK die de keeper beheerst passeert, zijn lichte blessure werkt in zijn voordeel. Hij blijft rustig en kijkt goed om zich heen.

De tweede helft begint met een minuut stilte vanwege het overlijden van een Oirschots verenigingslid.

In de tweede helft missen de Boys eerst nog een goede kans, maar de 1-6 valt snel daarna.

AvZ stuurt SK weg, die wederom beheerst afwerkt.

Twee minuten later verovert RV de bal en gaat een combinatie aan met RvH en eerst genoemde maakt het keurig af en bepaalt de eindstand op 1-7.

De Boys combineren deze wedstrijd rustig en keurig, zijn creatief en bevlogen, spelen met zelfvertrouwen en weten elkaar in de combinatie, maar ook met lange ballen te bereiken. Ja hoor, we hebben het echt over de Boys!

Bij de tegenstander kunnen ze de bal minder goed aan elkaar kwijt, maar eerlijkheidshalve moet vermeld worden dat zij ook nog tweemaal de lat hebben weten te raken.

Maar uiteindelijk is het een dik verdiende overwinning voor de Boys met twee coaches (AM en PvB) aan de kant. Is dat het geheim?

5 september 2020: Wilhelmina Boys VE1 - Nuenen VE1  3 - 4  (ruststand 1-1)

Scoreverloop:

0 - 1

1 - 1 Penalty

2 - 1

2 - 2

2 - 3

3 - 3

3 - 4

13 juni t/m 11 juli: voetballen in corona-tijd  deel 2

Vandaag deel 2 van voetballen in Coronatijd.

Na trainingen, Coronagames en een voetvolleycompetitie is het 13 juni tijd voor de tweede editie van de Coronagames. Maar in vergelijk met de eerste editie speelt conditie nu ook een grote rol. En dat hebben er een aantal geweten!! Bij twee onderdelen duurt het spelletje maar drie minuten, maar hoe kapot kan je gaan!! De leeftijd gaat tellen, zeker als je er niets aan doet, Een dageljks ommetje van een kwartiertje met de hond is echt niet voldoende. Het enige wat compenseert is een een jong gastje van 17 jaar in je teampie en een ploeggenoot meer om je af te lossen. Toch de felicitaties aan Harold, Joey, Leon en John.

Een week later dan maar weer een beetje voetvolleyen om de spiertjes weer los te maken en de week daarop? Door de vele afzeggingen geen balletje trappen, de reden van de vele afzeggingen? Ze zaten er nog steeds door van die 2x drie minuten 14 dagen eerder.

Maar dan is het 4 juli, de grote dag. De regering heeft laten weten dat er weer wedstrijdjes gespeeld mogen worden.

Er worden nog verwoede pogingen ondernomen om een tegenstander te strikken, maar onze veteranen zijn de enige die na het opheffen van de lockdown zijn opgestaan. Dan maar een onderling trainingspartijtje, het wordt een echte zaterdag. Zelfs de kantine is weer open!

Als afsluiting van het seizoen is er op 11 juni een heus penaltytoernooi met een kleine 100 deelnemers bestaande uit senioren en oudere junioren. Met een kleine vertraging vanwege een hoosbui gaat het toch van start. De sfeer zit er goed in met al die spelers en begeleiding op een veld. Uiteindelijk gaat onze Winfred met een gedeelte derde plaats aan de haal. De bekende derde helft wordt deze dag omgedoopt tot afterparty.

Of het laat geworden is? Een aantal spelers weten niet meer of zij in de late uurtjes of in de vroege uurtjes thuis zijn gekomen. Maar het was wel gezellig geweest, weet een enkeling nog te herinneren.

 

Tot komend seizoen, fijne vakantie!

16 mei t/m 6 juni: Voetballen in corona-tijd

We schrijven 7 maart van dit jaar, het is even na 17:30 uur en de scheidsrechter fluit voor het einde van de wedstrijd. 24 uur later weten we dat de scheidsrechter niet alleen voor het einde van de wedstrijd heeft gefloten, maar ook voor het einde van de competitie.

Mark Rutte en zijn lieftallige gebarentolk Irma laten daar geen enkele twijfel over bestaan.

Niet alleen de 1e en 2e helft, ook de 3e helft gaat op slot. De kantine sluit haar deuren.

Nadat de eerste Corona-kilo’s het veteranenvoetbal zijn binnen geslopen komt ruim twee maanden na de laatste wedstrijd een eerste versoepeling voor de veteranen. Ze mogen weer trainen mits de onderlinge afstand anderhalve meter bedraagt. Oh ja, ook mag er geen publiek bij aanwezig zijn. Voor de veteranen geen probleem, een tegenstander dekken doen ze al jaren op 2 á 3 mtr. en er komt toch bijna nooit geen hond kijken.

Sinds de oprichting in 1971 bestaan de trainingsvormen van onze veteranen uit louter en alleen partijtjes. Maar nu, na 49 jaar, zijn het trap-  en passvormen en afwerkvormen op goal. En om eerlijk te zijn, het gaat er zeer gedisciplineerd aan toe. Toch moet er een spion in de bosjes gezeten hebben, want dezelfde trainingsvormen worden niet veel later ook bij het dameselftal gesignaleerd. En dan is er ook nog de aantrekkingskracht van de veteranen, veel jonge stagiaires completeren de groep tijdens deze trainingen.

Maar na twee weken trainen is de groep aan iets competitiefs toe en zo ontstaan de eerste Corona-games met een prijzenpot om van te smullen.

Voetvolley, penaltyschieten, balletje hooghouden, ingooien en met een tennisballetje pielen zijn de ingrediënten. Bij het ingooien wordt de afstand gemeten met een lange rolmaat, de winnaar van dat onderdeel zou de rolmaat als prijs mogen behouden. Maar er werd zover ingegooid, dat de rolmaat de games niet heeft overleeft.

Onze nieuwe huisklusser Bins probeerde er nog een alternatieve "oprolmaat"van te maken, maar dat zag er ook niet uit en bovendien onwerkbaar.

Uiteindelijk wordt het team Tinus, Joey en Ted de winnaar van deze eerste editie en gingen zij naar huis met een heuse goudkleurige bokaal en een fles bubbels.

Omdat het voetvolley bij de meesten wel in de smaak viel werd er afgelopen zaterdag het eerste open WB veteranen-voetvolley kampioenschap gehouden. Vanwege de RIVM-maatregelen moest dit open kampioenschap nog gesloten blijven voor andere teams en publiek. Er stonden twee heuse voetvolleybalnetten op het veld, door een afgebroken pin moest er wel een net handmatig strak gehouden worden, maar een kleinigheidje hou je altijd.

Je ziet bij dit spel veteranen bewegingen maken die ze in een wedstrijd nooit laten zien, je houdt  je hart vast! Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en kon de huldigingsceremonie beginnen. Op redelijke afstand delen twee teams de 4e plaats, maar bij de top-3 was de spanning te snijden met uiteindelijk één punt onderling verschil.

Tinus, Ted en zoonlief Eric gaan er met de beker en de bubbels vandoor. Voor Tinus en Ted twee hoofdprijzen in 8 dagen. Natuurlijk hoor je dan hier en daar op de achtergrond ”omkoping”, “incompetente tijdwaarnemers” en “corrupte zooi”. Het valt dan ook niet altijd mee om je verlies te accepteren.

Enkele weken geleden heeft de Kantines een nieuw verfkleurtje gekregen aan de buitenkant. Binnenkort wordt ook de binnenkant aangepakt, want Tinus weet niet meer waar hij al zijn prijzen moet laten in de herfst van zijn carrière.

Even terug in de tijd

Nu sportwedstrijden afgelast worden door het Corona-virus zenden TV-zenders legendarische wedstrijden uit het verleden uit, natuurlijk kunnen onze veteranen niet achterblijven. Hieronder een verslag van een heroïsche wedstrijd van acht jaar geleden. 

31 maart 2012: Wilhelmina Boys vet. - Best Vooruit Vet.  4 - 2  (ruststand 3-1)

Een aantal uren na de wedstrijd verschijnt het volgende bericht op Twitter: “Na m’n trouwdag de mooiste dag van m’n leven, wat een vette overwinning”. Het gevoel wat al een week heerste in de harten van de Boys wordt bewaarheid. Alle ingrediënten zijn aanwezig om de droom na vijftien jaar te laten uitkomen. De wedstrijd begint een kwartiertje later omdat alle velden nog bezet zijn door wedstrijden van A- en B-junioren, een aantal bezoekers van die wedstrijden grijpen dan hun kans om de klassieker mee te kunnen maken en hebben daar later geen spijt van. Best Vooruit neemt altijd wel de nodige aanhang mee en dan waren er nog de Wilhelmina Girls. Kortom, een drukte rondom het veld waar eerste elftallen jaloers op zijn. Maar wie zijn die Wilhelmina Girls? Het zijn een aantal spelersvrouwen van de Boys, die via de sociale media al hadden vernomen dat de Boys deze heroïsche wedstrijd zouden winnen en dat willen ze wel eens meemaken. En daar staan ze dan: Astrid, Charmaine, Sacha, Mieke, Claudine en Marianne. Eerlijk is eerlijk, ze moedigen hun mennekes fanatiek aan en sociaal als ze is gunt Sascha uit medelijden Best Vooruit een doelpuntje als de Boys al dik voor staan. Maar goed, ze is ook nog niet zo heel lang spelersvrouw en moet nog leren dat voetbal oorlog is, zeker in wedstrijden als vandaag. Vandaag worden ook de nieuwe shirts uit de Boysveteranenkledinglijn gepresenteerd, Café Manus is de nieuwe kortemouwenshirtsponser en toevalligerwijs heeft Best Vooruit die andere kroeg uit de Nieuwstraat op hun borst staan. Vandaag dus niet alleen Wilhelmina Boys – Best Vooruit, maar ook de strijd om de beste veteranenkroeg tussen de Manus en d’n Ekker. En nu we het toch hebben over kledinglijnen, tja, das eigenlijk een vrouwendingetje. Het verhaal gaat al dat ook de spelersvrouwen binnenkort op de proppen komen met een eigen kledinglijn. Zou het dan echt gaan gebeuren? Krijgen de Boysveteranen hun eigen cheerleaders? Aan alles is gedacht en om veel gewissel te voorkomen offert John R. zich op om te vlaggen. Volgens verwachting zal de wedstrijd zich in een hoog tempo afspelen en wordt er een jonge arbiter voor de aan zijn knie geopereerde Cor (Beterschap Cor) aangewezen met veel loopvermogen om het allemaal goed te kunnen belopen. Dan is het zover en kan de wedstrijd gaan beginnen en tot grote verbazing van Best Vooruit zijn het meteen de Boys die het heft in handen nemen. Maar ondanks het vertrouwen en een goede start is er na een klein kwartier een klein dompertje voor de Boys, wel of geen buitenspel, de meningen zijn er over verdeeld, maar het is wel 0-1 voor de bezoekers. Gaat het dan ook nu weer mis voor de Boys? Maar dan is het tijd voor Boys-showtime. De Boys hebben hun vaste voorstopper in de spits geposeerd en die verrassing sorteert in veel succes. Een corner van Appie en een voorzet van Stephan worden door Marco snoeihard binnen gekopt en tot verbazing van alles wat rood/zwart is zijn het de Boys die met 2-1 voorstaan. Boos roept nog een van de rood-zwarte: “GVD, ik heb het net nog gezegd, haal die voorzet eruit”. En nog is de koek voor de Boys in de eerste helft niet op. Loopwonder Enrico stelt Marco in staat om een zuivere hattrick te produceren, nog even is protest vanwege vermeend buitenspel, maar dat wordt door de arbiter naar fabeltjesland verwezen. De Boys gaan met een 3-1 stand naar de thee, wie had dat kunnen dromen? De flankmiddenvelders Erik H. en Stephan die in de eerste helft heersten op hun posities worden in de tweede helft vervangen door Michael en John v. B., maar ook daar weet Best Vooruit geen raad mee. Patrick vervangt op imposante wijze Erwin die samen met Perry als mandekkers de tegenstanders in de eerste helft geen schijn van kans gaven.

Best Vooruit wil geen gezichtsverlies lijden en probeert in de tweede helft de touwtjes in handen te krijgen, dat lijdt weliswaar tot meer balbezit, maar gevaarlijk wordt het nooit voor de goal van de tricolorissen. Verantwoordelijk is daarvoor het verdedigende centrale blok met Tinus, Appie en de herboren Erik S. Dan delen de Boys een mokerslag uit. In de buurt van de cornervlag en uit stand geeft Roeland een voorzet die heel de wereld over zou gaan als er beelden van gemaakt zouden zijn. De keeper staat bij de eerste paal aan de grond genageld als de bal over hem heen suist en ut kleinste menneke van het veld binnenkopt, Enrico is goed voor de 4-1, weer lukt het Best Vooruit niet om de voorzet eruit te halen. Wat een sterk wapen van de Boys is dit vanmiddag. Met een verdwaald afstandsschot dat keeper Frans verrast wordt het 4-2, maar met een wereldredding voorkomt hij even later de aansluittreffer en neemt het laatste beetje hoop weg bij de gasten. Dan volgt het laatste fluitsignaal en na 15 jaar is het eindelijk weer zover, een sterk collectief met korte mouwen heeft Best Vooruit korte metten gemaakt. Wilhelmina Boys heeft weer het beste veteranenteam van wereldstad Best. Beide teams (en de toekomstige cheerleaders) hebben nog een gezellig samenzijn, waarbij iedereen erkent dat de Boys deze uitvoering de beste zijn geweest en de overwinning niet hebben gestolen. Rond 20:30 uur vertrekken de Boys en hun aanhang naar de Manus voor de huldiging en de overhandiging van het nieuwe shirt aan uitbaters Andrea en Boy van de Manus. Het bier vloeit rijkelijk, ook een gezamenlijke vette maaltijd is hun deel. Tegen het middernachtelijke uur fiets de verslaggever naar huis en over het spoor gekomen neuriet hij “Het is stil aan de overkant”. 

7 maart 2020: Braakhuizen VE2 - Wilhelmina Boys VE1  5 - 3  (ruststand 2-2)

De gelijkenissen met vorige week zijn groot. Nog steeds is het aantal afmeldingen bijna net zo hoog als het aantal beschikbare spelers. De discussie hierover op de groepsapp enkele uren voor de wedstrijd liep hoog op en een enkeling vroeg zich af of het leven verder nog wel zin had.

De volgende gelijkenis met vorige week is dat er weer een gastspeler centraal achterin te vinden is. Kenners zien in hem  een toekomstige waardevolle veteranenspeler.

Op het allerlaatste moment wordt ook nog ene BB aan de selectie toegevoegd. Z’n moeder bakt nog vlug voor deze jeugdspelers een volle bak friet die hij in de auto verorbert. Of hij de friet nog heeft gedeeld met zijn medepassagiers en/of de eigenaar van de auto blij met hem was is nog niet bekend.

De wedstrijd zal zich afspelen op vrij lang kunstgras, een maaimachine hiervoor is nog in ontwikkeling.

Als de wedstrijd dan begint is er meteen een volgende gelijkenis, evenals in de Italiaanse serie-A wordt deze wedstrijd gespeeld zonder publiek. In Italië is dit vanwege een of ander virusje en hier is het de onbekende schoonheid van het veteranenvoetbal.

De drie toeschouwers die er wel waren krijgen al in de zesde minuut een stukje van die schoonheid te zien. Een voorzet uit het boekje belandt op het hoofd van gastspeler GvH, die met een knappe achterwaartse kopbal de keeper kansloos laat en met dit wonderschone doelpunt van de Boys is het 1-0 .......... voor Braakhuizen, omdat het een eigen doelpunt was. De enige Boy die daar blij mee is, is de budgethouder, omdat de doelpuntenmaker was gehuurd op basis van “no cure, no pay”, kan hij de hand nog even op de portemonnee houden. Later in de wedstrijd zullen de Boys ook nog doelpunten weten te maken in het vijandelijke doel, ook die zullen van ongekende schoonheid zijn. Hoe zuiver kan je een bal trappen? Dat zien we in de 20e minuut, oh, wat is ie mooi en het is weer gelijk: 1-1.

Het is voor korte duur, want tien minuten later komt Braakhuizen weer op voorsprong. De Boys krijgen in een flipperkast situatie de bal niet uit hun eigen zestien en dan is het 2-1. Het is een flutdoelpunt, daarvoor ga je niet naar het stadion, maar hij telt wel.

Maar hoe snel kan een ploeg terugkomen? Heel snel! Want nog geen minuut later is het weer gelijk, het is een kopie van het eerste doelpunt van de Boys, maar nu van een andere voet. De 2-2 is tevens de ruststand.

Het is jammer dat alleen de doelpunten tellen, want als er ook nog punten zouden worden gegeven voor de uitvoering, dan hadden de Boys al dik voorgestaan.

Na langdurig blessureleed heeft EK zijn eerste minuten weer gemaakt en wordt in de rust vervangen door BB, een telg van de patatgeneratie.

Na een doelpuntloos eerste kwartiertje in de tweede helft volgt er een doelpuntrijk kwartiertje.

Eerst is het weer Braakhuizen die op voorsprong komt als een voorzet ineens van koers verandert en via het lichaam van een thuisspeler in het doel butst. Ook nu weer een flutdoelpunt en ook nu telt ie weer: 3-2. De keeper laat nog even weten dat het hands zou zijn geweest, maar zijn betoog was niet overtuigend genoeg om de scheidsrechter op andere gedachten te brengen.

Drie minuten later is het weer gelijk door een wonderschoon doelpunt: 3-3.

Dan raakt de pijp een beetje leeg bij de Boys en worden ze de laatste tien minuten overlopen door het veel jongere Braakhuizen. Oké, de kopbal die goed is voor 4-3 is nog wel aardig, maar die 5-3 is weer gewoon een flutdoelpunt omdat de keeper met zijn noppen vast zit in het hoge kunstgras en daardoor aan de grond gekluisterd staat.

En zo wordt mooi voetbal vandaag weer niet beloond met drie punten.

Vanaf nu toch iets meer #voetbalisoorlog #resultaatisheilig en #dedoodofdegladiolen.

29 februari 2020: Wilhelmina Boys VE1 - E.M.K. VE1  1 - 0  (ruststand 1-0)

Het is schrikkeldag, waarschijnlijk zo’n dag die bij velen niet in de agenda staat gezien de 50% afwezigheid bij de Boys. Ook in Nuenen bestaat schrikkeldag waarschijnlijk niet en dus wordt de wedstrijd van Nuenen naar Best verplaatst.

Ook bij veel scheidsrechters staat 29 februari niet in de agenda, uiteindelijk wordt er een gevonden aan de rood-zwarte kant van het spoor. Maar eerlijk is eerlijk, hij zal een uitstekende wedstrijd fluiten.

Vlak voor de wedstrijd wordt het kunstgras nog even gesproeid door een heuse hoosbui.

Door de personele problemen spelen de Boys noodgedwongen met een alternatief systeem, het is een vijfmansverdediging met twee laatste mannen en verdomd ..... het is vandaag de sleutel tot succes.

En dan te weten dat de Boys de eerste 25 minuten met 10 man spelen omdat er een vliegtuig met vertraging op Hoogeloon Airport landde.

In de eerste helft is het balbezit  voor E.M.K., maar door het compacte spel van de Boys komen zij niet echt tot kansen.

De spaarzame keren dat de Boys voor het vijandelijke doel verschijnen is het wel gevaarlijk en na acht minuten is het al raak. Een boogbal vanaf de zijkant van de zestien slaat net onder de lat in waarbij de keeper door gebrek aan veerkracht aan de grond genageld staat. Het is 1-0!

Het spelbeeld verandert daarna niet, het vele balbezit is voor de gasten, maar kleine kansjes voor de gedisciplineerd spelende thuisploeg.

Toen het aantal Boysspelers  van tien naar elf ging haperde de machine heel even door de omzetting, maar dat was van korte duur.

Na de thee zet E.M.K. wat extra aan, echter zonder succes. Na tien minuten gaat de wedstrijd weer gelijk op.

Nog even een korte hoosbui met een heuse regenboog boven het sportpark om de feestvreugde in gang te zetten.

Toch is de wedstrijd nog niet gelopen, want de gasten weten nog tot tweemaal toe het aluminium te raken.

Dan het verlossende eindsignaal.  De eerste drie punten van het kalenderjaar zijn binnen. Niet gestolen, niet op z’n Getafe’s, maar wel met passie en gedisciplineerd spel!

Insiders verwachten dat de coach de komende wedstrijd geen wijzigingen in de opstelling zal aanbrengen. Never chance a winning team!

15 februari 2020:  Wilhelmina Boys VE1 - Essche Boys VE1  2 - 3  (ruststand 1-1)

Met nog tien minuten te gaan dromen de inwoners van de dug-out over de eerste punten van het seizoen. Hier en daar wordt er al ingetogen gemompeld “wie stopt die trein” en “het lek is boven”.

Maar tien minuten later zijn de tricolorissen toch weer de bietenbrug op gegaan.

Terug naar het begin, het is de 33e seconde van de wedstrijd als een van de spitsen van de thuisploeg alleen voor de keeper opduikt, maar die voorkomt de snelle openingsgoal.

In de loop van de wedstrijd weet Wilhelmina Boys veel meer kansen te creëren, het zijn meer kansen dan in de voorgaande vijf wedstrijden in dit kalenderjaar. Dat klinkt en is positief, maar vreemd genoeg komen de doelpunten die zij vandaag maken allen uit rebounds. De eerste in de negende minuut, 1-0.

Tussendoor (in de vierde minuut) is de voorstopper van Wilhelmina Boys al uitgevallen, ondanks de massages van Liesje blijft het tobben met zijn blessure. Zijn uitvallen lijkt structureel te worden. Een beoordelingsgesprek met Liesje zou geen overbodige luxe zijn.

Hoewel de wedstrijd sportief verloopt gaan er toch twee spelers uit Esch snel achter elkaar groggy naar de grond. Uiteindelijk stopt het bloedspoor in de bestuurskamer waar een EHBO-er met behulp van verbandjes en tape een carnavalistische creatie weet aan te brengen op het gezicht van een van de slachtoffers. Het ziet er niet uit, maar niet onbelangrijk, het bloeden is wel gestopt.

Hoewel de gasten nauwelijks kansen weten te creëren, is hun eerste kans wel meteen raak. Met een schitterende uitgespeelde aanval is het in de 27e minuut 1-1. Het tevens de ruststand.

Na rust drie verse krachten bij de thuisploeg, tenslotte betalen ze ook bijna allemaal contributie.

Een verse kracht vindt het maar wat frisjes met die korte mouwtjes, een opvallend gekleurd retro Vitesse shirt bedekt zijn armen. Hij mag dan misschien wel wat prijsjes gewonnen hebben met het voetbalspelletje, op de catwalk zal ie niet scoren met zijn creatie.

Misschien wel met carnaval samen met zijn collega uit Esch in zijn EHBO-outfit.

Natuurlijk wordt er ook nog gevoetbald in de tweede helft. Na acht minuten staat er 2-1 op het scorebord, wederom uit een rebound. In het verdere vervolg van de tweede helft zijn er voldoende kansen om de voorsprong uit te breiden. Maar het zit dit kalender jaar nog niet echt mee.

Acht minuten voor tijd verdampt  ineens de hoop op drie punten. Heel makkelijk weet een Essche aanvaller tegen het net te koppen, 2-2.

Dan maar blij zijn met het eerste puntje van het jaar. Maar dan ..... het is de voorlaatste minuut. Gezien de reacties van de spelers die zich omdraaien om hun posities weer in te nemen lijkt de bal over de achterlijn te zijn gegaan. Wordt de bal nog voorgezet? Of naar de keeper geschoten om uit te nemen? Wie het weet, mag het zeggen. Wel is zeker dat er een speler uit Esch is die de bal gewoon tegen het net schiet. De verbazing is groot bij velen in en buiten het veld. Daarmee komt de eindstand op 2-3, evenals twee weken eerder krijgt de thuisclub niet wat het wel verdient.

8 februari 2020: Wilhelmina Boys VE1 - Brabantia VE1  0 - 4  (ruststand 0-1)

Omdat uw verslaggever door de griep geveld is, is er geen verslag van deze wedstrijd.

Uit betrouwbare bron is vernomen dat de gasten het eerste kwart van de wedstrijd het heft in handen hadden en het tweede kwart voor de Boys was. De tweede helft zou redelijk gelijkwaardig zijn geweest.

De goals ontstaan door matig verdedigen en echte kansen hebben de Boys niet weten te creëren, hoewel de keeper van de gasten met een fantastische redding zijn nul wist te houden. 

Complimenten en dank voor arbiter Erwin en zijn assistent Appie die onverwachts en op het laatste moment de arbitrage op zich hebben genomen.  

1 februari 2020: Wilhelmina Boys VE1 - Wilhelmina Boys VE2  2 - 3  (ruststand 1-0)

Al in het begin van de week laat de beoogde tegenstander weten geen team op de been te kunnen brengen of zou het zijn dat ze bang zijn tegen weer een nederlaag aan te lopen? Want de Boys presteren de laatste weken niet echt optimaal, maar tegen deze tegenstander halen zij wel meestal de punten binnen.

Een nieuwe tegenstander is later in de week in beeld, maar de onderhandelingen over de locatie lopen vast.

Uiteindelijk is het andere veteranenelftal van de Boys bereid voor een broedermoord-wedstrijd in een rivalensfeertje.

Hoewel Sinterklaas en de Kerstman onlangs weer zijn vertrokken, worden er vandaag toch nog wel de nodige defensie cadeautjes uitgedeeld.

Al in de vierde minuut is het uitpakken geblazen als de bal cadeau wordt gedaan aan AvZ, die met een boogbal de keeper verschalkt en het is 1-0. In koor laten vier man in de dug-out de scheids meteen weten dat het tijd is, de scheids kijkt meteen op zijn klokkie en schud nee. Jammer, niet gelukt.

Veteranen-B spelen vooral op de helft van de tegenstander, maar missen de nodige kansen. Het gemis aan wedstrijdritme is zichtbaar. Naarmate de eerste helft vordert komen veteranen-A onder de druk uit en komen vaker voor het vijandelijke doel en tikken de bal in de 25e minuut zowaar in het doel. Maar was die bal werkelijk over de lijn, het was onzichtbaar voor de scheids. Maar in de spelerstunnel naar de thee was duidelijk hoorbaar dat ook aantal veteranen-B spelers wisten te vertellen dat de bal wel degelijk over de lijn was.

Drie minuten in de tweede helft wordt het alsnog 2-0, maar ook hier weer een cadeautje als de bal zomaar bij RvH wordt ingeleverd.

Maar het leven is geven en nemen, dus ook een cadeautje van veteranen-A aan veteranen-B: 2-1. Het is bij de twee laatste doelpunten gênant om te zien hoe spelers met jarenlange ervaring zo maar een bal inleveren.

Halverwege de tweede helft valt het eerste echt voetballende doelpunt na een mooi uitgespeelde aanval: 2-2.

Tien minuten voor tijd een penalty na een omhoog gestoken arm, maar heeft die arm ook de bal geraakt. Het is onduidelijk en we zullen het nooit weten, voor de scheidsrechter is het wel duidelijk, penalty en 2-3.

Het slotoffensief van veteranen-A levert nog wel wat kansjes op, maar ballen tegen het zijnet tellen niet. Tja, je krijgt niet altijd wat je verdient!

Toch wel een leuke pot, want laten we eerlijk zijn, het was een stuk beter dan bij Ajax-PSV een dag later.

Vanaf 2 maart 1996 worden de standen bij veteranen-A bijgehouden en wat blijkt? Het is vandaag de 300e nederlaag. Toch nog iets te vieren, het is nog lang onrustig in de kantine.

25 januari 2020: O.D.C. VE1 -  Wilhelmina Boys VE1  5 - 2  (ruststand 2-1)  

Het is een vreemd seizoen voor de Boys, na een moeilijke start volgt er een redelijk herstel. Maar de laatste wedstrijden worden puntloos afgesloten.

Gelukkig hebben de Boys een beschaafde supportersschare en wordt de bestuurskamer nog niet bestormd om het ontslag van de technische staf te eisen.

Wel zit de selectie inclusief technische staf vandaag in Boxtel opgesloten in een wel heel klein kleedlokaaltje, vergelijk het met de reclame van Wakker Dier over de plofkippen van AH die met z’n veertienen op één vierkante meter opgroeien. Voor een enkeling reden om zich in de doucheruimte om te kleden. Wel is het in grijs en zwarte tinten uitgevoerde kleedlokaal netjes en schoon.

Na het omkleden worden de spelers losgelaten op een veld van een halve hectare om vrolijk achter een bal aan te dartelen. Hoewel vrolijk, voorbij razende intercity’s maken het er ook niet vrolijker op. Voor alle duidelijkheid, we zijn te gast bij O.D.C. uit Boxtel en dat is verder een voetbalclub waar niets op aan te merken is. Worden we dan van het voetbal vrolijker? Nou nee, dat ook niet echt.

De Boys kunnen het in het begin nog wel een beetje bijhouden, maar als na een kwartiertje door een blessure een omzetting gedaan moet worden gedaan, gaat het mis. Met twee identieke doelpunten wordt het 1-0 en 2-0.

Bekomen van de schrik komen de Boys uit een rebound vlak voor rust op 2-1.

Hoewel de duisternis zijn intrede heeft gedaan, zien de Boys opeens het licht en gaan op jacht naar de gelijkmaker en op het moment dat iedereen denkt dat de gelijkmaker ieder moment kan vallen ..... valt er iets anders. Het is in het veteranenvoetballen een zeer zeldzame gele kaart en dus moeten de Boys tien minuten met tien man verder. In die tien minuten incasseren de Boys twee doelpunten. In beide gevallen anticiperen de Boys niet goed op hun ondertal en staan met teveel spelers voor de bal.

In de slotminuten weten beide ploegen nog eenmaal te scoren en is de eindstand 5-2.

Wederom een geflatteerde nederlaag voor de Boys, maar daar krijg je geen punten voor.

18 januari 2020: Wilhelmina Boys VE1 - Spoordonkse Boys VE1  0 - 4  (Ruststand 0-2)

Na het nodige feestgedruis is het weer eens tijd voor een potje voetbal. Onze voetbalvrienden uit Sporring (Spoordonk) willen het verzoek wel inwilligen, hoewel ze niet heel gelukkig zijn met het verlate tijdstip vanwege een jeugdtoernooi.

Omdat de trainer van “ut urtste” eerder dit nog verse jaar bijna de heilige traditionele Nieuwjaarswedstrijd op het hoofdveld dreigde te verstoren door een training uit te zetten, moet hij als taakstraf vandaag de wedstrijd tot een goed einde zien te leiden. Het zal hem goed afgaan.

De personele bezetting weer aan de krappe kant is, dus staat RB noodgedwongen in de basis. Iedereen houdt zijn hart vast, want deze RB scoort de laatste wedstrijden tegen deze tegenstander regelmatig ..... in eigen doel!

Na twaalf minuten komt onze tegenstander op voorsprong, dit keer geen eigen doelpunt, maar een spontaan cadeautje is het wel. Wat is er aan de hand? Laatste man TvB is ruim twee weken ziek geweest en drie kilo afgevallen (dat is ongeveer 5%). Dat gaat wel ten koste van zijn timing, achteruit lopend en omhoog kijkend naar de bal wordt hij verblind door het licht van de lichtmasten. Hij komt ten val en zijn tegenstander stevent ongehinderd op het vijandelijke doel af: 0-1. Na afloop van de wedstrijd laat de ongelukkige laatste man weten het licht gezien te hebben.

Helaas hebben niet alle tricolorissen het licht gezien, want in de 24e minuut weten twee aanvallers, vier verdedigers uit te spelen en het is 0-2.

Kort daarna valt RB met een hamstringblessure uit en dat verkleint natuurlijk de kans op meer tegendoelpunten, voorlopig kan deze voormalige volkszanger zich weer bezig houden met zijn nieuwe liefde: “Ronnies vliegtickets-service”.

Zonder verdere wijzigingen in de opstelling van de thuisploeg start de tweede helft. Inmiddels bevolken ook twee spelersvrouwen de tribune, maar waarom komen ze pas zo laat in de wedstrijd hun mannen aanmoedigen? Ook op dit gebied valt er nog het nodige te verbeteren, daar moet thuis maar eens goed over gesproken worden.

Na de snelle 0-3 komt Wilhelmina Boys beter in de wedstrijd en passeren enkele goede kansen de revue. Kansen creëren is één, maar afmaken .....

Daar zijn de gasten beter in, want vlak voor tijd maken zij nog de 0-4. Een verdiende, maar iets wat geflatteerde overwinning voor de gasten.

Eindstand Wilhelmina Boys – Spoordonkse Boys 0-4. Toch maar mooi drie punten voor de Boys!

5 januari 2020: Wilhelmina Boys VE1 - Wilhelmina Boys 8  0 - 3  (ruststand 0-2)

Sinds 2008 spelen onze veteranen hun jaarlijkse Nieuwjaarswedstrijd voorafgaand aan de Nieuwjaarsbrunch en –receptie. Begonnen tegen A1/JO19-1, maar die bleven jarenlang 16/17 jaar. En de veteranen? Ouder, grijzer en kaler! Omdat door nederlagen met de dubbele cijfers het scorebord steeds vaker op tilt sloeg zijn de laatste twee edities tegen een gelijkwaardiger elftal. Hoewel daar deze keer ook een drietal spelers gecontracteerd waren die misschien nog wel eens leerplichtig konden zijn.

Een half uurtje voor aanvang moest eerst het speelveld nog veroverd worden, want de trainer van “ut urste” dacht dat zijn training iets belangrijker was dan de Nieuwjaarswedstrijd. Mooi nie dus! Later op de dag werd toch nog zijn contract met een jaar verlengd, maar het hing aan een zijden draadje. Het was maar goed voor hem dat zijde best een sterke textielsoort is.

Om te voorkomen dat het warm buffet op een koud buffet zou uitdraaien werd besloten om 2x30 minuten te voetballen met een ultra korte rust.

Na een goede uitleg dit keer geen ruzie met de tijdwaarneming, maar na twaalf minuten wel 0-2 op het scorebord. Met name het tweede doelpunt is opmerkzaam, het kwam van de voeten van ene LB. Deze LB is anderhalf jaar geleden voor veel geld (2 bladjes bier) naar de veteranen gekomen, maar heeft daar zijn faam nooit waar kunnen maken (soort Kostas Mitroglou). Het afscheid afgelopen zomer was onvermijdelijk. En vandaag? Een wondermooi doelpunt wat hij bij de veteranen nooit heeft laten zien.

Wel is het zo dat de voorsprong die tevens de ruststand is, terecht is.

Na de rust is de wedstrijd meer in evenwicht met kleine kansjes over en weer, Maar vijf minuten voor tijd gaat er een veteraan in de verdedigende fout -het blijven rare jongens die Grieken- en staat er een geflatteerde 0-3 op het scorebord.

Maar tot verbazing van alle toeschouwers staat het even later 3-3, maar dat bleek scorebordjournalistiek te zijn. Uiteindelijk dus geen doelpunten voor de veteranen en bleef topscoorder SK in zijn 100e veteranenwedstrijd helaas doelpuntloos.

De Nieuwjaarsbrunch en –receptie zijn er de rest van de dag niet minder om, het is nog lang onrustig in Naastenbest.

14 december 2019: Wilhelmina Boys VE1 - ODC VE1  2 - 1  (ruststand 0-0) 

Het is de laatste wedstrijd van het kalenderjaar en wederom hebben de veteranen weer ruzie met de tijdwaarneming, digitalisering blijft toch een dingetje voor een aantal veteranen die in de dug-out verblijven. Hebben ze weer iets om aan te werken.

Maar er ging meer fout, de teammanager heeft een verkeerde aanvangstijd doorgegeven aan tegenstander O.D.C., het grote voordeel daarvan ..... ze waren ruimschoots op tijd!

Het lijkt echt tijd te worden voor het kerstreces.

Vandaag drie spelers die een parttime wedstrijd willen spelen, als alternatief wordt de selectie voor deze ene wedstrijd uitbreid met een fulltime stagiaire.

Ook de leiding van de wedstrijd is vandaag in handen van een stagiaire om te kijken of deze functie in de toekomst iets voor hem is nu zijn pensioengerechtigde leeftijd in zicht komt. En eerlijk is eerlijk, hij heeft potentie.

Het zijn dit lopende seizoen lange pieken en dalen, zoals er ook in de tweede helft van de laatste wedstrijd sprake was van een diep dal. Dus tijd om weer eens te pieken.

Het wordt een leuke wedstrijd, met kansjes over en weer. Maar het missen van kansen is vooral de Boys aan te rekenen. Met nog ruim tien minuten te gaan laat nestor John weten dat er niet meer gescoord gaat worden al voetballen we nog tot de volgende dag door. Had ie dat maar eerder gezegd. Want zijn woorden zijn nog niet weggeëbd en er staat ineens 2-1 op het scorebord. Eerst komen de Boys nog op een 2-0 voorsprong en met een afstandsschot wordt het twee minuten voor tijd nog 2-1.

Toch mooi nog drie puntjes om het jaar af te sluiten.

En om eerlijk te zijn ..... ook uw verslaggever is toe aan het het kerstreces ;-)  Fijne feestdagen!

7 december 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Blauw geel '38 vet.  2 - 8  (ruststand 2-3)

Langzaam maar zeker loopt de ziekenboeg leeg bij de Boys, maar op het laatste moment moet er toch nog een oproepkracht opgetrommeld worden. Daarmee wordt het veteranenelftal nog meer een veteranenelftal. De gemiddelde leeftijd was al 50 jaar, maar met de komst van de oproepkracht stijgt die leeftijd richting AOW. JO65-1 is de nieuwe norm.

Vandaag speelt onze JO65-1 een oefenpotje tegen de veteranen van Blauw Geel ’38 uit Veghel.

Maar oefenpotjes bestaan niet voor de Boys, via de hashtags #voetbalisoorlog #resultaatisheilig en #dedoodofdegladiolen laten zij de wereld wekelijks weten hun triomftocht voort te willen zetten.

Het is aan de tegenstanders om dat te doorbreken en Blauw Geel ’38 laat als snel in de wedstrijd zien dit ook daadwerkelijk van plan te zijn.

De elektronische tijdwaarneming wordt een klein minuutje te laat aangezet, maar als de klok eenmaal is opgestart staat het al meteen 0-1 uit een rebound.

In het verdere verloop van de eerste helft golft het spel op en neer met kansen over en weer, maar de Boyskeeper laat zien sterk uit zijn blessureperiode gekomen te zijn, maar de goalie in het andere doel kan er ook wat van. Het is wachten op een doelpunt die aan beide kanten kan vallen. In de laatste tien minuten voor de thee krijgen de bezoekers waar voor hun geld met maar liefst vier fantastische doelpunten.

Het begint met de 0-2 als een van de Veghelenaren vrij mag aanleggen. Dan vechten de Boys zich fantastisch terug met twee doelpunten die beide vallen uit hoekschoppen. Eerst is het een diagonale droge knal vanaf de zestien en een paar minuten later is het een rake kopbal.

De Boys zijn knap teruggekomen en denken met een gelijke stand naar de thee te gaan, maar met een razendsnelle counter komen de gasten in de allerlaatste seconde van de eerste helft toch weer op voorsprong.

Ook in de tweede helft komt de tijdwaarneming laat op gang, maar dat geldt ook voor de thuisploeg. Zijn het de omzettingen of is het de inbreng van die onveteraanse spits bij de gasten? Dat laatste zeker, de Boys moeten alle zeilen bijzetten om deze speler te stoppen en kunnen de bal mede daardoor moeilijk uitverdedigen en wordt langdurig balbezit een utopie.

Met twee fantastische afstandsschoten wordt het 2-4 en 2-5, met goed uitgevoerde aanvallen wordt het ook nog 2-6 en 2-7. Als de Boys smachten naar het einde van de wedstrijd moet de gifbeker nog verder leeg, een rake kopbal is goed voor 2-8. Uiteindelijk maakt de scheidsrechter vroegtijdig een einde aan de lijdensweg van de Boys. De trein uit Veghel blijkt toch een stoptrein te zijn!  

23 november 2019: Wilhelmina Boys VE1 - E.M.K. VE1  6 - 2  (ruststand 2-2)

Al een aantal weken is het een doelpuntenfestijn bij de wedstrijden van de Boys, de laatste twee wedstrijden waren goed voor zeven en tien doelpunten. Ook in deze wedstrijd vliegen de doelpunten je weer om de oren. Het is genieten langs de lijn zonder dure seizoenskaarten.

Door een fout van de terreinbeheerder ontbreekt de wapperende veteranenvlag, dat verklaart ook het geringe aantal bezoekers.

Maar die geringe aantal bezoekers zien wel een gender-neutrale tegenstander en dat is niet de eerste keer. Veteranenvoetbal is zijn tijd ver vooruit.

De wisselspelers van de Boys bewegen zich het eerste kwart van de wedstrijd dermate  hinderlijk voor de dug-out dat van een goede coaching geen sprake kan zijn, wat aan het veldspel ook te merken is. Maar als daarna het zicht voor de coach op groen staat ontstaat er een wervelende voetbalshow. In vijf minuten tijd vallen er vier doelpunten. De gasten openen de score met een knap uitgevoerde aanval, maar uit een terecht gegeven pingel is het meteen weer gelijk. Nog in dezelfde minuut komen de bezoekers opnieuw op voorsprong met een identiek doelpunt.

Dan is het tijd voor de grote Wilhelmina Boys show. Een vloeiende aanval wordt besloten met een lobje over de keeper en het is 2-2.

Na de thee keert de Boys-keeper niet meer terug, lichamelijke klachten zijn de oorzaak. Als hij na het douchen zijn haar gaat kammen in de toiletruimte, is hij niet de enige in die ruimte met lichamelijke klachten. Achter een gesloten deur zit een coach met darmklachten die een geluid produceert gelijk aan een accelererende formule-1 wagen. De klachten van de coach zijn daarna meteen over, die van de keeper zullen nog wel een tijdje aanhouden.

Na een assist en een doelpunt in de eerste helft, weet de interim keeper in de tweede helft ook nog zijn doel schoon te houden. Natuurlijk mede te danken aan de verdediging voor hem.

Vlak voor de rust is ook nog de Boys-voorstopper uitgevallen, maar dat is een wekelijks terugkerende ritueel. Bij de volgende pot is hij gewoon weer van de partij en anders lost de brede selectie dat probleem wel weer op. Voor alle duidelijkheid, de brede selectie heeft vooral betrekking op de lichaamsomvang van een aantal spelers.

In de tweede helft gaat de grote Wilhelmina Boys show vrolijk verder.

Met vier schitterend uitgevoerde aanvallen en idem dito afwerkingen wordt E.M.K. naar hun huis in het Nuenense gehucht Eeneind terug gestuurd. Eindstand 6-2.

Na zeven nederlagen nu zes wedstrijden op een rij ongeslagen. Conclusie, de Boys zijn geen warm weer voetballers, zodra de temperatuur een-cijferig wordt komen zij pas los.

Inmiddels gaan geruchten dat de komende tegenstanders de spoortunnel in Best willen gaan blokkeren. Het is hun laatste redmiddel om de Boystrein te stoppen.

16 november 2019: bEERSE bOYS vE1 - wILHELMINA bOYS ve1  5 - 5  (RUSTSTAND 2-4)

Beerse Boys uit, altijd lastig. Althans, dat was in het verleden. Want na hun uitstapje buiten de KNVB-wedstrijden zijn ze weer terug. Maar tijdens de warming-up zien we toch weer een aantal ouwe koppen van jaren geleden, ze zijn niet kapot te krijgen!

Zo ook Adje, een bijna zestigjarige roadrunner die weinig aan snelheid heeft ingeboet. En wie moet Adje vandaag in toom houden? Het is debutant Randy, die met zijn extra gewicht de snelheid van Adje moet compenseren. Hij is er vandaag achter gekomen dat veteranenvoetbal niet onderdoet voor een recreatief senioren-elftalletje op zondag.

Ook in de Beerzen wordt het veteranenpotje gespeeld op een achteraf veldje en het is wederom een onverdiend podium.

Opnieuw een spektakelstuk van de eerste orde, bizar, krankzinnig en onvoorstelbaar.

Beerse Boys in het rood en de Boys in hun bekende tricolores shirts, bovendien twee knalgele shirts op het veld. Het zijn de Beerse keeper en de scheidsrechter, beiden spelen een hoofdrol in het duel.

Met tien eigen spelers en twee gastspelers lijkt de Boysselectie kwetsbaar, dus is het even aftasten. Maar dan gaat de wedstrijd compleet los met tien doelpunten in 42 minuten!! Dat is gemiddeld vier minuten en twaalf seconden per doelpunt!! Zijn het dan zo’n zwakke keepers vandaag? Absoluut niet, zij zorgen ervoor dat het maar bij tien doelpunten blijft.

12e minuut: 0-1 goed afgewerkt na een aanval over rechts.

15e minuut: 0-2 uit een pingel.

20e minuut: 1-2 uit een goed en snel uitgevoerde aanval.

22e minuut: 1-3 goed afgewerkt, ditmaal na een aanval over links.

25e minuut: Het had 1-4 moeten worden, maar de doorgebroken Boysspeler die op de keeper afgaat wordt hardhandig en onreglementair gestuit.

30e minuut: In plaats van 1-4 wordt het 2-3, wel een knap uitgespeelde goal.

Meteen na de 2-3 valt Winfred uit met een blessure en daarvoor is zijn gehele gezin dan naar de Beerzen gereisd!

34e minuut: 2-4 gerechtigheid!

Meteen na de thee worden de Boys een aantal minuten overlopen.

36e minuut: 3-4 weer knap uitgespeeld.

43e minuut: 4-4 maar is de bal over de lijn geweest? Volgens de Boys niet en de Beerse Boys zwijgen wijselijk!

52e minuut: 4-5 door een kopbal.

54e minuut: 5-5 ditmaal geen uitgespeelde aanval over meerdere schijven, maar het is de exotische spits die op snelheid, techniek en veel fysiek geweld iedereen de baas is.

Nog even lijken de Boys in de laatste minuut met de overwinning aan de haal te gaan maar dat doelpunt wordt terecht afgekeurd.

Gevochten voor de drie punten, maar met een terecht gelijkspel valt te leven. Maar als ..... maar “als” telt niet!!

5-5 en alweer vijf wedstrijden ongeslagen!

9 november 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Braakhuizen VE1  4 - 3  (ruststand 1-1)

Natuurlijk kunnen en mogen we onze Boys niet vergelijken met PSV, maar er is dit seizoen wel een parallel tussen beide elftallen. Beide spelen hun eerste competitiewedstrijd gelijk, vervolgens wint PSV een aantal wedstrijden achter elkaar op het moment dat onze Boys de nederlagen aan elkaar rijgen. Maar sinds een week of vier zijn de rollen omgedraaid, PSV in een vrije val en de Boys in een sneltrein die niet te stoppen is. En dit weekend is het niet anders.

De veteranenpot van dit weekend staat bol van spanning, strijd, snelheid en werelddoelpunten. Dat was in de dagen vooraf nog een utopie met een carrousel van afvallende en toch weer terugkerende spelers waardoor de opstelling in de laatste uren voor de wedstrijd nog keer op keer aangepast moest worden.

Twee dagen voor de wedstrijd is geheel onverwachts William Vlassak op 55-jarige leeftijd overleden en daarom begint de wedstrijd ter nagedachtenis van deze rasechte Boysman met een minuut stilte.

Verbannen naar het slecht verlichte kunstgras bijveld, het is geen decor voor een oogstrelende pot. Maar de vele afwezigen hebben veel gemist, was er nu op het sportpark maar voetbal-tv geweest.

Braakhuizen uit de gelijknamige wijk in Geldrop is de tegenstander van de Boys, het is een mengelmoes van jong, oud, praters en een Speedy Gonzales.

In het begin is het even zoeken voor de Boys, maar daarna golft het spel met hoge snelheid heen en weer. Beide ploegen willen flink aan de bak voor de punten en dat maakt het een leuke pot.

Sinds de overstap naar het versterkte middenveld (zonder vaste nummer 10), hebben de Boys meer grip op de wedstrijd en dat is vandaag niet anders. Echte kansen worden niet meer weggegeven en eigen kansen worden toch gecreëerd.

Toch duurt het tot de 29e minuut voordat het eerste doelpunt valt, uit een vloeiende aanval over rechts komen de Boys op voorsprong: 1-0. “Echte kansen worden er niet meer weggegeven” was er enkele regels geleden te lezen. Mooi niet dus! Binnen één minuut is de vreugde alweer over met een PSV-achtige verdedigingsfout, hoe vrij kan je staan? Ruststand: 1-1.

Maar het rustsignaal maakt bij een speler van Braakhuizen toch enige emotie los, hij denkt dat de scheids fluit voor voor een terugspeelbal op zijn keeper, maar het verschil tussen een drietoon en een eentoon is toch echt twee!

Als je contributie betaalt mag/moet je ook kunnen voetballen en dus mogen de vier wisselspelers in de tweede helft opdraven. Maar door het omzetten zijn de Boys in de eerste minuten van de tweede helft even de draad kwijt. Vier minuten na de thee wordt het daarom ook 1-2.

Maar de wederopstanding is wonderbaarlijk met twee identieke fantastische aanvallen die worden afgesloten met grote afstandsschoten van grote klasse. Binnen drie minuten vallen de 2-2 en de 3-2.

Braakhuizen geeft niet op, maar gastkeeper TT weet met een aantal goede reddingen de voorsprong nog vast te houden. Toch wordt het zeven minuten voor tijd toch nog 3-3.

Maar dan, nog twee minuten te gaan. De Boys mogen nog een corner nemen, de bal komt goed voor de goal, een speler komt goed naar de bal, hij gaat de lucht in en kopt de bal snoeihard en onhoudbaar voor de keeper in de goal. Een fantastisch doelpunt en goed voor 4-3. En de doelpuntenmaker? Het was de Speedy Gonzales van Braakhuizen die zijn eigen keeper verschalkte!! Maar die doelpunten tellen ook!

2 november 2019: Wilhelmina Boys VE1 - R.P.C. VE1  4 - 0  (ruststand 2-0)

Na zeven nederlagen leverden de laatste twee wedstrijden maar liefst vier puntjes op (hadden er zes moeten zijn!). Kunnen de Boys het herstel vandaag voortzetten?  R.P.C. is de tegenstander waartegen het moet gebeuren, een voetbalclub die zelf niet goed weet hoe ze eigenlijk heten. Op hun website spreken ze de ene keer van Roosten Plein Club en de andere keer van Roosten Patronaats Club. Misschien dat ze op hun nieuwe locatie een vaste naam kunnen aannemen, na de winterstop verhuizen zij naar sportpark de Roosten. Dan zal er ongetwijfeld in een wedstrijd minder stikstof worden gesnoven dan aan de drukke Aalsterweg.

Tot zover deze achtergrond informatie.

Voorafgaand aan de wedstrijd zijn er nog een aantal gevalletjes van ziek-zwak-misselijk en logistieke problemen waardoor de bezetting zeer minimaal is, maar één wissel bij de start die noodgedwongen ook nog als grensjager langs de lijn mag hollen.

Toch ziet het opgekomen publiek een heerlijk rond tikkend Boys-elftal en lijken tijden van weleer hun rentree te maken. Technisch is R.P.C. niet de mindere, maar geven de Boys wel veel ruimte. Of dwingen de Boys dit af?

In de 14e minuut komt de thuisploeg op voorsprong als een corner met het hoofd wordt binnen geknikt.

Inmiddels is ook de baby van de week gearriveerd (alternatief voor pupil van de week) met het doel: jong en oud bijeen brengen. Helaas ziet Mevi haar ene opa bivakkeren in de categorie ziek-zwak-misselijk, maar gelukkig ziet ze ook haar andere opa de wedstrijd in goede banen leiden.

Tien minuten na het eerste doelpunt komen de Boys op 2-0, het is mede te danken aan een comedycapersachtige actie van de Roostense goalie, maar de dieptepass was van grote klasse.

R.P.C.voetbalt wel aardig mee, maar weten geen grote kansen te creëren en de kleine kansjes zijn een prooi voor de keeper.

Na de thee hetzelfde speelbeeld, de Boys blijven de bal heerlijk rond tikken en lopen uit naar een 4-0 eindstand. Het mogen dan wel frommelgoals zijn, maar ze zijn wel afgedwongen.

Het is een sportieve wedstrijd, maar vooral een van de betere, zo niet de beste van de Boys in dit kalenderjaar.

Bovendien wordt vandaag de NUL vastgehouden, de laatste keer was dat op één dag na een jaar geleden. Misschien toeval, maar het was dezelfde gastkeeper als vandaag. Hij is hard op weg om in de toekomst de jongste veteranenjubilaris in de geschiedenis te worden.

En waar praat heel Nederland nu over? Wie stopt die trein!!

26 oktober 2019: Nederwetten VE1 - Wilhelmina Boys VE1  2 - 2  (ruststand 0-2)

De weg naar de Nederwettense voetbaltempel is er een om niet te vergeten, vanAnaarBeter.nl stuurt je deze dagen over een kasseienparcours waar de organisatie van Parijs-Roubaix jaloers op is.

Voor jubilaris en gelegenheidsaanvoerder JvB is de wegomleiding een beetje teveel van het goede, de meer dan duidelijk omleidingsinfo is niet aan hem besteed en voor hem is het nog even haasten om een warming-up neer te zetten.

Het zou zijn dag moeten worden in zijn 500e veteranenwedstrijd, 499 wedstrijden heeft hij geprobeerd de scheidsrechters de spelregels uit te leggen, maar vandaag is het de scheidsrechter die gelegenhiedsaanvoerder JvB keer op keer bezoekt met het verzoek om zijn medespelers de ongeschreven wetten te respecteren. Waar het allemaal om gaat is voor iedereen nog steeds onduidelijk, dus het ene oor in en het andere oor uit.

Maar goed dat er niet met zuivere speeltijd wordt gespeeld, want anders had de wedstrijd door al die praatsessies tot in de late uurtjes geduurd.

Nog steeds heerst het blessurevirus en dus weer een fantasie-opstelling met meerdere gastspelers. Een van die gastspelers drinkt geen bier en dat heeft zelfs onze jubilaris niet meegemaakt in zijn 499 voorgaande wedstrijden.

Na een wat moeizame start komen de Boys beter in de wedstrijd en in de 15e minuut voorkomt de paal een voorsprong voor de Boys, maar het is uitstel van executie. Want zes minuten later is het wel 0-1 na een vloeiende aanval.

Weer vier minuten later is het 0-2 als in de zestien de bal ontfutseld wordt van een Nederwettense verdediger.

Vijf minuten voor rust lijken de Boys nog verder uit te lopen, was het eerder de paal, nu is het de lat die dat voorkomt. Inmiddels heeft herintreder WR het veld moeten verlaten met een hamstringblessure en zal de komende weken niet inzetbaar zijn voor de eerste twee helften, de derde helft zou volgens de behandelend arts geen probleem moeten zijn. Beterschap!!

Kort daarna arriveert de nog puntloze coach PvB en verschijnen er bedenkelijk gezichten op de meegereisde supporters. Het zal toch niet?

En ja hoor, acht minuten na de thee is daar de aansluitingstreffer: 1-2.

Het loopt niet meer bij de Boys en als halverwege de tweede helft RvH zijn gevoel over onrechtvaardigheid kenbaar maakt, kan hij met geel voor tien minuten aan de kant. Strijdbaar als hij is, laat hij meteen weten de thuiswedstrijd tegen Nederwetten zelf te fluiten. Hierbij nodigen wij iedereen uit om aanwezig te zijn bij zijn debuut als scheidsrechter op zaterdag 9 mei.

Het was trouwens de derde gele kaart in het 48-jarige bestaan van de Boys-veteranen, goed voor een feestje.

Twee minuten voor tijd is er een publiekswissel voor de jubilaris, maar daar krijgt de coach spijt van. De wissel is nog geen tien seconden oud en de gelijkmaker valt letterlijk en figuurlijk in het doel. De 2-2 is tevens de eindstand.

Met het schaamrood op zijn kaken verlaat de puntloze coach de voetbaltempel. Hij was de laatste minuten al op het bankje van de tegenstander gaan zitten!  Oké, vandaag zijn eerste puntje voor de Boys, maar toch. Voor hem ook geen biertje na afloop. Dat is de tweede vandaag, het moet niet gekker worden.

Na afloop in het kleedlokaal nog even een mini-huldiging, de echte huldiging volgt nog op de jubilarissen-huldigingsavond later dit seizoen.

19 oktober 2019: S.V. van Gorkum - Wilhelmina Boys VE1  1 - 6  (ruststand 0-3)

Nog steeds zit de ziekenboeg nog nokkievol bij de Boys en is er weer een blik oproepkrachten open getrokken om een potje te kunnen ballen in Goirle.

De tegenstander is een vriendenclubje die onder de naam SV van Gorkum buiten het zicht van de KNVB af en toe een balletje trapt.

Dus zijn er ook geen vlaggen beschikbaar voor de grensrechters, gewoon hun hand omhoog en met luide stem “scheids” roepen.

De Boys hebben door hun personele problemen de boel moeten omgooien en zo staat hun topscoorder vandaag laatste man en is er een keeper uit de Balinese klei getrokken die met zijn knaloranje outfit de tegenstander moet afschrikken.

Maar hoe zit het voorin, nu de topscoorder twee linies naar achteren speelt?

Inclusief twee oproepkrachten staan er drie snelle voetballers voorin. Die mogen dan samen wel bijna anderhalve eeuw oud zijn, maar hun acceleratie is vandaag ongekend. Daar kan de Honda motor van Max Verstappen nog een puntje aan zuigen.

Al snel resulteert dit tot resultaat, in de vierde minuut wordt er van achteruit opgebouwd met één keer raken en weg zijn ze. Hoppa 0-1, wat een begin!

In de volgende twintig minuten breken de Boys het nationale record kansen missen, maar dan volgen er meteen twee doelpunten in twee minuten: 0-2 en 0-3.

De Boys zijn op stoom en willen nog voor de rust hun voorsprong uitbreiden, maar de rust komt uit de lucht vallen. Het vriendenclubje blijkt altijd maar 2x30 min. te spelen. Zo blijft er meer kantinetijd over.

Omdat de lange gang van het speelveld naar het kleedlokaal visa versa ongeveer net zo lang duurt als een plaatselijk speelhelft, moeten de meegenomen bidons met kraanwater voor de verfrissing zorgen.

Na de rust gaan de Boys in de vierde minuut weer vrolijk verder met het uitbreiden van de voorsprong als de keteldokter met een omhaal het doel treft. Zo zie je maar, zelfs de medische staf kan je opstellen. Dat noemen ze nu multitasken.

Dan beginnen er toch nog wat oude blessures op te spelen en nemen de Boys wat gas terug om geen risico’s te nemen. Een klein kwartiertje na de 0-4 wordt het ook nog 0-5.

Maar dan ..... vijf minuten voor tijd ..... JvB kan zijn handen niet thuis houden ..... althans ..... volgens de dienstdoende scheidsrechter. Van heel dichtbij wordt er loeihard tegen zijn hand/arm aangeschoten terwijl hij deze langs zijn slanke body had geplaatst. Een onterechte penalty, bovendien gaat daarmee de langverwachte NUL niet door. Gelukkig bleef hem de rode kaart bespaard, waardoor hij komende zaterdag toch zijn 500e kan spelen.

Maar de revanche van de Boys komt er meteen overheen. Ook al staat de topscoorder laatste man, scoren zal ie! Met een vrije trap van een kleine vijftig meter knalt ie de 1-6 eindstand op het scorebord.

Er had nog een doelpuntje bij kunnen komen voor de Boys, maar met overdreven gallery play van HV toen hij alleen voor de keeper verscheen is hij wereldnieuws. Maar liefst ruim twee minuten duurde zijn één op één duel met de keeper. Uiteindelijk maakte de scheidsrechter een einde aan deze gênante vertoning omdat een aantal spelers al aan het blauwbekken was geslagen.

Natuurlijk voetbal je zo goed als de tegenstander het toelaat, maar de overwinning is zelf afgedwongen en goed voor het moreel. Is het lek boven?

12 oktober 2019: brabantia VE1 - Wilhelmina Boys VE1  3 - 2  (ruststand 1-1)

Nog steeds is het niet het seizoen waarop gehoopt is, na een gelijk spelletje bleven alle volgende wedstrijden kansloos puntloos. De reden? Het leeftijdsverschil met andere teams wordt steeds groter en wordt het steeds moeilijker om het te belopen. Daar komt ook nog een groot aantal langdurig geblesseerden bij, maar dat is natuurlijk ook inherent aan de leeftijd.

Voor deze wedstrijd zijn er zes afmeldingen vanwege lichamelijk malheur en drie afmeldingen die in de categorie “overige afmeldingen” geplaatst kunnen worden. Ook in de begeleidingsstaf is er vandaag een personeelskrapte.

Toch is het spelbeeld de laatste anderhalve wedstrijd duidelijk verbeterd, maar de punten blijven bij de tegenstander.

Het podium is vandaag een kunstgrasveld, door velen vervloekt, maar deze mag er zijn. In plaats van korrels zijn het een soort gehakte ventielslangetjes in grijs/groene kleur zodat ze niet opvallen. Door die holle ventielslangetjes is er voldoende demping, maar gaan de Boys daar beter van voetballen?

Nee, het vreemdelingenlegioen staat de eerste minuten flink onder druk en met een boogbal is het al in de negende minuut 1-0 voor de thuisploeg.

Als twee minuten later ook nog een van de Boys met een blessure het veld moet verlaten zijn zij ook meteen door hun wissels heen.

Het is aan gastkeeper SK te danken dat Brabantia niet verder uitloopt, een van zijn hoogtepunten zijn de drie reddingen in vijf seconden.

Langzaam maar zeker komen de Boys onder de druk uit en weten ook zij hun kansen te creëren en komen zij zes minuten voor de thee op gelijke hoogte als met een diepe pass de snelheid van een van de voorwaartsen optimaal benut wordt.

Na de thee komen de Boys goed uit te startblokken met enkele kansjes, maar de bal wil er vooralsnog niet in. Brabantia gaat wat beter om met de kansen, want met een lobje wordt het in de zesde minuut van de tweede helft 2-1.

Inmiddels beginnen een aantal Boys lichamelijke pijntjes te krijgen en zouden graag willen wisselen. Maar als er geen wissels meer voorradig zijn .....

Toch komen de Boys op karakter halverwege de tweede helft weer op gelijke hoogte en lijken zij met een puntje naar Best af te reizen.

Met hangen en wurgen én met de hulp van het aluminium lijkt dat te lukken, maar twee minuten later is het toch 3-2. Zoals de historische woorden van commentator Herman Kuiphof in 1974 naar de verloren WK-finale: “Zijn we er tóch ingetuind”!

Niettemin is het lang onrustig in Best, want er komt een tijd ........

5 oktober 2019: Wilhelmina Boys VE1 - International School  2 - 3  (ruststand 1-1)

Door het oneven aantal teams in de poule hebben de Boys deze dag geen verplichting, maar gezien de recente uitslagen is een oefenwedstrijdje geen overbodige luxe.

Een aantal in Nederland werkende Engelsen willen wel als sparringpartners fungeren, maar ze zijn wel een stukje jonger.

Nog steeds is de selectie van de Boys niet op peil en wederom is er een blik oproepkrachten open getrokken.

Het herstel wat zich in de tweede helft van de vorige wedstrijd al aandiende zet zich in deze wedstrijd voort. Tegen deze jonge en dus snellere tegenstanders is het belangrijker om net iets slimmer te zijn.

De Engelsen gaan vol voor no-deal overwinning om de Brexit-ellende even te vergeten. Ze hebben zelfs een oosters ogende keeper ingehuurd, die de theaterschool met cum laude heeft afgesloten.

De Boys hebben een westers ogende keeper ingehuurd en beide keepers blijken uitstekende ballenvangers te zijn.

Inzet is het Engelse voetbal niet vreemd en deze Engelsen spelen buiten hun verenigd koninkrijk niet anders, niet altijd even tactisch, maar vol passie.

Op een of andere manier hebben ze wel het geluk aan hun kont hangen, want al hun doelpunten zijn echte “luckys”. Wat te denken van hun openingsgoal in de 20e minuut, een afzwaaier belandt per toeval op het hoofd van de enige Engelse speler met grijs haar en belandt zo in het doel van de op het verkeerde been staande keeper. “Lucky, lucky” roept hij zelf als zijn teammaten hem omhelzen.

Maar vlak voor rust komt de 1-1 tot stand, als na een afgeslagen bal uit een corner tussen een woud van spelers alsnog in het doel belandt.

Was het initiatief in de eerste helft nog voor de gasten, in de tweede helft zijn het de Boys die het betere van het spel hebben.

Maar halverwege die tweede helft komen de Engelsen toch weer op voorsprong als een aantal Boys-spelers elkaar in de weg lopen en zij uit een kluts toevallig in een goede schietpositie komen.

Tien minuten later is het zelfs 1-3 door een onmogelijk doelpunt, een schot op de achterlijn valt via de binnenkant van de paal alsnog binnen. Lukt ‘m nooit meer!!

De Boys zetten weer aan en een paar minuten voor tijd is goed doorzetten goed voor 2-3. De meningen over de geldigheid van het doelpunt zijn verdeeld, maar bij deze Europese wedstrijd ontbreekt de VAR. Is er echt iets gebeurd of hebben meer Engelsen de hoge theaterschool doorlopen?

De gemoederen lopen nog even op, maar als de scheids met stemverheffing “Order Order” verkondigt, keert de rust weder.

Meteen daarna is de wedstrijd afgelopen en is de 2-3 ook de eindstand.

Uiteindelijk zijn de lucky goals en het leeftijdsverschil bepalend voor de uitslag.

Van de evaluatie na afloop in de kantine wordt zoals gewoonlijk ook niemand wijzer, wel wordt steeds duidelijker dat de zaterdag tegenwoordig ook gehaktdag is. Tja ... of dat nu op het veld is of in de kantine ... ze zijn wel verrekkus lekker.

28 september 2019: Nuenen VE1 - Wilhelmina Boys VE1  5 - 3  (ruststand 4-0)

Na vijf wedstrijden nog steeds één enkel schamel puntje voor de Boys, nu waren het ook wel pittige tegenstanders, maar toch.

Het positieve is dat de Boys nog steeds in iedere wedstrijd weten te scoren.

Voor de zesde wedstrijd van het seizoen gaan de Boys op bezoek bij de groen-witte van Nuenen.

Zal dit de ommekeer zijn? Ja en nee, want vandaag krijgen de Boys maar liefst vijf goals tegen. Wel moet gezegd worden dat al die goals gemaakt worden door één en dezelfde speler, die er wat jong uitziet voor een veteraan. Hij krijgt het voordeel van de twijfel, want er bestaat ook nog zo iets als gezichtsbedrog. Over leeftijd gesproken, in de afgelopen week is het opa-gehalte bij de Boys verdubbeld en het blijkt dat dan de balsnelheid daar evenredig mee zakt.

Intussen liggen de pepernoten en het marsepein al weer volop in de winkels, de surprise-avond komt in zicht. Maar de cadeautjes worden vandaag al door de Boys uitgedeeld. De ruststand is 4-0 en de doelpunten zijn met gulle hand weggegeven. Is het dan zó slecht? Nuenen is inderdaad beter, maar het verschil is vooral dat zij de kansen omzetten in doelpunten en de Boys hun kansen niet benutten.

Maar na de thee komen de Boys als herboren uit het kleedlokaal en in de eerste vijf momenten vindt er een bombardement plaats op de Nuenense vesting met een drietal grote kansen, maar een doelpunt ...hó maar. Maar kort daarna is het wel raak: 4-1. De rollen zijn omgedraaid, maar de thuisploeg is vandaag uiterst effectief, want met een uitval is het 5-1.

Echter, de Boys laten hun kop niet hangen. In de laatste tien minuten vinden zij ook nog tweemaal het vijandelijke doel, eindstand: 5-3.

Laten we hopen dat de tweede helft de ommekeer is geweest.

Na jaren blessureleed maakt Remko Verhappen vandaag een uitstekend veteranen-debuut, dat smaakt vast naar meer. Achteraf blijkt het niet zijn debuut te zijn, er stond al een veteranenwedstrijd op zijn naam uit het seizoen 2002-2003. Gezien zijn leeftijd moet hij toen een illegale veteraan geweest zijn, nu niet meer.

Helaas dreigt een dag na de wedstrijd een van de spelers met een rechtszaak omdat hem een assist te weinig toegekend zou zijn, dit krijgt vast nog een staartje!!

21 september 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Best Vooruit VE1  1 - 6  (ruststand 1-2)

De ene wedstrijd is de andere niet. Vorige week was er nog een overschot aan voetballend personeel, deze week moeten allerlei blikken met spelers opengetrokken worden om een elftal op de been te brengen. Maar liefst vijf spelers zullen vandaag hun seizoensdebuut maken in het veteranenvoetbal.

Vakantiegangers, maar vooral lichamelijke pijntjes zijn hier debet aan.

Maar de gifbeker is nog niet helemaal leeg, want in de 8e en in de 12e minuut vallen er nog twee Boysspelers uit en kan de lappenmand bij de gemeente uitbreiding aanvragen om uit te bouwen.

Om nog met elf man verder te voetballen, wordt er noodgedwongen een beroep gedaan op een eigenlijk te jonge voetballer die er net al een andere wedstrijd op heeft zitten.

En dat allemaal tegen een tegenstander die vooral bestaat uit spelers die op niveau tegen een balletje hebben getrapt. Het grootste gedeelte van de Boysselectie is opgevoed in het recreatieve wereldje van het voetbalspelletje.

Toch komt de mooiste goal van de wedstrijd op naam van oproepkracht (nul-uren-contract) Mark. Je moet er bij geweest zijn om het te geloven, buitenkant voet, lob en effect in een simpele voetbeweging.

Eerder in de wedstrijd zijn de gasten op voorsprong gekomen en in de tweede minuut van de extra tijd is nog een doelpunt voor hun genoeg om met een 2-1 voorsprong naar de thee te gaan.

Omdat er nog maar weinig te wisselen is starten de Boys ook in de tweede helft in de fantasie opstelling die weinig afwijkt van de opstelling in de eerste helft, maar vergeleken met de start van het seizoen is het nog niet zo slecht.

Toch blijft het verschil groot en binnen vijf minuten in de tweede helft is het nog twee keer raak, uiteindelijk loopt de eindstand op tot 1-6.

De andere grote winnaars zijn de fysiotherapeuten in Best, zij draaien overuren dank zij de veteranen van de Boys.

14 september 2019: Wilhelmina Boys VE2 - Wilhelmina Boys VE1  8 - 1 (ruststand 4-0) 

Pas zes dagen na de wedstrijd komt dit verslag online, natuurlijk veel te laat. Je zou haast denken dat het een aflevering van “Andere tijden sport” is.

Maar in zekere zin is het dit ook, de wedstrijd op zich stelt nauwelijks iets voor, zeker niet voor veteranen-A.

Maar de hele entourage er om heen zal een aantal voetballers toch wel bij blijven.

Het is de afscheidswedstrijd van Marco Aberson, een echte Boys-jongen. Jeugdselectie-elftallen, seniorenselectie-elftallen en in zijn nadagen nog een balletje trappen bij beide veteranenelftallen. En dat wil ie ook iedereen laten weten.

Omdat de gehele selectie en staf van veteranen-A aanwezig is kan voor de wedstrijd de jaarlijkse fotoshoot niet uitblijven. Omdat alle speelvelden nog bezet zijn is een wandeling naar een afgelegen mooie plek nodig om de foto’s te maken. De wandeling staat gelijk aan een uit de hand gelopen warming-up, wat ook in de wedstrijd te zien zou zijn.

Lief en leed staan vandaag dicht op elkaar, want voorafgaand aan de wedstrijd wordt er een indrukwekkende minuut stilte gehouden voor Cees van Diesen, lid van Verdiensten van Wilhelmina Boys en vader van veteranen-B speler Carlo. De minuut stilte wordt besloten met een even indrukwekkend applaus.

Zelfs ex-beroepsvoetballer Sasha Kalem die het voetballen geleerd heeft bij de Boys komt voor deze speciale wedstrijd nog een balletje mee trappen.

Na afloop vergeet iedereen de uitslag en wordt Marco nog geridderd voor zijn Boys-verdiensten. Dat het een nepmedaille is kan hem niet deren. Het ding blinkt samen met Marco nog de hele avond. Een avond die nog tot de kleine uurtjes zal doorgaan.

7 september 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Oirschot Vooruit VE1  2 - 5  (ruststand 1-3)

De uitwedstrijd die een thuiswedstrijd wordt door een nog niet voltooide verbouwing op het Oirschotse grondgebied.

Door het te laat beginnen van de voorafgaande wedstrijd (leren die KNVB-scheidsrechters het nu nooit?) begint ook de veteranenwedstrijd met een klein kwartiertje vertraging.

Van het spontaan verkregen thuisvoordeel is in het begin werkelijk niets te merken, want na vier minuten staat er 0-2 op het scorebord als er individuele duels worden verloren en er te veel tricolorissen voor de bal staan. Misschien dat de Boys daar nog een aantal theorielessen over moeten volgen. Of zijn de Oirschotters dan zoveel beter? Ze maken in ieder geval wel minder fouten, maar verder zijn het nog steeds dezelfde spelers die voor de oorlog ook al bij die groen-witte veteranenformatie zaten met klassieke namen zoals Jan en Wim. Werkelijk niet kapot te krijgen.

Maar net zoals in de voorgaande wedstrijden herstellen de Boys zich na een matig begin en ontstaan er zowaar wat kansen om de stand dragelijker te maken, maar dan moet ie er wel in. De stand wordt niet dragelijker, maar ondraaglijker als vier  minuten na rust Oirschot Vooruit met een kopbal op 0-3 komt. Echter twee minuten voor rust valt toch nog die misschien verlossende treffer en gaan de teams met een stand van 1-3 naar de thee.

Door problemen met de gastoevoer is er geen thee (is Wilhelmina Boys de eerste duurzame voetbalclub die van het gas af is?) en trakteert de terreinbeheerder beide teams op ranja.

En zowaar, die ranja werkt als een energiedrankje bij de Boys. Ze hebben maar twee minuten nodig om met een werkelijk fenomenaal doelpunt op 2-3 te komen.

De druk op het doel van Oirschot Vooruit duurt dan nog even, maar langzaam gaat dat kaarsje uit en tonen de gasten zich effectiever met de 2-4 en tenslotte nog met de 2-5.

Tijdens de derde helft lijkt dan toch ook het kaarsje van Oirschot Vooruit uit te gaan en worden zij toch nog overrompeld door de Boys, maar helaas telt dat resultaat niet mee.

Misschien een idee voor de Boys om die drie helften in een andere volgorde te gaan spelen.

31 augustus 2019: Brabantia VE2 - Wilhelmina Boys VE1  3 - 1  (ruststand 2-0)

Een week na de oefenpot in Veghel is het nu tijd voor het grote werk. Zelfs coryfeeën zoals Ernie Brandts wachten de Boys op bij de ingang van de Brabantiaanse spelerstunnel. Hij zou graag mee willen doen, maar laat nog wel weten niet op de bank te willen beginnen. Maar zo werkt het niet bij de Boys die dit jaar gaan voor discipline, de spelers moeten zelfs een bijdrage leveren voor het juiste behoud van de voetbalkleding. Supporters die met een bord met “Sander, mag ik je shirtje” op de tribune staan moeten teleurgesteld worden.

Zelfs Roeland weet wat discipline is, zijn jaarlijkse bezoekje aan de Ballenkoning tegenover de ingang van het voetbalveld laat hij links liggen, terwijl hij nog maar vijf of zes ballen in de diepvries zou hebben liggen. 

Opnieuw is het erg warm en korrels in het kunstgrasveld voelen aan als brandend zand op het strand van Soerabaja, ook daar was geen plekje schaduw te vinden.

Aan goed bijkomend materiaal ontbeert het niet bij de Boys en daar maakt Brabantia gretig gebruik van. Een wedstrijdbal van de Boys, de waterzak met bidons van de Boys en de scheids wilde eigenlijk ook nog het horloge van de Boyscoach hebben om de tijd bij te houden, maar die scheids stond toch vaak ver weg en voor het hetzelfde geld is ie weg met Rolex van de Boyscoach. Het was overigens een hele sportieve wedstrijd.

Maar het was ook een hele rare wedstrijd, de uiteindelijke nederlaag van de Boys was geheel onnodig.

Al in de derde minuut is het 1-0, als een afstandsschot met een boog over de Boyskeeper valt, toegegeven, het was een knappe goal, maar die maakt ie nooit van zijn leven meer. Halverwege de eerste helft wordt het 2-0 als het woord “dekking” uit het Boyswoordenboek is geschrapt. Staat daar dan niets tegenover van de Boys? Zeker wel, ze weten zelfs kansen te creëren, maar afmaken is een ander verhaal.

Op naar de thee, maar geen thee. Waarschijnlijk dachten ze in Strijp dat de Boys naast ballen, waterzak en een horloge ook wel eigen thee bij zich zouden hebben!

Na die denkbeeldige thee een kleine omzetting bij de Boys, maar na vier minuten moet er weer omgezet worden,als debutant Winfred in zijn eerste wedstrijd na 14 jaar met een overstrekking het veld verlaat. Maar in die 39 minuten heeft hij meer gelopen dan een voormalig spits in een heel seizoen. Al vlaggend langs de lijn vervolgt hij de wedstrijd, ook dat doet ie niet onverdienstelijk. Daar gaan de Boys nog veel plezier aan hebben.

Na een klein kwartiertje scoren de Boys de meer dan verdiende aansluittreffer en gaan op jacht na de gelijkmaker, maar dan onstaan er ruimtes achterin en daar maakt Brabantia gretig gebruik van. Met een mooie aanval wordt de eindstand 3-1.

Puur naar de resultaten gekeken is dit niet de start van het seizoen waar de technische staf op gehoopt had. Tot ver na middernacht hebben zij geanalyseerd hoe het beter kan. Ja, het zijn echte MANUSjes van alles!

24 Augustus 2019: Blauw Geel '38 ve1/2 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 1  (ruststand 1-1)

Na een doordeweekse training op een geheime locatie onder het toezicht van Hertog Jan is het tijd voor een oefenpotje voordat het competitiegeweld weer losbarst.

Het navigatiesysteem van RvH naar Veghel is ingesteld op toeristisch, maar na veel bossen, weilanden en afgelegen boerderijen komen we toch op tijd aan op de plaats van bestemming.

Blauw Geel ’38 is onze gastheer en onze ontvangst was overweldigend, en heus podium met omroepers en alle leden van de plaatselijke business-class die als een erehaag ons doorgang verleenden tot de kleedlokalen. Achteraf blijkt de hele entourage niet voor de Boys te zijn, maar voor de opening van de nieuwe tribune tijdens de eerste competitiewedstrijd (3e divisie) van Blauw Geel ’38 en UNA (het zou daar 3-0 worden).

Het begint een gewoonte te worden, maar de openingswedstrijden van de Boys vinden al jaren onder tropische omstandigheden plaats, deze wedstrijd is het niet anders. 30◦ en geen enkele schaduw rond het veld. Nu is het bekend dat de Boys goed-weer-voetballers zijn, maar deze tropische temperaturen gaan een beetje te ver.

Dat is ook de reden dat de wedstrijd niet in een al te hoog tempo wordt gespeeld. Nu spelen veteranen eigenlijk nooit in een hoog tempo, maar dat is weer een ander verhaal. Het spel golft op en neer en tot echte kansen komt het voorlopig niet. Toch komt de thuisploeg vijf minuten voor rust op een 1-0 voorsprong, maar in de extra tijd van die eerste helft komt toch de gelijkmaker tot stand als SK met een rebound het net weet te vinden.

Tussen beide goals ontstaan er wat pijntjes bij de Boys en wordt er al vroegtijdig gewisseld.

De tweede helft is een kopie van de eerste helft (de ploegen hebben dan wel van speelhelft gewisseld!), ook de kansjes zijn op een hand te tellen. Toch nog een grote kans voor Blauw Geel in de allerlaatste seconden, maar keeper FV weet met een goede redding een nederlaag voor de Boys te voorkomen.

Al met al een leuke oefenpot tegen een leuke tegenstander en met een uitstekende VAR-loze scheidsrechter.

Na afloop vloeien de pitchers bier weer rijkelijk op het schaduwrijke terras. Op de achtergrond is een veiling bezig met de plaatselijke business-class. Astronomische bedragen worden neergeteld voor een gesigneerd voetbalshirt, luxe diners en een jaar lang frikandellen. Daar zaten zij dan in hun keurig wit gewassen overhemden, ze zouden toch niet hun geld ook aan het ......... zijn?

Volgende week de eerste competitie wedstrijd voor de Boys en tot die tijd is de transfermarkt nog open. Het gerucht gaat dat de Boys volgende week nog een of twee nieuwe spelers zal presenteren.

Wordt vervolgd.

29 juni 2019: Beide Boys teams al UITGESCHAKELD na de poulefase van het eigen JND-toernooi 

Het was warm, verrekkus warm. Een toernooi met 56 teams, waaronder tien veteranenteams. Onze Boys doen mee met twee teams, een in iedere poule. Verder komen ze niet, het seizoen is over en uit. Na de poulefase een lekker biertje, maar ook in de derde helft is het een afvalrace.

Gelukkig wint een ander team van de Boys nog het veteranentoernooi, het is de "Ouwe jeugd". Voor hun de tweede keer in drie jaar.

22 juni 20129: Wilhelmina Boys VE1 - Wilhelmina Boys VE2   2 - 6  (ruststand 0-2)

Door het afzeggen van  de geprogrammeerde tegenstander is Wilhelmina Boys veteranen-B nog bereid om een 7 tegen 7 potje te spelen (2x 25 min.). Al snel is duidelijk dat de gasten de betere lopers hebben met duidelijk meer kansen voor hun als voor onze eigen veteranen, al vallen hun twee doelpunten pas vlak voor het rustsignaal. Na rust is het al snel 0-3, maar wordt het toch nog spannend met de 1-3 en de 2-3. Maar de spanning is snel verleden tijd, want de stand loopt op naar 2-6.

Na afloop -evenals voorgaande jaren- mogen we mee snoepen van het lopend buffet van het gelijktijdig gehouden Philips toernooi, waarvoor onze hartelijke dank! 

16 juni 2019: DE Boys na de poulefase al uit het Dribbeltoernooi en dat was verrekkus lang geleden!!

Weten de Boys in voorgaande jaren altijd wel de poulefase te doorstaan om door te stoten naar de knock out fase, vandaag gaat het helemaal fout. Geteisterd door blessures zijn de nodige gastspelers opgetrommeld (waarvan er twee nog te laat komen en de eerste wedstrijd missen!). Naarmate het toernooi vordert loopt het aantal blessures ook nog eens op.

Toch zat er een stijgende lijn in, de nederlagen werden steeds kleiner: 0-4, 1-3 en 0-1. Zowaar gevolgd met een gelijkspelletje: 3-3. Maar met nog een nederlaag van 2-4 is het over en uit voor de Boys.

25 mei 2019: Best Vooruit VE1 - Wilhelmina Boys VE1  2- 0  (ruststand 1-0)

bij wijze van uitzondering is onderstaand verslag geschreven door de tegenstander!!

ALLEREERST GAAT ONZE DANK UIT NAAR WILHELMINA BOYS DIE DE MOEITE HEBBEN GENOMEN  OM TOCH EEN TEAM BIJ ELKAAR TE KRIJGEN!

EN DAT TEAM KRIJGT OOK EEN COMPLIMENT VOOR DE WIJZE WAAROP ZE SPEELDE: SUPERSPORTIEF EN NIET OPGEVEND!

Om kwart voor 5 trapte opa Tinus samen met zijn kleinzoon Lars af om vervolgens te scoren bij de keeper van de Wilhelmina Boys, de keeper die later in de wedstrijd bijna niet te kloppen was!

Daarna kon de wedstrijd beginnen en al snel bleek dat deze dag Best Vooruit de sterkste ploeg had.

Echter de verdediging van de Wilhelmina Boys gaf weinig weg en er moest dan ook iets gebeuren d.m.v. een stilstaande situatie. Ivan Maessen kreeg op het moment van inkoppen een duw in zijn rug en de bal kwam daardoor op de stip en uiteraard werd deze beslissing niet gewaardeerd.....

Enfin, nadat de rookpluimen opgelost waren, trad Tinus naar voren en eiste de penalty op, dat had hij beter niet kunnen doen..............een losse flodder naast de paal en weg was zijn gedroomde doelpunt in deze afscheidswedstrijd!

Gelukkig voor BV scoorde Iwan na een geraffineerde corner van Tinus en de King nu wel met het hoofd. Even daarna wou de King ook wel een penalty, maar voor zo'n ongelukkige struikelpartij gaat de bal dus niet op de stip... Voorin waren de Boys wel een paar keer dreigend, maar meer ook niet. Dat veranderde wel enigszins na rust, toen Tinus plots een ander shirt aanhad ( ...) maar als snel scoorde Bart de 2-0 nadat de keeper een paar wereldreddingen had verricht. Ondertussen lieten Erwin en Edwin ook hun laatste kunststukjes zien en zouden ze verdorie ook nog gescoord kunnen hebben, maar dat ging dus mooi niet door, want de verdediging kraakte vaak, maar een 3e of 4e goal viel niet. En zowaar kreeg de supersnelle Boys-spits de beste kans, maar er werd aan de noodrem getrokken . Gevolg een tijdstraf voor John en een vrije trap die Lambert overkeek.

Na de wedstrijd is er nog lang nagepraat, gespeecht en gedronken.

Iemand vertelde me dat in de WC twee mannen van de Boys tegen elkaar zeiden dat de penalty toch wel terecht was, deed me achteraf toch wel deugd.... Tot volgend jaar!

Toon van Best Vooruit.

18 mei 2019: Audacia VE1 - Wilhelmina Boys Ve1  3 - 3  (Ruststand 2-2)

De wedstrijd heeft een ongebruikelijke tijdsduur van 2x30 minuten.

Na 37 seconden:  0-1

14e minuut: 1-1

16e minuut; 1-2

24e minuut: 2-2

Tweede helft.

6e minuut: 2-3

11e minuut: 3-3

3 mei 2019: Wilhelmina Boys VE1 net naast het podium op het Boxtel's toernooi

In plaats van het zaterdagse partijtje voetbal nu een toernooitje op vrijdagavond. Niet zo maar een toernooitje, de vier Boxtelse voetbalverenigingen (LSV, ODC, Boxtel en Essche Boys) hebben hun jaarlijkse Boxtelse veteranentoernooitje. Organisator Boxtel is al een tijdje veteranenloos, maar zijn met hun “oude glorie” van de partij. Wilhelmina Boys maakt als gastteam het kwintet vol (met dank aan Rolling Stone Sjef van Essche Boys).

Allemaal leuk en aardig, maar vrijdag is voor velen ook een werkdag. Komen we wel op tijd? Uiteindelijk ligt er na meerdere mails en apps een logistiek plan klaar om op tijd aanwezig te zijn. Maar eigenwijs als veteranen zijn, kiezen een aantal van deze veteranen op het laatste moment voor hun eigen logistieke plan en zijn de Boys met maar een half elftal aanwezig op een heuse openingsceremonie.

Tijdens de openingceremonie laat de ceremoniemeester weten dat de sportiviteitsprijs de meest belangrijke prijs van de avond zal zijn. De Boys kijken elkaar aan en denken “daar zijn we niet voor gekomen”. Bovendien is het algemeen bekend dat een aantal Boys niet onder stoelen of banken steken dat ze de spelregels beter kennen als menig scheidsrechter. Volgens de bookmakers hebben de Boys dan ook geen schijn van kans op deze prestigieuze prijs.

Behalve gastspelers Erwin en Bas is er nog een speciale gast, Branco maakt vandaag zijn debuut als grensrechter of zoals het officieel heet “assistent-scheidsrechter”.

De Boys gaan het toernooi goed van start met een 1-0 overwinning op Essche Boys, het doelpunt is van wereldklasse. Het is een achterwaartse omhaal met een driekwart pirouette. Helaas zal dat het enige doelpunt van de avond zijn die de Boys op eigen kracht maken in het vijandige doel.

In de tweede wedstrijd staan de Boys al na zeven minuten met 0-2 achter tegen Boxtel en aangezien de wedstrijdjes maar twintig minuten duren is de tijd te kort om de achterstand te herstellen.

Waren de eerste twee wedstrijden nog op het hoofdveld, de laatste twee spelen zich af op het naastgelegen veld met drie mini-dugouts!!

De derde wedstrijd gaat wederom met 0-2 verloren, ditmaal tegen de latere toernooiwinnaar ODC.

Uiteindelijk houden de Boys nog een puntje over aan hun laatste wedstrijd tegen LSV, maar dat is mede te danken aan een eigen doelpunt van LSV. Waarschijnlijk zijn zij door deze geste ook winnaar geworden van de felbegeerde sportiviteitsprijs.

Door deze resultaten missen de Boys het podium met een vierde plaats.

Niet alleen een openingsceremonie, maar ook een heuse after-party tot in de kleine uurtjes. Naast de gebruikelijke prijsuitreiking waar de Boys te horen krijgen dat zij volgend jaar weer welkom zijn, moet een speler van ieder team ook optreden en dat wisten de Boys niet. Professioneel trekken enkele teams hun coryfeeën uit de kast, de Boys hebben gastspeler Erwin, hij had al linksback, linkshalf, rechtsback en wissel gestaan. Dan ook maar zingen! Met zijn telefoon voor de tekst in de hand vertolkt hij het nummer “Leef” van André Hazes jr. voor een overvolle kantine. Hij doet het toch maar!!

Het is 00:30 uur en het feest is nog in volle gang, maar het afgesproken “taxibusje komt zo” staat voor de deur. Tot volgend jaar in Boxtel.

20 april 2019: Oirschot Vooruit VE1 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 1  (ruststand 0-0)

The match after the trainingcamp ......

Heel voetbalminnend Nederland wacht in spanning af hoe onze veteranen het Spaanse trainingskamp hebben doorstaan. Vorig jaar vielen de resultaten na het trainingskamp tegen en zitten daarmee op een lijn met P.S.V. die na hun laatste zonovergoten trainingskamp ook met tegenvallende resultaten te kampen hebben.

Echte derby’s speel je natuurlijk op het grote hoofdveld, van hele andere afmetingen is het knusse kleedlokaal. Alsof het nog niet warm genoeg is.  

Nog even lijkt het er op dat het talrijk opgekomen publiek voor niets is gekomen omdat er geen scheidsrechter in de verre omtrek te bekennen is. Maar dan is daar Kaylee, 15 lentes jong (bijna 16) en nu al een alleskunner. Veteranensupporter, -vlagger, -voetballer en sinds vandaag ook –scheidsrechter. Het gaat haar goed af en ze kan de kaarten op zak houden.

Vanaf het begin spelen de Boys op de helft van de tegenstander en creëren in de eerste twee minuten al twee kansen.

Het Torremolinos-effect is vanaf het begin van de wedstrijd aanwezig en lijken de Boys na een klein kwartier op voorsprong te komen, maar volgens de Oirschotse assistent is de bal niet over de lijn geweest.

Na ruim twintig minuten is er een ingelaste drinkpauze vanwege de subtropische temperaturen en dan gaat het mis bij de Boys, Natuurlijk is er in Torremolinos hard getraind op drinken, maar niet met water. In het restant van de eerste helft is het Oirschot Vooruit die de kansen weten te creëren. Maar het wordt een wedstrijd van de keepers. De ruststand is 0-0, maar het had ook 3-7 kunnen zijn als alle kansen waren benut.

In de rust de gebruikelijke wissels waaronder een paar noodgedwongen wissels (eentje niet getraind en eentje overtraind!).

Opvallend is de populariteit van nestor/cultheld John wiens naam veel werd gescandeerd, vooral door eigen staf en spelers. Bescheiden als John is, laat John aan zijn fans weten dat er ook nog spelers met een andere naam op het veld rondlopen.

Toch komen de Boys in de vierde minuut van de tweede helft uit een corner op een 0-1 voorsprong als een gelukkig uitgevallen doorkopbal in het doel geschoten kan worden.

Dan dreigen de Boys hun tegenstander te overlopen en krijgen kans op kans.

Oh ja, zes minuten voor tijd krijgt Oirschot Vooruit ook een kans en soleert de plaatselijke spits naar de 1-1.

Als Kaylee voor het einde fluit, is dat ook de eindstand. Maar als ..... ja als ..... ja, dan had het ook 5 – 21 kunnen zijn.

Het mag duidelijk zijn wat het thema zal zijn tijdens het volgende trainingskamp.

Terug in Best zien onze veteranen ut urtse met 5-0 winnen in hun strijd om degradatie te voorkomen.

Al met al is het toch een heerlijke zomerse lentedag geworden.

6 april 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Brabantia VE2  1 - 5  (ruststand 0-3)

Beoogde tegenstander Nemelaer kampt met personele problemen en moet zich afmelden. Ook de tegenstander van Brabantia-B meldt zich af om dezelfde reden en zo zijn de Boys en Brabantia lotgenoten en is een onderling vriendschappelijk potje de oplossing om toch maar van huis te zijn.

Beide ploegen hadden een thuiswedstrijd in het oorspronkelijke programma staan, maar ja ..... wie speelt nu thuis? De onderhandelingen hierover verlopen moeizaam, maar uiteindelijk zwicht Brabantia voor een vergoeding in de vorm van een blaadje bier en een mandje snacks. Voorwaarde is dan wel dat de wedstrijd een uurtje eerder moet aanvangen, maar dat is geen probleem. Maar kort voor aanvang van de wedstrijd is de aanvangstijd toch een probleem, want EvdV, AM en MS verdwalen in hun whats-app berichten en zijn bij aanvang van de wedstrijd nog niet aanwezig. Dus staan de drie beoogde wisselspelers in de basis en kan het tactische wedstrijdplan de prullenbak in.

Wel op tijd is Ronnie B, die met een Max-Verstappen-achtige rijstijl de reis van Hendrik Ido Ambacht naar Best heeft overbrugd om maar op tijd aan de aftrap te staan, daar kunnen die drie nog een voorbeeld aan nemen.

Geen wissels, dus ook geen grensrechter. Niet leuk voor de 16-jarige scheidsrechter Stijn die in het kader van zijn opleiding vandaag deze veteranenwedstrijd mag fluiten. Gelukkig neemt zijn vader Simon de vlag ter hand bij aanvang van de wedstrijd. Oh ja, Stijn zal een uitstekende wedstrijd fluiten.

Als de laatkomers eindelijk zijn gearriveerd, kan de grote wisseltruc beginnen, waardoor het aantal grensrechters bij de Boys in deze wedstrijd tot zes zal oplopen.

Door het vervroegde tijdstip wordt er uitgeweken naar echt gras, niet echt fijn voor een aantal voetbalkenners in en om het veld vanwege de pollen #hooikoorts.

In eerdere wedstrijden op kunstgras werd de gele kunstgrasbal in de ballenzak gelaten, vandaag op echt gras is het wel de wedstrijdbal. Maar met een mislukt schot op goal beëindigt de bal zijn werkdag op het dak van het naastgelegen Heerbeeckcollege.

Omdat het tactisch plan door de laatkomers al snel de prullenbak in kon en het team al weken met een vormcrisis in hun maag zit, valt er vandaag weinig eer te behalen.

Het is dan een geen verrassing dat de Boys met een 0-3 achterstand naar de thee gaan.

In de tweede helft lijkt het al vlug nog even leuk te worden als SK op zijn verjaardag zichzelf een cadeau geeft door een hoekschop meteen in het doel te schieten: 1-3. Maar het is een stuiptrekking. Uiteindelijk wordt het ook nog 1-4 en 1-5.

Tussen de twee laatste doelpunten moet Tinus van de Kantinus strompelend het veld verlaten en zal de rest van de dag uitzingen als Lamme Tinus.

Maar er gloort hoop aan de horizon, nog een paar nachtjes slapen tot het Spaanse trainingskamp waar de Boys als herboren van zullen terug keren.  

30 maart 2019: de Bocht '80 VE1 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 1  (ruststand 1-1)

Het duurt even voordat de altijd lastige uitwedstrijd tegen de Bocht ’80 van start gaat, de oorzaak is het personeelsprobleem bij de thuisploeg. De teller blijft op 10 voetballers staan omdat er een nog steeds op z’n nest ligt. Althans, dit is de lezing van de scheidsrechter.

Het complex van de Bocht ’80 is landelijk gelegen en kan geen hordes toeschouwers herbergen. De verbazing is dan ook groot dat de parkeerplaats zo goed als vol is en het parkeren daarom de nodige stuurmanskunst vereist.

Wel is er een nieuwe tribune gebouwd die zo’n 20 personen kan herbergen, maar op deze zonnige voetbaldag ligt de tribune in de schaduw en kiezen vier van de vijf meegereisde supporters voor een bankje in de zon. Alleen de zwangere vriendin van grensrechter Erik kiest voor een tribuneplaats, maar voetbal kijken hò maar. Zij kiest voor een goed boek en weet niet wat ze mist.

Ondanks het overtal van de Boys, moet keeper Frans in de eerste twee minuten al tweemaal naar de grond. Maar al snel nemen de Boys het heft in handen, iets wat we al een tijdje niet meer hebben gezien en als de Boys in de derde minuut ook nog op de paal schieten, gaat iedereen er eens goed voor zitten.

Het veld is een beetje hobbelig en de wedstrijdbal is van gelijke kwaliteit. Al snel wordt een inschietbal van de Boys gepromoveerd tot wedstrijdbal. Dat gebeurt wel vaker de laatste tijd, de Boys zitten goed in hun materialen, nu het voetballen nog!

Een geluk, door het ontbreken van twee eigendoelpuntenmakers zitten de Boys psychologisch wat beter in hun vel.

Na ruim een kwartier heeft de elfde Bochtspeler het nest verlaten en voegt zich bij zijn tien teamgenoten en voetballen de hele wedstrijd verder in een 8-0-2 systeem, met de twee snelste spelers voorin. In de 22e minuut heeft dat al succes als een van die twee naar de 1-0 soleert.

Dat de Boys nog niet hebben gescoord is te danken aan de reflexen van de Bocht keeper, wiens gifgroene carnavalestische voetbalkousen gigantisch vloeken met de rest van zijn blauwe tenue. Als dit de aanvallers van de tegenstander afschrikt is het natuurlijke een tactische zet die navolging verdient.

Zolang buitenspel zal blijven bestaan, zolang zal de discussie daarover ook blijven bestaan. Maar in deze wedstrijd zal dat zijn in de overtreffende trap, Vijf minuten voor rust wordt de nestor van de Boys daarover aangesproken door de scheids.

Drie minuten later komen de Boys op gelijke hoogte, een voorzet van AvZ wordt door LB met een knappe actie in de touwen gewerkt. Het is zijn mooiste actie sinds zijn veteranenlidmaatschap, het is wel toevallig hij daar mee gewacht heeft tot het moment dat zijn ega Anita voor het eerst komt kijken. Op haar nieuwe fiets heeft ze de nodige kilometers getrotseerd om hem te zien voetballen, als dat geen echte liefde is!

Na de thee hetzelfde verhaal, bij de Bocht acht man achter de bal. Er is geen doorkomen aan en bovendien is het blijven oppassen voor die twee snelle aanvallers van de thuisploeg.

Al snel in de tweede helft wordt er opnieuw een Boysspelers aangesproken door de scheids na weer een omstreden buitenspel situatie.

Twee minuten voor tijd negeert de scheids een vlagsignaal voor buitenspel van de Boysvlagger, die daarop uit protest zijn vlag inlevert bij de scheids en zich op de tribune vervoegt bij zijn vriendin die het hele voorval heeft gemist en bij hoofdstuk 5 is aanbeland.

Er had wat meer ingezeten voor de Boys als ze elkaar wat minder in de weg hadden gelopen voor het vijandelijke doel. Maar het broodnodige trainingskamp komt steeds dichterbij, uiteindelijk komt alles goed.

23 maart 2019: Wilhelmina Boys VE1 - O.D.C. VE1  1 - 2  (ruststand 0-1)

Thuis O.D.C., altijd lastig! Mooi niet dus, want de uitwedstrijd was eerder dit seizoen met 9-0 gewonnen door de Boys. Maar zo goed draaien de Boys op dit moment niet en hunkeren zij naar het Spaanse trainingskamp dat over drie weken plaats gaat vinden.

Dus lijkt het een degradatieduel te worden zonder dat er gedegradeerd kan worden (beide teams hebben een beschermde status of zoiets).

Natuurlijk begint de wedstrijd weer eens te laat omdat de voorwedstrijd ook weer te laat begonnen is, die KNVB-scheidsrechters leren het nooit. Ook is er weer ruzie met het scorebord dat nog steeds moeite heeft met de wedstrijdduur van de veteranen. Het scorebord wordt in werking gesteld door een afstandsbediening, noem het een controller zoals bij een FIFA ’19 voetbalgame. Het zou een idee zijn om de Boys-spelers te voorzien van een chip, zodat de trainer vanaf de zijkant met zijn controller de spelers in hoger tempo kan laten spelen. Want laten we eerlijk zijn, nog even en het opa-gehalte neemt de overhand in het elftal en maakt het walking-footbal tempo zijn intrede.

Misschien is het in het leven roepen van een Jong Veteranen elftal een oplossing, waarbij de spelers in dat elftal klaargestoomd kunnen worden voor het grote werk.

Als dank voor hun bewezen diensten kunnen afzwaaiers dan geplaatst worden in nog te bouwen aanleunwoningen naast het rokers-gedeelte wat dan dienst kan doen als hun hangplek.

Toch kunnen de Boys vandaag nog redelijk tegenstand bieden in een wedstrijd die een aantal O.D.C.-spelers na afloop bestempelde als hun beste wedstrijd van het seizoen.

Een bal op de paal in de 19e minuut voorkomt een voorsprong voor de Boys, maar een minuut later is het O.D.C. die op voorsprong komt door een penalty. De 0-1 is tevens de ruststand.

Met wat kleine omzettingen gaan de Boys de tweede helft in en lijkt een succesje in de maak.

Na een klein kwartiertje is een frontale botsing goed voor een penalty voor de Boys die wordt benut door RvJ, die daarmee bewijst dat ie de bal ook in de goal van de tegenstander kan schieten: 1-1.

Drie minuten later lijken de Boys op voorsprong te komen, maar de bal komt voor de tweede keer op de paal terecht.

Acht minuten voor tijd volgt tegen de verhouding in toch de genadeklap voor de Boys. Een goede omschakeling bij de gasten uit Boxtel gaat te snel voor de Boys en het is 1-2, tevens de eindstand.

Na afloop zijn de analyses in de mixed-zone duidelijk, verjonging en snelheid lijken onontkomelijk.

16 maart 2019: S.V.S.S.S. VE1 - Wilhelmina Boys VE1  3 - 2  (ruststand 1-0)

Het is de laatste wedstrijd voor de Provinciale Statenverkiezingen, waarbij politieke partijen elkaar doodgooien met klimaat en duurzaamheid. Maar wat heeft de wedstrijd te maken met die verkiezingen? Met verkiezingen niet zo veel, maar wel met het klimaat en duurzaamheid. Het is namelijk de wind die oorzaak nummer een is bij de eerste goal van de wedstrijd als we de Boys-voorstopper tenminste moeten geloven. Bovendien voetballen de Boys al een aantal weken zeer duurzaam door weinig energie in hun wedstrijden te leggen. Tja, het is een keus.

Al snel zal duidelijk zijn dat punten meenemen uit Udenhout vandaag een hele grote opdracht zal zijn. Al na vijf minuten moet al een van de Boys zijn schoenen opnieuw strikken en na het strikken missen die schoenen ook nog twee kansen. Linkse en rechtse schoen verwisseld? En als in de negende minuut door een windvlaagje de bal niet onder controle is te krijgen, is het 1-0.

De hele eerste helft heeft de thuisploeg de wedstrijd volledig onder controle, maar door het missen van hun kansen blijven doelpunten uit en daar mogen de Boys niet over klagen. Toch is er een Boys-speler die wel te klagen heeft, het is PvB. Een overtreding op hem wordt niet bestraft, verbaal laat hij iedereen weten dat hij al vier jaar geen vrije trap meer heeft mee gekregen. Om zijn protest kracht bij te zetten, gaat hij in staking en blijft hij in de tweede helft demonstratief op de bank.

Ondertussen razen de treinen achter het zuid-oostelijke doel onverminderd door. Door Intercity’s en Sprinters worden miljarden deeltjes schadelijke fijnstof de lucht in geblazen. Dan heeft duurzaam voetballen ook geen zin meer en storten de Boys zich in de tweede helft met volle energie in de strijd. Het gevolg is een gelijkwaardige strijd in het verdere verloop van de wedstrijd en zitten de Boys dicht tegen de gelijkmaker aan. Toch valt het doelpunt halverwege de tweede helft aan de ander kant. Traag omschakelen betekent 2-0.

Maar tegen het einde van de wedstrijd hangt er ineens een sensatie in de lucht. Het scorebord gaat op tilt.

Uit een goed uitgevoerde aanval wordt het 2-1, twee minuten later 3-1, weer twee minuten later uit een rebound 3-2. Nog drie minuten op de klok! De Boys dringen aan als nooit tevoren en S.V.S.S.S. wankelt.

Nog tien seconden en een hoekschop voor de Boys. Nog een laatste aanvallende wissel, PvB beëindigt zijn staking en met zijn trainingsbroek nog aan rent hij richting vijandelijk doel om de corner binnen te werken. Maar de thuisploeg komt met de schrik vrij.

Zonder punten, maar toch met enige trots verlaten de Boys Udenhout.

9 maart 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Spoordonkse Boys VE1  1 - 1  (ruststand 0-0)

Liepen we twee weken geleden nog in een zomerse outfit, vandaag veel regen en een harde wind over de lengte van het veld. Code geel was eerder de dag afgegeven en vlak voor aanvang was het nog dweilen met de kraan open. Tijdens de wedstrijd lopen er nog spelers als een natte dweil over het veld, carnaval mag dan wel voorbij zijn, de naweeën zijn nog duidelijk zichtbaar.

De gasten uit Spoordonk hebben de eerste helft de straffe wind tegen, maar weten met grote regelmaat de bal over de ballenvanger te knallen en te laten landen buiten de grenzen van het sportpark. Wandelaars op de sporthalboulevard knallen dan vrolijk de ballen over de hoge groene haag het veld terug in, waardoor er meerdere malen twee ballen in het spel zijn. In een van die gevallen schiet de scheidsrechter de tweede bal uit het veld waardoor hij een schermutseling in zijn rug mist. Even wordt het onvriendelijk, maar omdat beide ploegen geen ruimtes hebben om hun krijgsgevangenen op te sluiten, wordt de vrede weer snel getekend.

Door carnavalsblessures en hoogtestages ontbreken er nog al wat spelers op het appèl en maken gastspelers PvM en MS weer eens hun opwachting.

Echt spectaculair zal de wedstrijd nooit worden, tot grote hilariteit van het publiek is het af en toe  een klein foutenfestival. Begrippen als links, rechts, aanvallen en verdedigen worden moeiteloos door elkaar gehaald.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ruststand doelpuntloos is.

Na de thee lijkt de wedstrijd even gezapelijk verder te kabbelen als in de eerste de helft, maar totaal onverwacht komen de gasten na tien minuten in de tweede helft op voorsprong, maar dan is er weer die onvermijdelijke VAR, vandaag is dit de jarige grensrechter.Tja, als je jarig bent hang je tenslotte de vlag uit. Op de perstribune is het niet goed waarneembaar, maar de VAR krijgt gelijk.

Dan lijkt de wedstrijd te eindigen in een voor veteranen zeldzame doelpuntloze uitslag, maar in de laatste tien minuten vallen er toch nog twee doelpunten kort na elkaar. Het eerste doelpunt zal de komende week nog vaak het onderwerp van gesprek zijn bij de koffie-automaat. Wat is er aan de hand? De licht geblesseerde Ronny B. zit op de bank om in noodgevallen in te vallen, maar wil graag nog wat voetbalminuten maken in deze wedstrijd en met nog dertien minuten op de klok gaat zijn wens in vervulling en vier minuten later weet hij zowaar te scoren ...... in eigen goal. En dit is niet de eerste keer in dit seizoen, nee het is de tweede keer dit seizoen en ......weer tegen Spoordonkse Boys! Toeval? Of is er een rijke Spoordonker die niet vies is van een beetje matchfixing? Wel is het zo dat Ronny B. nu gelijk staat met RvJ om de prestigieuze “eigendoelpuntentopscoorderstrofee”. Zou dat de reden zijn geweest? Het blijven rare jongens, die volkszangers.

Twee minuten later is het alweer gelijk, met moeite weet de Spoordonker goalie een vrije trap van AvZ te stoppen, maar de rebound is voor TW.

Conclusie: een wedstrijd om snel te vergeten en met een uitslag waar iedereen wel mee kan leven. Wel weer een puntje voor de Boys, het was alweer vijf weken geleden.

23 februari 2019: Taxandria VE1 - Wilhelmina Boys VE1  5 - 3  (ruststand 4-1)

De laatste wedstrijd voor dat het carnavalsfeest los barst. Maar de wedstrijden tegen Taxandria zijn de laatste jaren al een feest op zich met gemiddeld een kleine tien doelpunten per wedstrijd en na vandaag zal dat niet veel minder zijn. En laten we eerlijk zijn, hiervoor ga je toch naar een wedstrijd kijken. Veteranenvoetbal verdient meer respect.

Maar niet alles is hosanna, al weken verkeren de Boys in een hypnose waarin zij zomaar de bal in de voeten van de tegenstander schuiven. Maar ook hier op het bosrijke sportpark is geen belchinees te vinden.

Niettemin wordt de bal zowel in de 5e als in de 6e minuut opnieuw weer op een presenteerblad bij Taxandria ingeleverd en dat is meteen goed voor 1-0 en 2-0.

De 3-0 in de 13e minuut is er een dank zij een heus polletje waardoor de bal niet onder controle te krijgen is.

In de 18e minuut mogen de Boys een hoekschop nemen in de hoop de score minder dramatisch te laten zijn, maar met een supersnelle omschakeling is het de thuisploeg die op 4-0 komt en dan zijn we pas een kwart van de wedstrijd op weg.

Zijn de Boys dan zo kansloos? Nee, dat niet. Ondanks het Oisterwijkse overwicht krijgen de Boys in de eerste helft drie mogelijkheden om te scoren.

Bijna even snel als de doelpunten vallen zijn de Boys ook al door hun twee wissels heen. En dus moet spits PvB die een contract heeft voor een eerste helft en twee derde helften per zaterdag, vandaag een hele wedstrijd aan de bak. Met een dubbele Rietberger leek ook hij de wedstrijd vroegtijdig te moeten verlaten, maar speelt op karakter de wedstrijd uit ondanks zijn nachtelijke escapades met aanvoerder/keeper FV voorafgaand aan de wedstrijddag. Nee, geen goede wedstrijdvoorbereiding van die twee, al noemen ze het zelf een warming-up.

Drie minuten voor het rustsignaal weten de Boys toch nog een van hun kansen te benutten om op 4-1 te komen. Het doelpunt valt in het zonovergoten deel van het speelveld, waarmee de Boys maar weer eens aantonen goedweervoetballers te zijn.

Door de fusie met de twee andere Oisterwijkse voetbalclubs is Taxandria al volop bezig met de verhuizing naar een nieuw sportpark, helaas is de theepot al ingepakt. Dus geen thee tijdens de rust en ook geen andere vervangende drank ondanks de druk van nadorst bij een aantal spelers.

Toch komen de Boys als herboren uit het kleedlokaal. De kansen die in de eerste helft nog niet werden benut, worden nu wel benut. Al gebeurt het pas in het laatste kwart van de wedstrijd. Uit een rebound wordt het 4-2.

Om het kantelen van de wedstrijd verder te voorkomen geeft Taxandria nog even gas waardoor ze op 5-2 komen, al komt de assist van dit doelpunt wel op naam van de Boys.

Met een doelpunt uit een corner wordt zeven minuten voor tijd de eindstand op 5-3 bepaald.

Eind goed, al goed, want het publiek is weer de grote winnaar.

Hoewel ..... niet alles is “eind goed, al goed”. Ondanks het heerlijke lentezonnetje raak je onderkoeld in de plaatselijke kantine, De barjuffrouw heeft de thermostaat op maxima gezet, maar als je naast de theepot ook al de verwarmingsketel ingepakt hebt ..... tja, dan heeft de keteldokter bellen ook geen zin meer!

16 februari 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Best Vooruit VE1  0 - 6  (ruststand 0-3)

Het is zover, de derby der derby’s. Niet van elkaar willen verliezen en dus begint de koude oorlog al vroeg op de dag. Best Vooruit laat rond 10:00 uur al hun opstelling “lekken” (zie foto) in de hoop de Boys op een dwaalspoor te zetten. Maar voor fake-nieuws moet je in Amerika en/of Rusland zijn, maar niet bij de veteranen van de Boys.

Zoals verwacht komen de gasten op oorlogsterkte en met een iets jongere gemiddelde leeftijd naar de Best-west, maar het zijn wel echte veteranen. Bij de Boys is de personele bezetting van een ander verhaal, van de vier spitsen die er onder contract staan is er door blessureleed maar een halve beschikbaar. Drie spitsen geblesseerd en een spits die vanwege zijn revalidatie nog maar een half wedstrijdje aan kan.

Het tekort aan Boys-spitsen wordt gecompenseerd door een toename van aanwezige spelersvrouwen. De hegemonie van Ellen op haar tribunetroon is nog niet voorbij, maar met de komst Mieke en Marianne die nog met staanplaatsen genoegen moeten nemen, krijgt zij eindelijk een beetje concurrentie.

Een heerlijk voorjaarszonnetje kan een heerlijke derby niet in de weg staan, maar vandaag komen de bezoekers bedrogen uit. Al snel blijkt dat Best Vooruit koste wat het kost de NUL wil houden door de gehele wedstrijd drie verdedigers voor die halve Boys aanvaller (voor rust 120 kilo, na rust 60 kilo) achterin te houden (zie foto).

Voor moderne kunst moet je normaliter in een museum zijn, maar ook bij de Boys komen de kunstkenners vandaag aan hun trekken. Twee Boys-coaches aan de rand van het KUNSTgrasveld, de ene met een KUNSTheup, de ander met een KUNSTknie.

Kort na het begin van de wedstrijd moet een van de Best Vooruit-spelers naar de zijlijn voor een behandeling van zijn bloedneus zonder dat er sprake is geweest van lichamelijk contact. Hij zou toch niet ..... alle witte lijnen op het speelveld zijn nog intact, misschien op het veld waar de warming-up plaats heeft gevonden? Tja, voor zo’n derby wil je natuurlijk wel het beste uit jezelf halen.

De Boys zijn zoals gewoonlijk weer op jacht naar doelpunten en het maakt hun niet uit als  dat eigen doelpunten zijn. In de strijd om de eigen-doelpunten-topscoorders-trofee loopt René vandaag uit op zijn rivalen Appie en Ron. Niet alleen een doelpuntje voorsprong, maar ook de jurering van zijn kopdoelpunt haalde vandaag een hoge score mede door de handicap van een hinderlijke zon. Die jurering kan van invloed zijn bij een gelijke stand.

Niet alleen het eigen doelpunt, ook een gelukkig doelpunt komt vandaag op naam van de gasten. Zelfs op de bank van Best Vooruit zijn ze er voor 90% van overtuigd dat het een mislukte voorzet is die binnen valt.

In de tweede helft nog een VAR-momentje, maar door het ontbreken van die VAR en doellijn-technologie zullen we nooit weten of de bal de lijn gepasseerd heeft ..... of was die lijn daar toch een beetje weggesnoven?

De scoringsdrift van de Boys gaat in de derde helft onverminderd door.

9 februari 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Brabantia VE1  2 - 5  (ruststand 1-1)

Vandaag de return in Best, evenals een week eerder is Brabantia opnieuw de tegenstander. Voor ingewijden ook bekend als de “Strijpse herders”.

Ongetwijfeld zullen de gasten belust zijn op revanche na de nederlaag van vorige week, voor de Boys een goede reden om zich te wapenen voor deze tegenstander. Het bewapenen begint natuurlijk bij een goede voorbereiding zoals een goede warming-up en bij een goede warming-up hoort een trainingspak gelijk aan die van je teamgenoten. Omdat je vrouw je trainingspak niet heeft gewassen mag dat geen reden zijn om een aftandse outfit aan te trekken uit het jaar stillekes. De tijd dat de vrouw alleen het recht op een aanrecht heeft is allang verleden tijd, anno nu mogen zij ook de wasmachine aanzetten, maar ze moeten natuurlijk wel aangestuurd worden door hun voetballende echtgenoot.

De UEFA gebruikt de wedstrijd van vandaag om een nieuwe manier van tijdwaarneming uit te proberen, in plaats van een oplopende tijdsduur wordt er vandaag gebruik gemaakt van een timer die aftelt naar het rust- en/of eindsignaal. Maar tijdens de rust wordt besloten dit experiment af te blazen omdat het bepalen in welke minuut een doelpunt is gevallen of een wissel heeft plaatsgevonden te veel hoofdrekenen kost. En dat leren ze tegenwoordig niet meer.

Behalve de tijdwaarneming hebben de vertegenwoordigers van de UEFA ook aandacht voor opvallend veel balverlies van de Boys. Door het midden uitverdedigen en het aanspelen van de bal in de voeten van de tegenstander is meer regel als uitzondering en zoeken de UEFA-bobo’s naar belchinezen rondom het veld. Maar behalve twee chips nuttigende kinderen en de onvermijdelijke blonde hooligan Ellen is er niemand te bekennen en wordt het dossier al snel gesloten.

Gelijk aan voorgaande wedstrijd valt er bij de Boys al in de eerste helft  een gewichtige spits geblesseerd uit. Om verder blessures te voorkomen overweegt het bestuur om naast het rookverbod ook een gehaktballenverbod in te voeren.

Na een klein kwartiertje begint het op een echte wedstrijd te lijken en promt vallen er twee doelpunten. Door een goed ingeschoten rebound komen de Boys op voorsprong, maar het is van korte duur, want twee minuten later is het alweer gelijk als er door het midden uitverdedigd wordt en er weer even aan matchfixing wordt gedacht.

De Boys lijken dan met een voorsprong naar de thee te gaan als SK vlak voor rust solo op het vijandelijke doel af gaat, maar op het laatste moment wordt gestuit. Maar als de scheids dit beoordeelt als een correct duel is hij furieus en wil hij voor het oog van zijn geliefde hooligan wijzend op zijn bebloede knie het veld verlaten. Met zijn opvoering dwingt hij een dag later een sponsorcontract af bij Hansaplast. De thee heeft een rustgevende werking op hem en in de tweede helft zal hij nog een assist op zijn palmares bijschrijven.

Zes minuten na rust komen de Boys voor de tweede keer op voorsprong: 2-1.

Dat Brabantia in het restant van de wedstrijd nog vier keer weet te scoren is bijzaak, het is afgesproken werk om de tegenstander van volgende week (Best Vooruit) zand in de ogen te strooien.

2 februari 2019: Brabantia VE1 - wilhelmina Boys VE1  1 - 2  (ruststand 0-2) 

Tot nu toe glippen de veteranen van de Boys redelijk tussen de grillen van de weergoden door en waar afgelastingen aan de orde van de dag zijn geven zij bijna ieder weekend acte de presense.

Maar in dit prille jaar bestaan de verdiende puntjes uit een paar gelijke spelletjes en wordt het tijd voor een overwinning.

Maar het is geen weer voor goedweer-voetballers, want het is kil, nat en grijs rond de met kunstgras beklede betonnen bak van tegenstander Brabantia.

Daags voor de wedstrijd is de wedstrijd een uurtje verlaat en verplaatst naar het met kunstgras beklede hoofdveld vanwege de door de regen geteisterde natuurgrasvelden.

Gezien de brede selectie van zestien spelers verzoekt een van de Boysspelers om op vrijwillige basis de eerste helft wissel te mogen staan. Al snel wordt de reden van zijn verzoek duidelijk, hij doet zijn bijnaam als “de ballenkoning” eer aan met een bezoek aan een gehaktballengroothandel aan de overkant van Brabantia. Ach, de een rookt, de ander drinkt en een ander .... gehaktbalt!

Zoals vermeld, het is koud, kil en grijs. Dus respect voor die ene toeschouwer (zie foto) die de kleurrijke tribune bevolkt.

Het wordt een wedstrijd waarin het alle kanten op kan gaan met kansen aan beide zijde. Maar de keepers zijn in uitstekende vorm, bij Brabantia een ver voor zijn goal spelende een-oog keeper en bij de Boys een lijnkeeper met twee ogen.

Het is ook een wedstrijd dat er aan beide kanten het nodige verkeerd gaat, vooral in het eerste kwart. Regelmatig komt de bal onbedoeld bij een tegenstander terecht.

Na een kwartier moeten de Boys al hun eerste wissel toepassen wegens lichamelijk malleur en dat zal niet de enige wissel om die reden zijn. Het is duidelijk dat niet iedereen voor de sport leeft.

Toch gaan de Boys in een gelijk opgaande eerste helft met een leuke voorsprong naar de thee, met doelpunten in de 21e en 25e minuut is het 0-2. Omdat de Boys-keeper vijf minuten voor rust nog een omstreden penalty uit de linkerhoek tikt is de 0-2 ook de ruststand.

In een nieuw shirt fluit de scheids voor de tweede helft (in de eerste helft leek hij een beetje te veel op de Boysspelers).

In hun laatste twee wedstrijden hebben de Boys een voorsprong niet weten vast te houden en vandaag lijkt een herhaling in de maak als Brabantia al na vier minuten in de tweede helft de aansluitingstreffer maken en op 1-2 komen.

De duisternis doet dan zijn intrede mede door de meer dan matige verlichting die een veteranenwedstrijd onwaardig is.

Behalve druppels regent het ook nog kansen over en weer, maar doelpunten blijven verder uit in deze sportieve wedstrijd. De Boys winnen met 2-1.

Natuurlijk gaat er na afloop weer iets fout. Nee, dit keer geen onwillige fietsen, Vandaag zijn het verwisselde tassen, ondanks de initialen die er in koeienletters opstaan.

26 januari 2019: Wilhelmina Boys VE1 - N.W.C. veteranen  2 - 2  (ruststand 0-1)

Met ongeloof moesten de Boys vorige week een afgelasting incasseren en zagen hun wekelijkse potje voetbal net zo snel verdampen als de ijsrestjes op het veld. Met andere woorden, er had gewoon gevoetbald kunnen worden!

Maar toen afgelopen week in Best de sneeuw neerdaalde, lijkt de tweede achtereenvolgende afgelasting in de maak. Voor de KNVB aanleiding om het hele amateurvoetbal voor deze zaterdag eruit te gooien. Maar het weer voorspellen is geen specialiteit van de voetbalbond, Na een korte dooiaanval was het speelveld op de vroege zaterdag geheel sneeuwvrij en besluiten beide elftallen hun wedstrijd toch maar te spelen, het is de enige wedstrijd vandaag op het sportpark van de Boys.

Omdat heel voetbalminnend Nederland niet beter weet dan dat het een voetballoze dag is, zijn toeschouwers niet te bekennen, uitgezonderd spelersvrouw Ellen. Zij eist in haar eentje de hele tribune op.

Om het massaal opgekomen publiek goed te informeren maken de Boys voor het eerst gebruik van het elektronische scorebord.

Al snel na lopen van de klok is het duidelijk dat beide teams niet veel voor elkaar onderdoen, hoewel het eerste doelpunt al in de zeste minuut op het scorebord staat. Onnodig neurologisch balverlies (een tegenstander voor een medestander aan zien) van de Boys is de oorzaak waardoor N.W.C. in balbezit komt en de 0-1 kan laten aantekenen.

Halverwege de eerste helft moeten de gasten al hun eerste wissel toepassen vanwege een hamstringetje.

Het balbezit blijft na de eerste goal goed verdeeld over beide teams, maar de Boyskeeper moet toch herhaaldelijk reddend optreden.

Nadat de eerste helft is afgelopen duurt het even voordat de thee op temperatuur is, maar het is dan ook hun debuut als theezetters, waarbij zij zich verkijken op de traagheid van het gasfornuis.

De Boys gaan in de tweede helft gebruik maken van vier verse krachten en een gewijzigde tactiek.

Ook uit onverwachte hoek komt er hulp voor de Boys, Het JO17-2 elftal dat vandaag een teamuitje heeft met darts en een gigantische hoeveelheid pizza’s, bevolkt met veel kabaal de tribune om de Boys-veteranen aan te moedigen.

En zowaar, de Boys nemen het initiatief. Maar na vijf minuten verlaten de supporters weer de tribune, of ze van het voetbal niet warm worden en/of de pizza’s koud worden is niet duidelijk.

Wel duidelijk is dat de supporters meteen daarna de nodige doelpunten missen.

In de 44e minuut is het een dieptepass van RvH op SK die de 1-1 maakt, eerlijkheidshalve moet vermeld worden dat dit mede te danken is aan de keeper die een virtueel kunstgras polletje over het hoofd ziet.

Vier minuten later is het 2-1 voor de Boys met een identieke actie en dezelfde spelers, maar nu zonder polletje.

Vijf minuten later is het 2-2 als een van de N.W.C. voorwaartsen vrij mag aanleggen vanaf de zestien.

Het verhaal van de doelpuntenregen bereikt ook de kantine en plots bevolken een aantal spelers van JO17-2 weer de tribune, maar dan hebben de acteurs op het veld hun kruid al verschoten.

Als het eindsignaal klinkt kan iedereen leven met het gelijke spel in deze leuke en sportieve pot. Bovendien blij dat zij een van de weinige zijn die deze zaterdag de wei in konden. En dat helemaal voor Alexander die na negen maanden blessureleed zijn rentree maakt.

Laat op de avond bereikte ons het nieuws dat een van de Boys-spelers op weg naar huis ruzie heeft gehad met zijn fiets, maar dat het goed afgelopen is.

12 januari 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Audacia VE1  3 - 3  (ruststand 0-0) 

Ingeklemd tussen een groots opgezet jeugdtoernooi en een oefenwedstrijd van ut urtste is er nog net een beetje plaats voor onze veteranen om een wedstrijd in te halen tegen de veteranen van Audacia.

Een onophoudelijke motregen, een flinke wind en een ongebruikelijk aanvangstijdstip zorgen ervoor dat de toeschouwers het laten afweten. Daar kunnen ze best wel eens spijt van hebben, want na een natte en matte eerste helft wordt  de 2e helft een spektakelstuk van de eerste orde.

Na een periode van veel blessures is de selectie weer op sterkte met een 16-koppige bemanning voor vandaag. Je kan je afvragen of “op sterkte” de juiste bewoording is na het zien van de eerste helft.

PvB valt nog voor rust uit, wetende dat hij later op de avond nog met de beentjes van de vloer moet en in de nachtelijke uren nog een stukje naar huis moet lopen omdat het “busje-komt-zo” niet tot zijn voordeur zal komen.

De wissel van hem duurde nogal lang omdat niet een wisselspeler warm was. Het duurde twee minuten en dan te weten dat Max Verstappen vier wielen wisselt in twee seconden.

De selectie van Audacia is met tien man minder breed, om eerlijk te zijn waren het negen man en een vrouw. Deze laatste stond haar mannetje en met een fraaie actie gaf ze in het begin meteen haar visitekaartje af. En toen volkszanger Ronny B, ook nog door haar gepoort werd zong hij meteen een toontje lager.

Niet alleen een vrouw bij Audacia, in de dugout van de Boys ook een vertegenwoordiger van het andere geslacht. Het is E, de vrouw van SK die met een glimlach de kleedkamertaal (zoals Donald Trump het noemt) aanhoorde die niet altijd over voetbal ging.

Kort na het uitvallen van PvB valt ook een van de Audacia spelers uit en moeten zij met negen spelers verder, Maar zo willen de Boys niet winnen, afwisselend/respectievelijk spelen de Boys-spelers RvH, TW en MS met Audacia mee, waarbij MS voetbalkwaliteiten laat zien, die hij bij de Boys heel weinig heeft laten zien. En dan ook nog een assist willen claimen voor de statistieken, maar dat gaat het management te ver.

Geen doelpunten voor de thee, maar na de thee 6 in 20 minuten!!

In de 5e en 14e minuut van de tweede helft wordt het 1-0 en 2-0 en lijken de Boys op de winst af te steven. Maar de vreugde is van korte duur, in de 14e minuut is het 2-1 met een assist van ..... jawel MS. Maar dat heulen met de tegenstander nemen we zoals gezegd niet op in de statistieken.

Nog geen minuut later 2-2 door een van richting veranderd schot, het zal toch niet waar zijn!

Maar opnieuw een minuut later staan de Boys weer op voorsprong: 3-2.

Maar het kampioenschap “voorsprong weggeven” krijg binnen vier minuten een vervolg: 3-3 omdat een basisregel van het verdedigen over het hoofd wordt gezien.

Met die stand kan uiteindelijk iedereen leven in deze sportieve pot. Compliment voor Audacia omdat zij dit hebben bereikt met een ondertal.

Na een korte derde helft vertrekt het gezelschap naar het Klokgebouw in Eindhoven dat keeper Frans heeft afgehuurd om zijn verjaardag te vieren. Eind goed, al goed.

6 januari 2019: Wilhelmina Boys VE1 - Wilhelmina Boys 6/7 comb.  2 - 4  (ruststand 0-2)

Na jaren de Nieuwjaarswedstrijd gespeeld te hebben tegen JO19-1 (voorheen A1) hebben de veteranen nu een andere tegenstander gevonden. JO19-1 bleef 18 jaar en het gemiddelde van de veteranen bleef maar stijgen en werden in de loop der jaren de nederlagen steeds maar groter. Vandaag is een combinatie van het 6e en 7e van Wilhelmina Boys de tegenstander van onze veteranen. Een groot aantal van deze combinatie hebben wel de leeftijd en het grijze gerimpelde lichaam wat een veteraan toebehoort, maar een aantal jonkies onder hun maken vandaag net het verschil.

Omdat de brunch en de receptie nog in het verschiet lagen, wordt er maar 2 x 25 minuten gespeeld, tenslotte is de dag nog lang en zwaar genoeg.

In het kleedlokaal heeft het management van de veteranen nog een korte Nieuwjaarstoespraak voor zijn voetballende werknemers. Het was terugblikken, vooruit kijken en een hoop onzin. Maar de nadruk van de toespraak lag op het komende 50-jarige jubileum van het veteranenelftal in mei 2021, het moet een onvergetelijke feestdag gaan worden, Of toch een feestweek? Of toch een feestmaand? Of toch een feestjaar? En dat met de presentatie van de spelersbus.

De veteranen mogen aftrappen voor de wedstrijd en hebben dan maar liefst 3 minuten en 23 seconden balbezit. Voor zover na te gaan een record in hun 48-jarige bestaan.

Langzaam maar zeker neemt de combinatie van het 6e/7e  het heft in handen en speelt de rest van de eerste helft zich voornamelijk af op de veteranenhelft. Met een weergaloze redding weet de keeper de achterstand nog te voorkomen, maar het is uitstel van executie. In de 13e en 18e minuut is respectievelijk 0-1 en 0-2. Beide doelpunten ontstaan identiek, na onnodig balverlies anticipeert de rest van het elftal niet voldoende, geen communicatie en daarom vrijstaande tegenstanders.

Na de denkbeeldige thee is het al na twee minuten  0-3 en lijkt het over en uit voor de veteranen. Maar een klein kwartier later is het ineens 1-3 met een goed ingeschoten penalty.

Dan spelen de veteranen hun beste kwartiertje van de wedstrijd op jacht naar de aansluiting, maar met een uitval wordt het toch 1-4.

Toch nog maar even aanzetten en ja hoor, het wordt 2-4.

Dan was er nog die levensgrote kans op 3-4, maar de nestor weet in zijn 475e veteranenwedstrijd de kans op zijn 35e goal in ruim 20 jaar niet te benutten en staat nu al weer 3 jaar droog (drank niet meegerekend), Heel subtiel probeerde hij de bal tussen de benen van de keeper te plaatsen, maar de panna mislukte jammerlijk.

De goed leidende scheidsrechter kon het niet meer aanzien en floot af. 50 minuten waren genoeg voor de eerste zondagmorgen van het jaar.

De 3e helft duurde aanzienlijk langer, voor de diehards zelfs 400 minuten. Mede door de uitstekende en uitgebreide Wilhelmina Boys Nieuwsjaarsbrunch.

15 december 2018: S.V. van Gorkum - Wilhelmina Boys VE1  3 - 7  (RUSTSTAND 1-3)

Ook de Boys gaan met hun tijd mee op weg naar de uitwedstrijd in Goire met twee electrisch rijdende auto´s.

Aangekomen op het complex van VOAB waar tegenstander SV van Gorkum haar thuiswedstrijden speelt is het guur en koud. Of dat de reden is van de vele afmeldingen (maar liefst negen!) is niet duidelijk, maar met drie oproepkrachten (met een nul-uren contract) bestaat de selectie toch nog uit dertien spelers en een begeleiding die bestaat uit twee personen met verrekus veul voetbalverstand. Bij tegenstander SV van Gorkum is het allemaal wat minder, zij hebben geen wissels, geen scheidsrechter, geen grensrechter, geen vlaggen voor de grensrechters en ook geen bal om de wedstrijd aan te vangen. Nadat de thuisploeg uiteindelijk nog een keeper tevoorschijn had getoverd kon de wedstrijd met enige vertraging beginnen.

De opstelling van de Boys komt wat vreemd tot stand. De twee chauffeurs van de elektrische auto’s konden niet aantonen dat de stroom voor hun auto’s niet in milieu-onvriendelijke kolengestookte centrales opgewekt was. Het lijkt erop dat het belastingvoordeel voor hen zwaarder weegt dan het milieu. Voor de begeleiding een reden om deze twee bestuurders geen basisplaats te gunnen. Even een halfuurtje nadenken over de toekomst is hun deel.

Al na acht minuten valt een Boysspeler uit met een kuitblessure, het lijkt wel een epidemie, dit al het derde “dirkkuitje” in een paar weken tijd bij de Boys. Of was het te koud en te guur? Met een grijns gaat hij op weg naar de warme douche.

Ook bij SV van Gorkum is er snel een uitvaller na een botsing met het betonblok van de Boys, te weten keeper FV. FV voorkomt hiermee een doelpunt na slordig uitverdedigen.

Het was geen weer voor keepers, je zal maar de hele wedstrijd de gure wind moeten trotseren terwijl je niet veel te doen hebt. De thuisploeg verslijt maar liefst drie keepers in deze wedstrijd.

Was de vorige wedstrijd een zeldzaamheidje met maar één doelpunt, vandaag wordt dat weer goedgemaakt met maar liefst tien doelpunten.

Als de Boys al met 0-3 voor staan komt vijf minuten voor de thee de 1-3 ruststand tot stand.

De zojuist vermelde thee mag u vergeten, want het was te guur en koud om een wandeling naar het kleedlokaal en vice versa voor 10 minuten te maken. Dus meteen draaien en verder spelen.

Na de denkbeeldige rust lopen de Boys met de regelmaat van de klok uit naar 1-6. Nog even lijkt de thuisploeg iets terug te komen met de 2-6 uit een penalty en de 3-6 een minuut later.

Maar het slotakkoord is voor de Boys met de 3-7, waarop de scheidsrechter vijf minuten voor het einde van de reguliere speeltijd besluit de wedstrijd en het gure weer te laten voor wat het is.

En daar kan iedereen wel mee leven.

In de plaatselijke kantine wordt nog een jeugdelftal gehuldigd, wat gepaard gaat met vreemde lichteffecten waarbij het lijkt dat de veteranen van de Boys symptomen van mazelen vertonen. Om een verdere uitbraak te voorkomen gaan de Boys huiswaarts en was iedereen al om 18:00 uur thuis!!

8 december 2018: Wilhelmina Boys VE1 - L.S.V. VE1  0 - 1  (ruststand 0-1)

De Lennisheuvelse Sport Verteniging (L.S.V.) is going Best, het klinkt een beetje over de grens. Maar als je de verzameling spelers van L.S.V. op het voetbalveld ziet, zie je een multicultureel elftal. Daar is overigens helemaal niets mis mee.

Toch maar even terugkijken op de site www.vv-lsv.nl/teams/veteranen/ en wat zie je dan op de foto? Voor een groot deel een heel ander elftal, ja ze zijn er wel, maar dan in hun burgerkloffie rond de dugout die deze middag hun hangplek is. Samen vormen ze de technische staf van het elftal. Dan hebben ze het toch goed voor elkaar, want de Boys moeten het doen met een onderbetaalde coach en een stagiaire.

Maar wie staan er dan wel op het veld bij L.S.V.? Een aantal spelers wordt herkend als voetballers van L.S.V.-2 die op 18 oktober j.l. op hetzelfde veld acteerden tegen het derde elftal van Wilhelmina Boys met daarin een aantal zonen van Boys-veteranen.

Het verhaal van deze overigens sportieve wedstrijd is dus het enorme leeftijdsverschil.

Volgens afspraak speelt deze wedstrijd zich bij uitzondering af op het minder geliefde D-veld waarvan de lichtopbrengst van Biezenmorteliaanse kwaliteit is.

Hoewel de snelheid van de bezoekers een paar tandjes hogers is, doen de Boys niet veel voor hun onder. De gasten komen in de twaalfde minuut nog wel op voorsprong, maar verder is het een wedstrijd waar beide ploegen op de laatste vijf minuten na, geen kansen weten te creëren.

In de dug-out van de Boys worden de woorden wat zorgvuldiger gezocht dan anders vanwege de aanwezigheid van Harold’s vader. Komt ie een keer kijken, moet zijn zoon in de tweede helft vlaggen!

De kansen zijn schaars, maar het aantal wissels stijgt naar een recordhoogte. Als in de rust ook nog eens van systeem wordt veranderd, van 1-2-1-1-2-1-2 naar 1-2-1-1-1-3-1, wordt het een speler allemaal te veel en in paniek ledigt hij zijn beker hete thee over de broek van zijn coach. Eindelijk op temperatuur, want van het voetbal was ie ook niet echt warm geworden.

Ondanks het andere systeem verandert er weinig in de tweede helft, alleen in de laatste vijf minuten krijgen beide teams nog een levensgrote kans. Maar nee, het blijft bij één doelpunt in deze wedstrijd, een zeldzaamheid in het veteranenvoetbal.

Toch nog een lichtpuntje. Het was voor scheidsrechter Ossy zijn eerste veteranenwedstrijd en een dikke vette voldoende is zijn deel.

1 december 2018: V.C.B. VE1 - Wilhelmina boys ve1  2 - 2  (ruststand 2 - 1) 

Maar liefst zes geblesseerde spelers in de 19-koppige selectie van de Boys. Bovendien is er ook nog een hoogbejaarde langharige grijze Madrileen met een rode puntmuts in het land die voor een aantal spelers en hun kinderen een attractie is, waardoor het voetbal voor hun even op de tweede plaats komt.

Maar met een aantal gastspelers waaronder twee debutanten weten toch nog 13 Boysspelers met hun technische staf naar Biezenmortel af te reizen.

Het is de tweede wedstrijd op rij dat de technische staf wordt uitgebreid met een stagiaire die het coachvak wil leren. In de vorige wedstrijd was dat volkszanger Ronnie B., maar dat was gezien de uitslag geen succes. In deze wedstrijd is het MvB, ook wel bekend als  “ijzeren Tinus “ en hij weet nog een puntje mee te nemen naar het thuisfront in Best.

Een aantal spelers van de Boys heeft  nog nooit van Biezenmotel gehoord, laat staan dat ze er ooit geweest zijn. Geen skyline, geen airport, wel een spoorlijn, maar geen station en daar waar het asfalt overgaat in een zandpad liggen de velden van VCB.

Achter de bar weet een aardige jongedame die ook deel uitmaakt van het plaatselijke dameselftal ons nog te vertellen dat de kantine op zondag altijd al om 22:00 uur sluit omdat dan toch iedereen al  “kei-zat “ is.

Ook de muziekkeuze in de kantine mag opvallend genoemd worden, in Best was die al in de vorige eeuw te horen. Het gerucht gaat dat de film “Greace “ binnenkort in Biezenmortel in premiere gaat.

Omdat het hoofdveld geen lichtinstallatie heeft wordt de wedstrijd verbannen naar een veldje achteraf en daar aangekomen stond al veel publiek te wachten. Althans, dat dachten de veteranen. In werkelijkheid stonden ze nog te kijken naar een meisjeswedstrijd die werkelijk niet om aan te zien was en dan hebben we het natuurlijk over het voetballen.

Toen die wedstrijd afgelopen was kon de veteranenwedstrijd eindelijk met de nodige vertraging beginnen, waarbij het talrijke publiek meteen verdween, niet wetende wat ze zouden missen

Jammer dat er zo bezuinigd is bij de bouw van de duo-dugout, waar per team maar twee personen in kunnen plaatsnemen en de tegenstanders zo kunnen meeluisteren naar de tactische tips van hun tegenstander.

Voor de scheidsrechter was het volgens zijn eigen zeggen zijn eerste wedstrijd in die functie en na het nodige zoeken vond hij de vlaggen in een van de kastjes achter de bar.

Was de voorafgaande meisjeswedstrijd niet om aan te zien, van de veteranenwedstrijd was ook niet veel te zien, maar dat had te maken met de magere lichtopbrengst die uit de masten kwam. Dat was ook de reden dat er geen rechtstreekse uitzending mogelijk was op de LOB (Lokale Omroep Biezenmortel).

De Boys herinneren zich nog goed de eerdere onderlinge wedstrijd van enkele maanden geleden en weten dan ook dat er wat fysieke knoestjes rondlopen bij VCB.

In de beginfase is de thuisploeg de bovenliggende partij, maar in de elfde minuut zijn het de Boys die met een snelle uitval op voorsprong komen als RvH vanaf eigen helft een messcherpe pass aflevert op gastspeler SdC. Maar het is van korte duur, want vier minuten later wordt het uit een penalty 1-1, over de terechtheid van de penalty zijn de meningen verdeeld.

VCB moet het vandaag van de spelhervattingen hebben, want met een perfect uitgevoerde vrije trap wordt de muur omzeild en is het in de 24e minuut 2-1, wat tevens de ruststand is.

Maar de grootste kans in de eerste helft was toch wel voor de Boys toen ze met vier aanvallers tegen een verdediger op het vijandelijke doel afstormden, maar helaas ...

De tweede helft begint met een kleine vertraging omdat de scheids de bal vergeet mee te nemen, maar een kleinigheidje hou je altijd!

Omdat er te veel wordt toegelaten (lees: te weinig gefloten) worden de overtredingen van beide kanten wat steviger en wordt de sfeer wat grimmiger. Mede door het gure donkere weer en de matige verlichting ontstaat er een Halloween-achtig sfeertje. Alleen de kettingzagen ontbreken nog.

Het was inmiddels al 2-2 toen vlak na rust MvdG een foutje van de verdediging goed afstrafte, een typisch gevalletje van  “door het midden uitverdedigen “.

Zes minuten voor het einde van de reguliere speeltijd is de scheids de wedstrijd beu en fluit af op het moment dat de Boys sterker worden. Nu maar afwchten wat de KNVB gaat beslissen, want om voor zes minuten weer naar Biezenmortel te moeten afreizen is ook zoiets. Maar ja, een of drie punten .......

Meteen na het affluiten wordt ook het licht gedoofd, dat was al niet al te best, maar het lange stuk naar het kleedlokaal moet gedeeltelijk op de tast gedaan worden. Zou het dan toch echt Halloween zijn in Biezenmortel?

Nu moeten we niet al te denegrerend doen over Biezenmortel, want ze hebben daar tegenwoordig ook warm water en 4G.

Na afloop in de kantine blijkt er ook nog een uitgebreide menukaart te zijn, je kan kiezen uit een flesje Heineken, een flesje Hertog Jan of een getapte Jupiler. Wel jammer dat de bitterballen ontbreken, toch een gemiste kans.

17 november 2018: Jong brabant ve1 - Wilhelmina boys ve1  9 - 1  (ruststand 4-1)

Je hebt tegenwoordig Jong PSV, Jong Ajax en nog  meer van die beloftenteams met jonge spelers om die klaar te stomen voor het grote werk. En waar moeten de veteranen van de Boys tegen voetballen? Inderdaad ….. JONG Brabant. Uiteindelijk was Jong Brabant toch wel een veteranenelftal, al was de gemiddelde leeftijd duidelijk lager als de “vijftig” van de Boys. Ze probeerden dat nog een beetje de camoufleren met afgezakte kousen zonder scheenbeschermers om daarmee de indruk te wekken dat ze tussen de eerste en tweede wereldoorlog geboren zouden zijn.

Opvallend waren ook de rugnummers van Jong Brabant, want die ontstegen wel de gemiddelde leeftijd dan de Boys. En hoe hoger het rugnummer, des te meer kwaliteit. Met name de speler met rugnummer 99 had buitenveteraanse kwaliteiten. En dat is eigenlijk meteen het verhaal van de wedstrijd.

Maar het gaat al fout in het kleedlokaal van de Boys waar de uitgedroogde modder nog onder de schoenen van SK vastgebakken zit en dan te weten dat zijn laatste wedstrijd nog op kunstgras was. Uit de daarop volgende discussie komt duidelijk naar voren dat het schoonmaken van de voetbalschoenen de taak van de spelersvrouw is, maar ze moet wel gestuurd worden. Zoals de rijdende rechter het altijd zegt: Dit is mijn uitspraak en daar moet “ze” het mee doen.

Ook de smalle selectie speelt deze wedstrijd parten, bovengemiddeld blessureleed en niet voetbal gerelateerde activiteiten zijn hier debet aan.

Met de verdeling van de shirts met lange en korte mouwen worden de watjes van de echte mannen gescheiden, wat tijdens de wedstrijd ook tot uiting komt.

Ondanks die beperkingen gaan de Boys nog redelijk van start en zijn in het eerste kwartier niet de mindere en krijgen in die periode ook de mogelijkheden om te scoren, maar dat geldt ook voor de thuisploeg. Nog steeds bewijst FV dat hij een uitstekende lijnkeeper is.

Na precies één kwartier spelen weten de Boys zelfs in tien seconden tijd tweemaal de lat te raken. Maar dan treedt die aloude voetbalwet in werking. Als je zelf niet weet te scoren ….. en ja hoor, anderhalve minuut later is het 1-0. Als het als voorzet bedoeld was, is het een gelukkige goal, was het een bewustje, dan is het een knappe goal. Drie minuten later is het met een uitgespeelde aanval al 2-0.

Als iedereen dan denkt dat de Boys rijp zijn voor de sloop valt al snel de aansluittreffer als HV de assist van SK in het doel werkt: 2-1.

De fysieke gesteldheid van een aantal Boysspelers zijn al een paar weken niet wat het moet zijn en in de loop van de eerste helft breekt dit op met een noodgedwongen wissel, maar ook in het verdere verloop van de wedstrijd gaan steeds meer spelers van de Boys ongemakkelijk en onnatuurlijk lopen. Nog voor rust wordt het 3-1 en 4-1, de laatste uit een penalty en een tijdstraf als toetje.

Tijdens de rust wordt het tactische concept bij de Boys aangepast en dat werkt redelijk goed voor maar liefst tien minuten. Maar als Boysspeler JvB met een kopassist zijn tegenstander bediend is het 5-1. Maar dit soort assisten worden niet opgenomen in de klassementen, hoe sneu het ook voor de betrokken speler is.

Met een stiftje wordt het 6-1. Dan scoren de Boys eindelijk weer, maar dan wel in eigen doel: 7-1. Met een uitgespeelde aanval wordt het 8-1 en als de thuisploeg de buitenspelval goed weet te ontwijken is het 9-1.

Om een verdere lijdensweg te voorkomen fluit de scheidsrechter tien minuten voor het verstrijken van de reguliere speeltijd voor het einde van deze overigens sportieve wedstrijd, al was het sportieve resultaat voor de Boys ver te zoeken.

Conclusie: Ach, het is maar een spelletje!

Moeten we dan nog een Boysspeler aan wijzen als Man off the Match? Jazeker, het is Appie. Geblesseerd, maar stand-in voor noodgevallen en ook nog de hele wedstrijd vlaggen in die koude gure wind. Klasse!

10 november 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Essche Boys VE1  5 - 3  (ruststand 1-2)

En die trein dendert maar door, het station Best-Naastenbest werd maar weer eens aangedaan. Het perron waar de Intercity aanlegt is het hoofdveld, ondanks vergeefse pogingen van een klein aantal activisten die dit wilden voorkomen.

De tegenstander van onze tricoloressen zijn de blauw-wit gestreepte strijders van Essche Boys uit het gelijknamige gehucht gelegen aan de oevers van de Essche Stroom. Ondanks de vriendschappelijke betrekkingen die beide veteranenteams met elkaar hebben zijn het altijd pittige wedstrijden waarbij het onderlinge verschil altijd klein is. De uitslagen van de laatste jaren laten hierover geen twijfel bestaan.

Maar de Bestse Boys laten de laatste weken niet altijd hun beste voetbal, maar winnen die wedstrijden wel. Wat natuurlijk ook een kwaliteit is!

Maar kwaliteit is in het eerste half uurtje ver te zoeken bij de thuisploeg want de bal wordt opvallend veel bij de tegenstander ingeleverd. 

Als met doelpunten in de 10e en 20e minuut de stand 0-2 op het denkbeeldige scorebord staat lijkt de zegereeks van de Bestse Boys ten einde te lopen.

Maar in de 29e minuut kantelt de wedstrijd volledig als de scheidsrechter met lichamelijke ongemakken (de jaren gaan tellen!) de strijd moet staken. Het is net alsof er een juk van de Wilhelmina Boys schouders afvalt.

Wisselspeler MS alias dr. Bernard neemt de fluit voor de rest van de wedstrijd ter hand en zal tot tevredenheid van iedereen de wedstrijd uitstekend verder fluiten. Helaas kon zijn vriendin Bonny st. Claire (in 1949 geboren als Bonje Cornelia Swart) er vanwege een proeverijtje niet bij zijn.

Drie minuten later en vlak voor rust is de aansluittreffer een feit en de ruststand 1-2.

En zoals vaker in dit seizoen komen de Boys uit Best in de tweede helft helemaal tot bloei.  Na rust al snel de gelijkmaker en zelfs op voorsprong, al hing die laatste aan een dun draadje. Het was een pingel van af elf meter  tegen de linkerpaal, maar de rebound was goed voor de voorsprong. Tja, tegen de penalty tegen de paal schieten en dan nog de assist willen claimen! Na afloop van de wedstrijd verteld dr. Bernard in de mixed zone tegenover de aanwezige pers honderd uit over de gegeven strafschop alsof dit het hoogtepunt is in zijn voetbalcarrière. 

Nog even wordt het een wedstrijd als Essche Boys op gelijke hoogte komt.

Maar in de laatste vijf minuten slaat de thuisploeg toe met twee doelpunten (eindstand 5-3) zodat er zonder schuldgevoel aan de derde helft kan worden begonnen.

En zo dendert de trein door, de volgende stop is het station Berkel-Enschot (Jong Brabant).

3 november 2018: Nemelaer VE1 - Wilhelmina Boys VE1  0 - 2  (ruststand 0-0)

Nemelaer uit is alweer een aantal jaartjes geleden, niettemin zijn er dan nog een aantal eigenwijze veteranen die menen de weg te kunnen vinden zonder een navigatiesysteem. En nu maar hopen dat de extra meters die gemaakt zijn op weg naar de voetballocatie niet in mindering worden gebracht in de afstand die de gemiddelde veteraan  loopt, want dat is al niet zo veel!

Nog steeds is het blessurespook niet verdwenen uit de selectie van de Boys en completeren drie gastspelers de selectie uit Best.  De jongste van de drie is de stand-in keeper die op het oog ongeveer 50 jaar jonger is dan de goalie van de thuisploeg, die dateert nog uit het tijdperk van Swiebertje, Saartje, Bromsnor en malle Pietje . Het is wel opvallend dat door de aanwezigheid van zo’n jonkie (27 en zoontje van de baas) de kleedkamertaal verandert, het is allemaal net iets minder schunnig. In het kader van de privacywet (AVG) worden volledige namen tegenwoordig niet meer vermeld in de wedstrijdverslagen. Maar de moeder (MvH (62) uit B.) van de stand-in keeper heeft bedongen dat haar zoon met naam wordt genoemd in het verslag met een positief verhaal, anders mocht ie niet meedoen. Bij deze: Guus heeft een foutloze wedstrijd gekeept.

Het was even onduidelijk op welk veld de hoofdact van de dag zal plaatsvinden, eerst was het echt gras, toen kunstgras, maar uiteindelijk toch echt gras. Het kleedlokaal leek even op een damesschoenenwinkel.

Bij een klassiek echt-grasveld hoort natuurlijk ook een passende dug-out. Maar het zijn gietijzeren banken met loofhouten zittingen/ruggen, die krengen zijn niet te tillen om te verplaatsen.

Enkele seconden voor aanvang riep de Boys-coach nog even naar zijn spelers dat ze een “over mijn lijk mentaliteit” moesten laten zien.  De reacties van Nemelaeren was overduidelijk: Ho-ho-ho!

Vorige week wonnen de boys nog met 2-0 met slecht voetbal, maar of dat vandaag weer gaat lukken? Nou, het slechte voetbal lukt weer en na een kwartier valt AM gelijk als vorige week weer uit met een DirkKuitje, maar waar is zijn vervanger? Na een kortstondige zoekactie kwam hij uit de bosjes vanwege een sanitaire stop. Later zou hij (RvJ) verklaren dat hij moest plassen omdat hij zenuwachting was voor zijn invalbeurt, wel vreemd dat hij nog zenuwachtig is in zijn 139e veteranenwedstrijd en jarenlange ervaring. Het is gewoon een slechte voorbereiding!

Dan was er nog MS (38, 2,06 lang en schoenmaat 48) die in de tweede helft zijn debuut zou maken en dacht (en deed):  Als ik nu ook in de bosjes ga pissen, mag ik misschien ook wel meteen invallen!! Maar zo werkt het niet!

Eerlijk gezegd, de genoemde sanitaire stops zijn eigenlijk wel de hoogtepunten van de eerste helft. Bij een temperatuur van 5˚ worden de talrijk toegestroomde toeschouwers (4 stuks, waarvan er een voortijdig vertrekt) van het voetbal ook niet warm. Nee, geen kansen, doelpunten en/of spectaculaire acties. Het enige leerzame is het Haarense dialect. Daar vertalen ze “ka-u-thee” in “kak”.

Maar de tweede helft maakt alles goed voor de Boys. Debutant en invaller MS blijkt effectief te zijn, na twee minuten zet hij aan de rechterkant goed door en zijn pass op LB is goed voor 0-1. Nemelaer krijgt geen tijd om te herstellen want weer twee minuten later is het 0-2 na een diepe pass van laatste man TvB op SK.

De verdere tweede helft weten de Boys nog een aantal kansen te creëren die er dan wel niet ingaan, maar Nemelaer weet helemaal geen kansen te creëren. De Boys spelen de bal lekker rond waarbij ook de keeper wordt betrokken, het lijkt wel of zij de uitvinders zijn van het tikkie-takkie spel.

Vlak voor tijd gaat SK op weg naar nog een doelpunt, een duel aan met zijn directe tegenstander en ontvangt daarvoor geel, de meningen over de terechtheid daarvan zijn verdeeld. Het is een zeldzaamheid, want in het 48-jarig bestaan van de Boys-veteranen zijn de kaarten op een hand te tellen.

Maar als hij denkt de kaartenkoning van de dag te worden heeft hij het mis, want ook een van de Nemelaeren pakt ook nog een gele kaart. Een typisch gevalletje van frustratie.

Na tweemaal 34 minuten!! is de wedstrijd afgelopen en is de vierde overwinning op een rij een feit, waarvan de laatste drie zonder tegendoelpunten.

Terug in thuishonk is de gehaktbal steeds meer doorgedrongen in het veteranenelftal.

27 oktober 2018: Wilhelmina Boys VE1 - de Bocht '80 VE1  2 - 0  (ruststand 1-0)

Vanwege de herfstvakantie en aanhoudend blessureleed moesten onze veteranen twee zaterdagen afkicken. Ook geen trainingen, een select gezelschap heeft nog wel op de zaterdagen de voetbaltheorie lessen gevolgd om een beetje tactisch bij de les te blijven.

Voorafgaand aan de wedstrijd tegen het altijd lastige de Bocht’80 wordt er nog een minuut stilte gehouden vanwege het overlijden van oud eerste-elftal-leider  Jan van Drunen.

De mannen die te horen hadden gekregen dat er voor hun geen basisplaats gereserveerd was blijven aan de bar hangen, waardoor er bij aanvang amper wisselspelers op de bank zitten.

De wedstrijd begint natuurlijk weer te laat omdat de voorafgaande wedstrijd weer eens te laat werd aangevangen door de aangewezen KNVB-scheidsrechter. Dat is toch een puntje van aandacht bij de scheidsrechterscursus. Maar er was ook nog een andere reden waardoor de wedstrijd later begon. De scheidsrechter vroeg zich af waar de grensrechter van de Boys was, tja, dat vroegen de Boys-spelers zich ook af. Uiteindelijk nam wisselspeler LB de vlag ter hand, maar om nu te zeggen dat dit van harte ging … nee!

Omdat de babyboom in de bocht aan de Oude Grintweg 40/50 jaar geleden is uit gebleven, kampen de veteranen van de gelijknamige voetbalvereniging anno nu met een personeelstekort en beginnen de wedstrijd met 10 man.

In het begin van de wedstrijd lijkt het overwicht aan spelers duidelijk te worden met een handjevol kansen voor de Boys in de eerste tien minuten. Maar in de twaalfde minuut moet Boyskeeper FV met een sublieme redding achterstand voorkomen en nog in dezelfde minuut staat de paal een doelpunt van de gasten in de weg.

Na iets meer dan een kwartier komen de Boys dan toch op voorsprong door SK op aangeven EK.

Maar in de 22e minuut komt al de eerste wissel van de Boys, AM gaat er af met een (volgens zijn eigen woorden) kutkuit, wat hij al snel herstelde, hij bedoelde een DirkKuit.

Tien minuten later is het weer raak, keeper FV verlaat het veld met problemen aan beide hamstrings. Normaal gesproken heeft iemand last aan één hamstring, maar je hebt natuurlijk altijd baas boven baas. Zijn vervanger is kilogenoot PvB om continuïteit te handhaven in het elftal. Uiteindelijk verdienen  beide zwaargewichten een lintje want de NUL gaat na deze wedstrijd de boeken in. Dat is al de tweede wedstrijd op rij, zowaar een unicum.

Inmiddels gaat het afvalsprookje door bij de gasten, want de tweede helft beginnen zij met nog maar negen  man. Het overwicht van de Boys wordt nog groter, maar de twee snelle jongens van de Bocht blijven ondanks hun numerieke  minderheid een plaag voor de Boys. Vlak voor tijd weet interim-keeper P.v.B. met een wereldredding  de NUL te houden.

Vlak daarvoor hebben de Boys nog flink moeten doorwisselen, een omgezwikte enkel en een onduidelijke blessure die iets met leeftijd te maken heeft zijn daar debet aan.

Tussendoor hebben de Boys gelukkig nog hun voorsprong weten te verdubbelen, op aangeven van SK scoort RvH. Dat doet ie wel vaker, maar ditmaal was het met zijn hoofd en dat is zeldzaam. Zijn haar zit nog in de war, maar wel 2-0.

Eindconclusie: Het was een draak van een wedstrijd en een van de mindere van de Boys, maar de drie punten zijn wel binnen. Het winnen van een slechte wedstrijd is ook een kwaliteit!  

6 oktober 2018: Wilhelmina Boys VE1 - O.D.C. VE1 0 - 9   (ruststand  0-5)

Het is inmiddels oktober, maar de zonnige omstandigheden voelen aan als een zomeravondpotje. Vandaag naar Boxtel om een potje te ballen tegen de veteranen van O.D.C. Een paar weken geleden speelden de eerste elftallen van beide verenigingen voor de beker tegen elkaar, maar dat kan niet tippen aan de wedstrijd van vandaag. Vandaag is het een wedstrijd voor echte mannen die het kunststof hoofdveld betreden. Omdat O.D.C. zich het mooie tricolorische tenue van de Boys eigen hebben gemaakt, spelen de gasten in de oude uitshirts met daarop de naam van de oude shirtsponsor die daarmee toch nog mooi voor nop een graantje naamsbekendheid meepikt.
Voor het zover was zijn de Boys op weg naar het complex aan de Platanenlaan, maar stuiten in eerste instantie op een ander complex. Op de verschillende velden lopen daar vele kortgerokte meisjes met een hokkiestokkie. Tot verdriet van een aantal spelers wordt de zoektocht naar het voetbalveld voortgezet.
Uiteindelijk bereiken de Boys het nette en schone kleedlokaal die na het tellen van de vloertegels (50x50) een grote heeft van 8½ vierkante meter. Een beetje aan de krappe kant, maar het ongekende aantal van maar liefst 62 kledinghaakjes maakt dan alles weer goed. Bij O.D.C. moeten ze geweten hebben van de uitgebreide kledinglijn van de Boys.
Met enige vertraging vanwege het uitlopen van de voorafgaande juniorenwedstrijd kan er eindelijk getost worden voor de veteranenwedstrijd waar heel Boxtel massaal voor thuis blijft en die daarmee een heus spektakelstuk zullen mislopen.
Vanwege praktische redenen wordt er niet eens getost, dat gaat tenslotte allemaal van de kantinetijd af na afloop van deze wedstrijd.
Getroffen door een blessureplaag en met de wetenschap dat er een aantal spelers vandaag vroegtijdig het veld zullen verlaten vanwege andere verplichtingen maakt Boys-coryfee MvdG vandaag zijn debuut bij de veteranen, na afloop zou hij verklaren veel geleerd te hebben van deze stagewedstrijd.
Ondanks de vooraf ingecalculeerd indekkingen starten de Boys als een speer en staan na negen minuten al op een 0-2 voorsprong.
In de 20e minuut wordt het zelfs 0-3 door een zeer curieus doelpunt als een van de verdedigers de bal ouderwets naar voren wil rausen, maar via het onbedoelde lichaam van een van de Boys-voorwaartsen rolt de bal tergend langzaam in het doel. Zelden een spits zo per ongeluk zien scoren!
Ondanks de riante voorsprong heeft ook de thuisploeg haar kansen gehad en had het ook 3-3 kunnen zijn, maar na het vierde Boys-doelpunt is het verzet gebroken.
In het verdere verloop van de eerste helft lopen de Boys nog uit naar 0-5.
Tijdens de rust worden passeren tientallen wisselvarianten de revue, maar de Boys komen er onderling uit. Gezien de lichamelijke kwetsbaarheid nemen de Boys in de tweede helft wat gas terug.
Na een klein kwartiertje in de tweede helft wordt het 0-6, maar ook het blessureleed loopt dan bij de Boys op. Het laatste kwartier moeten de Boys door met 10 man, eigenlijk met 9½. Maar juist in die ondertalsituatie tillen de Boys met drie doelpunten de eindstand naar 0-9.
Dan fluit de goed leidende en multitaskende scheidsrechter de wedstrijd af, want behalve het uitstekend leiden van een wedstrijd regelt hij ook de wissels bij de thuisploeg.
De Boys zijn blij met hun negen doelpunten, maar ook op de nul. Kortom: Een dik verdiende overwinning. Al blijft één vraag onbeantwoord: Had het elektronische scorebord ook het eventuele tiende doelpunt kunnen vermelden?

29 september 2018: Wilhelmina bOYS ve1 - s.v.s.s.s. ve1  4 - 1  (RUSTSTAND 1-1)

Omdat de voorwedstrijd op het hoofdveld weer eens uitloopt, verhuisd de hoofdwedstrijd naar een afgelegen veldje en lijkt het op een besloten training waar bezoekers niet welkom zijn.
Maar ook deze hoofdwedstrijd begint later omdat grensrechter ES (48) uit B. zich nog op het verkeerde veld bevindt. Nog even gaat de vergelijking op met de legendarische veldzoektocht van TW, maar laatste genoemde gebeurtenis blijft toch onbetwist op nummer een staan.
Niettemin verplaatst de wedstrijd zeer onverwachts van kunstgras naar echt gras. Het is niet de enige verandering vandaag. Normaliter staan veteranenwedstrijden onder leiding van hoogbejaarde scheidrechters die met hun AOW de staatskas leegplukken, maar ditmaal is het de twintigjarige Jeroen die de wedstrijd tot een goed einde moet brengen en daarmee in de voetsporen van zijn vader Hans treedt.
Tegenstander is het Udenhoutse SVSSS en de huiskamervraag van deze week is natuurlijk “waar staat deze afkorting voor”? Volgens ingewijden was het decennia geleden zelfs nog rkSVSSS, maar zijn de twee voorste letters op verzoek van mijnheer pastoor destijds weggelaten nadat hij al een aantal jaren niet meer gevraagd was om het nieuwe seizoen in te zegenen. Waarvan akte.
De laatste onderlinge wedstrijden tussen de Boys en SVSSS dateren alweer van het seizoen 2013-2014, na eerder de thuiswedstrijd te hebben gewonnen herinneren velen zich nog de 4-1 overwinning in Udenhoud. Countervoetbal in optima forma.
Maar vandaag geen countervoetbal, wel een fysieke partij binnen de regels. Niet verwonderlijk als je weet dat er ongeveer 2.000 kg. aan voetballers op het veld staan. Aan beide kanten ontstaat er gevaar voor de goal, maar dankzij de aanvallende opstelling zijn het de Boys die in de twaalfde minuut de leiding nemen: 1-0.
Zeven minuten later wordt de Udenhoudse spits door twee Boys-verdedigers in de mangel genomen met een penalty als gevolg. Keeper Frans keept een foutloze wedstrijd, maar de strafschop gaat er wel onberispelijk in. Waar zijn de tijden gebleven dat hij de een na de andere pingel zijn doel uit ranselde? Tja, we worden allemaal een jaartje ouder, ook Appie die kort na de gelijkmaker uitvalt met een verdraaide knie. Wees blij dat je knie nog kan draaien, want als je dat niet meer kan is Walking Football het volgende station.
In de tweede helft bereiken de Boys het niveau wat bij hen hoort en wordt het al snel 2-1 en 3-1, vooral die laatste goal was van een zeldzame schoonheid, vooral hoe daarmee de buitenspelval werd omzeilt.
Nadat papa tweemaal heeft gescoord, komt zoonlief een bal lenen om een balletje te trappen en loopt op de ballentas af met de vraag aan mama: “Zijn dit de ballen van papa”? Tja, daar zit je dan als spelersvrouw, genietend van de zon en het voetbalspelletje.
Het slotakkoord is voor de nieuwe Boys-spits die nog aan het hoge niveau moet wennen, maar zijn vrije trap zit er strak in. Eindstand 4-1.
Later op de avond winnen PSV en Ajax beide hun uitwedstrijden met 2-0. Natuurlijk zijn het betere voetballers dan de veteranen van de Boys en SVSSS. Maar de amusementswaarde van de eredivisie kan niet tippen aan de hoofdwedstrijd die vandaag in Best werd voorgeschoteld.
Rest nog het antwoord van de huiskamervraag. SVSSS staat voor Sport Vereniging Sport Staalt Spieren.

22 september 2018: Spoordonkse Boys VE1 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 1  (ruststand 1-1)

I.v.m. andere verplichtingen van uw verslaggever is er van deze wedstrijd geen verslag.

Een betrouwbare bron weet te melden dat de thuisploeg op voorsprong is gekomen door een eigen doelpunt van de gasten en dat een afstandsschot goed is voor de gelijkmaker.

De ruststand van 1-1 is tevens eindstand, mede omdat de gasten de mogelijkheden in de tweede niet weten te benutten.

15 september 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Taxandria VE1  0 - 6  (ruststand 0-3)

Wil je attractieve wedstrijden zien? Bezoek dan een of meerdere wedstrijden van het veteranen-a elftal van Wilhelmina Boys, want daar vliegen de doelpunten je om de oren. Of het nu in het doel van de tegenstander is of in het eigen doel maakt eigenlijk niet zo veel uit. Na de drie voorgaande wedstrijden staat de teller al op 19 doelpunten en daar komen er vandaag nog een half dozijn bij.
Vreemd genoeg weten de toeschouwers de weg naar deze spectaculaire wedstrijden nog niet echt te vinden.
Je moet van de nood een deugd maken, want bij gebrek aan verdedigers staan er meer aanvallers als verdedigers op het veld. De tactiek slaagt ten dele, want weer vliegen de doelpunten om je oren. Oké, het zijn dan wel allemaal tegendoelpunten. Maar een kleinigheidje hou je altijd!
Alles heeft een oorzaak, de grootste oorzaak van het krachtsverschil tussen beide teams is de vergrijzing. Zelfs Stevie Wonder zag dat de gemiddelde speler van de Boys eerder de AOW-leeftijd nadert dan de gasten uit Oisterwijk. Om die vergrijzing te verbloemen scheren een aantal Boys daarom hun schedel kaal. Een voordeel daarvan zou kunnen zijn dat ze daardoor minder luchtweerstand hebben en er dus aerodynamisch uit zien. Maar dat verhaal gaat ook niet op, het zijn de tegenstanders die vandaag sneller zijn, vooral bij de 0-2 en 0-3 worden de Boys er op snelheid uitgelopen.
Tijdens de rust wordt het wisselplan van de coach door de spelersgroep verworpen, maar deze coup zal ook niet tot succes leiden, want in de tweede helft loopt de score verder op en is er van spanning geen sprake meer. Wel spannend is het op de slotklim van de voorlaatste etappe in de Vuelta, met veel belangstelling volgen de technische staf en de wisselspelers in de dug-out op een mobieltje de verrichting van Steven Kruijswijk die daar in Spanje van het podium afdondert en zo zijn onze Boys-veteranen niet de enige losers van de dag.
Helaas is er ook vandaag weer lichamelijke malheur, nadat vorige week een ongelukkige botsing leidde tot een ambulancerit voor de keeper van de tegenstander, zijn het nu twee Boys-spelers die in het laatste kwart van de wedstrijd met pittige blessures het veld moeten ruimen en een tijdje zullen moeten revalideren. Wij wensen Perry en Maikel een goed herstel toe.
Kort na de blessurebehandelingen komt de ministerraad met spoed bijeen, mede door de Boys lopen de kosten van de gezondheidszorg uit de hand en bij het ter perse gaan van dit verslag blijkt via een lek in de Miljoenennota dat eigen bijdrage volgend jaar weer flink gaat stijgen. Maar van de andere kant: Geld moet rollen, want dat is weer goed voor de economie. Ook met het lappen voor de beruchte derde helft laten we het geld rollen en zo zijn de veteranen van de Boys de spil in de Nederlandse economie.
Dank aan interim keeper René, want dankzij hem zijn de dubbele cijfers voorkomen en komen de Boys beter voor de dag dan ADO-Den Haag die vlak na de Boys-wedstrijd met 0-7 het onderspit delven tegen PSV.
Eindconclusie: Het was toch nog een nuttige dag dankzij de Boys die hun maatschappelijk verantwoordelijkheid hebben genomen.
En het voetbal zelf? Ach, het is maar een spelletje!

8 september 2018: L.S.V. VE1 - Wilhelmina Boys ve1  4  - 5  (ruststand 3-4)

Na bijna vijf jaar voetballen de Boys weer een wedstrijd op Lennisheuvelse grond (12 okt. 2013 wonnen de Boys met 2-11) en de verwachting is dat het vandaag weer doelpuntrijk zal worden met en selectie die voor 90% bestaat uit aanvallers. In de uitgelekte opstelling blijkt dat er zelfs spitsen de flanken van het middenveld bezetten.
Maar aangekomen in Lennisheuvel lijkt alles anders dan voorheen. Geen boeren op klompen, maar een heuse multiculturele samenleving. Gelukkig ziet de omgeving er nog landelijk uit zonder immense woontorens en blijft de plaatselijke skyline beperkt tot de kerktoren met daarop een haan die alles overziet.
Ook de plaatselijk grensrechter is niet veranderd, nog even grijs als in de vorige eeuw slentert hij over de kalklijn.
De spelers van de thuisploeg lijken de wedstrijd vooralsnog niet serieus te nemen, waar de Boys al druk bezig zijn met hun warming-up, maken zij pas vijftien minuten voor tijd de gang naar het kleedlokaal. Ook de plaatselijk bevolking loopt niet warm voor de wedstrijd, op een paar spelende kinderen en een verdwaalde toeschouwer na blijft de heuse tribune akelig leeg. Maar daar krijgen de thuisblijvers spijt van, want het gaat een 65 minuten durend spektakelstuk worden.
Geen wonder, want de Boys spelen vandaag met de door hun coach verlangde BIPS (Bevlogenheid, Inzet, Passie en Samenspelen), niettemin constateert hij tijdens de wedstrijd nog een aantal verbeterpunten.
Een week daarvoor was er nog een overschot aan spelers, nu zijn er veel afmeldingen (vooral verdedigers) en wordt good-old JS onder de verwarmingsketel uit gehaald en maakt PvM zijn debuut.
De opening van de Boys is furieus en openen in derde minuut de score met een schitterend doelpunt ……… in eigen goal! Maar deze tegenvaller wordt drie minuten later rechtgezet als JS RvH in stelling brengt. Vier minuten later is het HV die RvH in stelling brengt die met zijn tweede doelpunt de Boys op voorsprong zet.
Maar liefst drie doelpunten in de eerste tien minuten en de mannen die de bar in de kantine bevolkten komen naar buiten in de hoop dat de doelpuntenregen voortzet. Na vijftien doelpuntloze minuten worden zij op hun wenken bediend, want er volgen vier doelpunten in zeven minuten. In de 25e minuut komt de gelijkmaker uit een kopbal en via een verdediger van de tricolores is het raak. Eén minuut later komen de Boys weer op voorsprong met het langverwachte eerste doelpunt van LB, de assist is van EK.
De Boys staan met 3-2 voor en hebben alle vijf doelpunten tot nu toe in de wedstrijd gemaakt!!
Maar het doelpuntenfestival weet van geen ophouden, want wederom twee minuten later is het weer gelijk door een polletje. Het volgende doelpunt laat maar liefst vier minuten op zich wachten, nadat hij eerder van de hatelijke nul was afgekomen scoort ook LB zijn tweede doelpunt van de wedstrijd, ditmaal op aangeven van SK.
Wauw, zeven doelpunten in 32 minuten, dat is een moyenne van een doelpunt per vier en een halve minuut.
De media-afdeling van de Boys appt en twittert erop los om de achterban op de hoogte te houden van de steeds wisselende stand.
Met een stand van 3-4 gaan beide ploegen naar de thee en de Boys-coach (tevens goeroe van de BIPS) offert dan zijn beide spitsen ten faveure van twee andere spitsen.
In de tweede helft is het gedaan met het bombardement van doelpunten, hoewel de Boys daar kansen genoeg voor krijgen. Na ruim een kwartier wordt dat afgestraft door LSV die na onnodig balverlies van de Boys de 4-4 aantekenen. Top opluchting van allen die de Boys in hun hart dragen valt de winnende treffer tien minuten voor het einde van de reguliere speeltijd. Het is een hotse knotte rebound van EK die goed is voor 4-5, tevens de eindstand.
Maar na alle moois wat de toeschouwers vandaag mochten meemaken wordt de wedstrijd vroegtijdig beëindigd. Vier minuten voor tijd komt een van de Boys-spitsen ongelukkig in aanraking met de goalie van LSV, die daarna in een ambulance naar het ziekhuis moet worden vervoerd.
Daags na de wedstrijd vernemen de Boys dat de ongelukkige keeper zijn schouder heeft gebroken en spieren heeft afgescheurd. Wij wensen hem beterschap en een goed herstel toe.

1 september 2018: Wilhelmuna Boys VE1 - V.C.B. VE1  2 - 4  (ruststand 1 - 1)

Als je van Biezenmortel naar Best moet reizen om daar een voetbalwedstrijd te spelen, dan moeten er toch nog wel wat voorbereidingen worden getroffen. Of ze hebben in Biezenmortel nog nooit gehoord van navigatiesystemen of er hangt geen gps-satelliet boven dat gehucht. Uiteindelijk komt de Biezenmortelse selectie van V.C.B. op het juiste sportpark aan, nadat onderweg meerdere sportparken waren aangedaan, maar dat waren geen sportparken waar Wilhelmina Boys gehuisvest zou zijn.
Vlak voor de vastgestelde aanvangstijd arriveerden de eerste twee spelers van V.C.B., daarna druppelde steeds meer spelers binnen en kon de wedstrijd met een vertraging van twintig minuten beginnen.
Gezien de goede veldomstandigheden is er vandaag gekozen om te spelen op echt natuurgras. Maar of de veldomstandigheden niet echt zo goed zijn? Volgens de vertolker van het levenslied en tevens linksback van de Boys niet. Hij viel tien minuten voor rust uit met een liesblessure, volgens zijn zeggen lag de grasmat los omdat de worteltjes te kort waren. Bij het verschijnen van dit verslag is het nog onduidelijk of hij de gemeente als grasmatbeheerder aansprakelijk gaat stellen voor het ontstane lichamelijk leed.
Al snel wordt duidelijk dat de gasten bewust te laat zijn gearriveerd, zij hebben daarmee de Boys een (te) lange warming-up opgedrongen die daardoor al uitgeput aan de wedstrijd moeten beginnen. Als je geen grote begroting hebt moet je slim zijn, noem het boerenslimheid.
De Boys gaan dit seizoen uit van de BIP (Bevlogenheid-Inzet-Passie), maar dat is nog niet bij iedereen doorgedrongen. Te veel energie wordt er gestoken in de stembanden, sommige spelers praten zich uit de wedstrijd.
De gasten beginnen beter aan de wedstrijd dan de Boys, maar is de eerste grote kans voor de Boys. Die kans wordt nog gemist, maar de tweede kans van de Boys is wel raak. Op aangeven van EK tikt MS met drie pogingen in vijf seconden de bal binnen.
Vier minuten voor het verstrijken van de eerste helft is het weer gelijk met een kopbal uit een corner. De kleinste speler van het velt kan als verdediger de bal niet uit het doel koppen en ontstaat er in de dug-out een levendige discussie wie je bij paal neer moet zetten.
In de rust begint het grote wisselen bij de Boys, door de grote opkomst moeten er vijf nieuwe spelers worden ingepast. Komt dit het spel ten goede?
In eerste instantie lijkt dit wel zo te zijn met de voorsprong in de zevende minuut naar rust, na een mooie aanval tikt SK op aangeven van EH binnen.
Maar dan is de koek op bij de Boys en binnen tien minuten staat de tegenstander met drie doelpunten meedogenloos terug: 2-2, 2-3 en 2-4.
In de laatste twintig minuten proberen de Boys nog het een en ander recht te zetten en creëren zij ook nog wel kansen. Maar de uitstekende Biezenmortelse sluitpost voorkomt verdere doelpunten voor de Boys. Met dezelfde stand als de Boys vorige week wonnen, verliezen zij deze wedstrijd.
Oorzaak: Het onwennige echte gras met te korte worteltjes? Het gebrek aan BIP? Of de boerenslimheid van de gasten? Wie het weet mag het zeggen!
Na de geboorte van een nieuwe bal eerder deze week, is er vandaag ook het verlies van een bal. Naast geschoten en niet meer in het struikenbos terug te vinden.
Ondanks het dubbele verlies is er geen sprake van verdriet. Integendeel zelfs, het bier vloeit weer ouderwets rijk.

25 augustus 2018: N.W.C. veteranen - Wilhelmina Boys VE1  2 - 4  (ruststand  1 - 2)

Eindelijk is het zover, de eerste wedstrijd van het seizoen en tevens de eerste wedstrijd in de geschiedenis van de veteranen tussen NWC en Wilhelmina Boys. Niettemin zijn er wel overeenkomsten tussen beide verenigingen, de eerste elftallen waren het afgelopen elkaars concurrenten in de strijd om degradatie uit de tweede klasse te voorkomen en beide elftallen is dat niet gelukt. Ook beschikken beide vereniging over een uitstekende accommodatie waarmee je voor de dag kunt komen, al is dat van NWC uit Asten een stuk jonger. En ook flink wat smaakvoller dan die betonnen sportparken die het laatste decennia in Eindhoven zijn verrezen.
Hoewel een aantal navigaties de weg niet goed wisten te vinden zijn de Boys uiteindelijk op tijd aanwezig. Nog niet iedereen is vandaag aanwezig, zo is een tweetal spelers nog op snelheidsstage in Spa-Francorchamps waar ze goud en brons zouden hebben gewonnen volgens het geruchtencircuit, niet slecht als je weet dat Max Verstappen ook met brons het maximale wist te halen.
Zat er dan wel snelheid in onze voetbalwedstrijd? Ja en nee. De verwachtingen van de nieuwe spits LB waren hooggespannen, maar een nieuwe speler moet niet geforceerd gebracht worden. Dus mag hij de eerste helft vanaf de dug-out toekijken hoe zijn medespelers het tikkie-takkie spel uitvoeren. Bovendien is onze nieuwe spits met een vreemde blessure binnen gekomen, het is het vlagsyndroom! Het voetballen gaat hem goed af (denkt ie), maar van het vlaggen krijgt hij het in zijn rug.
Om terug te komen op die snelheid: De Boys overrompelen hun tegenstander en staan na zeven minuten al met 2-0 voor. Beide assists komen van voorstopper die vernoemd is naar een zitmeubel op (meestal) vier poten, de afronders zijn een spits die zijn trainingsjack overal laat slingeren en good old EH.
Bij NCW maken enkele spelers na die die snelle tegengoals elkaar verwijten, waarna hun nestor het voor gezien houdt. In de tweede helft is hij voorval vergeten en zal dan de vlag hanteren, hij heeft dus geen last van het vlagsyndroom. Gelukkig lijkt het niet besmettelijk te zijn.
In het verdere verloop van de eerste helft zijn de legio kansen niet besteed aan de Boys en gaat de aloude voetbalwet in werking: Als je zelf niet scoort, dan …… En inderdaad, tien minuten voor rust wordt het ineens 1-2. Of het doelpunt nu ontstaat door een polletje, een vreemd effect of iets anders is nog niet duidelijk, wel duidelijk is dat het de keeper niet lekker zit. Om van dit incident te bekomen, gaat hij binnenkort op vakantie. Betrouwbare bronnen weten te vertellen dat het een reisje op de Rijn is met de Zonnebloem.
Tijdens de rust geen thee, maar een ranja-variant. Het is een nieuwe trend die ontstaan is tijdens de tropische zomerstop.
In de tweede helft zien we ineens een heel andere wedstrijd. Wat er in die ranja heeft gezeten is onbekend, maar van het totaalvoetbal in de eerste helft is niets meer over, nu is het NWC die de gasten onder druk zetten. Met nog dertien minuten te gaan lijken de Boys onder de druk te bezwijken, maar dan komen er een aantal doelpuntrijke minuten aan. In de 22e minuut wordt het zowaar 1-3 door een doelpunt van SK op aangeven van EH. Maar de vreugde is van korte duur, want tien minuten later is de spanning weer helemaal terug met de 2-3. Het slotakkoord is binnen de minuut voor de Boys, op aangeven van EK maakt EH zijn tweede doelpunt even beheerst als zijn eerste. Eindstand 2-4.
Altijd lekker om het seizoen met een overwinning te beginnen.

7 juli 2018: Wilhelmina Boys JND-toernooi 6x6 (veteranenpoule's)

Op een zonovergoten sportcomplex met tropische temperaturen vindt het jaarlijkse Wilhelmina Boys JND-toernooi plaats met daarbij ook twee veteranenpoule’s. Het is een combinatie van voetbal en entertainment waarbij radio JND de hele dag live uitzendt met vertolkers van het Nederlandse lied die zo van het voetbalveld worden geplukt.
Een aantal spelers volgen deze dag ook de soap in transfergate, want zij willen getuigen zijn van de cliffhanger in veteranen minnend Best. Gaat ie of gaat ie niet?
De twee kwartfinales van het WK die op de schermen te volgen zijn trekken weinig kijkers, alleen bij het wachten op een kroketje aan het vette-hap-loketje worden die wedstrijden gevolgd.
Vandaag komt het talrijke publiek om hun eigen favoriete team te aanschouwen. Ze komen voor Tikkietakka, Inspiratieloos, Harrie’s Vlegels en andere teams die op een kwartveld zes tegen zes spelen en waar de bidons gevuld zijn met het gerstenat dat een Lieshouts bedrijf maakt van eigen bronwater (volgens het etiket).
Blikvanger is het Divateam dat uitkomt in de damespoule, dit heeft niet met voetbalkwaliteiten te maken, maar vooral hun oogverblinde roze outfit. Daarbij ook nog een kortgerokte dame op leeftijd als mascotte, eigenlijk had ze met rood weggestuurd moeten worden (zag er niet uit), maar dat kleurde dan weer niet met haar outfit.
Maar laten we ons beperken tot de veteranenpoule ’s. Onze Boys hadden te veel spelers voor één team, maar te weinig voor twee teams. Maar met een aantal gastspelers erbij uiteindelijk toch voldoende voor twee teams, ieder in een verschillende poule. Beide teams weten hier en daar wat puntjes bij elkaar te schrapen, maar spectaculair was het allemaal niet, daar was het ook te warm voor. Uiteindelijk worden beide teams derde in hun poule en spelen zodoende tegen elkaar om de 5e/6e plaats. Een kleine tien minuten voor tijd lijkt team 1 aan het kortste eind te trekken met een 4-2 voorsprong, maar wint team 2 (met de gastspelers) door de stand in korte tijd om te buigen naar 4-6. Toch nog een eindsprintje gezien vandaag!

Het zit erop, althans het voetballen. Na het douchen op het terras in de schaduw naast de bierwagen, met andere woorden “een VIP-plaats”. Het is 17:00 uur en het feest is al begonnen en zal nog lang duren want de vergunning is verleend tot 24:00 uur. Maar bij een aantal veteranen gaat langzaam het lichtje uit en wordt het verhaal van die tien kleine negertjes dunnetjes overgedaan. Uiteindelijk zijn er nog een paar diehards die de finish van 24:00 uur in het zicht hadden.
Het seizoen zit erop, nog één nachtje slapen en dan weten we ook hoe de cliffhanger zal aflopen. Gaat ie of gaat ie niet?

Oh ja, het veteranentoernooi werd uiteindelijk gewonnen VBB United.

17 juni 2018: Dribbeltoernooi Spoordonkse Boys: gestrand in de kwartfinale

Het dribbeltoernooi van Spoordonkse Boys is al decennia ’s lang een begrip en sinds de toevoeging van een veteranenpoule zijn Wilhelmina Boys altijd van de partij.
In veel gevallen wordt de poulefase overleefd en is de kwartfinale een feit.
Maar deze editie kent een mindere voorbereiding, de jaarlijkse BBQ is de avond ervoor. Behalve het vlees en de Griekse salade is er ook nog de nodige drank, op het moment dat de zon weer vat krijgt op de morgen stijgt het aandeel van een Lieshoutse familiebrouwer en dat is mede te danken aan het drankverbruik tijdens de BBQ. Speler PT schendt de drankcode met zijn rode wijn en krijgt een speelverbod voor het dribbeltoernooi.
De BBQ eist zijn tol en de eerste wedstrijd gaat roemloos ten onder met een 2-0 nederlaag tegen de latere finalist ’t Benkske. Gezegd moet worden dat het veteranen waren, maar wel een generatie jonger gezien de zwangere spelersvrouwen, waarbij de Boys richting het opa-schap gaan.
Maar als het alcoholpromillage in het bloed aan het minderen is komen de Boys los en wordt WIA-4 vernederd met een 5-2 overwinning voor de Boys.
De Boys groeien in het toernooi en de laatste poulewedstrijd moet gewonnen worden om zeker te zijn van de kwartfinale tegen onze vrienden uit Oisterwijk, de veteranen van Taxandria. Het wordt een bloedstollende wedstrijd die de Boys met 1-0 over de streep trekken en daarmee de kwartfinale weten te bereiken.
Nog bloedstollender is deze kwartfinale tegen “van de Meerendonk makelaars” die al jaren een sta in de weg zijn voor de Boys op weg naar het podium. Binnen twintig seconden staan de makelaars op een 1-0 voorsprong, maar de Boys tonen veerkracht en dus valt de verdiende 1-1. In de laatste minuten dringen de Boys aan en gaan op zoek naar de derde corner die goed is voor een penalty, maar dat wil niet lukken.
Een penaltyreeks moet de beslissing brengen en op een handbalgoaltje is dat een loterij. De Boys moeten het van voetbal hebben en niet van loterijen dus betekend deze penaltyreeks einde toernooi voor de Boys. Ook deze laatste tegenstander staat later in de finale.
Ach, het is maar een spelletje!!

2 juni 2018: Wilhelmina B0ys VE1 - SV van Gorkum  3 - 4  (ruststand 1-2)

Na drie voetballoze zaterdagen is het weer tijd om een balletje te trappen. Vandaag ontvangen de Boys vriendenclub SV van Gorkum, eerder dit seizoen wonnen de Boys de eerste onderlinge wedstrijd met 4-3 op Goirle’s grondgebied. Vandaag is de onderlinge wedstrijd in Best en vanwege de aanwezigheid van het jaarlijks Philips Healthcare toernooi speelt de wedstrijd zich af op het hobbelige veld C.
Ondanks het schitterende voetbalweer en de afwezigheid van feestdagen en vakanties op de agenda heeft een chronische voetbalmoeheid toegeslagen, want wederom is de bezetting dunnetjes bij de Boys met maar één wisselspeler.
De eerste helft is overduidelijk voor de gasten die na elf minuten op voorsprong komen met een voorzet die onbedoeld in het doel beland. Zes minuten voor de thee -die vanwege het warme weer wordt vervangen door ranja- wordt het zelfs 0-2. Maar in de laatste minuut van de eerste helft doen de Boys dan toch nog iets terug als TvB SK in stelling brengt: 1-2.
In de tweede helft acteren de Boys beter dan in de eerste helft en na twee minuten straft SK geklungel in de Goirlese af en is ineens gelijk.
De Boys zetten n u door, maar de paal en de lat verhinderen alsnog een voorsprong voor de Boys. Sterker nog, het is SV van Gorkum die al snel na de gelijkmaker weer op voorsprong komt uit een door de Boys betwiste vrije trap: 2-3.
Als de Boys dan vervolgens zelf een penalty missen, verdwijnt al snel het heilige vuur en is de koek op.
Tien minuten voor tijd wordt het nog 2-4. Drie minuten voor tijd ploft de bal onbedoeld voor de voeten van HV en die maakt de eindstand nog een beetje dragelijk met de 3-4.
Uit 3-4 winnen en thuis 3-4 verliezen, tja, het kan verkeren.
Nog twee toernooien en dat zit het seizoen erop, toch nog twee positieve opmerkingen over het seizoen, de Boys hebben meer gewonnen dan verloren en eindigen de wedstrijdreeksmet een positief doelsaldo van PLUS EEN en dat wordt avonds nog gevierd.

5 mei 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Beerse Boys veteranen  2 - 1  (ruststand 1-1)

Het einde van het seizoen nadert en wat rest zijn nog een aantal vriendschappelijke potjes, maar die benaming is voor een aantal spelers uit ten boze. Zeker in een derby tegen Beerse Boys, waarvan de twee laatste onderlinge ontmoetingen alweer dateren uit het seizoen 2009-2010 toen beide teams de punten thuis binnen haalden.
Vanwege de vervroegde aanvangstijd wordt de wedstrijd gespeeld op een zonovergoten grasveld, dus ditmaal geen kunstgras voor de thuisploeg.
De aanvoerder/keeper van de thuisploeg verliest de hokus-pokus tos en is daar niet blij mee gezien de stand van de laaghangende zon.
Niet alleen de tos leidt tot verwarring, maar ook Ron’s tegenstander die ook Ron heet. Tja, wie bedoelen ze dan als er Ron geroepen wordt?
Al is het negen jaar geleden, toch lopen bij beide teams nog veel dezelfde voetballers rond. Zoals Beerse Boy Adje V. alias Speedy, wel iets ingeboet, maar nog bovengemiddeld snel.
Bij de thuisploeg evenals een week eerder een rentree van een langdurig geblesseerde speler.
Echt ingespeeld zijn de Wilhelmina Boys nog niet, want zij worden in de beginfase overlopen. En als zij een keer de bal hebben, zijn ze deze ook weer snel kwijt, want passes komen vaak niet aan. Wel beschikken zij over een grote dosis zelfkennis, want met grote regelmaat prediken zij de term “kutbal”.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat er al na vijf minuten 0-1 staat op het virtuele scorebord. In het eerste kwart van de wedstrijd blijft het eenrichtingsverkeer, maar in het tweede kwart speelt het spel zich al meer af op beide helften en blijft het nog een wedstrijd omdat de doelpunten na het openingsdoelpunt uitblijven. Tot de 24e minuut, want dan staat het ineens 1-1 met een doelpunt uit het boekje.
Wat de interim terreinknecht -sorry, dat heet tegenwoordig terreinbeheerder- in de thee heeft gedaan is nog een raadsel, want er komt een herboren thuisploeg uit de kleedkamer, die hun tegenstander in de tweede helft volledig van de mat spelen, wat in de zevende minuut resulteert in een 2-1 voorsprong.
Buiten de derde helften is dit de beste helft van het seizoen en is het een wonder dat er niet meer goals vallen. Doelpunten worden voorkomen door de paal, nog een keer de paal en niet te vergeten, de lat. Oh ja en een keeper die zijn domein van 16 meter uitbreidt naar 26 meter. #hands
Een zomerse dag, echt gras en drie punten, er zijn veel liedjes geschreven over een “beautiful day”, maar vandaag was het zo’n dag.

28 april 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Bergeijk veteranen  0 - 2  (ruststand 0-1)  

De competitie is ten einde en resten de Boys nog een aantal vriendschappelijke potjes. Uiteindelijk sluiten de Boys hun seizoen wel af in het linkerrijtje, daar twijfelt niemand aan. Maar dat is wel op basis van de eerste seizoenshelft, na de winterstop zijn de Boys hun winterslaap niet meer te boven gekomen. Ook afgelopen zaterdag wordt het een klus om eerherstel te tonen. De veteranen van Bergeijk zijn een moeilijk te nemen horde. Dat bleek eerder dit seizoen toen de Boys in Bergeijk het eerste duel speelde in dit tweeluik. Toen waren de gastheren heer en meester in de eerste helft, maar herstelden de Boys zich knap in de tweede helft en wisten er toen een gelijkspel uit te slepen. De tweede onderlinge wedstrijd (evenals in Bergeijk op een kunststof hoofdveld) lijkt op een kopie van de eerste wedstrijd, maar de eindstand zal nu anders zijn, zeker anders als het getoonde spel laat zien.
Zonder echt tot kansen te komen weten de Bergeijkers de Boys onder druk te zetten, maar echte kansen weten zij niet te creëren. Toch komen zij 10 minuten voor rust op voorsprong dankzij een verdedigende blooper in het doelgebied.
In de tweede helft worden de rollen omgedraaid en zijn het de Boys die hun tegenstander hun wil opleggen. Maar ja, dan moet je wel scoren en dat is het probleem sinds het trainingskamp in Torremolinos. Werd daar nog veel gescoord (vooral in kroegen, vreetschuren en terrassen), scoren in het vijandelijke doel is al weken een probleem. En als je zelf niet scoort, dan …. inderdaad. Na de 0-1 tien minuten voor rust is het nu 0-2 tien minuten na rust door een messcherpe counter. Met nog 25 minuten te gaan komt er geen verandering meer in de stand van deze sportieve wedstrijd. Toch geeft het spel van de Boys in de tweede helft hoop voor de laatste loodjes van het seizoen, want die was beter dan wat ze laatste weken hadden laten zien. Nu nog scoren!!

21 april 2018: Brabantia VE1 - Wilhelmina Boys VE1  3 - 1  (ruststand 1-0)

Na een uitstekende eerste seizoenshelft zit er na de winterstop een beetje de klad in de resultaten van de Boys. De kwaliteit van metaal kan in de loop der jaren afnemen en dat noemt men dan metaalmoeheid. De meeste spelers van de Boys trappen al decennialang tegen het 370 gram wegende balletje, zit de sleet er ook in bij deze voetballers? Een van de oudere veteranen laat nog even weten nieuwe voetbalschoenen te gaan kopen die vier seizoenen meegaan en kan dan over een paar jaar een gooi gaan doen naar het nestorschap van dit elitegezelschap.
Ondanks dat de meteorologische lente pas onlangs is aangevangen is het tropisch warm en is de grond zo hard dat een aantal hoekvlaggen niet geplaatst kunnen worden en heeft het gras plaatselijk plaats gemaakt voor woestijnzand.
Het is wachten op een vrij te komen kleedlokaal waardoor de aanvangstijd van de wedstrijd wordt uitgesteld. Over tijd gesproken, de extra drinkpauze in de eerste helft vindt vier minuten voor rust plaats. Al in de eerste minuut van de wedstrijd gaat het fout bij de Boys, de 1-0 van Brabantia komt tot stand onder de noemer “wie pakt wie”.
Begrippen zoals “vastzetten”, “het veld klein houden” en “rust bewaren” staan vandaag niet in het Boys-woordenboek en verkeerde keuzes zijn aan de orde van de dag.
De keeper van Brabantia is de kleinste en de lichtste speler op het veld, maar de Boys weten het hem niet moeilijk te maken.
De Boys moeten kritischer op zichzelf zijn en dat wordt tijdens de rust erkent en met een nieuw tactisch plan wordt Brabantia in de tweede helft teruggeduwd naar hun eigen goal. Ook al worden de kansjes nog niet benut, er zit wel weer wat passie in het hun spel. De druk op het vijandelijke doel wordt steeds groter, maar is het gevaar voor een tegencounter levensgroot. Zo ook na een klein half uurtje, want met een messcherpe counter wordt het 2-0.
Maar drie minuten later valt dan toch de meer dan verdiende aansluittreffer. Maar in hun jacht op de gelijkmaker volgt in de voorlaatste minuut de tweede messcherpe counter en is het 3-1.
Voor de uitstekend leidende scheidsrechter is dat het sein om vier seconden te vroeg af te fluiten en verruilen de spelers op deze zomerse dag de bidons voor een bladjes bier.
Als de Boys de passie van de tweede helft kunnen meenemen naar de laatste wedstrijden kan het seizoen toch nog goed afgesloten worden.

14 april 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Brabantia VE2  1 - 3  (ruststand 1-1)

Vandaag treden de goedweervoetballers van Wilhelmina Boys aan tegen het oude veteranenelftal van Wodan wat tegenwoordig uitkomt als Brabantia VE2. Het is niet de eerste keer dat de Strijpse club een team adopteert, jaren eerder hadden zij ook al het veteranenelftal van LEW asiel verleend.
Brabantia VE2 is zo’n elftal waar je wel eens puntjes tegen pakt, maar het blijft een lastige tegenstander en vandaag zal het niet anders zijn.
Bij de aanwezige spelers van de Boys is het een overtal aan verdedigers en zijn de aanvallend ingestelde spelers vooral te vinden op het lijstje van de afmeldingen. Noodgedwongen wordt er met één spits in de punt het tactisch plan aangevangen.
Het is van beide kanten aftasten en kansen zijn er nauwelijks te bekennen. Totdat in de 14e minuut de Boys onverwachts op voorsprong komen, RvJ brengt SK in stelling die met zijn gewicht en snelheid de Strijpse (of is het toch Woenselse?) verdediging te kijk zet. De wedstrijd gaat na dit doelpunt verder als voor het doelpunt, dus zonder kansen. Een kleine tien minuten na dat doelpunt valt er weer een doelpunt uit het niets, ditmaal is het raak voor de gasten. Vanaf ruim 25 meter slaat de bal met een hoge snelheid en een juiste landing onder de lat in het net: 1-1. Het is een doelpunt wat je maar eenmaal in je leven maakt, ook al krijg je daar nog honderden pogingen voor.
Met drie wissels in de laatste lijn (tenslotte betalen verdedigers ook contributie) is het afwachten of ze weten wie, wie moet pakken.
In de vierde minuut van de tweede helft komen de gasten zelfs op voorsprong met weer een zo’n miraculeus doelpunt wat je eenmaal in je leven maakt, nu is het met een omhaal a la Luuk de Jong en/of Marco van Basten (door het noemen van een PSV-er en een Ajaxied hoop ik alle lezers tot vriend te houden!!).
Ook al dringt Brabantia steeds meer aan, er vallen nu wel kansen voor het andere doel om de gelijkmaker te produceren, maar dat is vandaag niet aan de Boys besteed. Tien minuten voor het laatste fluitsignaal wordt het zelfs nog 1-3 met een frommelgoal waarbij de bal nog als laatste geraakt wordt door een van de Boys verdedigers.
De kansjes waren voor de Boys en de mooie doelpunten voor Brabantia die daarmee ook de verdiende winnaar zijn.
Na het trainingskamp in Torremolinos hebben de Boys pas één mager puntje gepakt uit drie wedstrijden, toch stof om over na te denken!

7 april 2018: Nederwetten VE1 - Wilhelmina Boys VE1  2 - 2  (ruststand 2-2)

De wedstrijd in Nederwetten is de eerste in dit kalenderjaar die onder zomerse omstandigheden plaats vindt. Tijd voor goedweervoetballers dus!
De grootste verrassing in de opstelling van de Boys is die van keeper Stephan. Het opstaan uit een stoel na het nuttigen van een kop koffie werd eerste keus Frans eerder deze dag fataal. Zo zie je maar, blessures kan je overal oplopen.
Waar Nederwetten normaal gesproker een tegenstander is waartegen punten te pakken zijn, lijkt het daar vandaag niet erg op. Wat is er aan de hand? Zijn het de jaren die gaan tellen? Met de verjaardag van Stefan is de laatste dertiger verdwenen uit het spelersbestand van de Boys. Met alleen nog veertigers en vijftigers is de gemiddelde leeftijd inmiddels 49 jaar. En een coach die dichter tegen de zeventig dan tegen de zestig zit!! Daarmee zijn de Boys veruit het oudste veteranenteam uit de regio. Oké, ook bij Nederwetten lopen wat grijze welvaarsbuikjes rond, maar ze moeten de leeftijd van de Boys nog maar zien te halen. Opvallende afwezige bij de thuisploeg is de Harrie van Raaij look-a-like. De vlagger, fluiter en invaller is door niemand gesignaleerd. Je gaat ‘m toch missen.
De zomerse omstandigheden zorgen wel voor een grote opkomst, de grensrechter van de thuisploeg laat het talrijke publiek weten dat er pas voor buitenspel gevlagd mag worden als de bewuste speler in balbezit komt. Vreemd genoeg laat hij deze theorie in de tweede helft varen. Voor alle duidelijkheid, de arbitrage heeft geen enkele invloed gehad op het scoreverloop. Sterker nog, broederlijk zitten de wissels van beide ploegen op een bankje. Sport verbroederd!
Na een gelijk opgaand kwartiertje, waarbij het publiek niet warm wordt van het voetbal (wel van de zon!!) komen de Boys in de 19e minuut op voorsprong, maar de vreugde in van korte duur. Zeven minuten later wordt onnodig balverlies op het middenveld ongenadig afgestraft en is het 1-1.
Vijf minuten voor rust komen de Boys opnieuw op voorsprong, maar nu is de vreugde van nog kortere duur. Binnen één minuut is het met een strak ingeschoten bal 2-2 en dat is tevens de ruststand.
Tijdens de rust laat een gepasseerde en simpele speler weten dat de Boys simpeler moeten spelen, niet wetende dat veteranen altijd simpel spelen. Pas in derde helften wordt het simpele voetbal vervangen voor diepgaande gesprekken.
In de tweede helft is het Nederwetten die de Boys onder druk zetten en de meest simpele kansen om zeep helpen, mede door goed keeperswerk van de stand-in keeper. En omdat de Boys geen kansen meer weten te creëren blijft de tweede helft doelpuntloos en is de ruststand tevens de eindstand. Met deze stand kan iedereen leven en het positieve is ……… de veteranen zijn weer even van de straat geweest.

24 maart 2018: Wilhelmina Boys VE1 - E.M.K. VE1  2 - 3  (ruststand 1-3)

Door afgelastingen en een bezoekje aan de Costa del Sol is het precies vier weken geleden dat de Boys hun laatste wedstrijd hebben gespeeld. En nu is het afwachten of al die trainingen van de laatste weken hun vruchten afwerpen. Speler Ted heeft vier nieuwe ballen gesponsord, op de ballen prijken het patroon en het logo van het komend WK in Rusland. Dus daar kan het niet aan liggen. Hoewel, door het zachte omhulsel van de ballen attendeert een van de EMK-spelers de scheidsrechter er meerdere malen op dat er “kajnu loeft in die balle zient”.
Over EMK (Eeneind Maakt Kracht) gesproken, in een nog niet zover verleden waren daar nog wel wat punten van af te pakken, maar die tijden zijn voorbij.
Bij de gasten zitten een paar spelers die onveteraans hardlopen, eigenlijk zou de arbiter deze snelheidsovertreders moeten kunnen bekeuren. En met zo’n snelle rush wordt het dan ook al na vijf minuten 0-1.
Door het roulatiesysteem staan er bij de Boys opvallend veel mandekkers op het veld en is er een gebrek aan middenvelders, maar het zij zo. Toch schuwen de Boys de aanval niet met hun jacht op de gelijkmaker. Vanaf ongeveer twintig meter wordt het vijandelijke doel vele keren beschoten, maar waarbij de bal elke keer ongeveer tien tot twintig centimeter over de lat scheert.
EMK is wat efficiënter in de afwerking als de Boys in de 14e minuut liggen te slapen en het is 0-2. Vier minuten later is het via een comedy-capers-kluts ook nog 0-3 en dreigt er een afgang voor de Boys.
Maar een aantal minuten voor de thee is er weer hoop aan de horizon als RvH de 1-3 voor zijn rekening neemt op aangeven van nestor JvB.
Voor de tweede helft hebben de Boys hun elftal omgezet en is het in de eerste minuut al meteen raak. Op aangeven van MS schiet AvZ de bal links binnen en is het ineens 2-3.
Was de eerste helft nog voor EMK, in de tweede helft zijn het de Boys die de gasten terugdringen.
Het publiek gaat er eens goed voor zitten en dat publiek bestaat opvallend veel vrouwen, beide teams mogen zich verheugen op deze supportersschare. Het valt op dat je ze de hele winter niet ziet en nu het zonnetje zijn werk doet komen ze wel. Het zijn #goedweervoetbalvrouwen.
Met namen in de eerste helft van de tweede helft (lees derde kwart) dringen de Boys aan om op gelijke hoogte te komen, maar het gaat ze niet lukken. Dat is het probleem van beide teams, ondanks de vijf doelpunten in deze wedstrijd weten beide weinig tot niets te creëren.
De conclusie mag duidelijk zijn, de Boys zijn overtraind.
Omdat ook het andere Boys veteranenteam thuis speelt is het gezellig druk in de kantine waar supporters en tegenstanders ook blijven hangen. De drukte was mede te denken aan de huldiging van de scheidsrechter voor wie het allemaal goed geheimgehouden was. Klik hier voor de huldiging.

8 t/m 11 maart 2018: Trainingskamp in Torremolinos

Na de buitenlandse tripjes die niet verder kwamen dan onze zuiderburen zijn we nu op weg naar het Spaanse Torremolinos. Maar een vliegreis met veertien voetballers heeft wel wat voeten in aarde. Ze mogen dan wel denken dat ze verstand hebben van voetballen, maar van koffers en bijbehorende kilo’s hebben ze de ballen verstand. Zelfs het openen van een koffer is voor een enkeling al een crime, enige dagen later is het andersom, want voor de terugreis krijgt dezelfde persoon zijn koffer niet meer dicht. Na veel gehannes in de vertrekhal kunnen eindelijk de extra koffers worden ingecheckt en ja hoor, niet alleen enkele spelers, maar ook een koffer had overgewicht en dat betekent bijbetalen. Ondanks de waarschuwingen vooraf probeert een van de veteranen alsnog een familieflacon shampoo door de douane te smokkelen en dat kost weer allemaal tijd die van dranktijd afgaat, bovendien wordt zijn shampoo ingevorderd. Na een bladje bier is het tijd om het vliegtuig te bestijgen, alwaar we worden ontvangen door Melania. Nee het is niet de vrouw Donald Trump, de uiterlijke verschillen zijn erg groot, maar de stewardess kijkt minder chagrijnig dan haar Sloweense/Amerikaanse naamgenoot.
Omdat hij wat ruzie heeft met de stoelnummers trakteert een van de veteranen de overige passagiers nog op een stoelendans.
Ondanks de afspraak dat er geen vriendinnen meegenomen zouden worden op dit trainingskamp is er toch een dissonant die een vriendin mee aan boord heeft genomen en ook nog een geheim met zich mee draagt. De waarheid is echter dat het leesvoer is. “Mijn vriendin” en “Mijn geheim”! Nog voor het zelf gelezen te hebben leent hij “zijn vriendin” uit aan een lieftallige jongedame die achter hem zit. Na kort bladeren geeft zij “de vriendin” door naar achteren waarmee de bewuste veteraan voorgoed “zijn vriendin” zonder te lezen kwijt is. En “zijn geheim’”? Dat wilde de lieftallige jongedame achter hem niet weten, voor de overige veteranen is zijn geheim echter al lang geen geheim meer.
Aangekomen op Malaga Airport wordt de reis met twee taxibusjes verder vervolgd naar Torremolinos waarbij de tweede chauffeer de eerste moest volgen omdat hij de weg niet goed wist en een TomTom hem ontbeerde. In het drukke verkeer van Malaga raken beide elkaar natuurlijk kwijt en wordt het een dollemansrit waarbij een ritje in de achtbaan verbleekt. Al tierend door zijn mobieltje wordt de chauffeur naar de plaats van bestemming binnen geloosd.
Nadat de kamers verdeeld zijn aan de balie van Apartementos Buensol is het tijd om de omgeving te verkennen, de eerste stop is al na een kleine honderd meter voor een kennismaking met het lokale gerstenat. Beachclub Miguel is het doel van de tweede stop, maar de lange wandeling (ongeveer tien rondjes hoofdveld) over de boulevard valt velen zwaar en moet er flink verteerd worden om aan te sterken en wordt de grootste verteerder al snel vereert met de titel “El Kliko” die wordt bijgestaan door zijn adjudanten “Grijze kliko” en “Rooie kliko”, vernoemd naar hun haarverf. Het is een fikse tegenvaller voor de man die scheiden al decennialang als hobby heeft en zich daarom op de titel had verheugd. Toen twee bejaarde Engelse dames hun oogje lieten vallen op onze kliko’s door deze te vullen met een bord friet die ze zelf niet meer op konden was dit een sein om te gaan moven. Hoofdgebruikers van de boulevard zijn vooral pensionarissen wiens echtgenotes zich wel eens kleden om te laten lijken dat hun werkelijke leeftijd nog jaren vooruit is. Dan lijkt het mooi van ver, maar is het ver van mooi. Vele verhalen waren al vooruitgesneld over “het stamcafé” van uitbater Jorg, maar het was maar een tamme bedoeling tot het moment dat onze veteranen daarbinnen kwamen, het was de start van de feestweek met iedere avond een andere vertolker van het levenslied. De tot dan toe onbekende veteraan Ronny B. maakt deze avond de start van een nieuwe carrière, hij weet de sfeer er al snel in te krijgen en ontvangt binnen 48 uur al een lokale prestigieuze prijs die maar zelden wordt uitgereikt. Het is de “staande Torremolinos Microfonos”. Als dan de nacht valt, vallen de veteranen een voor een in hun nest. Rond een uur of negen zijn de eerste drie diehards voor een ontbijtje in een van de vele eettentjes in de omgeving te vinden, het zijn zanger Ronny B. met zijn verse zaakwaarnemers die het grote geld ruiken. Tussen het opstaan van de eerste en laatste veteraan zit ongeveer drie uur en is het begrip “gespreid opstaan” geboren. Het is wel opvallend dat vooral El Kliko en zijn adjudant Grijze Klilo tot de grootste uitslapers behoren, niet iets om trots op te zijn.
Het is een warme dag en de terrassen op de boulevard zitten overvol. Rond het middaguur hebben alle veteranen hun nest verlaten en vertrekt ons gezelschap met het openbare busvervoer naar Malaga voor het programma van de tweede dag. Het is een klein klimmetje omhoog en met een sprintje op de laatste honderd meter wordt de bus net op tijd gehaald zodat er niet een half uur extra gewacht moet worden.
Na een snelle hap in het moderne centrumgedeelte van Malaga (600.000 n inwoners), gaan we naar het oude centrum voor een fietstocht door Malaga met gids Laura, wiens roots in het Twente plaatsje Losser liggen, bekend van de Joma reclame. Bouwstijlen zoals Modern, Moors en Neoclassicisme (Barok) passeren de revue en natuurlijk gaan de veteranen op de foto met de in brons gegoten Pablo Picasso. Imposant was ook het korte en strakke knalrode rokje die de ogen van het overige verkeer doen afleiden met een stevige aanvaring van een van de fietsen met een stoeprand. Tja, zulke rokjes zie je niet iedere dag in Bergeijk.
Na zo’n zware fietstocht moet er natuurlijk goed aangesterkt worden, met een juiste mix van bier en tapas gaat dit lukken.
Met de taxi gaat het gezelschap terug naar Torremolinos want Ronny B heeft daar nog wat optredens gepland staan.
Natuurlijk moet er regelmatig geld gelapt worden, bij enkele is de bodem van de portemonnee al in zicht en een van de veteranen wil graag “contant pinnen”. Het is vandaag de dag nog steeds onduidelijk wat nu eigenlijk zijn bedoeling was.
De derde dag is de dag waar het eigenlijk allemaal om begonnen is, het is tijd voor een openbare training op het strand en wat zag het er professioneel uit met de Boys outfit. Op de wandelboulevard ontstaat er zelfs een opstopping van rollators en scootmobielen omdat de bestuurders volop de training aan het fotograferen en filmen zijn. Vlak voor de hoosbui zit de training erop en na wat biertjes is het tijd om in een Engelse pub de wedstrijd Manchester United – Liverpool te gaan bekijken, na de wedstrijd een heerlijke maaltijd in een eettent aan het strand die net iets beter smaakte dan de bamboe van de dag ervoor.
Tijdens het hele trainingskamp kom je meerdere donkergekleurde Afrikanen tegen die hun koopwaar aanprijzen als echte merken zoals Armani e.d. tegen een aantrekkelijke prijs, met uitdrukkingen zoals “only today” en “special for you” wordt de koopwaar natuurlijk wel aantrekkelijk. Ronny B kon niet nalaten te reageren tegen de verkoper: “Ja, en jij komt zeker uit IJsland”. Onze verkoper kon er wel om lachen.
Dan de laatste avond naar het “Stamcafé” waar Ronny B eindelijk zijn jasje terugvond na ongeveer 3.200 appjes in de groepsapp. Ook zal daar de wedstrijd Willem II – P.S.V. bekeken worden, maar omdat daar al genoeg over geschreven is, zullen we de analyse van deze wedstrijd verder niet in dit verslag vermelden. Nog één keer lappen (alweer?), slapen en terug naar Nederland. Er is goed getraind tijdens dit trainingskamp. Klik hier voor een video/foto impressie van dit trainingskamp.

24 februari 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Nuenen VE1  3 - 2  (ruststand 1-0)

Nu de winterstop voorbij is gaat het ineens winteren en is dit voor de KNVB aanleiding voor de eerste algehele afgelasting (Zuid-1 cat. B) van dit seizoen. Maar dat lappen de Boys en hun tegenstander Nuenen vandaag aan hun laars en gaan zij de ijzige oostenwind trotseren.
Voor SvdS na een lange blessureperiode en hoogtestage (lees: wintersportvakantie) een rentree met nieuwe voetbalschoenen met heuse oranje strepen, waarschijnlijk is hij in de roes van de Nederlandse goldrush in Pyeongchang.
Ook voor YV is het een rentree na een wat kortere afwezigheid wat nog even aan een zijden draadje hing vanwege een blessure na een aanvaring met een stekker.
Met een vertraging van een klein kwartiertje (te laat begonnen voorwedstrijd) start de wedstrijd met een frisse oostenwind en een lastige zon die in het westen op weg is naar zijn nachtelijke ondergang.
Het waren niet alleen de wind en de zon die tot last waren, het was ook een jongere uitgave van Eusebio, de vroegere parel van Mozambique en Benfica, waar RB de nodige moeite mee had. Voor RvJ duurt de wedstrijd maar twaalf minuten na een ongelukkig contact met een tegenstander, AM is zijn vervanger die met zijn Marokaanse roots deze namiddag de Hollandse winter gaat ontberen.
In de eerste helft schommelt de wedstrijd op en neer zonder dat er echt grote kansen te bekennen zijn.
De Boys komen vier minuten voor de thee op voorsprong door een rebound van laatste man TvB.
Met twee verse spelers in de gelederen beginnen de Boys aan de tweede helft, tegenstander Nuenen heeft dan personele problemen, maar weten de wedstrijd nog wel met elf man af te maken.
Al snel volgt er een tiental doelpuntrijke minuten. Eerst is het TW die met een linkse directe de 2-0 in de touwen schiet. De vreugde is wel van heel korte duur, want één minuut later is het alweer 2-1.
Acht minuten later komen de Boys op 3-1 door een doelpunt van RvH.
Vanaf dat moment geven de gasten meer gas en weten ook enkele kleine kansjes te creëren, maar het blijft bij die kleine kansjes. Pas zeven minuten voor tijd wordt het weer spannend als door een pingel de bal vanaf 11,15 mtr. dwars door het midden het net doet bollen.
Uiteindelijk winnen de Boys door zich tactisch op tijd terug te trekken en de ruimtes klein maken voor hun tegenstander. Kortom, een collectieve overwinning in deze sportieve wedstrijd.
Complimenten voor de grensrechters van Nuenen, die in enkele situaties de vlag naar beneden hielden, waar menig grensrechter wel als vendelzwaaier zou hebben geacteerd.
En natuurlijk dank voor de kantine-crew, die de kantine voor deze wedstrijd hebben opengehouden op deze algehele afgelaste voetbaldag.

17 februari 2018: Braakhuizen VE1 - Wilhelmina Boys VE1  3 - 1  (ruststand 2-1)

Deze wedstrijd heeft uw verslaggever een “Meet and Greet” met het begeleidingsteam van de Boys en daarmee een plaats in de dug-out verworven. Maar de kennismaking met dit open glazen huis had ik me toch heel anders voorgesteld. De gasten dug-out is in werkelijkheid een soort van DRUG-out. Naast de lege petflesjes die je ook wel in andere dug-outs aantreft is het een samenscholing van honderden peuken al of niet voorzien van een filter en een aantal lege wietverpakkingen. Ik kan u verzekeren dat de gasten van vandaag daar geen enkel aandeel in hebben.
Het is dit seizoen de tweede uitwedstrijd van de Boys tegen Braakhuizen, de eerste zit nog vers in het geheugen. Waar de Boys toen in de rust met 5-0 voor hadden moeten zijn, was de einduitslag uiteindelijk 4-1 voor de thuisploeg.
De wedstrijd van vandaag gaat lijken op de hier bovenvermelde wedstrijd en lijkt Braakhuizen-uit een angstgegner te worden voor de Boys.
Op het hoofdveld waar de toeschouwers het ondanks het mooie weer laten afweten starten de Boys moeizaam en is het al in de 7e minuut 1-0 voor de thuisploeg en in de 14e minuut zelfs 2-0 met een knappe goal. Dan zijn de Boys wakker en starten zij een offensief richting het vijandelijke doel. Maar het zit niet mee. Eerst het de paal die redding brengt en niet veel later is het de lat die met die eer mag strijken. Dan is er ook nog een buitenspeldoelpunt van de Boys (overigens terecht afgekeurd). Vijf minuten voor rust dan eindelijk toch de aansluitingstreffer. Door goed met meerdere spelers druk te zetten komt HV in balbezit en zijn pass op RvH is goed voor de 2-1.
Geen omzettingen in de rust door afwezige vakantiegangers die zelf blijven volhouden dat het geen vakantie, maar hoogtestage is. De ene aanwezige wisselspeler mag keeper FV vervangen wiens lichaam toe is aan een update, tja, de jaren gaan tellen.
In het begin van de tweede helft gaan de Boys nog driftig op zoek naar de gelijkmaker, maar bij een aantal tegenaanvallen staan zij met te veel mensen voor de bal, mede door een Braakhuizense hardloper met een onveteraanse snelheid.
Daarmee wordt het vijf minuten na rust 3-1, het is een mooie stiftbal over de toch niet kleine Boyse interinkeeper. Het is zo’n typische goal die je maar één keer in je leven maakt, alle andere keren zal het ongetwijfeld mislukken.
Naarmate de tweede helft vordert lijkt het kaarsje ver op te zijn bij de Boys, met de naweeën van carnaval in zijn lichaam moet ook RB vroegtijdig het veld verlaten, noodgedwongen neemt zijn dochter voor de tweede maal zijn plaats in. Evenals de vorige keer kan ook zij het tij niet keren en is 3-1 de eindstand in deze verder sportieve wedstrijd. Ondanks de drug-out is Braakhuizen een gastvrije vereniging, een XLLL-schaal hapjes en een pitch bier vallen de Boys ten deel. Maar de volgend keer pakken we ze!!

27 januari 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Essche Boys VE1  3 - 2  (ruststand 2-1)

Binnen vijf weken het tweede deel van het tweeluik tegen Essche Boys. Op zaterdag 16 december wisten de Boys bij uitzondering de drie punten mee te nemen uit Esch, maar het is afwachten wie er vandaag met de punten vandoor gaat of dat de punten misschien verdeeld gaan worden. Voor Tinus van de Kantinus wordt het een bijzondere wedstrijd; het wordt zijn 400e wedstrijd voor de veteranen en een huldiging zal hem na de wedstrijd ten deel vallen. Klik hier voor de huldiging van Tinus. Ondanks een groot aantal afmeldingen staan er veertien Boys te trappelen in de hoop een basisplaats te kunnen bemachtigen. En in het tassenrek staan nog twee tassen van derden voor het geval dat.
Ondanks de vele punten die de Boys de laatste tijd binnen sprokkelen, komen de Boys bijna altijd eerst op achterstand. Maar vandaag is het anders; in de zevende minuut komen de Boys op een 1-0 voorsprong als stagiaire MvdG RvH op het juiste moment in stelling brengt. Zoals de laatste weken wel vaker te zien is laten de Boys het initiatief aan de tegenstander, die echter niet tot echte kansen komen. Niettemin maken zij in de 23e minuut de gelijkmaker. De blijdschap van de gelijkmaker is van korte duur, want twee minuten later komen de Boys opnieuw op voorsprong door een doelpunt van MA op aangeven van RvH. Na een korte theepauze op verzoek van de gasten in verband met andere verplichtingen na de wedstrijd gaat de tweede helft van start met drie verse krachten aan de zijde van de Boys. Ook in de tweede helft is het Essche Boys met het meeste balbezit, maar de kansen zijn redelijk verdeeld over de twee doelen. In de twaalfde minuut na de thee levert hen dat voor de tweede maal de gelijkmaker op. Een van de twee gelijkmakers was overigens van wonderlijke schoonheid #stiftje.
Maar één minuut voor tijd lopen zij weer achter de feiten aan en nu voorgoed, met het winnende doelpunt van AvZ op aangeven van opnieuw MvdG.
Al weken roepen de Boys dat het niet mooi hoeft te zijn als het maar punten oplevert. En ook vandaag winnen het collectief en de werklust het van de creativiteit.
Tja, je kan dit verslag gekleurde scorebordjournalistiek noemen. Het spel van de Boys lijkt op schijtbakkenvoetbal, maar het resultaat is heilig voor dit elftal op leeftijd met een heuse opa in het veld.
Na afloop is er niet alleen de huldiging van Tinus, maar ook voor zijn broer John met zijn Hannie als eerste voetballende opa in deze eeuw bij Wilhelmina Boys. 

20 januari 2018: Bergeijk veteranen - Wilhelmina Boys VE1  1 - 1  (ruststand 1 - 0)

Vandaag gaan de Boys naar Bergeijk naar de gelijknamige voetbalvereniging. Voor zover in de historie gespit kan worden zou dit de eerste onderlinge veteranenwedstrijd worden tussen beide verenigingen.
Dus hebben de Boys geen idee van wat te verwachten, laat staan welke tactiek er op los gelaten moet worden, behalve natuurlijk het feit om uit te gaan van je eigen krachten.
Aangekomen op het bosrijke sportpark Bergerheide kom je in een smaakvol urban/industrieel ingerichte bebouwing die de kantine en de kleedkamers herbergen.
Voor Boysspeler JvB is het een thuiswedstrijd, want de deze week 59 jaar geworden nestor is woonachtig in Bergeijk, al is het volgens zijn zeggen nog wel tien minuten rijden van zijn huis naar het sportpark. Maar eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat hij nooit de snelste is geweest.
Deze kunstlichtwedstrijd vindt plaats op het kunstgras hoofdveld, met een heus digitaal scorebord en idem dito tijdwaarnemening. Zowel in de eerste helft als de tweede helft werd de tijdwaarneming drie seconden te laat aangezet. Komt wel goed uit als je in extremis het winnende doelpunt zou maken, PSV kan erover meepraten.
Het is een regenachtige wedstrijddag en hebben de Boys afgesproken eventueel in de rust de droge donkerblauwe uitshirts aan te doen, tenslotte heeft Bergeijk gele shirts. Maar de veteranen van de thuisploeg beginnen in een geheel donkerblauwe outfit, dus kan het plan van de droge shirts in de kast. Gelukkig blijft verdere regen uit, er is al genoeg gevallen eerder op de dag. Wel regent het persoonlijke fouten tijdens de wedstrijd.
Al snel in de wedstrijd lijkt het erop dat Bergeijk een maatje te groot is voor de Boys, dankzij uitstekend keeperswerk en een regiment engeltjes op de lat blijft het lang 0-0 en lijkt met die stand ook de rust aan te breken, maar vijf minuten voor rust valt toch de meer dan verdiende 1-0 voor de thuisploeg met een op snelheid uitgevoerde aanval.
Al weken roepen de supporters van de Boys “wie stopt die trein”. Maar vandaag lijkt dat Bergeijk te zijn en dat zelfs zonder de aanwezigheid van een station in deze contreien.
Vreemd genoeg gaat de wedstrijd in de tweede helft wel gelijk op en is het na vijf minuten ineens 1-1 als Bergeijker, nestor en opa in wording JvB het op zijn heupen krijgt met een voorwaartse actie en een perfecte voorzet op het hoofd van SK die tot zijn verbazing en die van de keeper de bal in het doel ziet rollen. De verdere tweede helft golft de wedstrijd op en neer met kansen aan beide zijden, maar doelpunten blijven uit. Zo ook in de laatste minuut, als de Boys nog een reuze kans krijgen. Maar dat zou teveel van het goede zijn geweest.
Na de uitstekend verzorgde culinaire hapjes en drankjes wordt in verwarmde autostoelen met oer Hollandse volksmuziek aan de terugreis begonnen. Maar met maar één puntje in de pocket loopt Best niet uit voor een heldenontvangst. Roem is vergankelijk!! 

13 januari 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Nuenen VE2  3 - 1  (ruststand 2-1)

Waar voetballend Nederland nog in alle rust verkeerd laten de veteranen van Wilhelmina Boys zich niet onbetuigd met alweer hun tweede wedstrijd van het nieuwe kalenderjaar.
Tussen een jeugdtoernooi en een oefenwedstrijd van het urste wordt de veteranenwedstrijd tegen Nuenen geprogrammeerd op een ongebruikelijk tijdstip met amper tijd voor een fatsoenlijke warming-up. EvdV lijkt het vroege tijdstip niet te halen omdat hij in hogere sferen beland is en aan de hitsingle “Kom van dat dak af” geeft hij geen gehoor.
Zo geven de Boys ook geen gehoor aan de aloude voetbalwet om niet door het midden uit te verdedigen en dus doen ze dat wel. Zelfs tot tweemaal toe in de eerste twee minuten en dat leidt al in de tweede minuut tot de 0-1. Hiervan worden de Boys echter nog niet echt wakker en kan Nuenen blijven domineren, echter zonder tot echte kansen te komen.
Dat de jarige aanvoerder van de Boys weer eens op eerlijke wijze de tos heeft gewonnen blijft voorlopig het enige wapenfeit van de Boys. Tot in de twaalfde minuut, dan is er een hilarisch contactmisverstand in de Nuenense verdediging en die kans laat SK zich niet ontnemen en is het geheel tegen verhouding ineens weer gelijk: 1-1. Vanaf dat moment komen de Boys beter in de wedstrijd, maar is Nuenen nog steeds de bovenliggende partij. Echter, Nuenen kan ondanks hun dominantie geen kansen creëren en dat zal de hele wedstrijd zo blijven. Tja, en als je zelf niet scoort …… in de 23e minuut scoort SK zijn tweede doelpunt van de dag op aangeven van MA (2-1) en is heel Nuenen in mineur.
Even daarvoor is er een botsing tussen twee eigen spelers van de Boys. RB ziet keeper FV voor de bal aan, oké, de bal en de keeper hebben allebei wel iets ronds, maar was nu maar naar Specsavers gegaan. Gelukkig loopt het allemaal goed af.
Tijdens de rust gooien de Boys het roer om met drie verse wissels en loopt het in de tweede helft iets beter, maar het blijft werkvoetbal bij de Boys. In de twaalfde minuut van de tweede helft is EvdV eindelijk van het dak gekomen en vervangt RB, zodat laatstgenoemde nog voor sluitingstijd bij Specsavers kan zijn voor een oogmeting.
Intussen gaat Nuenen vrolijk door met het voetballen op de helft van de tegenstander waardoor de scheidsrechter niet te veel hoeft te lopen en zich zodoende kan sparen, want in de avond moeten de voetjes nog van de vloer.
Vijf minuten voor tijd is pas de eerste kans in de tweede helft te bekennen en laat die nu ook nog voor de Boys zijn, op aangeven van AvZ maakt RvH de 3-1 en zit de wedstrijd op slot.
Je kan je afvragen of de overwinning verdiend is, maar daar gaat het tegenwoordig niet meer om. Nederland haalt geen eindrondes EK en WK. De Boys doen wat Nederland niet doet en dat is winnen! Het resultaat is heilig en het hoeft niet meer mooi te zijn.
Later op de avond viert aanvoerder/keeper Frans zijn verjaardag in het Eindhovense Klokgebouw met enkele duizenden genodigden. Het heeft um wa gekost, maar dan hedde ok iets!

Breaking News      Breaking News     Breaking News      Breaking News 

Zojuist is bekend geworden dat de KNVB de wedstrijd Wilhelmina Boys VE1 – Wilhelmina Boys JO19-1 onder de loep heeft genomen vanwege geruchten over een onreglementair opgestelde speler.
Uit het dit onderzoek is nu gebleken dat JO19-1 inderdaad een niet gerechtigde speler heeft opgesteld ondanks zijn scorend onvermogen.
Het is L.B. (51) uit B. die daarbij de spelerspas van zijn zoon onrechtmatig heeft gebruikt.
De eindstand is nu definitief vastgesteld in het voordeel van VE1 met een 3-0 overwinning. L.B. krijgt een taakstaf van 48 uur, uit te voeren tijdens het komende trainingskamp van VE1 in Torremolinos.

7 januari 2018: Wilhelmina Boys VE1 - Wilhelmina boys jo19-1  0 - 9  (ruststand 0-3)

Inmiddels is de jaarlijkse Nieuwjaarswedstrijd tussen de veteranen en JO19-1 (A1) een traditie geworden en het is inmiddels ook traditie dat de jonkies winnen met dikke cijfers. Het zou natuurlijk niet goed zijn voor de vereniging als de veteranen zouden winnen, maar het laatste veteranendoelpunt in de nieuwjaarswedstrijd dateert van 2014. Dus is het eigenlijk wel weer eens tijd voor …….
Maar het podium is niet het toneel waar de nieuwsjaarswedstrijden meestal gespeeld worden. De afscheidswedstrijd van de door blessures geplaagde jonkies Jan van Gerwen en Martijn de Greef speelt zich af op het hoofveld en heeft vandaag even prioriteit. De nieuwjaarswedstrijd wordt verbannen naar veld D, waar een koude oostenwind een gevoelstemperatuur oplevert die doet denken aan de barre Elfstedentocht uit 1963 zoals echte veteranen zich nog kunnen herinneren.
De wedstrijd verloopt zoals verwacht, zij blijven 18 en de veteranen worden steeds ouder. De ruststand is 0-3, jammer dat daar een totaal onnodig doelpunt bij zat, want met 0-2 ga je als veteraan toch iets lekkerder de tweede helft in.
Bij de Boys vandaag twee jubilarissen vanwege hun 25-jarig lidmaatschap bij de Boys (Erwin en Roeland), maar daar krijgen de veteranen in deze wedstrijd ook geen boost van.
Gelijk als in de eerste helft lopen de jonkies met de regelmaat van de klok uit tot 0-6. Dan is het kaarsje uit bij de oudjes en wordt het binnen zes minuten 0-9. Om dubbele cijfers te voorkomen fluit de scheidsrechter een kleine vijf minuten voor het verlopen van de reguliere speeltijd voor het einde.
De veteranen hebben weer een jaar om zich op te laden want volgend jaar pakken ze die jonkies!!

16 december 2017: Essche Boys VE1 - Wilhelmina Boys VE1  3 - 4  (ruststand 1-2)

Voor de laatste wedstrijd van het kalenderjaar gaan de Boys op bezoek bij andere Boys, het zijn de veteranen van Essche Boys uit het gelijknamige pittoreske dorpje.
Maar die voetballers uit dat kleine dorpje maken het de Boys al jaren moeilijk. Een aantal jaren geleden hebben de Bestse Boys nog een schamel puntje overgehouden uit de onderlinge wedstrijden, maar daar is het bij gebleven. Dus tijd voor revanche.
Beide teams hebben lichte personele problemen, maar lossen dit op met een jonge stagiaire aan beide kanten.
Na een aantal dagen van onzekerheid over het doorgaan van de wedstrijd komt in de vroege morgen het verlossende woord: “ït giet oan”.
Vanaf het eerste fluitsignaal is het de thuisploeg die de touwtjes in handen neemt en na vijf minuten is het al raak als een Esschenaar wel heel vrij staat om uit te halen: 1-0. Een minuut daarvoor viel de eerste speler van de gasten al vroegtijdig uit met een blessure, waardoor de organisatie mogelijk even weg was bij het eerste doelpunt.
Maar vier minuten na het openingsdoelpunt is het alweer gelijk door een perfect uitgevoerde counter.
Inderdaad counteren, want de Essche Boys hebben het meeste balbezit, maar de scherpte ontbreekt bij de thuisploeg met de kansen die zij in het begin kregen.
In de 20e minuut wordt het zelfs 1-2 door een eigen doelpunt van de blauwwitte en dat is tevens de ruststand.
Inmiddels is het multitasken ook doorgedrongen in Esch, want het is de scheidsrechter die de thee serveert.
Als er tien minuten zijn gespeeld in de tweede helft volgt er een doelpuntenregen, eerst komen de Boys uit Best gelukkig op 1-3 als de keeper zich verkijkt op een rollertje en een minuut later is het zelfs 1-4.
Kat in het bakje zou je zeggen, maar dat is de laatste weken bijna een paar keer bijna fout gegaan en nu dreigt hetzelfde scenario. Met een geweldige boogbal komt de thuisploeg drie minuten later op 2-4. Niet veel later de tweede uitvaller met een blessure bij de gasten.
Een klein kwartiertje voor het einde wordt het ook nog 3-4 …… het zal toch niet?
Een kleine tien minuten voor tijd het derde blessuregeval voor de gasten, ditmaal de stagiaire en moet Wilhelmina Boys de wedstrijd uitspelen met tien man.
Maar het gaat ze lukken en zijn de punten na al die jaren eindelijk voor de Boys.
Oké, het waren een paar gelukkige goals, maar de hashtags op het twitteraccount @WBveteranenA roepen het al maanden #hethoeftnietmooitezijn #resultaatisheilig
Bovendien is de overwinning een mooi cadeau voor Ron die zijn 100e veteranenwedstrijd speelde en kunnen onze Boys met een goed gevoel op kerstreces.

9 december 2017: Wilhelmina boys VE1 - Oirschot Vooruit VE1  4 - 2  (ruststand 2-1)

De weersomstandigheden zijn dit weekend het voetbalwereldje in Nederland niet goed gezind, zelfs in het betaalde voetbal liggen er wedstrijden uit. Ook deze wedstrijd lag er een dag van tevoren al uit, maar door een omzetting van Oirschot naar de thuishaven van de Boys kan er toch nog gevoetbald worden en zagen de weinige toeschouwers en leuke pot voetbal.
Door het kampioenschap van JO14-1 zat hun trainer Ron al vroeg aan de alcohol met ouders en zijn staf (waar waren die spelers eigenlijk?) en kon hij zijn plaats in de selectie van de veteranen voor vandaag wel vergeten.
De selectie is daarmee geslonken tot twaalf man, maar nestor Tinus van de Kantinus ontroerde de selectie met een gevoelige speech vooraf waar hij symbolisch de sleutel tot het succes overhandigde aan zijn kleedkamergenoten.
De personele bezetting bij Oirschot Vooruit is nog nijpender, net elf man, dus ook geen vlagger.
Het wordt weer zo’n wedstrijd als vorige week, denken dat je buit binnen hebt en dan toch nog bijna uit handen geven.
Was het vorige week nog de keeper van de Boys die voor de punten broodnodig was, nu is het de keeper van Oirschot Vooruit die de held van de dag is met enkele onmogelijke reddingen. Ondanks die reddingen zullen Oirschotters met nul punten acht kilometer westelijker naar huis gaan.
In de 9e minuut komen de Boys door met een snelle aanval over rechts die hard binnen wordt gekopt en als er een kwartier gespeeld is komt de 2-0 tot stand en lijkt de wedstrijd al vroegtijdig op slot te zitten.
Maar nee hoor, weer tien minuten later wordt de Boys keeper verrast met een boogbal die op het juiste moment de daling inzet en vlak onder de lat inslaat.
Door een communicatiefoutje vanwege de omzetting van de wedstrijd is er geen thee in de rust, een onafhankelijke commissie zal dit voorval onderzoeken om herhaling in de toekomst te voorkomen.
In de tweede helft schommelt de wedstrijd op en neer met kansen over en weer, maar vooralsnog bollen de netten nog niet. Maar in de laatste tien minuten vallen de doelpunten als rijpe appels.
Eerst wordt een Oirschots doelpunt nog afgekeurd wegens het hinderen van de keeper, maar even later is het toch 2-2 en dat is niet geheel onterecht.
Maar zoals vaker in dit seizoen slaan de Boys weer toe in de slotfase met twee identieke doelpunten. Oirschot Vooruit krijgt de bal niet weg uit hun eigen zestien en in een wirwar van spelers is het tot tweemaal toe een rebound die goed zijn voor 3-2 en 4-2.
Volgende week de laatste wedstrijd van het seizoen, op naar Esch. Maar gezien de verwachte weersomstandigheden kan het kunstgras van de Boys wel weer eens domicilie zijn..

2 december 2017: Wilhelmina Boys VE 2 - Wilhelmina Boys VE 1  2 - 3  (ruststand 0-1)

Veteranenvoetballers worden vaak geassocieerd met goedweervoetballers, maar dat is echt een misverstand. Vandaag kregen de zeer weinige toeschouwers een leuke pot voetbal te zien in de wedstrijd tussen de beide veteranenteams van Wilhelmina Boys.
De weersomstandigheden liegen er niet om met een temperatuur onder het vriespunt en een sombere lucht die nauwelijks waarneembaar was door een lichte mist.
Natuurlijk één club, maar als elftal wil je niet verliezen van het andere elftal, noem het een gezonde rivaliteit. Op Twitter is de hastack #broedermoord voor deze wedstrijd trendy topic.
Beide teams hebben nog geen echte historie opgebouwd met hun onderlinge wedstrijden, maar de wedstrijden zijn de laatste jaren altijd spannend en onvoorspelbaar geweest.
Zowel team A en B hebben dezelfde tenues aan en wachten tot laatste moment af wie de afwijkende shirts aan gaan doen, het past allemaal bij de koude oorlog. Ook in het kader daarvan worden er voor deze ene keer ook geen spelers uitgeleend door team A aan team B.
Voor een spelers was het wel heel spannend, door die spanning had hij maar één voetbalschoen ingepakt. Hij had zijn dochter nog dezelfde morgen geïnstrueerd om haar sporttas goed in te pakken en niets te vergeten (en nu maar hopen voor hem dat zij dit verslag niet leest!!). Met spoed vertrok Appie naar die andere Appie (van die supermarkt) om daar zijn andere schoen op te halen die hij voor Sint-Nicolaas neer had gezet. Met een ongevulde schoen was hij net op tijd terug in het kleedlokaal.
In de eerste helft golft het spel op en neer en krijgen beide ploegen ook de mogelijkheden om te scoren, uiteindelijk wordt er maar een kans benut en wel door veteranen-A in de 14e minuut.
De thee ging wel heel snel door de strot, want die duurde maar enkele minuten. Ze hadden er zin in.
De tweede helft verloopt heel anders dan het eerste bedrijf en dan met name het scoreverloop. Was de goal in de eerste helft van grote schoonheid, de doelpunten in de tweede helft mogen er ook zijn. Met twee verse krachten in de gelederen is het in de eerste minuut meteen raak en staat team A op een 0-2 voorsprong. Team B probeert in de wedstrijd terug te komen en weten ook de kansen daarvoor te creëren, maar weten deze niet in doelpunten om te zetten. Mede door uitstekend keeperswerk.
En dan komt die aloude voetbal wet: Als je zelf niet weet te scoren, dan ……. En ja hoor, na een kwartier in de tweede helft wordt het zelf 0-3 en lijkt de wedstrijd gelopen. Maar het tegendeel is waar, nog geen minuut later is het 1-3 en maakt team B zich op voor een slotoffensief en wordt het zes minuten voor tijd zelfs nog 2-3. Het is nog even billenknijpen voor team A, maar met het eindsignaal van de scheidsrechter komt hun verlossing.
Conclusie, ondanks de rivaliteit een leuke, goede en sportieve pot voetbal waarbij efficiëntie uiteindelijk beslissend was.
Na afloop is er in de kantine geen sprake meer van #broedermoord, beide teams zien op het scherm met genoegen dat Ajax weer eens punten morst. Voor een zeer kleine minderheid was dit tot verdriet, maar supporter ben je voor het leven in goede en slechte tijden.
Goede tijden zijn er tegenwoordig volop te beleven in de kantine (zeker op zaterdagavond). Namens veteranen-A ontvangt Anita en haar crew nog een Sinterklaassurprise daarvoor.

25 november 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Brabantia VE1  4 - 0  (ruststand 1-0)

I.v.m. verplichtingen elders van uw verslaggever is er geen verslag van deze wedstrijd.

In het geruchtencircuit gaat het onderstaande de ronde:

a. De wedstrijd werd gespeeld op veld D, waarvan het zicht te wensen over laat voor een wedstrijd. (Het veld trouwens ook!!).

b. Keeper Frans was weer op dreef met enkele spectaculaire reddingen in zijn 2e jeugd met weer de NUL.

c. Ook de slidings van Yannis mochten er wezen.

d. Gastspeler Ruud mist een penalty, inmiddels zijn drones ingezet om de bal alsnog te vinden.  

18 november 2017: Brabantia ve2 - Wilhelmina bOYS ve1  2 - 2  (RUSTSTAND 0-1)

Vorige week waren er 17 eigen spelers beschikbaar, voor deze wedstrijd zijn het er maar 12 en als er enkele uren voor de wedstrijd nog een speler noodgedwongen moet afzeggen zijn het er nog maar 11. Maar met de gastspelers Rene en Marcel kunnen de Boys toch de (kunst)wei in.
In de catacomben krijgt voetbalkousengate een vervolg. Heeft die Griek eindelijk goede voetbalkousen, heeft een andere speler geen voetbalkousen bij zich en speelt uiteindelijk met twee verschillend gedesigneerde kousen zijn wedstrijd uit, maar wel met een doelpunt op zijn naam.
Opnieuw begint de wedstrijd later, want ook hier in Strijp is de voorwedstrijd te laat afgelopen, omdat een aangewezen KNVB-scheidsrechter die wedstrijd te laat aanvangt. Het begint een structureel probleem bij die scheidsrechters te worden. Bovendien was deze scheids door het sombere weer, zijn geringe lengte vrij onzichtbaar, mede doordat zijn outfit ook wel erg veel leek op die van de thuisploeg.
Totaal anders verging het de scheidsrechter van deze veteranenwedstrijd. Met zijn fluorerende shirt en idem dito kousen paste hij uitstekend bij het Eindhovense lichtfestival Glow, dat zijn laatste dag beleefde. Bovendien was hij het die persoonlijk het licht op het veld in werking stelde. Wel jammer dat zijn mooie kousen afzakte naarmate de wedstrijd verstreek. Maar veel belangrijker, hij floot uitstekend.
In de eerste minuten van de wedstrijd hebben de Boys een licht overwicht (niet te verwarren met een licht overGEwicht), maar de kleine kansjes leiden niet tot een voorsprong. Bovendien valt HV al in de 8e minuut uit met een blessure en is de helft van de (2) wissels al verbruikt. De wedstrijd gaat op en neer met soms goed voetbal en soms duidelijk minder voetbal en als de rust lijkt aan te breken met een brilstand gaan de Boys toch met een late voorsprong naar de thee.
In de tweede helft zijn de Boys het spoor een beetje bijster en is het al snel gelijk met een vrije kopbal. Het blijft een beetje aanmodderen bij de Boys, op een of andere manier komen ballen niet meer aan en halverwege de tweede helft is opnieuw een kopbal goed voor een doelpunt van de thuisploeg en is het 2-1 voor Brabantia.
Bij diepe ballen van de Boys kwam de goalie -met een shirt die concurreerde met die van de scheidsrechter- vaak met grote snelheid uit het doel en altijd met succes. Tot vlak voor tijd, want met een schot vanaf ruim 40 meter gaat de bal langs die weer ver uitgekomen keeper heen en is de eindstand 2-2. Een terechte uitslag in deze nog steeds onooglijke voetbaltempel met mislukte skihellingen en het gebruik van primaire, secundaire en tertiaire kleuren die totaal niet met elkaar harmoniëren. Onbegrijpelijk dat dit staat in designstad Eindhoven.
Maar met al die kleuren en getinte spelers is het toch een kleurrijke wedstrijd geworden.
Geheel tegen hun gewoonte en principes in keren de Boys al snel na de wedstrijd huiswaarts vanwege diverse verplichtingen.

11 november 2017: Wilhelmina Boys VE1 - R.P.C. VE1  4 - 0  (ruststand 1-0)  

Na de smadelijke nederlaag van een week geleden moet er naar een oorzaak gezocht worden, tenslotte ligt het nooit aan de spelers zelf (volgens de bewuste spelers). Al snel wordt duidelijk dat met de ouderdom ook de gebreken komen. Om dat het hoofd te bieden wordt er een megaorder geplaats bij Gravico die daar flink wat garen bij spint. Liesbroeken en compressiekousen al of niet met voet en/of vrolijke printjes worden in grote hoeveelheden besteld in de meest uiteenlopende kuitmaten. Het zal niemand verwonderen als in een volgende bestelling roze hesjes en sportbeha’s de boventoon zullen voeren, genderneutraal zoals de Boys zijn.. Maar gezien de levertijd zal er vandaag toch gevoetbald moeten worden zonder al dat moois.
Toch is er een man op het veld die toch een trend weet te neer te zetten. Het is de scheidsrechter met zijn maagdelijke witte kousen onder zijn getailleerde matglanzende zwarte tenue. Echter … en tweetal Boys blijken modebarbaren te zijn door de scheids te laten weten dat ze zijn modebewuste outfit niet mooi vinden. Oke, smaken verschillen, maar zeg dan niets, want er zijn twee belangrijke voetbalregels: niet door het midden uitverdedigen en probeer de scheidsrechter te vriend te houden.
Ondanks al die randzaken is de spelersopkomst overweldigend, er zijn zelfs meer spelers dan toeschouwers. Daarom worden twee spelers overgeheveld naar het B-team om dat team een kwalitatieve impuls te geven.
De hele dag is het redelijk droog gebleven maar de wedstrijd begint gelijktijdig met de intredende miezer. Het is koud, grauw en nat als de wedstrijd begint, dat voorspelt niet veel goeds. Maar al snel blijkt dat de goede vorm van weleer ineens terug is bij de Boys. Laat tegenstander R.P.C. maar komen, de snelle omschakeling van de Boys werkt vandaag weer als vanouds. Regelmatig wordt met eenmaal raken het vijandelijke doel bereikt en in de 6e minuut is het al 1-0. Eenmaal moet de Boys-keeper in de eerste helft katachtig optreden, maar verder komt R.P.C. niet.
Na de thee komen er vier verse krachten in het team van de Boys, waaronder een nieuw centraal verdedigingsduo. Binnen één minuut komen de Boys op 2-0. Ook in deze tweede helft moet de Boys-goalie nog eenmaal reddend optreden, maar verder zijn het de Boys die de klok slaan en met de regelmaat van die klok lopen zij uit naar een 4-0 eindstand. Alle doelpunten zijn niet zomaar doelpunten, maar mooie doelpunten ontstaan uit goed opgezette aanvallen.
Gelukkig was de trainer/coach van het eerste elftal niet aanwezig, want hij zou ongetwijfeld het veteranenelftal in zijn geheel overhevelen naar zijn selectie.
Na afloop is de euforie groot en is het nog héééééél lang onrustig in de kantine. En nu volhouden met of zonder vrolijk geprinte liesbroeken/compressiekousen.

4 november 2017: E.M.K. VE1 - Wilhelmina Boys VE1  4 - 2  (ruststand 2-1)

Gelukkig zijn er bij de Boys voldoende spelers aanwezig ondanks een late afmelding omdat iemand er ineens achter kwam dat ie naar een bruiloft moest. Tja, het is nu eenmaal zo dat Alzheimer/dementie eerder bij veteranen kan voorkomen als in een pupillenzevental. Tenslotte bestaat er ook een veteranenziekte.
Begon de dag met een heerlijk zonnetje, maar hoe dichter het gehucht Eeneind wordt genaderd, hoe grijzer de lucht. Niet veel later doet ook de miezer zijn intrede.
Maar de Boys zijn binken met hun korte mouwtjes, maar tot verbazing van een aantal spelers zitten er ook drie shirtjes met lange mouwen in de tas. Het zijn de shirts met de rugnummers 19, 20 en 21. Vanaf nu gaan ze door het leven als de watjesshirtjes.
Maar met de shirtjes van E.M.K. is ook iets aan de hand, het zijn laag oplopende rugnummers met één uitzondering. Dat is nummer 99, gezien het postuur van de bijbehorende speler is het getal waarschijnlijk zijn streefgetal in kilo’s.
Overigens speelde hun beste speler -die onverantwoord hardloopt voor een veteraan- met het magische nummer 14.
Er zijn weleens van die veteranenwedstrijden die eigenlijk geen veteranenwedstrijden zijn en deze wedstrijd zal er ook zo een worden.
Hoe slechter het weer wordt, des te slechter wordt de wedstrijd.
De ballen worden soms simpel ingeleverd bij de tegenstanders alsof het goedwillende collectanten zijn. Ook gaat de bal te langzaam rond en wordt er onnodig veel (lees: verkeerd) gelopen waardoor het spel door de as gaat in plaats van de zijkanten te benutten. De enkele keren dat het wel goed gaat zijn de Boys dan ook gevaarlijk en weten dan het net te vinden. En misschien dat het nog een doelpuntje meer had kunnen zijn, maar er was geen doellijntechnologie aanwezig.
Helaas wordt de wedstrijd ontsiert door enkele onnodige harde tackles die niet in het veteranenvoetbal thuishoren zoals bij het laatste doelpunt waardoor er een speler voor een tijdje uit ligt na een flinke tik op de achillespees.
Een kleine drie minuten voor het verlopen van de reguliere speeltijd maakt de scheidsrechter een einde aan de wedstrijd, maar de hoop dat de Boys nog met een resultaat uit Eeneind zouden vertrekken was al vervlogen.
Scoreverloop:
2e minuut: 1-0
22e minuut: 2-0
33e minuut: 2-1
39e minuut: 3-1
56e minuut: 3-2
63e minuut: 4-2

28 oktober 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Nederwetten VE1  4 - 0  (Ruststand 1-0)

De herfstvakantie is voorbij en het is te merken, het is weer druk in het kleedlokaal en zal er menig wisselbeurtje vandaag de revue passeren. En dat het herfst is zullen de spelers weten. Bij de start van de wedstrijd wordt het licht al ontstoken dankzij de kleine 300 zonnepanelen die onlangs op het dak van de accommodatie zijn geplaatst.
Het is de hele dag droog geweest, maar als de hoofd-act na enige vertraging op het punt van beginnen staat, begint het te miezeren en vinden een aantal spelers het waterkoud. Maar een kunstgrasveld dient een beetje vochtig te zijn. Tegenstander Nederwetten uit het gelijknamige gehucht komt met veel oude gezichten opdraaien, de aanwas in dit deel van de gemeente Nuenen is natuurlijk ook niet groot.
In het veteranenteam van Nederwetten maakt men geen onderscheid, want met hun geïntegreerde blauwe aanvoerdersbanden zijn ze allemaal aanvoerder.
Tegen de verwachting in speelt het duel zich in de eerst helft af op de helft van de Boys, maar hoeven beide keepers weinig in actie te komen, de kansen zijn spaarzaam. Van de Boys is bekend dat zij uitblinken in efficiency en weten daarom ook te scoren in de eerst helft, maar buitenspel heft de geldigheid van dit doelpunt op.
Maar in de laatste seconden van de eerste helft is het toch 1-0 door het eerste Griekse doelpunt in het 46-jarige bestaan van de veteranen. Het is geen doelpunt om “wauw” tegen te zeggen, maar de slogan is tegenwoordig “het hoeft niet mooi te zijn”. Dan hebben we het uiteraard over de doelpunten en niet over de spelersvrouwen.
Waren het de gasten die in de eerste helft de betere partij, in de tweede helft is dat de thuisploeg.
Na een kwartier gaat de Nederwettense goalie opzichtig in de fout, overduidelijker kan een penalty niet zijn, maar een penalty overduidelijk nemen is een ander verhaal, is PSV eindelijk van het penaltysyndroom af ………. Na afloop verklaarde de schutter die stond te schutteren dat hij de pingel expres miste om de boel op scherp te krijgen, zelden is zo’n kutsmoes de voetbalwereld ingegaan. Hoewel ……… nee, het kan niet waar zijn, maar toch ……… de 18e, de 24e en de 32e minuut zijn goed voor 2-0, 3-0 en 4-0. Maar toch ……… het had 5-0 kunnen zijn als die penalty raak was geweest en met 5-0 dwing je internationaal toch maar mooi wat meer respect af. Zo zijn de Boys in het verleden ook al een keer € 50,00 prijzengeld misgelopen tot groot verdriet van de penningmeester.
In de laatste minuten begint het steeds harder te miezeren en daarom krijgt de scheids krijgt zijn bril niet meer droog met zijn doorweekte tenue, hij besluit 32 seconden voor het verlopen van de reguliere speeltijd de wedstrijd te beëindigen.
Voor keeper Frans was het een memorabele wedstrijd, het was zijn 300e wedstrijd voor de veteranen en vierde dit met de NUL. Zijn debuut was ruim een decennia geleden ook met een NUL, hij wist toen als spits niet te scoren in de uitwedstrijd tegen Waalre.

21 oktober 2017: SV van Gorkum - Wilhelmina Boys VE1  3 - 4  (ruststand 2-3)

Op zoek naar een oefentegenstander tijdens de herfstvakantie komen de Boys in contact met SV van Gorkum en die willen wel een partijtje ballen tegen de Boys. Een voor de Boys totaal onbekende tegenstander die niet zoals velen dachten uit Gorkum komen, maar uit Goirle, waar ze hun thuiswedstrijden spelen op het sportpark van Voab. Geen idee wat ons te wachten staat, maar daar komen we vanzelf achter. Op de eigen website van SV van Gorkum komen we erachter dat het een in 1983 opgericht vriendenclubje moet zijn, waarbij gezelligheid niet ondergeschikt is aan het sportieve resultaat.
Aangekomen op het complex komen we terecht in een schoon en ruim kleedlokaal, maar met een wat duistere verlichting. Bij een aantal spelers beginnen de hormonen al te werken, maar een blik achter elk hoekje leert dat er geen enkel leven van vrouwelijk schoon is te bespeuren.
Dan naar het veld, waarvan het gras plaatselijk twee kontjes hoog is, een aantal Boys dekken zich hiermee vast in een om een eventuele nederlaag te verklaren. Ook de witte kalklijnen zijn niet helemaal rechtlijnig, het betonnen bankje is gezamenlijk bankje voor beide teams met hun supportersschare en stamt uit een voormalige Oostblokland. Maar het is er goed vertoeven in een heerlijk Goirlen’s zonnetje, waar klagen we eigenlijk over?
Zoals het een vriendenclub beaamd, dienen de spelers om beurten de arbitrage op zich te nemen en dat doen ze vandaag meer dan voortreffelijk. Wel is het even wennen aan de iets kortere speeltijd, maar voor een aantal Boys ook weer een reden om een eventuele nederlaag goed te praten: “Anders hadden we wel gewonnen!!”.
Al snel na het begin van de wedstrijd wordt al duidelijk dat het voor de Boys geen “walk-over” gaat worden. Met name de spits van de thuisploeg is 20 kilo sneller als de gemiddelde Boys verdediger.
Al na een minuut wordt de bal met te weinig luchtinhoud (komt bij een aantal spelers ook regelmatig voor) vervangen door een van de Boys ballen, maar die ligt in de derde minuut al wel in het net en is het 1-0 voor de thuisploeg.
De Boys hebben dit seizoen al de nodige punten gepakt met snelle uitvallen en vandaag is het niet anders.
In de 6e min. 1-1, in de 11e min. 1-2 en in de 21e min. en lijkt er geen vuiltje aan de lucht voor de Boys.
Maar in de 24e minuut komt de spanning terug met de 2-3, waarbij de Boys-verdedigers hun grensrechter aankijken met een blik van “was dat geen buitenspel?”.
De grensrechter van dienst is de laatste Griekse aanwinst van de Boys, die wederom niet in de basis stond vanwege zijn afwijkende voetbalkousen. Inmiddels heeft hij één goede sok teruggevonden in de wasmand, nu de tweede nog. En dan te weten dat je voor € 8,95 een heel nieuw paar hebt. Maar hij had wel gelijk, het was inderdaad geen buitenspel!
Tijdens de rust trekken de Boys zich weer terug in hun duistere kleedlokaal. Waar je in duistere ruimtes weleens dik moet betalen voor bubbels, moeten de Boys het ditmaal doen met ranja en zijn ze zo weer een ervaring rijker.
Dertien minuten na rust is een nieuwe uitval goed voor 2-4, maar wordt het nog spannend in de extra tijd waarbij de thuisploeg twee vette kansen krijgen, waarvan er eentje in gaat. Eindstand 3-4.
Eind goed, al goed, in een voetbalpotje zoals het veteranenvoetbal beaamd.

14 oktober 2017: Braakhuizen VE2 - Wilhelmina Boys VE1  4 - 1  (Ruststand 2-0) 

De herfstvakantie wordt gebruikt om in het wedstrijdritme te blijven voor die spelers die niet op vakantie zijn, maar dat is dan precies 50% van de selectie, de overige 50% zijn meer met de inwendige mens bezig en manifesteren dit overduidelijk op de daarvoor aangemaakte zuip/vreet groepsapp. Het gevolg is tien eigen spelers en twee gastspelers.
Sparringpartner is Braakhuizen B, maar daar hebben ze ook vakantie en wordt het een mix van hun A, B en C-elftal. Dat is ook te merken aan hun outfit, het is wel allemaal rood-zwart, maar het patroontje wisselt per shirt. Ook een groot aantal shirtsponsors passeren de revue.
Vandaag een uitstekende (echte) grasmat en heerlijk zonnetje, daar zal het niet aan moeten liggen.
Na een kwartier voetballen staat het nog steeds 0-0, waarbij de Boys gezien de kansen met 0-5 voor hadden moeten staan. De Boys keeper heeft tot dan toe nauwelijks iets te doen.
Maar het missen van de vele kansen wordt de Boys fataal, in de 25e en 28e minuut snijdt de thuisploeg met twee uitgespeelde aanvallen door de Boys-verdediging en is het 2-0.
Tijdens de rust worden er andere afspraken gemaakt: meer mensen achter de bal en het in stelling brengen van twee snelle spitsen. Maar het is aan dovemans oren gericht, want in de tweede helft staan de meeste Boys juist voor de bal.
Door een blessure van een van de Boys, maakt Kaylee haar debuut bij de veteranen. Het is de eerste vrouw in de geschiedenis van de Boys, die deze eer te beurt valt. Bovendien valt ze niet onverdienstelijk in.
Dertien minuten na de veel te zoete thee (was de suiker in de aanbieding?) wordt een schot van Braakhuizen door een van de Boys-verdedigers van richting veranderd en is het 3-0. Daar blijft het niet bij, want twee minuten later wordt het 4-0 met een doelpunt gelijk aan de eerste twee doelpunten.
Acht minuten voor tijd toch nog de eretreffer, als een van de Braakhuizense verdedigers in de fout gaat met een overtreding binnen de zestien, de pingel is raak: 4-0.
De veroorzaker van de penalty blijft daarna door mauwen tegen de scheidsrechter, de leidsman besluit vervolgens de wedstrijd vroegtijdig te beëindigen waardoor de laatste acht minuten niet meer worden gespeeld. De kans is natuurlijk niet groot, maar theoretisch hadden de Boys nog kunnen winnen. Op dit moment wordt een gang naar de rechter overwogen.
Zo komt er een einde aan de dag met een bizarre wedstrijd, de heenreis nog met goede muziek uit de autoradio zoals “What about us” van Pink. Op de terugreis moet de gifbeker helemaal leeg met muziek van cocaïne snuivende Nederlandstalige zangers/zangeressen met nummers zoals “Huisje op wielen” en “Lichtjes in je ogen”.
En zo gaat deze voetbaldag als een nachtkaars uit.

30 september 2017: Nuenen VE1 - Wilhelmina Boys VE1  2 - 5  (ruststand 1-2)

In de uitwedstrijd tegen Nuenen VE1 moet het eerherstel komen na de smadelijke nederlaag van vorige week. Een prima voetbalweertje en een idem dito grasmatje zijn de aanwezige basis van dit goede voornemen. Maar doet de aanwezigheid van vijf wisselspelers ook goeds aan dit voornemen?
De coach is zijn wisselbeurtenlijstje vergeten, maar dat pakt achteraf redelijk goed uit. In zijn peptalk laat hij weten dat alle spelers trots mogen zijn dat zij bij deze selectie zitten, ook al ben je wisselspeler. Opmerkelijk is dat alle spelers van Nuenen allemaal dezelfde intialen hebben, De letters NH prijken op ieder groen-witte shirt.
Het eerste vuurwerk is van Nuenen met een verdwaald schot op de paal in de vijfde minuut, maar één minuut later ziet de wereld er opeens heel anders uit. Het is Ron die in de zesde minuut uitvalt met een blessure die zich de avond daarvoor in bed al openbaarde, hij zou toen kramp hebben gekregen en geen washandje kan zijn klacht verhelpen. Zijn lieve echtgenote Monique is tot op heden nog onbereikbaar voor commentaar. Zijn vervanger is Yannis die om disciplinaire redenen naar de bank was verwezen omdat hij de onvolprezen veteranen-retrosokken niet draagt omdat hij ze niet mooi vindt. Rare jongens die Grieken.
De wissel is nog koud en het staat met een kopbal 0-1 voor de Boys.
Ook Nuenen moet een wissel toepassen, waarbij de invaller erop geattendeerd moet worden dat hij niet met een peuk in zijn mond het veld in mag.
Twee minuten later moeten de Boys alweer wisselen als Bins met een dubbelvoudige spreidstand de bal in het doel wil glijden, er zijn van die dingen die je als vijftigplusser in een XXXXL-shirt beter niet kan doen. Een flinke liesblessure is het gevolg en daar kan geen washandje tegenop. Gezeteld vanaf een VIP-plaats achter het glas volgt hij de verdere wedstrijd met een goed gevuld glas in zijn hand.
In de 16e minuut wordt het zowaar 0-2 voor de Boys. De Boys spelen een redelijke wedstrijd, maar ook Nuenen laat zich niet onbetuigd, met namen hun Engels-sprekende zwarte parel houdt de Boys-verdediging bezig. Het lopen gaat de Bestste keeper steeds minder goed af, maar zijn safes zijn nog steeds als die van een jonge god (met grijze haren). Toch wort het vijf minuten voor rust weer een wedstrijd met een rake kopbal: 1-2.
Nog drie wissels staan bij de Boys klaar om in de tweede helft hun contributie te gelde te maken en de omzettingen werpen al snel hun vruchten af.
Na een schot op de paal is de rebound in de zesde minuut van de tweede helft goed voor 1-3. De speler die de bal op de paal schoot dringt er bij de aanwezige media op aan zijn naam te vermelden in het verslag, omdat het een assist zou zijn. Na wat betalingen onder de tafel en een aantal potten bier is dit snel geregeld. Het was de 43-jarige M.S. uit S. en B.
Zeven minuten later is het met een afstandsschot alweer 1-4, maar een klein kwartiertje later komt de thuisploeg iets dichterbij met een uitgekiende boogbal: 2-4.
Het slot akkoord is voor de Boys met de 2-5.
Dat vijfde doelpunt had al eerder kunnen vallen, maar een veel belovende aanval werd onderbroken door een handblessure van een thuisspeler, het paste helemaal in de wedstrijd.
Het was weer reclame voor het veteranenvoetbal met twee sympathieke en fanatieke teams.

23 september 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Wilhelmina Boys VE2  1 - 3  (ruststand 0-1)

Twee Boys-teams die goed met elkaar kunnen opschieten, samen een biertje pakken en spelers uitwisselen (dat laatste is alsnog eenrichtingsverkeer). Maar het zijn ook twee teams die niet van elkaar willen verliezen en zo hoort het ook. Sinds het bestaan van twee veteranenteams bij de Boys zijn de onderlinge wedstrijden altijd spannend geweest.
Op verzoek van team B wordt de wedstrijd van veld A verplaatst naar veld B. Maar die toegefelijkheid van team A werkt averechts.
Ook de zon die laag over de oostelijke goal haar felle licht laat schijnen over het veld is een last voor veel spelers en de arbitrage.
Ondanks de goede reeks van team A tijdens de start van het seizoen worden zij overlopen door team B dat met iets meer dynamiek te werk gaat. Daarbij heeft team A nog de pech dat hun topscoorder aller tijde al in de 8e minuut geblesseerd het veld moet verlaten.
Als iedereen denkt doelpuntloos naar de thee te gaan, valt in de voorlaatste minuut van de eerste helft toch nog het verdiende doelpunt van team B.
Een bal in het net in de eerste helft, het aantal ballen dat over de ballenvanger op de openbare weg worden gelanceerd is een veelvoud daarvan.
Na de thee hersteld team A zich enigszins, maar de doelpunten worden gemaakt door team B. In de 16e van de tweede helft minuut is het 0-2 en twee minuten later uit een pingel 0-3.
Drie minuten voor tijd toch nog de eretreffer die meerdere malen mooier is dan de drie goals van team B samen.
Inmiddels is het aantal ballen die over de ballenvanger op de Beatrixlaan zijn beland tot ongekende hoogte gestegen. Oh ja, de eindstand 1-3.
Dan is er uiteraard de afterparty, op het beeldscherm gaat Feyenoord thuis onderuit tegen NAC, verdriet en vreugde aan één tafel. De spelers van team B verlaten een voor een het sportpark, team A investeert nog volop in het goudgele vocht en spekt daarmee nog de clubkas om de contributie voor o.a. team B betaalbaar te houden. Volgende keer pakken we ze!

16 september 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Oirschot Vooruit VE1  1 - 0  (ruststand 1-0)

I.v.m. de vakantie van uw verslaggever ditmaal een zeer summier verslag.

2e minuut  1-0

In de eerste helft missen de Boys veel kansen, in de 2e helft zijn de gasten uit Oirschot de betere ploeg die ook tweemaal het aluminium weten te raken. Maar de verdediging (inclusief keeper) van de Boys stonden goed en wisten hun sporadische NUL te houden.

9 september 2017: RKGSV VE1 - Wilhelmina Boys VE1  2 - 3  (ruststand 0-2)

I.v.m. de vakantie van uw verslaggever ditmaal een zeer summier verslag.

0-1 Eigen doelpunt RKGSV

0-2

Rust

1-2

2-2

2-3

2 september 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Best Vooruit VE1  0 - 2  (ruststand 0-2)

I.v.m. de vakantie van uw verslaggever ditmaal een zeer summier verslag.

18e minuut 0-1

26e minuut 0-2

De Boys stonden verdedigend redelijk goed en hebben weinig weggegeven, maar kwamen aanvallend te kort.

Best Vooruit was de verdiende winnaar.

Door blessures en vakanties binnen het scheidsrechterskorps van Wilhelmina Boys was er op deze dag een groot scheidsrechters tekort, dank aan Jasper de Bondt dat hij na een juniorenwedstrijd meteen deze veteranenwedstrijd wilde fluiten.

26 augustus 2017: Taxandria VE1 - Wilhelmina Boys VE1  5 - 7  (ruststand 1-4)

Het voetbalseizoen is weer begonnen, de Boys gaan na twee trainingen hun eerste oefenwedstrijd spelen in het zonovergoten sportpark van Taxandria in Oisterwijk. De laatste keer dat de Boys daar een wedstrijd speelde was 27 februari 2008 met een 2-1 winst voor Taxandria, tijd dus voor revanche. Het kan ook weleens de laatste keer zijn dat de Boys hun opponent daar treffen, want door de gemeente opgelegde fusieplannen met een nieuw sportpark komen steeds dichterbij.
Daarentegen vervalt in de toekomst de lange wandeling van het kleedlokaal naar het speelveld.
Een nieuw seizoen brengt ook nieuwe trends met zich mee, keeper Frans is van top tot teen in het nieuw, klassiek zwart met een roze polo. De mannen van de arbitrage dragen de kleuren van de spelers, niet makkelijk, maar wel een eenheid met de spelers. Enige dissident is nieuwkomer/debutant Yannis die de alom geprezen retro voetbalkousen van de Boys niet mooi vindt, als straf moet hij de eerste helft vlaggen.
Het gaat een spectaculaire wedstrijd worden met het publiek als grote winnaar. Op het met eikenbomen omringende veld vallen de doelpunten net zo massaal als de eikels uit de bomen.
In de achtste en tiende minuut is het tot tweemaal toe raak voor de Boys: 0-2. Zijn de Boys dan zo goed? In het counteren in ieder geval wel, want Taxandria is de ploeg met het meeste balbezit en de Boys komen in de eerste helft een aantal keren zeer goed weg. Terecht komt de thuisploeg in de 22e minuut terug tot 1-2 met een schot vanaf de zestien, maar de Boys counteren daarna vrolijk door en in de 30e en 32e minuut is het 1-3 en 1-4. De laatste doelpunt is wel een cadeautje van de plaatselijke goalie die de bal op een presenteerblaadje aan de voorwaartsen van de Boys schenkt. 1-4 is tevens de ruststand.
Na de (denkbeeldige) thee lijken de Boys ineen te storten, het ligt niet aan het nieuwe centrale duo die in de tweede helft zijn ingevallen, maar het slecht vallen van een in de rust te haastig ingenomen proteïnehap. Binnen acht minuten in het tweede bedrijf wordt het 2-4 en 3-4. De Boys-coach grijpt onmiddellijk in met een wissel en een positiewijziging. De omzetting werpt zijn vruchten af, want in de 10e en 14e minuut wordt het 3-5 en 3-6.
Maar Taxandria toont veerkracht en in de 22e en 32e minuut wort het 4-6 en 5-6, laatstgenoemde doelpunt is wel een eigen doelpunt van de Boys.
Als de Boys in de laatste minuut uit een rebound de 5-7 maken fluit de scheidrechter voor het einde van deze sportieve wedstrijd.
Na afloop duurt het even voordat het bier uit de tap komt, de leidingen zijn voorafgaand aan de zomerstop goed gespoeld (zo hoort het ook), maar na de nodige liters water vloeit het goudgele vocht rijkelijk.
Dan is het tijd om terug te gaan naar Best voor de benefietwedstrijd “Samenloop voor Hoop” t.b.v. kankerbestrijding. Die wedstrijd is minder spectaculair als die van de veteranen, maar is het wel voor een heel goed doel.

17 juni 2017: Wilhelmina Boys VE1 eindigen met 2 teams hoog op het JND-toernooi

De laatste voetballende activiteit van het seizoen is het eigen zes-tegen-zes toernooi. Na een jaar van afwezigheid nu een onderdeel van het JDN-toernooi waar naast het veteranentoernooi ook een senioren- en damestoernooi plaats vindt.

En dat allemaal op zes uitgezette veldjes op het hoofdveld, het een vrolijke en krioelende massa. Bij een toernooi hoort een zonnetje en een aangename temperatuur, ook dat is allemaal vandaag aanwezig.

Het JDN-toernooi is een toernooi waar voetbal en amusement samenkomen. Daarover later meer.

Met vier gastspelers brengen de Boys twee teams op de been. Team 1 komt moeizaam uit de startblokken met twee nederlagen, waarbij de eerste wedstrijd gewonnen had moeten worden, maar als je de kansen zelf niet weet te benutten, dan …….

Team 2 weet wel voortvarend te starten met twee klinkende overwinning.

Ondertussen komt de sfeer er goed in op het sportpark, de vette hap en het blonde goud doen het goed en komt de programmering van radio-JDN live van het terras, waarbij meerdere artiesten het Nederlandse lied vertolken. De inhoud van de gezongen tekst komt overeen met de voetbalkunsten van de hockeymeisjes die voor de fun aan het damestoernooi meedoen, waarbij meedoen belangrijker is als winnen.

Als de eerste buikschuivers het bad weten te bereiken weet team 1 hun derde en vierde poulewedstrijd te winnen.

Team 2 speelt vervolgens gelijk en weet de laatste poulewedstrijd te winnen en worden op doelsaldo poulewinnaar.

Team 1 weet hun kruisfinale te winnen en winnen vervolgens ook hun laatste wedstrijd op de vijfde en zesde plaats.

Team 2 wint vervolgens de halve finale, maar moeten in de finale het onderspit delven tegen “Ouwe jeugd”, een team bestaande uit spelers van Wilhelmina Boys veteranen B.

Maar met twee teams in het linker rijtje sluiten de Boys het voetbalseizoen goed af.

Daarna barst het feestgeruis los, het is volle bak met een hoog tatoeagegehalte. De DJ zweept de boel op en bier vloeit rijkelijk. Vervolgens komt er een blik Nederlandstalige zangers voorbij met inhoudelijke muziekkwaliteiten die vergelijkbaar zijn met de gemiddelde voetkwaliteiten van de toernooivoetballers.  

Het is nog lang onrustig in Best.

11 juni 2017: Wilhelmina Boys VE1 kwartfinalist op het Dribbeltoernooi

Met maar liefst elf spelers vertrekken de Boys naar het 6-tegen-6 dribbeltoernooi van Spoordonkse Boys.

Het deelnemersveld van het dribbeltoernooi is ieder jaar weer een verrassing. Bij het damestoernooi zijn dat o.a. “de Kakelhoeve”, “Boer zoekt Maartje” en de “King Fu Panda Coco Pops. Bij de herenteams vinden we o.a. “De moeder van Gijs”, Anderhalve perdekop” en “Spoordonk next tob model”. Bij het veteranentoernooi maken ze het minder bont en zijn “’t Benkske” en “SneakerUnited” de aansprekende namen.

6-tegen-6 op een klein veldje is behoorlijk intensief en kan je geen moment verzaken. Maar met tien veldspelers worden er vijf koppeltjes van 2 gemaakt die elkaar continue kunnen afwissel.

De Boys beginnen om 10:25 uur aan hun eerste van drie poulewedstrijden, het zouden er eigenlijk vier moeten zijn, maar er was op het laatste moment een afmelding van “autobedrijf van Oorschot”. Nog maar eens goed nadenken of je daar een wel auto moet kopen.

De start is veelbelovend, de eerste wedstrijd wordt gewonnen met 3-0 van Spoordonkse Boys en de tweede wedstrijd na een goede eerste helft en een mindere tweede helft met 2-1 van Beerse Boys. In de derde wedstrijd blijft het 0-0 tegen de sterkste pouleploeg Klein Beers.

Met twee overwinningen en een gelijkspel zijn de Boys tweede in de poule, Kleins Beers heeft net een beter doelsaldo. Maar één tegengoal voor de Boys in de poulefase en het is een typisch dribbeltoernooi-doelpunt: drie corners penalty!

In de kwartfinale stuiten de Boys op een ander team van Spoordonkse Boys die onder een sponsornaam uitkomen. Maar daar eindigt het sprookje voor de Boys onnodig. Beslist niet de mindere en de nodige kansen. Nog met 1-0 voor, maar door een penalty (drie corners) 1-1 en enkele seconde voor tijd de 1-2.

Het is game-over en wordt met lede ogen gekeken naar de veteranenfinale met de echte Bas Nijhuis als scheidsrechter, maar zonder de Boys.

Gelaten wordt de burgermeester van Best op de hoogte gesteld om de bordesscène te schrappen.  

27 mei 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Gestel VE1  4 - 0  (Ruststand 2-0)

Behoudens twee toernooien is het vandaag de laatste reguliere wedstrijd voor de Boys in dit seizoen en kan de zomerstop binnenkort beginnen. Maar hoewel de officiële zomer nog moet beginnen loopt de temperatuur vandaag zo hoog op en is het maar de vraag of deze temperatuur in de zomer nog wel gehaald zal worden. In Hilvarenbeek wordt er zelfs een jeugdtoernooi afgelast vanwege de hitte. Voorafgaand aan de veteranenwedsrijd van vandaag is er nog een jeugdtoernooi waarbij emmers water en tuinslangen felbegeerde ingrediënten zijn. We zitten nog in mei en de veteranen trappen om 17:00 uur af bij een temperatuur van 36˚ ҉.

Tegenstander is Gestel uit het gelijknamige stadsdeel in Eindhoven. Afgesproken wordt om de eerste helft de gebruikelijke 35 minuten te spelen met een drankpauze tussendoor en dan tijdens de rust maar te kijken voor het vervolg.

Maar al snel wordt duidelijk dat het “verrekkus werme weer” invloed heeft op het spel, het is weinig lopen en vooral tikkie terug en tikkie vooruit. Dit tot genoegen van de scheidrechter die daardoor minder kilometers hoef te maken. Maar er was vandaag een speler in het veld die zich niets aantrekt van het warme weer, hij lijkt wel of zijn lichaam een groot zonnepaneel is die de gloeiende zon omzet in energie. Het is de onlangs 50 jaar jong geworden Marcel v.d. G. uit B., die met zijn rushes naar voren voor veel gevaar zorgt en vandaag goed is voor drie assists, zeg maar een assist-hattrick. Maar is het toeval dat zijn drietal assists in drie doelpunten worden omgezet door de eveneens 50-jarige Leon B. uit B.? We kunnen wel stellen dat 50 het nieuwe 30 is. Wel moet gezegd worden dat Leon B. is opgebloeid sinds hij de bodyguard is van uitbaatster Anita S.  

In de 8e en de 27e minuut scoren de Boys de 1-0 en de 2-0, waarbij het tweede doelpunt een aardig ComedyCapers gehalte heeft. Op aangeven van Leon B. weet Stefan K. in zijn vijfde poging binnen tien seconden eindelijk te scoren.

In de rust wordt Appie M. vervangen, het is de eerste dag van zijn Ramadan, toch voetballen en dan niet mogen drinken terwijl het 36˚ is. Diep respect.

Het duurt lang voordat Gestel weer de mat betreedt voor de tweede helft, de warmte eist zijn tol en er wordt besloten de tweede helft af te doen met tweemaal tien minuten. Maar na iets meer dan 17 minuten is de stand opgelopen tot 4-0 in deze sportieve wedstrijd en vindt iedereen het mooi geweest en wordt de grasmat meteen verruild voor het terras, douchen heeft nog geen zin bij deze temperatuur.

Twee verjaardagsrondjes en nog een zak consumptiemuntjes maken dat het feest los barst. Maar niet voor iedereen, John v. B. en Erik S. hebben nog een werkoverleg over de a.s. jaarlijkse veteranen-BBQ. Volgens Erik S. gaat het een BBQ worden die zijn weerga niet kent en alle vorige edities zal overtreffen. Tussen neus en lippen laat John v. B. ook nog even weten dat hij er nog een jaartje aan vast plakt. Toen werd het even stil. Maar dan krijgt Ron B. krijgt steeds meer praatjes, met zijn imposante (vindt hij) ontblote bovenlichaam denkt hij dat hij voor zijn caravan zit in het recreatiepark Slot Cranendonck en komt er komt er de nodige campingpraat uit. Maar als hij dan uit hoogmoed twee gezinsbroden shoarma bestelt vindt hij zijn Waterloo, na een brood weet hij nog te verzinnen dat hij de tweede heeft besteld als ontbijt voor de volgende morgen. Het begint te schemeren en dan krijgt Ron B. krampverschijnselen (lees: schwalbe). Taxi Cynthia brengt hem dan naar huis, of zij Ron B. ook in bed heeft gelegd is (nog) niet bekend.

Tegen het middernachtelijke uur brengt ook de bodyguard zijn uitbaatster naar huis en keert de rust in Best weer terug.

13/14 mei 2017: Wilhelmina Boys VE1 op V4K-toernooi in Heffen (B)

Het V4K-toernooi (Veterans for Kids) is een kleinschalig Belgisch 7 tegen 7 voetbaltoernooitje voor het goede doel zoals de naam al zegt. Het toernooi duurt 2 dagen en wordt voor de 10e keer gehouden, de Boys zijn er voor de 7e keer bij na een afwezigheid van 2 jaar. Traditiegetrouw wordt het toernooi afgewerkt in het Robert de Buyser Stadion te Heffen, maar het is een mindere accommodatie dan de naam doet vermoeden. Het sfeertje is echter is meer dan geweldig, niet voor niets komen de Boys hier graag. Werd in de eerste jaren het dichtbij gelegen Mechelen nachts onveilig gemaakt, de laatste jaren denken de Boys wat groter en is Antwerpen bij nacht hun domicilie geworden.

Tot zover de intro, maar is alles dan rozengeur en maneschijn? Nee, want zo zijn wat spelers een weekendje weg en zitten Feijenoord en moederdag ook een beetje in de weg.

Voor de 1e dag vertrekken 10 niet allemaal even fitte spelers en een handjevol begeleiders vanuit Best naar de zuiderburen. Aangekomen in “the place to be” is het nog 2 uur voor de wedstrijd, dus nog tijd voor een goede sportmaaltijd. Daarbij kiezen de Boys massaal voor de hotdogs en trekt de catering (tante Bep en ome Bert of zoiets) nog een groot blik uit de kast en met het pitje op de hoogste stand is de maaltijd binnen redelijke tijd klaar om genuttigd te worden.

Dan op naar de 1e wedstrijd. Maar spelers en technische staf kunnen het niet eens worden over de te volgen tactiek. Besloten wordt dat de spelers het maar zelf uitzoeken (op de werkvloer noemen ze dit zelfsturende teams) en neemt de technische staf (zeg maar, de mensen die er verstand van hebben) met een pintje plaats op het zonovergoten terras aan de rand van het veld om zo hun analyses voor te bereiden.

Bins weet in het begin nog goed zijn lichaam te zetten en zo voor de 1-0 te zorgen, maar uiteindelijk verliezen de Boys met 1-2 van de Drij Gapers. Na afloop geven de spelers aan meer sturing van de begeleiding te willen hebben. Met wat juiste tactische tips van die begeleiding wordt er begonnen aan de 2e wedstrijd waarin Friends voor Victory hun tegenstander zijn. Maar in deze wedstrijd is de victory voor de Boys, het is wederom Bins die goed is voor de openingsgoal en vandaag zijn gewicht in goud waard is pffffff ….. Nog even wordt het gelijk, maar door doelpunten van Alex en Marco sluiten de Boys met een 3-1 overwinning de wedstrijd af en zit het voetbalgedeelte er voor de eerste dag op.

Het toernooi wordt georganiseerd door de plaatselijke Jan en Eric, waarbij Jan voor en tijdens het toernooi duidelijk de touwtrekker is, terwijl Eric meer de Popie Jopie achter de BBQ is. Maar dan is er nog Eriks vrouw Ann, met een beschaafde kus op de wangen ontving zij eerder de dag de veteranenvoorzitter van de Boys en zie je ze het hele weekend hard werken achter de toog, haalt glazen op en voorziet iedereen van hapjes. Maar als klap op de vuurpijl stapt ze in de auto om voor Bins en Bobby sigaretten te halen omdat deze in de kantine niet te koop zijn.

Deze eerste dag waren ook Marco Borsato en zangeres Do nadrukkelijk aanwezig, iedere 50 minuten zongen zij hun duet “Voorbij” dat in 1998 uitkwam. Wel makkelijk zo’n ouderwetse cassetterecorder met een repeatknop.  

Na de uitstekende en uitgebreide BBQ is het tijd om naar Antwerpen te gaan op weg naar Hotel Eden, maar in het centrum van de stad zijn nog steeds geen parkeergarages waar de bus van Roeland in past. Uiteindelijk is er een plaatsje aan de rand van een park.

Tien mannen en vijf tweepersoonskamers. Na een korte wetenschappelijk test zijn de Boys er snel achter wie er met wie matchen om het bed te delen.

Haartjes in de plooi, deodorantje op en kraagje omhoog. Klaar voor het avond- en nachtleven in Antwerpen. Eerst een tijdje indrinken op het inmiddels vertrouwde terras van de Bengel, vervolgens naar de gezellige karaokebar Bonaparte, voetjes van de vloer was daar wel wat moeilijk, want de vloer plekte verekkus goed. Het is al ver in de nacht als een studentenbar wordt aangedaan, maar het licht en de muziek waren niet besteed aan een aantal veteranen die niet met hun tijd zijn meegegaan. Steijvers wist nog wel een leuke kroeg en na een lange wandeling komen we in de rosse buurt. Veel levend vlees in de etalage, maar het café is nooit meer gevonden.

Daarna gaat ieder zijn eigen weg en lagen de meeste een uurtje vroeger dan andere jaren op een oor.

Inmiddels zijn er al een viertal spelers vertrokken vanwege andere verplichtingen en gaan de zeven overgeblevenen (6 spelers en 1 begeleider) de volgende dag op weg naar Heffen om het toernooi verder te spelen.

Maar zij komen niet als eerste aan. Nee, Marco Borsato en Do zingen al hun duet “Voorbij” Ze hebben een vooruitziende blik want het toernooi zou voor de Boys snel “voorbij” zijn. Daarover later meer.

Er was een geweldige brunch georganiseerd en iedereen mocht zelf weten hoeveel hij/zij betaalde. De opbrengst was voor het goede doel. Oud rode duivel Leo van de Elst die 13 interlands achter zijn naam heeft staan zou in ons midden zijn, maar bleef samen met Popie Jopie Eric aan de bar hangen.

Niettemin was de brunch uitgebreid en overheerlijk. Omdat de Boys al jaren vaste gasten waren werd de brunch gratis aangeboden, maar hebben de Boys de Brunch-kas toch goed gespekt voor het goede doel.

Ondertussen is Appie aangekomen met zijn broer, zodat de Boys er 2 voetballers erbij hadden. Maar Appie’s broer had al 10 jaar niet meer gevoetbald. Hij mocht de kicks aan van Appie en Appie de felgekleurde schoenen van zijn zoon. Met nog een gastspeler van een ander team erbij beginnen de Boys aan hun 3e wedstrijd tegen de latere winnaar SKR Leest. Maar liefst twee scheidsrechter met ieder een glas bier in hun handen leiden de wedstrijd. Maar het is geen wedstrijd, er wordt met 1-9 verloren. De tegengoal is van Bobby die de keeper met een onvervalste panna te kijk zet. Om de 10 te voorkomen fluiten de scheidsrechters op verzoek van de Boys-begeleiding iets eerder af.

Toch is niet alles voorbij, als de laatste wedstrijd tegen Mercator zou worden gewonnen was een gedeelde 2e plaats zeker en anders een gedeelde 4e plaats. Graag in beide gevallen niet naar het doelsaldo kijken.

Maar het lijkt dat Mercator een thuiswedstrijd speelt, want zij worden aangemoedigd door hun fanclub. Het zijn de cava-sletjes. Spelersvrouwen die al 2 dagen proberen mooi te zijn, korte rokjes, aftekenende kleding, meest blond en al 2 dagen aan de bubbels.

Do Boys hebben weer een geleende speler van een ander team, maar verliezen ongelukkig en geflatteerd met 1-4 met een treffer van Roeland.

Ondanks de twee dikke nederlagen keept Frans een uitstekende wedstrijddag.

Het zit erop, maar een compliment voor de harde kern, met zo weinig spelers over 2 dagen is het eigenlijk niet te doen.

Dan maar de loterij met tientallen, misschien wel honderd prijzen en ieder jaar nemen de Boys wel iets mee naar huis. Krultangen, keukenhulpjes en flessen wijn. Maar dit jaar: HELEMAAL NIETS.

Ja, zo’n kutbekertje van amper 10 cm hoog incl. voet voor de 5e prijs. De fotografen moesten flink inzomen om het bekertje te zien toen aanvoerder Frans deze in ontvangst mocht nemen.

Nee, dit jaar geen platte kar en geen bordesscene, maar wel alles gegeven met een (te) klein groep.

6 mei 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Braakhuizen VE2  3 - 3  (ruststand 2-1)

Het is meivakantie en dat is te merken. In de recreatieve hoek van het voetballen verkiezen een groot aantal spelers voor een vakantiereisje naar elders onder het mom van hoogtestages of een weekendje Coolsingel, waarbij de foto’s van vertier de groepsapp bevuilen. Waren het in het begin van de week nog vijf afmeldingen, een dag voor de wedstrijd is het aantal al verdubbeld tot tien. Maar wie de jeugd heeft, heeft de toekomst en zo mogen een bijna twintiger en een ruim twintiger als stagiaires bewijzen dat zij in de toekomst misschien van waarde kunnen zijn bij de veteranen. Toch ligt de gemiddelde leeftijd vandaag bij de Boys nog ver boven de veertig.

Na de zeperd tegen Tivoli hebben de Boys een weekendje voetbal overgeslagen. Althans, niet zelf gebald, maar uiteraard wel het kampioenschap van “ut urste” gevierd voor zover een aantal dat zich nog kunnen herinneren. Laat staan dat ze nog weten hoe ze thuisgekomen zijn.

Maar het heeft ze wel goed gedaan, want vandaag zetten ze een goede pot voetbal neer en omdat tegenstander Braakhuizen-B dit ook doet ontstaat een leuke en spannende pot voetbal.

Veel wedstrijden weten de Boys te winnen omdat ze net iets effectiever zijn, vandaag ontbreekt de effectiviteit voor het doel ondanks het aanvaardbare voetbal wat ze vandaag op de mat leggen. Daardoor blijven zij op één puntje steken, maar uiteindelijk is het gelijkspel wel een terechte puntverdeling.

Al na drie minuten komen de Boys op voorsprong als een schot van voorstopper BvG door een Braakhuizense verdediger lichtjes wordt getoucheerd waardoor de keeper op het verkeerde been staat. Als na achttien minuten EK op aangeven van TW de 2-0 binnenschuift lijkt er geen vuiltje in de lucht voor de Boys. Maar tien minuten voor rust zijn er twee situaties waar de Boys niet blij mee zijn, het uitvallen van voorstopper BvG en het tegendoelpunt waardoor het 2-1 wordt en het weer een wedstrijd is. Ook de jongste van het veld verlaat kort voor rust het veld omdat de avond vooraf toch wel zijn tol eist. In de tweede helft zal hij de plaats van zijn vader onder de lat overnemen en lijkt een toekomstige troonopvolging op handen, ook al zal het nog wel een aantal jaartjes duren.

In de tweede helft maakt AM na een kleine twee maanden zijn rentree en wordt Braakhuizen sterker op jacht naar de gelijkmaker en misschien zelfs maar meer, waarbij er kansjes ontstaan voor de Boys door de ruimte die er ontstaat.

Verdere doelpunten lijken uit te blijven, maar in de laatste acht minuten gaat het dak eraf. Eerst is het de gelijkmaker van Braakhuizen en vijf minuten later zelfs de voorsprong voor Braakhuizen door balverlies op het middenveld waarbij de scheidsrechter een overtreding op de Boys gemist zou hebben. Dan zetten de Boys nog eenmaal aan om toch nog een puntje over te houden aan de wedstrijd. En ja hoor, in de allerlaatste seconden van de wedstrijd wordt het alsnog 3-3 als EK zijn tweede mag binnentikken, ditmaal op aangeven van PvB. Maar is het wel een geldig doelpunt, is de bal over de lijn gegaan? Er is onduidelijkheid over het handgebaar van de assistent-scheidsrechter, maar de scheidsrechter keurt het doelpunt goed. Na de wedstrijd waren een aantal Braakhuizen-spelers zo sportief om toe te geven dat de bal wel degelijk de doellijn was gepasseerd.  

Met 45 punten uit 25 wedstrijden mogen de Boys Europa in. Zaterdag de openingsdag van het internationaal voetbaltoernooi in Mechelen en het daaropvolgende nachtleven in Antwerpen. En zondag de finalewedstrijden. Pfffffffffffffffff

22 april 2017: Tivoli VE1 - Wilhelmina Boys VE1  5 - 3  (ruststand 2-2)

Ruim een uur voor de wedstrijd lijkt het erop dat de Bestse coach moet gaan puzzelen voor een juiste opstelling voor de uitwedstrijd tegen Tivoli, want de bank lijkt met vijf wisselspelers rijk gevuld. Maar dat zal rap veranderen. Bij het optillen van de voetbaltas schiet het erin (de jaren gaan tellen!!), dat is nummer 1. Een speler is van de aardbodem verdwenen, dat is nummer 2 en bij de warming-up haakt nummer 3 af.

De reis naar het door groen omgeven sportpark de Heihoef verloopt voorspoedig, maar de wandeling van de parkeerplaats naar het kleedlokaal duurt een paar honderd meter en daar lijkt nummer 4 te bezwijken. PvB (49 te B.) heeft de avond vooraf nog een theorietraining gedaan bij de Voetballogiequiz, maar de nachtelijke escapade die daarop volgt kost hem de nodige kruin of zoals hij zelf appt “Pffff hakt r goed in zo’n voetbalquiz”. Fier loopt hij vooraan in de wandeling naar het kleedlokaal, maar al snel kan hij het tempo niet meer volgen en komt als een van de laatste het kleedlokaal in.

Hoewel het lente is, zijn het herfstachtige omstandigheden. Toch hebben een groot aantal toeschouwers de weg naar het hoofdveld gevonden, meerdere scootmobielen, een kinderwagen en zelfs een Duitse herder zijn de attributen die de Tivioliaanse supporters uit de kast getrokken hebben.

Gehavend beginnen de Boys aan de wedstrijd, maar komen in de derde minuut toch op voorsprong, op aangeven van SK wordt het doelpunt gemaakt door ………. het is niet te geloven …… het is de uitgeputte PvB. De bal gaat er niet soepeltjes in, maar telt wel. Toch een lekker begin. Maar het is van korte duur, want er volgt een klein kwartiertje waarin Tivoli op een 2-1 voorsprong komt, beide doelpunten zijn wel cadeautjes van de Boys, zachte terugspeelballen en slap ingrijpen zijn aan de orde van de dag. Hierdoor ontstaat enige irritatie bij de Boys en roept de scheidsrechter de Bestste aanvoerder op het matje die er al een beetje de pee in had omdat hij de tos al verloren had. Maar ja, je gaat een speler met 429 veteranenwedstrijden op zijn naam niet de les lezen. Als een volleerde advocaat laat hij de aanklager (lees: scheidsrechter) weten dat de oorzaak toch iets anders zou liggen. Om zijn pleidooi kracht bij te zetten verschijnt hij in de tweede helft met een heuse aanvoerdersband om zijn arm.  Zes minuten voor rust weet SK nog de gelijkmaker te maken, maar in dezelfde minuut verlaat EvdV geblesseerd het veld en dat is dan nummer 4 en is er nog maar een wissel voorhanden.

Wat het vreemde smaakje in de thee is geweest zullen we nooit weten, maar de Boys gaan er niet beter van voetballen, het gaat vandaag allemaal iets te snel voor hun. En al heel snel is het 3-2 als een mooie kapbeweging een vervolg krijgt met een uitstekend schot in de rechterhoek.

Meteen daarna is het RvH die het veld moet ruimen met een blessure en dat is nummer 5 en moet de coach noodgedwongen als grensrechter de wedstrijd voortzetten. Een terechte penalty en een messcherpe counter zijn goed voor 4-2 en 5-2 en is de wedstrijd een kwartier voor tijd gelopen. In de laatste minuut doen de Boys nog iets terug, na goed doorzetten van SK weet AvZ de eindstand op 5-3 te bepalen.

Na de nodige pitchers bier en een schaal vette hapjes zijn de Boys het leed alweer vergeten en gaan zij weer lachend terug naar Best om daar de avond voort te zetten. Het is nog lang onrustig in Best, ook nederlagen moeten tenslotte verwerkt worden.

 

8 april 2017: braakhuizen VE3 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 3  (ruststand 0-2)

Op jacht naar eerherstel na de ruime nederlaag in Waalre vetrekken de Boys naar Geldrop in de hoop daar met drie punten in de bagage weer naar Best te kunnen terug keren. Braakhuizen-3 moet daar het slachtoffer van worden. Opnieuw is de personele bezetting weer uiterst mager bij de Boys en zijn er vier gastspelers opgetrommeld. Voor gastspelers Leon was dat alweer een aantal kilo’s geleden t.w. het seizoen 2010-2011. De wedstrijd begint met een minuut stilte wegens het overlijden van een veteranenspeler van Braakhuizen-2.  

Het heerlijke voorjaarszonnetje is voor de familie Bierens een reden om van deze wedstrijd maar een familie-uitje te maken. Gewapend met campingstoeltjes en zonnebrandolie in poedervorm (het gerucht gaat dat het toch om een andere poeder zou gaan) nestelen zij zich aan het rand van het veld.

Een van de leden van de harde kern van Braakhuizen toont zich in een ontbloot bovenlijf, maar om nu te zeggen dat het iemand imponeert ……… ondanks het zonnetje worden de spelers daar niet warm van.

Al vroeg in de wedstrijd is het onduidelijk of de spelers wel weten dat er bij een voetbalwedstrijd een bal in het spel hoort ze zijn. Een aantal keren laat de Boys-nestor weten: “Niemand wil de bal hebben”.

Nee, oogstrelend en hoogdravend is het allemaal nog niet, maar toch komen de Boys voortvarend uit de startblokken met twee doelpunten in een klein kwartiertje. In de 7e minuut is het een hoekschop van RvH die door PvB vol in de touwen wordt gekopt, een goed passend shirt geeft hem dan toch dat stukje extra zelfvertrouwen. In de twaalfde minuut wordt het zelfs 0-2 door een rebound van gastspeler BS.

De talloze meegekomen fans zitten op het puntje van hun (camping)stoeltjes en hoor je al voorzichtig hier en daar, tien, tien, tien. Maar helaas de koek is al snel op. Nog voor het rustsignaal hoor je al een paar spelers “Ik zit kapot” roepen.

Tijdens de rust is het een grote chaos in het kleedlokaal van de Boys. Een aantal spelers moeten gewisseld worden en daardoor moeten er positiewijzigingen worden doorgevoerd. Daarbij wordt de coach meerdere malen overruled door zijn spelers, iedereen denkt het beter te weten. Door al het strepen en schrappen in de opstelling is niet meer te lezen hoe het nu eigenlijk zit. Al in het begin van de tweede helft is het duidelijk dat er geen lijn meer te zien is in het Boys spel door die chaos tijdens de thee. De een roept “We staan stil” en de ander roept “Doordekken”, maar hoe kan je nu doordekken als je stil staat? En wat te denken van de opmerking: “Waarom zou ik lopen als ik het toch dichtloop?”

Nadat de coach weer wat sturing heeft gegeven met echt zinnige aanwijzingen, wordt het halverwege de tweede helft 0-3 voor de Boys, een perfecte pass van SK op PvB, die uiterst beheerst de keeper verschalkt. Een supporter roept enthousiast: “Wie stopt die trein?”. Maar de trein (PvB) stopt al snel, want kort na zijn tweede doelpunt laat hij zich wisselen. De reden? “Ik zit kapot!”.

Drie minuten na zijn doelpunt maakt Braakhuizen met een kopbal de eretreffer. Ondanks het feit dat zij meerdere keepers hebben geleverd, blijft het voor de familie Vermeer toch moeilijk om de “nul” te houden.

Opvallend is ook de ommezwaai van enkele spelers. De coach heeft er de laatste tijd meerdere malen op gewezen om zuiniger met het materiaal om te gaan. En wat horen we het laatste kwartier van de wedstrijd meerder malen: “Ben zuinig op de bal”. En dan nog te weten dat die bal eigendom is van Braakhuizen.

Eindconclusie: Er zijn vandaag maar liefst drie positieve zaken gesignaleerd.

·         Het uitstekende weer, op het bankje in het zonnetje krijg je een heerlijke dut. Of zou dat van het vertoonde spel zijn geweest?

·         De kwantitatieve schaal snacks die de Boys na afloop van de wedstrijd van hun tegenstanders mochten ontvangen.

·         En als belangrijkste: “Slechte wedstrijden winnen is ook een kwaliteit”.

1 april 2017: Waalre ve1 - Wilhelmina Boys VE1  5 - 2  (Ruststand 2-0)

1 april is een dag voor practical jokes, maar het is de vraag of de “shirtgate” die zich vandaag afspeelde wel een practical joke is.

De logistiek bij het vertrek richting Waalre is een beetje van slag, te beginnen met een niet-goedwerkende ballenpomp. Maar ook met de inhoud van de kledingtas is iets mis. In en om de tas is er flink huisgehouden en is het onduidelijk of alle kleding ook daadwerkelijk gewassen is. Omdat het derde elftal daags erna vrij is wordt die kledingtas meegenomen naar Waalre. Wel heel toepasselijk zijn die shirts voorzien van het logo van de kledingbank alsof de veteranen vandaag afhankelijk zijn van die kledingbank. Waar normaal gesproken de sponsor de financiën doneert, hebben de spelers van het derde elftal zelf de sponsering betaald voor het goede doel en dat mag ook weleens vermeld worden.

Aangekomen in het kleedlokaal van Waalre blijkt dat de spelers van het derde elftal ietwat anders gebouwd zijn dan veteranen. Spits Bins moet afhaken, zijn navelshirtje weet zijn welvaartsbuikje niet te verbergen. In de plaatselijke kantine werkt hij verder aan zijn indrukwekkende postuur.

De veteranen van Waalre spelen al jaren in een gitzwart tenue, maar vandaag zijn zij gehuld en het traditionele Waalrese zwart-wit en is het onderscheid tussen beide teams nauwelijks waarneembaar. Na twee wedstrijdminuten krijgt “shirtgate” al een vervolg als de thuisploeg gele hesjes aantrekken, maar nu is er geen verschil te zien met de scheidsrechter van dienst. Ook hij moet eraan geloven en een oranje hesje is zijn deel.

Al dat kledinggedoe hebben de Boys geen goed gedaan en is er weinig lijn te bespeuren in hun spel. Gelukkig is de kwaliteit van het elftal van Waalre ook niet meer wat het jaren geweest is, maar zijn vandaag wel iets beter dan de Boys. Toch is hun 1-0 voorsprong in de 16e minuut een cadeautje van de Boys. Een vrije trap van de Boys op de vijandelijke helft levert kinderlijk balverlies op en daar weet Waalre wel raad mee.

Op de snelheid van de Waalrese voorwaartsen krijgen de Boys geen vat en met dat wapen komt Waalre twee minuten voor rust op 2-0.

Een deel van de aanhang weet het ook niet meer en gaat tijdens de rust aan de drank in de kantine en missen daardoor de 3-0 in het begin van de tweede helft als de buitenspelval handig wordt ontweken.

Maar halverwege de tweede helft krijgt de wedstrijd een wending met drie doelpunten in drie minuten. Op karakter wurmt AvZ zich langs/door enkele tegenstanders en maakt SK het beheerst af: 3-1.

Drie minuten later wordt het 4-1 als een speler van Waalre wel heel vrij staat. Maar nog in dezelfde minuut steken de Boys de koppen weer bij elkaar als MA doorkopt op EK en deze de bal op zijn beurt  tegen het net kopt met gevaar voor eigen leven want het hoofd scheerde rakelings langs de doelpaal. Maar het is wel 4-2. Maar een herhaling van de week ervoor toen de Boys in het laatste kwart een achterstand omboog naar winst zit er vandaag niet in. Erger nog, in blessuretijd wordt het 5-2 als er opnieuw een geel hesje akelig vrij staat.

Maar het leuke van veteranenvoetbal is dat er kort na een nederlaag altijd weer gelachen wordt.

25 maart 2017: Wilhelmina Boys VE 1 - Woenselse Boys VE1  4 - 2  (ruststand 1-1)

Aan het weer kan het niet leggen, een heerlijk voetbaltemperatuurtje en een zonnetje met veel blauwe lucht daar omheen. Al is de ondergaande zon ook weleens lastig om een voorzet vanaf de westelijke kant te kunnen inschatten. Maar ja, klagen over het weer hoort ook wel een beetje bij onze cultuur.

En natuurlijk klagen we ook weer over het aanvangstijdstip dat wederom is vertraagd omdat de voorwedstrijd te laat is begonnen. Het lukt de KNVB maar niet om wedstrijden op tijd te laten beginnen en om een geschikte bondcoach te vinden, maar dit terzijde.

Met ongeveer tien minuten vertraging begint de wedstrijd tegen Woenselse Boys, onderlinge wedstrijden zijn op één hand te tellen. De laatste wedstrijd dateert alweer van 30 augustus 2014, toen de Boys uit Best met een 2-1 overwinning aan de haal gingen. Aan een voorspelling waagt niemand zich vandaag.

Het elftal van de gasten uit Woensel is net zoals van de andere Boys een echt veteranenelftal, maar hun verscheidenheid mag er wezen. Korte en lange voetballers, met en zonder welvaartsbuikje, soms kaal, soms grijs en hier en daar nog wat zwart haar. Afgezakte kousen en meerdere culturen. Kortom, zomeravondvoetbal in optima forma.

Wilhemina Boys heeft een jongeling in huis, keeper Remo vervangt zijn geblesseerde vader. In totaal zijn er maar liefst tien afmeldingen om de meest uiteenlopende redenen. Gastspeler Bartje komt pas tien minuten voor aanvang opdraven, waarschijnlijk heeft de brug open gestaan. Uiteindelijk staat er een redelijk veteranenelftal op het veld.

In het begin van de wedstrijd gaat het redelijk gelijk op, maar de gasten krijgen in de loop van de wedstrijd wel steeds meer grip op de wedstrijd. Het is een goed voetballende ploeg met redelijk veel techniek. Maar tot echte kansen leidt het niet. En dat is het verhaal van de wedstrijd. De thuisploeg wordt veel op eigen helft teruggedrongen, maar zijn wel zeer effectief in het afronden.

In de 13e minuut wordt het 1-0, na een geweldige steekpass van MS tikt SK de bal binnen. Elf minuten later is het echter weer gelijk, 1-1 als een bal niet goed wordt weggewerkt en die bal als een biljartbal het net in kaatst.

Kort voor rust is het over voor Ron, 14 dagen aan de antibiotica of hoe die zooi ook mag heten, hebben hem gesloopt. Sander met een haardos waar iedereen jaloers op is wordt zijn vervanger.

Na de thee dringen de Woenselse Boys meer aan, maar pas in het laatste kwartier ontploft de wedstrijd.

De gasten krijgen een penalty na een ongelukkige handsbal en komen met 1-2 voor, maar de vreugde is van korte duur. Na een slim passje van TW haalt SK ongenadig hard uit en het is weer gelijk 2-2.

Wilhelmina Boys is tot dat moment tevreden met de stand en wil de wedstrijd uitspelen, maar ook in het andere strafschopgebied wordt een (bijna gelijkwaardige) handsbal waargenomen. SK neemt de penalty en schiet de 3-2 binnen. Geen zuivere hattrick, maar wel de voorsprong.

En nog is de koek niet op. Na zijn drie doelpunten heeft SK nog een assist in huis en tikt PvB beheerst de bal langs de keeper. Wilhelmina Boys wint met 4-2.

Het betere veldspel is voor de gasten, maar is het een gestolen overwinning? Nee, want Wilhelmina Boys creëren kansen en maken die ook nog eens af.

Na de derde helft vertrekt de harde kern voor de after-party naar café Manus om daar de wedstrijd Bulgarije – Nederland te gaan kijken, maar daar is geen voetbal te zien. Wel volop live-muziek.

Zij zijn de grote winnaars van de avond, zie hebben die bagger-wedstrijd in Bulgarije niet te hoeven aanzien, maar hebben wel genoten van een “goei stukske muziek”.

Volgende week Waalre-uit, altijd lastig. Maar 1 april is zo’n datum waarop alles anders kan zijn.

11 maart 2017: Wodan VE1 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 1  (Ruststand 0-1)

Soms zijn er 18 spelers beschikbaar en soms heb je op een dag dat het afmeldingen regent om de meest uiteenlopende redenen zoals etentjes, werk, kinderfeestjes, ontstoken bijholtes, rugklachten c.q. seks gehad en ongedefinieerde omstandigheden. Vandaag is het z’n dag met een regen van afmeldingen en moeten er noodgedwongen links en rechts spelers geplukt worden. Van links is dat Brendy de tank en van rechts is dat een heuse dokter die ook het een en ander van ketels weet. Nu maar hopen dat de gastspelers ook een beetje kunnen voetballen.

Uiteindelijk maken maar zes Boys-spelers de reis van Best naar Woensel-Noord, de rest komt uit alle hoeken aangewaaid. Nee, niet iedereen is vandaag met de wedstrijd opgestaan.

Omdat de voorwedstrijd een beetje uitloopt duurt de warming-up wat langer en om nu niet meteen al moe te worden bestaat de warming-up ook uit het kijken naar de omliggende wedstrijden. Daar wordt je niet vrolijk van, de scheidrechters van dienst hebben daar zware wedstrijden te verduren.

Maar uiteindelijk kan de veteranenwedstrijd gaan beginnen, de tribune is goed gevuld met lege stoelen en drie Boys-supporters (Zinzi, Stef en Marianne).

Maar de start van de wedstrijd wordt nog even uitgesteld, de organisatie heeft over het hoofd gezien dat er ook een scheidsrechter nodig is.

Uiteindelijk wordt er een gevonden, geen tijd om een zwart pakje aan te treken, hoppa, meteen de wei in. Maar het is wel een moderne scheids, hij maakt gebruik van mobiele videoscheidstechnologie. Niet een keer, maar vele keren. Ook heeft hij regelmatig mondeling contact met de videoscheids. Maar eerlijk is eerlijk, hij leidt de wedstrijd tot een goed en sportief einde en dat hebben we vanmiddag niet overal gezien. Bovendien wordt de scheids geholpen door de rechtsback van de Boys, die overtredingen vooraf aankondigt. Oké, er zijn ook nog wat problemen met de digitale tijdwaarneming, maar een kleinigheidje hou je altijd.

Wedstrijden tussen de veteranenteams van de Boys en Wodan (E.S.V.) gaan de laatste jaren redelijk gelijk op, maar het lijkt er even op dat dit vandaag doorbroken gaat worden, want in de tweede minuut komen de Boys al op voorsprong, met een doelpunt van de dokter.

De hele wedstrijd schommelt het een beetje op een neer, soms heeft Wodan even de overhand, maar even vaak is het andersom. Maar de meeste kansjes zijn voor de Boys en fluit de scheidsrechter na 28 minuten en 22 seconden voor het einde van de wedstrijd, dat is dus 6 minuten en 32 seconden te vroeg. Uit navraag komt na voren dat hij verkeerd geïnstrueerd was over de tijdsduur van een veteranenwedstrijd.

Na de thee is het spel niet veel anders, met dien verstande dat lichamelijke malheur opsteekt bij de Boys en het kopdoelpunt van Wodan halverwege de tweede helft heeft daar mee te maken. Het laatste kwartier moet er noodgedwongen door gewisseld worden, waardoor de Boys uiteindelijk drie grensrechter verslijten in de tweede helft. Een van de slachtoffers is keeper Frans, waardoor R.v.J. (48) te B. onder de lat komt, hij weet nog knap een bal uit de kruising te tikken (een beetje keeper had deze bal klem gehad).

Als compensatie voor de te korte eerste helft duurt de tweede helft tien minuten langer dan die eerste helft en fluit de scheids na 38 minuten en 51 seconden voor het einde van de wedstrijd.

Uiteindelijk kunnen beide partijen leven met de 1-1 in deze sportieve wedstrijd.

4 maart 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Wilhelmina Boys VE2   2 - 3  (ruststand 1-1)

“De kraker van de dag” en “Het veteranenkampioenschap van Best-West” zijn uitspraken die voorafgaan aan de wedstrijd tussen beide veteranenteams van de Boys. En hoewel beide teams het rood-wit-blauw hoog in het vaandel hebben staan willen beide teams niet van elkaar verliezen, want dat moet je dan nog maandenlang aanhoren.

Bij team A zijn nog vier spelers op hoogtestage, hoewel er op de groepsapp meer foto’s van het après-ski gebeuren voorbijkomen en dat ook nog voor lunchtijd. Ook beide keepers kunnen niet ingezet worden vanwege malheur aan hun verzadigde knieën.

Maar bij team B loopt het ook niet over van de hoeveelheid voetballers, als 12e spelers wordt daar nog het bestuurslid voetbalzaken uit de klei getrokken die in de eerste helft de scheids nog mag assisteren.

Voorafgaand aan de wedstrijd is er een fotosessie van team A vanwege hun nieuwe shirtssponsor “BestFit fysiotherapie” Eigenaar Rens van Nunen is persoonlijk aanwezig om een ingelijst shirt in ontvangst te nemen.

Natuurlijk hoort een wedstrijd tussen deze twee giganten thuis op het hoofdveld, maar omdat de voorwedstrijd behoorlijk uitloopt verplaats de wedstrijd zich naar een ander veld met echt gras.

In hun onderlinge wedstrijden zijn beide teams altijd aan elkaar gewaagd en de eerste minuten van vandaag lijkt het vandaag niet anders te zijn. Toch komt team A al in de vierde minuut op voorsprong als aan de rechterkant een voorzet van de lichtste speler van het veld over de keeper zeilt en door de zwaarste speler van het veld wordt ingekopt. Maar de voorsprong zorgt niet voor rust bij team A, er wordt voldoende gecoacht, maar die coaching (“man in de rug” en “contact houden met de bal”) komt niet echt binnen bij de betrokken spelers met veel balverlies als gevolg. Ook een gevolg hiervan is de gelijkmaker in de 14e minuut.

Na de thee verhuist het circus naar het hoofdveld, normaal het domicilie van team A, maar in deze tweede helft komt team B duidelijk beter uit de startblokken. Het gaat allemaal net iets sneller en daarom staan zij halverwege de tweede helft met 1-3 voor. Wel jammer dat zij het beroep van “assistent-scheidsrechter” niet serieus nemen.

Een wedstrijd is pas gespeeld als het afgelopen is, dus geeft team A nog even gas en wordt acht minuten voor tijd de aansluittreffer binnen gegleden. Maar uiteindelijk blijft de eindstand 2-3.

De afterparty is er niet minder om, sterker nog, het is juist een stukje meer geworden. Nieuwe uitbaters, nieuwe tijden. Beide teams genieten nog op het grote scherm van P.S.V. – Roda J.C.  4-0.

Maar HET item van de afterparty is de directe overgang van M.A. van team A naar team B. Hebben we hier te maken met een verrassende actualiteit of een vervroegde 1-april grap? Wordt vervolgd.

18 februari 2017: RKGSV VE1 - Wilhelmina Boys VE1  2 - 5  (ruststand 1-0)

Echte winters bestaan niet meer, maar de kwakkelwinter heeft dit jaar toch al gezorgd voor vier afgelastingen omdat het veld wit was (niet te verwarren met witwassen, want dat is weer iets anders).

En ook al is het een beetje mistroostig weer, de Boys hebben er weer zin is. De aankondiging van de wedstrijd op het twitteraccount van de Boys wordt door RKGSV geretweet, zodat alle 254 volgers van de Gerwense voetbalclub op de hoogte zijn van de wedstrijd. Maar helaas geen hond te bekennen op het achterafveldje, wel twee Gerwenaren, maar die verlaten voortijdig de Gerwense arena.

Voorafgaand aan de warming-up wordt aan Tinus nog even uitgelegd wat “retweeten” is, er gaat een wereld voor hem open. Nu was dat niet de enige onduidelijkheid van vandaag, want tijdens de reis naar Gerwen maakt een van de spelersauto’s een tussenstop in Nederwetten op de parkeerplaats van de gelijknamige voetbalvereniging. Uiteindelijk is de samenwerking van de Gerwense en Nederwettense voetbalclubs oorzaak van de verwarring “waar te spelen”. Bij RKGSV blijken ook enkele Nederwetten-spelers mee te doen. Of zij een inburgeringscursus hebben gedaan en/of een verblijfsvergunning hebben is onduidelijk.

Of je nu drie voetbalwedstrijden in je leven hebt gezien of 5657, er is altijd een de slechtste en een de beste. Maar de wedstrijd van vandaag nijgt naar de slechtste, zeker de eerste helft. Want eerlijk gezegd was het niet om aan te zien. Gelukkig voor de Boys deelde de thuisploeg in die misère.

Veel valt er verder niet te schrijven over de eerste helft, behalve die overtreding die iets weg had van wat tussen een Yuko en Wazari in zit, de vrije trap krult de bal over de muur en over de keeper in de goal (zie foto) en het doelpunt is goed voor een 1-0 ruststand in het voordeel van de thuisploeg.

Het is rust, maar niet rustig in het kleedlokaal van Boys. De trainer wil discipline en passie zien en slachtoffert maar liefst vijf spelers. Vlak voor de wedstrijd was er al een waarschuwing afgegeven met een opgelegde donatie van € 25,00 in de boetepot voor het te laat komen.  

De maatregelen werpen meteen hun vruchten af. Binnen één minuut kopt de kleinste man van het veld de gelijkmaker in en weer een minuut later staan de Boys zelfs met 1-2 voor.

Met hun hoofd in de wolken menen de Boys dan maar even gas te moeten terugnemen en vier minuten wordt dat gelogenstraft en is het 2-2.

Al vrij snel daarna krijgen de Boys ook nog een penalty tegen en lijken de dagen van de coach geteld. De Gerwense grensrechter laat nog weten dat Toon een goed schot heeft, maar Toon schiet hoog over en lijkt de Bestse coach toch nog de carnaval te halen.

In de laatste tien minuten gaat de conditie een woordje meespreken en laten de Boys zien waarom zij het beste veteranenteam van Best zijn. Met hogeschoolvoetbal wordt het nog 2-3, 2-4 en 2-5.

In het kleedlokaal wordt er luidkeels “We gaan Europa in” gezongen.

Na afloop is het dubbel feest in de plaatselijke kantine, twee jarigen bij de thuisclub en drie punten voor de Boys.

Maar nog overweldiger is de ontvangst in Best. Prins Martijn d’n Urste en zijn dorstlustige gevolg zijn hiervoor opgetrommeld en de hofkapel blaast een goed stukske muziek voor onze helden.

De boetepot wordt geleegd, het wordt nog een dorstluchtige avond.

4 februari 2017: Braakhuizen VE1 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 5  (ruststand 0-1)

Het lijkt vandaag geen leuke dag te worden, het is druilerig weer en de tegenstander heeft dezelfde lelijke tenues als dat gespuis uit Best-Oost. Maar we zijn in de wijk Braakhuizen in Geldrop-Zuid om daar een potje te voetballen tegen een van de veteranenteams van de gelijknamige vereniging. Natuurlijk voetballen er geen wereldtoppers in dit soort wedstrijden, maar als die speler met die baard en lange haren in dat rood-zwarte tenue aan de bal komt valt elke keer de naam "Jezus". In de dug-out vraagt men zich af of dit de echter timmerman uit Nazareth is of dat het een neppe is. Omdat er in zijn jeugd nog geen Facebook, Twitter en Instagram waren heeft hij ook geen volgers. De enige volger die hij vandaag heeft is een Wilhelmina Boys verdediger. Nog even wordt er contact opgenomen met huize Nazareth in Best, maar daar blijkt ook geen timmerman te wonen. Een dag later speelt ene Gabriel Jezus de sterren van de hemel bij Manchester City. Het mag duidelijk zijn, die in Braakhuizen is gewoon een neppe. Hij is niet in staat tijdens de wedstrijd voor wonderen te zorgen.                                   

Bij de Boys is er wel een wonder te bewonderen. Die hebben een spelers die zich tot twee maal toe afmeld voor dezelfde wedstrijd, maar wel die hele wedstrijd mee voetbalt.

Al snel in de wedstrijd doet zich iets wonderlijks voor. Braakhuizen trapt af voor de wedstrijd, maar na 49 seconden staan de Boys al met 1-0 voor. Tja, hoe verschalk je een keeper? Het is een Comedy Capers-achtige kopbal die via de grasmat over de keeper in het doel ploft.

Na het vroege doelpunt geloven de Boys het wel en denken ze de wedstrijd al gewonnen te hebben, het tempo zakt zodanig dat het wel op een veteranenwedstrijd lijkt waarin de tegenstander in het trage tempo meegaat. De scheidsrechter gelooft het ook wel en stuurt de spelers een minuut te vroeg naar de thee. Al met al redenen genoeg voor de technische staf om tijdens de rust hard in te grijpen en zo kunnen vier spelers het veld ruimen. En of het helpt!

Binnen tien minuten lopen de Boys uit naar 4-0, de 2-0 is wederom uit een kopbal en vervolgens twee doelpunten door schoten vanaf de zestien. En die schoten komen van de voet van Roeland. Op 26 november jl. scoorde hij voor het laatst (Luuk-de-Jong-syndroom) en kwam toen op 133 doelpunten op de ranglijst "topscoorderslijst aller tijden" op een doelpunt van de nummer 1. Maar vanaf vandaag staat Roeland op nummer 1 met 135 doelpunten. Na afloop van de wedstrijd laat hij weten "dit niet te weten". Daar zijn de nodige twijfels over in het kleedlokaal, maar al met al toch een prestatie om trots op te zijn.

Een klein kwartiertje voor het einde wordt het ook nog 5-0 voor de Boys, maar de euforie is van korte duur. Nog geen minuut later is daar alsnog de eretreffer van Braakhuizen.

Ook nu gelooft de scheidsrecht het wel weer en fluit hij nu maar liefst twee minuten te vroeg voor het einde van de wedstrijd. Hij zal vast niet per minuut betaald worden.

Met drie punten op zak denken de Boys de buit binnen te hebben, maar ze worden toch nog genaaid. Om de clubkas van Braakhuizen te spekken worden er een aantal kaartjes van het spelletje "eenentwintig" gekocht. 17, 18, 19, 20 en 21 geven recht op een graai in de prijzen pot. Maar uiteindelijk komen de meeste kaartjes niet hoger uit dan 16 en die overige kaartjes? Inderdaad 22 en hoger. Daar komt nog bij dat die waardeloze kaartjes nog extra geld opbrengen voor Braakhuizen, want de dagprijs voor oud papier bedraagt op dit moment toch maar mooi € 75,00 per 1.000 kilo.

Conclusie: de winnaars van vandaag staan met lege handen en de verliezers met .............................

28 januari 2017: Wilhelmina Boys VE1 - Oirschot Vooruit VE1  4 - 3  (ruststand 1-2)

Bijna afgekickt na zes weken zonder een voetbalwedstrijd. Feestdagen, veldomstandigheden en een slechte smoes zijn hier debet aan. Maar vandaag is het weer zover, de Boys mogen de wei weer in.

Er zijn voldoende spelers voorhanden, maar het maken van de opstelling heeft nog wel wat voeten in aarde. Met de spelers die nog niet aan de beurt zijn voor hun reguliere wisselbeurt moet een fantasie-opstelling gemaakt worden. Met veel kunst- en vliegwerk komt de opstellingscommissie er toch uit. De inkt waarmee de opstelling op papier is gezet is nog niet droog of een van de basisspelers (E.K. (42) uit B.) laat weten nog te veel last te hebben van zijn nachtelijke escapade bij de zuiderburen en is pas tegen het ochtendgloren zijn bed gaan opzoeken, waarbij hij nogal wat problemen heeft ondervonden omdat hij het knoopje van zijn polo niet los kreeg. Maar volgens ingewijden had hij helemaal geen polo aan, maar een t-shirt. Inderdaad, een t-shirt heeft geen knoopjes!! Kortom, er is geen knoop aan vast te binden aan zijn verhaal.

Maar het gevolg is wel, dat de opstelling weer omgezet moest worden, in het 46-jarige bestaan van dit veteranenelftal is dit de langste opstellingsbespreking geweest.

Daar komt bij dat de wedstrijd bijna een kwartier te laat begon omdat er iets niet in orde was bij de spelerspasjes van de voorwedstrijd.

Al dat gedoe is wel ten koste gegaan van de concentratie, want tegenstander Oirschot Vooruit laat de Boys alle hoeken van het veld zien. Natuurlijk is het ook de klasse van de gasten, maar bij de Boys is er geen enkele vorm van tactiek te bespeuren.

Gezien het wedstrijdverloop is de snelle voorsprong van Oirschot Vooruit dan ook geen verrassing. In de 12e minuut wordt de Boys-verdediging op snelheid verrast en is het 0-1 en als het vier minuten ook nog 0-2 wordt, is de invallende duisternis spreekwoordelijk voor de Boys.

Maar geheel tegen de verhouding in komen de Boys in de 20e minuut terug in de wedstrijd als good old Ted met een pass Stefan weet te bereiken die vanuit een moeilijke hoek de toch wel uitstekende Oirschotse goalie met een loeihard schot net onder lat weet te verschalken en het is 1-2. In het restant van de eerste helft komen de Boys beter in de wedstrijd, maar had de voorsprong van Oirschot veel groter kunnen zijn.

Wat er in de thee heeft gezeten is niet helemaal duidelijk, maar de Boys komen in de tweede helft beter uit de startblokken.

Al na twee minuten resulteert dit in de gelijkmaker, Harold neemt het balbezit van zijn tegenstander over en werkt de bal meteen in het doel van Oirschot Vooruit: 2-2. Met dit doelpunt passeert hij Luuk de Jong op de ranglijst.

Beide ploegen gaan nu voor de overwinning, maar een kwartier voor tijd wordt het 2-3 voor Oirschot Vooruit. Nog even wordt er geroepen dat het buitenspel zou zijn, maar assistent-grensrechter houdt terecht zijn vlag omlaag.

Maar dan volgt het Bestse kwartiertje. Twee minuten na het Oirschotse doelpunt is een klassieke manier van pootje haken voor de scheids reden om een penalty aan de Boys toe te kennen. Nog even proberen de gasten de scheids duidelijk te maken dat de overtreding buiten de zestien heeft plaatsgevonden, maar aangezien de verdachte zich nog steeds op de plaats van delict bevindt is het duidelijk dat de overtreding plaats heeft gevonden op 2,40 mtr. van de binnenzijde van de zestien.

Tegen alle bestaande vooroordelen in neemt slachtoffer Stefan zelf de penalty en jaagt hij de bal on-PSV’s in de touwen. Het is 3-3.

Daarmee is de honger van de Boys niet voorbij, want het slotakkoord is anderhalve minuut voor tijd voor de Boys. Nu is het een voorzet van een ander good-oldy en die voorzet van Perry wordt keihard binnengekopt door Alex, die daarmee ook al Luuk de Jong passeert op de landelijke topscoorderslijst.

Eindstand 4-3 voor de Boys in een sportieve wedstrijd vol strijd. Het was weer reclame voor het veteranenvoetbal. Toch was er één klein minpuntje: de bitterballen waren iets te laat!!

17 december 2016: Wilhelmina Boys VE1 - Best Vooruit VE1  0 - 2  (ruststand 0-2)

De laatste wedstrijd van het kalenderjaar is niet zomaar een wedstrijd. Het is een onderling afgesproken oefenpotje. Maar begrippen zoals “derby” en “rivaliteit” passen niet in een oefenpotje, je wil tenslotte niet van elkaar verliezen.

Voordat clash kan aanvangen is het wachten op het eindsignaal van de voorwedstrijd.  De junioren die daar acteerden hebben misschien nog nooit van Rinus Michels gehoord, maar zijn historische uitspraak “voetbal is oorlog” wordt daar wel heel letterlijk genomen. In veteranenwedstrijden gaat het gelukkig wat beschaafder.

Het blessurespook is bij de Boys bijna verdwenen, maar zoals Johan Cruijff ooit verwoorde “ieder voordeel heeft ook zijn nadeel” is dit ook van toepassing bij de Boys. Je betaald contributie, dus moet je ook voetballen. Maar met vijf wissels is het wel continu aanpassen.

De eerste minuten gaan gelijk op, het is hier en daar nog een beetje aftasten. Maar na een kwartiertje voetballen komt het moment van je leven. Je bent nog jong (45) en in de bloei van je leven, je hebt al 78 veteranenwedstrijden op je naam staan een één assist. Het wachten is op je eerste doelpunt, gaat het vandaag gebeuren? De corner wordt genomen, je ziet de keeper uitkomen, maar je bent hem voor. Je weet de keeper te verschalken met een ferme kopbal die vlak onder de lat inslaat. Maar al snel komt het besef: “Kut, het is een eigen goal” en het is 0-1 voor Best Vooruit.

Zes minuten voor rust wordt het ook nog 0-2 voor de gasten.

Na de thee moet het dan gebeuren voor de Boys, er komen nog wel enkele kansjes over en weer, maar de ruststand is ook de eindstand: 0-2. Als alle kansen benut zouden worden was het 2-5 geworden, maar ja, “als”!

Toch was er nog een hoogtepuntje voor de Boys in deze wedstrijd als de scheidsrechter de Boys een achterbal geeft. Maar Boys-verdediger J.v.B. (57) uit B. laat weten dat het echt een hoekschop is voor Best Vooruit. Alle Boys kijken verbaasd om zich heen, zo vredelievend is J.v.B. (57) uit B. nog nooit geweest. Het is duidelijk, hoe ouder, hoe milder. Zijn kandidatuur voor de Nobelprijs voor de vrede komt steeds dichterbij. 

De 0-2 is een terechte uitslag van deze laatste wedstrijd in dit kalenderjaar. Tijd voor een goeie borrel, maar ja, dan komt het volgende dilemma. Voor de ene Boys is het de dochter, voor de andere Boys de schoondochter. Maar ze viert wel haar verjaardag! Wordt het nu een lange derde helft of toch haar verjaardagsfeesie? Het is allemaal goed gekomen. Fijne feestdagen!! 

3 december 2016: R.P.C. VE1 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 5  (ruststand 0-2)

Waar (bijna) het hele veteranenvoetbal vanwege Sinterklaasactiviteiten plat ligt wordt er voor de Boys nog om onduidelijke redenen een uitzondering gemaakt door de wedstrijd van volgende week toch maar te vervroegen naar deze zaterdag. Het is wel een aanslag op de personele bezetting, want behalve de blessures en die keuken die onderhand ook weleens af mag komen, zijn er dit weekend ook nog verrassingsuitjes en de traditionele kerstmarkten. Maar met elf echte veteranen en een tweetal jongelingen gaan de Boys toch proberen de klus te klaren in de uitwedstrijd tegen de veteranen van de Roosten Patronaats Club, in de volksmond beter bekend als R.P.C.

Aangekomen in de catacomben worden er meerdere kleedkamers bezocht, want de dienstregeling is een beetje van slag en is het dringen en een drukte van belang in de spelersgang.

De wedstrijd begint met een minuut stilte vanwege de vliegtuigramp in Columbia waarbij o.a. een groot aantal voetballers van de Braziliaanse club Chappecoense het leven lieten.

Vanaf de eerste minuut is het kunstlicht ontstoken, want de vroeg invallende duisternis en het sombere weer laten een duistere indruk na. Grensrechters in donkere kleding en met een donkergroen vlaggetje zijn nauwelijks te ontwaren. Zelfs zwarte Piet zou niet eens opgevallen zijn, maar daar is dan Sylvana Simons als een van de weinige weer blij mee.

Dat het een veteranenwedstrijd is blijkt al uit het koppeltje rechtsback Wilhelmina Boys en linksbuiten R.P.C. Zo te zien hebben ze samen ruim 100 jaar voetbalervaring en hun gezamenlijke leeftijd steekt daar nog ver bovenuit

De Boys hebben de smaak te pakken, want het goede voetbal van een week eerder wordt vandaag gewoon weer doorgezet. Althans bij momenten, want vaak is het ook slordig.

In de vierde minuut komen de Boys al op een 0-1 voorsprong als gelegenheidsvoorstopper Harold ineens in de frontlinie verschijnt en de bal binnen knalt.

Nog geen tien minuten later is het al 0-2 als Enrico Alexander weet te vinden.

Het is bijna rust en er hangt iets onheilspellends in de lucht. Het lijkt een nieuwe versie (2.0) van de legendarische Alfred Hitckcock’s thriller/horrorfilm uit 1963 “The birds”. Duizenden vogels vormen een enorme zwerm boven het speelveld en zorgen voor een geweldig vliegspektakel met een enorm kabaal. Volgens Wikipedia is dit een collectief gedrag ontstaan door eenvoudige gedragsregels. Het is maar dat u het weet.

Naarmate de wedstrijd vordert komen de spelers erachter dat er een nieuwe spelregel is ingevoerd, iedere achterbal is een indirecte vrije trap geworden gezien de non-verbale aanwijzingen van de verder goed leidende scheidsrechter in deze sportieve wedstrijd.

In de tweede helft zijn de Boys nog meer dominanter dan in de eerste helft en na 12 minuten maakt Enrico er dan ook 0-3 van met een bekeken boogbal over de keeper.

Ruim tien minuten voor tijd komt ineens de tegentreffer uit de lucht vallen. Keeper Frans heeft de hele wedstrijd weinig te doen gehad op het kou kleumen na, maar is kansloos op een schot van R.P.C. Het is zo’n schot die je maar eens in je leven op je slof hebt.

Even later blijft gastspeler Marcel minutenlang op de grond zitten. Door het duistere weer is het moeilijk te zien, het lijkt op een blessure, maar het spel gaat gewoon door en niemand bekommerd zich om hem. Wat blijkt, Marcel heeft ruzie met een van zijn veters.

De laatste tien minuten zijn voor de Boys, het zijn twee fraaie voorzetten van de prima ingevallen jongeling Enzo die door respectievelijk Enrico en Marcel tegen de touwen worden gewerkt en daarmee de eindstand op 1-5 brengen. Met twee dikke overwinningen op een rij zijn de Boys klaar voor hun volgende wedstrijd, de kraker tegen de aartsrivaal. Ook wel bekend als dat rood-zwarte gespuis aan de verkeerde kant van het spoor.

26 november 2016: Wilhelmina Boys VE1 - Nederwetten VE1  7 - 0  (ruststand 4-0)

Nederwetten is een Nuenens kerkdorp met 800 inwoners gelegen aan de rechteroever van de Dommel. De plaatselijke voetbalvereniging telt zeven 19+ elftallen, dus een groot percentage van de inwoners moet dan wel lid zijn van club. Toch was de laatste confrontatie tussen de veteranen van Nederwetten en de Boys uit de grote stad geen uitgemaakte zaak. Met veel pijn en moeite wisten de Boys toen te winnen.

Maar vandaag moet het allemaal anders worden, beide veteranenteams van de Boys spelen thuis met na afloop nog de huldiging van de jubilarissen. Volle bak dus.

Maar de voorbereiding is minder, logistiek is er iets fout gegaan bij de Boys. De waterzak, de spons, de bidons en de waardevolle spullen zak zijn bij een spelersvrouw achtergebleven. Wat moet zij daarmee?

Bij afwezigheid van vlagger Erik is Kaj Fonken de grensrechter van dienst. Kaj is een jeugdige en talentvolle scheidsrechter van de Boys, die onlangs een dagje meeliep bij de KNVB met Bjorn Kuipers.

Verwarrend is het aanvoerderschap van Nederwetten, ze zijn namelijk allemaal aanvoerder want de aanvoerdersband is bij alle spelers bedrukt op hun rechtermouw. Voor alle duidelijkheid: het KNVB-advies is links voor rouwbanden en rechts voor de aanvoerdersband. Uiteindelijk komt de Nederwettense vlagger (ook bekend als de Harrie van Raaij look-a-like) zonder aanvoerdersband voor de tos naar de middenstip. Maar dat moet kunnen bij het veteranenvoetbal.

Tijdens de wedstrijd krijg je het idee dat er eigenlijk helemaal scheidsrechter nodig, een toegekend doelpunt wordt door de aanvallende partij teruggegeven omdat ze toch voordeel hadden gehaald uit de aangeschoten handsbal. En wat te denken van de toegekende hoekschop? Ook deze wordt door de aanvallende partij niet genomen omdat het volgens hun geen hoekschop was. Een uitermate sportieve wedstrijd dus.

Hoe moeizaam de heenwedstrijd voor de Boys was, hoe makkelijk gaat het vandaag.

Na negen minuten is het 1-0 als een kopbal uit een hoekschop hard inslaat en met een schot na wat kap- en draaiwerk is het in de 17e minuut 2-0 door Roeland die daarmee zijn jubileumwedstrijd van extra glans voorziet.

Met nog doelpunten in de 22e en 31e minuut is de ruststand 4-0.

Na de thee is het al snel 5-0, maar dan wordt het allemaal een beetje minder productief en krijgt  Nederwetten zowaar een kans om niet te missen, keeper Frans ligt al op de grond en de aanvaller kan kiezen uit twee hoeken. En wat denk je? Inderdaad, recht in de handen van de keeper.

Veel meer wapenfeiten laat Nederwetten deze wedstrijd niet zien en is de eerste NUL dit seizoen een feit voor de Boys.

In de laatste tien minuten lopen de Boys dan nog uit naar een 7-0 overwinning. Het is de grootse overwinning sinds 12 oktober 2013 toen L.S.V. met 11-2 werd verslagen.

Tijd voor een feestje, niet alleen vanwege de dikke overwinning, maar ook vanwege de huldiging van onze jubilarissen. Hierover (later) meer op de page “Jubilarissen”.

19 november 2016: EMK VE1 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 3  (ruststand 1-1) 

Na de euforie van de zeven overwinningen op een rij ging het even neerwaarts voor de Boys met maar een enkel puntje in de drie volgende wedstrijden en wordt het weer eens tijd om het blazoen een beetje op te poetsen. Tegen EMK moet het te doen zijn, tenslotte begon de euforie met zeven overwinningen op een rij ook tegen deze tegenstander. Met maar lief 7-1 destijds, al was dat natuurlijk met het thuisvoordeel.

Ondanks de vele regenval van de afgelopen week is het veld in de Nuenense wijk Eeneind goed te bespelen.

Bij de thuisploeg is de linkerflank een vreemdelingenlegioen, want hun linksback wist met een Oost-Europees accent in het Duits te vertellen dat er “keine luft in die balle” zat en de wissels op de bank vroegen zich af wie hun linksbuiten eigenlijk was!

Tijdens de bespreking wordt René nog gefeliciteerd met zijn 100e veteranenwedstrijd van vorige week en spreekt de coach de hoop uit dat zijn 101e wedstrijd van vandaag beter voetbal laat zien, want de vorige wedstrijd was niet echt jubileum waardig.

Na het goede keeperswerk vorige week van Stephan mag Frans het vandaag weer proberen in de goal en we kunnen nu al verklappen dat hij een grote bijdrage heeft in de overwinning die gaat komen.

De wedstrijd is 17 seconden oud en Erwin vraagt al om een wissel omdat “het er in schiet”. Iedereen vraagt zich nog steeds af wat er nu precies in geschoten is, want niemand heeft een schot gehoord. Inmiddels loopt bij het “Guinnessbook of records” een aanvraag om zijn snelle wissel te erkennen als snelste wissel ooit. De redactie wenst Erwin beterschap en hoopt dat wat er ingeschoten is, snel weer uitgeschoten wordt.

Al snel blijkt dat de eerdere grote overwinning van de Boys tegen deze tegenstander vandaag een utopie zal zijn. Niet wetende welke aanvaller te dekken is de oorzaak van de 1-0 in de 19e minuut en lijkt een doemscenario in de maak. Maar drie minuten later is het al 1-1 als Alex de bal centraal op het middenveld veroverd en zichzelf de diepte instuurt.

Na 30 minuten en een handjevol seconden fluit de uitstekend leidende scheids wel erg vroeg voor de rust, maar zijn motiverende reden is dat hij rekening houdt met de leeftijd van de spelers!

In de rust drie wissels bij de Boys, waaronder vaste grensrechter Erik die graag een half wedstrijdje mee wil doen. Prompt worden er weddenschappen afgesloten over hoe lang Erik het zal volhouden, het varieert van 10 minuten tot 20 minuten. Maar Erik verrast vriend en vijand, want hij laat zich met knieklachten pas na 21 minuten vervangen. Nou ja, knieklachten? Er komt meteen een shagbuil tevoorschijn, het is gewoon tijd voor een nicotineshot!

Invaller Enrico loopt als rechtshalf meer als een rechtsback achter zijn tegenstander aan en dat is een hele nieuwe wereld voor hem. Als de derde helft al uren oud is en de alcohol al is ingewerkt laat hij duidelijk weten liever op de bank te zitten dan achter zijn tegenstander aan te lopen.

Omdat grensrachter Erik de tweede helft is gaan voetballen en bij enkele overige hier en daar wat pijntjes zijn ontstaan mag Ron’s 13-jarige dochter Kaylee de wedstrijd verder uitvlaggen. Dat doet ze zoals verwacht met verve, maar Ron neemt haar ook mee naar het stamcafé voor de derde helft. Dus moeten de Donald Trumpjes onder de veteranen hun kleedkamerpraat matigen.

In de tweede helft is het ontwijken van de buitenspelval het geheime wapen van de Boys. Natuurlijk gaat het regelmatig mis, maar het hoeft maar een paar keer goed te gaan. Zo ook na een kwartier in de tweede helft als Alex een diepe pass geeft op Stabeltje en de Boys staan met 1-2 voor.

De thuisploeg gaat naarmate de tijd vordert steeds meer op de aanval spelen en worden er twee verse krachten ingebracht door hun coach Pipo. Heet die echt “Pipo”? Tja, zo wordt hij aangesproken door een speler die allerminst blij is dat hij gewisseld wordt.

Dan wachten de Boys op het eindsignaal er van uitgaande dat de nog steeds uitstekend leidende scheidsrechter ook in de tweede helft rekening zal houden met de leeftijd van de spelers zoals in de eerste helft (30 minuten per helft in plaats van de gebruikelijke 35 minuten). Maar dat gebeurd niet en achteraf komt dit goed uit voor de Boys want identiek aan het vorige doelpunt wordt het in de 33e minuut 1-3. Opnieuw is het weer een diepe bal van Alex op Stabeltje, ondanks zijn huishoudelijke werkzaamheden van de laatste weken heeft zijn scorend vermogen er niet onder geleden.

Na bijna 39 minuten in de tweede helft is de wedstrijd voorbij. Maar eerlijk is eerlijk, in deze sportieve wedstrijd hadden beide elftallen veel meer moeten/kunnen scoren.

Volgende week opnieuw een wedstrijd tussen de Boys en een Nuenense voetbalclub, dan komen de blauwhemden uit het gehucht Nederwetten op bezoek. #2op1rij? 

12 november 2016: Wilhelmina BOys VE1 - R.K.V.V.O. VE1  0 - 3  (ruststand 0-1)

Vorige week met de voeten terug op aarde. Een vrienden team uit Tilburg is ons te machtig. Support van Willem 2 naar horen zeggen die ons wel met 2 hapjes schalen achter hebben gelaten. Verloren maar de buik goed gevuld.

Vandaag tegen de vrienden uit het kerkdorp Oerle vastgeplakt aan Veldhoven en met een kantine waar wij goede herinneringen hebben liggen. Zo ook uw verslaggever die het glas stapelen nog goed voor de geest kan halen met als gevolg heel wat glasscherven. De 1e match (Belgisch voor wedstrijd) is met 3-2 verloren gegaan na een 1e helft waar wel met 4-0 voor had moeten worden gestaan. Met 0-2 voorsprong de rust in en met 3-2 verlies eindigen. Vandaag ook zonder de bezielende leiding van Jan. En ook dank zij Jan bijna een uur later begonnen. Maar het blijkt dat dit bedoeld is om iedereen op scherp te zetten en dankzij oplettende lezers is al gauw duidelijk dat er gewoon om 16.30 afgetrapt gaat worden. Voor dat er begonnen gaat worden zijn er al acrobatische toeren waar te nemen. Het is nl. Ron die met een aanloopje over het hekwerk wil huppen. Linkerbeen gaat heel sierlijk maar het rechterbeen weigert om de balletoefening af te maken met als gevolg een duikeling op het natte gras. Het is even bijkomen maar gelukkig is er geen schade en kan de opstelling in tact blijven.
Dan de nr 11 van RKVVO. Zijn sprong is van een heel ander kaliber. Het hekwerk op het hoofdveld is toch zeker 1.31 cm hoog maar dat is voor deze hinde geen enkel probleem. Zonder aanloopje hup met twee benen tegelijk over het hek en een sierlijke landing op beide benen en huppelend de wei in. In de wedstrijd blijkt al snel dat dit niet zijn enigste kunsten zijn want deze man is ook nog eens razendsnel. Een kwelgeest voor onze achterhoede.
De afwezigen zijn voor ons, Michael herstellend van een doodschop zegt hij op de Ap. Dit wordt later op de bank door de wisselspelers al gauw kleiner gemaakt tot "Ach een schopje was het, viel best wel mee". Marco, naar het schijnt gaat hij terugkomen als een loopwonder als de podo hem volledig van zijn loopklachten heeft afgeholpen, hij gaat zeker terug komen als een "box to box player" zoals de Engelsen hier een term voor hebben. Enrico, werk. Appie, hamstring. Patrick, enkel. Stefan K, hamstring. Ook Frans moet helaas afmelden maar via de ap geeft hij nog even een aantal goeie tips. "Stephan vergeet je handschoenen niet" en John wordt door hem als aanvoerder aangewezen.
De reserves weer geheel volgens het lijstje van Jan. John S, Sander, John v B. De vlager good old Erik, die aangeeft dat hij dit jaar nog zeker een wedstrijdje mee gaat pikken. Het moet dan wel wat warmer zijn dan vandaag, want koud is het. In de 2e helft komen de wissels in het veld voor Tinus, Roeland en Erik H.
Sander heeft de sleutel van de kluis gekregen maar denkt dat een penningmeester daar veel beter op kan passen dus krijgt deze de sleutel in bewaring. Had Sander maar beter geweten want dit gaat nog een staartje krijgen.
In de 1e helft blijkt al snel dat wij het niet hebben vandaag met uitzondering van Stephan. Hij heeft niet alleen zijn handschoenen meegenomen maar ergens in een hoekje ook nog "vorm" gevonden. Samen met het spreekwoordelijke "engeltje op de lat" houdt hij de stand voor ons dragelijk. De keeper van RKVVO heeft het beduidend rustiger en moet haast wel een longontsteking op gelopen hebben want hij krijgt niet meer dan 3 ballen te verwerken. Eentje daarvan had overigens nog bijna een goal op kunnen leveren want na een briljant diepteballetje van Roeland op Erik H had deze laatste met een beetje geluk het balletje maar zo in het netje kunnen leggen. De rust gaan wij in met een 0-1 achterstand. Deze wordt eigenlijk door onze grens voor buitenspel afgevlagd en door een enkeling van ons bekritiseert. Een wijze les van de scheids leert echter dat de buitenspel val regels nu eenmaal zo zijn dat deze goal geen buitenspel is. Geen speld tussen te krijgen dus de goal telt.
Overigens heeft RKVVO niet alleen het betere van het spel maar ook een zeer bevlogen coach. Het moet gewoon familie zijn van Diego Simone. Hij loopt/ rent / roept / schreeuwt net als Diego maar wel netje in het coach vak. Hij schuwt de wissels niet als er niet gepresteerd wordt. De spits die gewoon te laat komt krijgt al direct opdracht om warm te lopen en als de rechtshalf niet presteert wordt deze 50+ gewisseld voor de 30+ spits. 
De 2e helft. Na de hete thee / koffie is het nog steeds verrektus koud. Voor ons verloopt deze niet veel beter dan de 1e. De bal komt iets meer op de helft van de tegenstander maar kansen levert dit niet echt op. Onder impulsen van de coach blijft RKVVO maar komen maar vinden telkenmale Stephan als eindpunt. Onpasseerbaar lijkt hij wel vandaag. 2 ballen zijn hem echter toch nog te machtig. Een kopbal wordt tegendraads ingekopt na een corner en diep in de 2e helft is het de nr 11 die als Speedy Gonzales iedereen zijn hielen laat zien en een voorzet aflevert die door de spits wordt binnengelopen. 0-3 eindstand dus en uw verslaggever/penningmeester denkt het is tijd om te gaan en de koude tenen / handen op te warmen. Lekker met het vrouwtje uit eten vanavond en een filmpje "inferno" in Bio Best erachter aan. Thuis aangekomen en al bijna opgewarmd gaat de telefoon. Erik aan de lijn. "Hedde gij het sleuteltje nog". Even voelen en ja hoor, natuurlijk nog in de jaszak. Hup Sacha de schoenen en jas aan en samen maar weer terug naar de boys. Gezien het feit dat ik best wel lastig loop, geeft Sascha de sleutel netje weer af. Eind goed al goed van deze koude middag.
Uw verslaggever.

5 november 2016: Wilhelmina Boys VE1 - F.V.K.  0 - 2  (ruststand 0-1)

Het is weer zover. Eerder had Nuenen de administratie niet op orde waardoor het andere veteranen elftal van de Boys voor Jan met de korte achternaam naar een vermeende uitwedstrijd ging om een potje te voetballen, nu is het Wodan die dacht vrij te zijn. Mooi niet dus, maar door die gedachte kunnen zij geen team meer op de been brengen.

Met nog 43 uur en 6 minuten te gaan tot de wedstrijd wordt er een noodsignaal op het internet losgelaten op zoek naar een andere tegenstander. En zowaar, 33 minuten later is het beet. Of het in de oproep beloofde bladje bier en de schaal snacks heeft geholpen is dan nog niet bekend, maar F.V.K. laat weten wel tegen de Boys te willen voetballen.

Oké, maar “who the fuck is F.V.K.?”. Niemand van de Boys heeft daar ooit van gehoord. Googelend komen we erachter dat het waarschijnlijk een vereniging/clubje is met maar een elftal en dat ze onlangs met 3-2 hebben gewonnen van Beerse Boys, waartegen onze Boys in het verleden meerdere wedstrijden hebben geduelleerd.

Een half uur voor de wedstrijd betreedt het geel-zwarte gezelschap uit Tilburg het voetbalcomplex in Best. Had de oorspronkelijke tegenstander Wodan te weinig spelers, bij F.V.K. is het ook kiele-kiele met maar elf spelers (en dus ook geen grensrechter) en omdat er geen keeper bij zit zullen vier veldspelers uiteindelijk ieder een kwart weedstrijd keepen.

Hoewel de gasten wel voldoen aan de veteranenleeftijd is de gemiddelde leeftijd van de Boys wel stukken hoger als die van hun tegenstander en dat zullen de Boys weten. Want op weg naar het begeerde record van “acht wedstrijden op een rij ongeslagen” gaat die leeftijd een groot obstakel worden. Want het gaat bij de gasten uit Tilburg net allemaal een stukje sneller en ook hun betere conditie gaat de Boys opbreken.

Niet alleen bij de gasten, ook bij de Boys zijn er personele ongemakken. Na een klein kwartier is de eerste blessurewissel, na de rust prefereert een speler een etentje in Hoofddorp boven een tweede helft voetballen. Tien minuten voor tijd nog een blessuregeval en daardoor nog een wissel onder het motto “de minst geblesseerde mag de tijd vol maken”.

Hoewel veel Boys al een mensenleven met elkaar voetballen weten ze elkaar vandaag toch moeilijk te vinden. Met name in de eerste helft wordt de bal met de regelmaat van de klok in de voeten van de tegenstander gedeponeerd.

Uiteindelijk komen de gasten pas twee minuten voor rust op een verdiende voorsprong met een rake kopbal uit een hoekschop.

Na rust verloopt de wedstrijd als in de eerst helft, maar zolang het verschil maar één doelpunt is kan er nog van alles gebeuren en hoe meer het einde van de wedstrijd nadert des te meer proberen de Boys de aansluittreffer te maken. Met het gevolg dat een counter noodlottig zou kunnen worden.  En dat gebeurt dan ook vijf minuten voor tijd met een messcherpe, goed geoliede snelle uitval en de eindstand is 0-2.

Helaas geen nieuw record voor de Boys in de boeken, maar dankzij F.V.K. konden de Boys toch weer de wei in.

Terugkomend op het beloofde bladje bier en de schaal met snacks: terwijl de snacks voor onze vrienden uit Tilburg in het vet liggen bruin te worden zijn de geel-zwarten met de noorderzon vertrokken. Dus vieren de Boys hun nederlaag na zeven ongeslagen wedstrijden maar met een dubbele portie snacks!

29 oktober 2016: Wilhelmina Boys VE 2 - Wilhelmina boys VE1  1 - 1  (Ruststand 1-0)

Deze wedstrijd zal ingaan als het verhaal van de tien kleine negertjes (daar zal Sylvana Simons niet blij mee zijn!). Wilhelmina boys A (VE1) kampt met een groot aantal blessures, waaronder de drie spitsen die samen goed zijn voor ruim 300 kg. schoon aan de haak. Het inhuren van drie gastspelers is dus noodzakelijk. Maar de wedstrijd is nog niet begonnen of keeper Frans haakt al af in de warming-up. Vijf minuten voor rust moet ook gastspeler Geert het veld ruimen met problemen aan zijn hamstring. Maar niet alleen zijn hamstring speelt op, eerder in de wedstrijd blijkt bij een ongelukkige situatie ook een van zijn vingers gebroken te zijn en zo zijn de Boys al in de eerste helft bijna door hun wissels heen. Alleen Enrico is nog over die na lang blessureleed enkele speelminuten wil maken, maar die mag ook meteen na de thee aan de bak vanwege het volgende blessuregeval.   

De wedstrijd van vandaag is ook een broedermoord, want het andere veteranenelftal van de Boys is de tegenstander en omdat die thuisspelen kiezen zij voor het hobbelige echte gras. Zou dat het blessureleed van team A veroorzaken?

Bij een broedermoord is er sprake van rivaliteit en wil je niet van elkaar verliezen, maar er is in deze wedstrijd er toch wel respect voor elkaar. Niettemin is er ook wel aan de noodrem getrokken, met name in de eerste helft toen een doorgesproken speler onreglementair staande werd gehouden. In die eerste helft is het meeste balbezit voor team B, maar worden de kansen verdeeld over beide ploegen. Beide keepers halen een ruime voldoende, maar in de 23e minuut staat een van hun beide op het verkeerde been en dat zag die ene speler goed en het is het 1-0 voor team B. “Goed voorbeeld doet volgen”, want enkele uren later flikte Gaston Pereiro bij PSV hetzelfde kunststukje tegen Vitesse.

De jacht op de gelijkmaker wordt door de scheidrechter ingekort door ruim twee minuten te vroeg voor de rust te fluiten.

Op karakter begint team A aan de tweede helft, niet iedereen is meer fit en wissels zijn niet meer voorhanden. Bovendien moeten er spelers op posities spelen die zij niet gewend zijn. Maar in het laatste kwart zijn zij toch de bovenliggende partij. Twee minuten voor valt dan toch nog de meer dan dik verdiende gelijkmaker als gastspeler Thomas een aantal verdedigers een luur draait en de bal binnen weet te prikken. Uiteindelijk kunnen beide partijen leven met de uitslag.

De jacht om het record van zeven overwinningen op rij uit het seizoen 2010-2011 te verbeteren strand vandaag met “maar” zes overwinningen.

Toch is er na afloop in het kleedlokaal onder het genot van een bladje bier nog iets te vieren. Stephan heeft zojuist zijn 100e veteranenwedstrijd gespeeld en Ted zijn 250e en nadert daarmee met rassen schreden de zesde plaats op de eeuwranglijst.

Volgende week komt Wodan op bezoek en kan er toch een record binnengehaald worden: “Acht keer ongeslagen op een rij”!

22 oktober 2016: Wilhelmina Boys VE1 - RKGSV VE1  2 - 1  (ruststand 0-1)

Al een week lang leven de veteranen van de Boys in een andere wereld, is het een droom?

Het gaat crescendo met het team, spelers, begeleiding en achterban zijn in de ban van “vier op een rij”. Het populaire gezinsspelletje staat sinds kort voor het aantal overwinningen op een rij voor de Boys. Maar “vier op een rij” is sinds vorige week “vijf op een rij” geworden. Vandaag gaan de Boys voor “zes op een rij” en heel Best leeft mee met de gedachte dat het legendarische record uit het seizoen 2011-2012 (zeven op een rij) binnenkort weleens gebroken kan worden.

Vandaag is er zelfs een professionele filmploeg aanwezig om het een en ander vast te leggen. De hele week gonsde op de spelersgroepsapp al het verhaal over een productie-assistente van de filmcrew in het kleedlokaal, het had wel iets weg van Donald Trumps kleedkamerverhaal! Veteranen hebben normaal gesproken geen geheimen voor elkaar, maar dat de productie-assistente de schoondochter van een van de spelers was, is het best bewaarde geheim sinds de oprichting van de veteranen in 1971.

De veteranen van RKGSV zouden het volgende slachtoffer moeten zijn van de dadendrang van de Boys. Tegen dat stelletje landbouwers uit het gehucht Gerwen zou dat geen probleem moeten zijn. Maar die onderschatting kost de Boys bijna de kop.

Vanaf het eerste fluitsignaal zijn het de Gerwenaren die Boys op eigen helft terugdringen en de betere ploeg zijn. In de 19e minuut komen zij dan ook op voorsprong, maar het is wel een curieus doelpunt. Wel of geen buitenspel is altijd een welles-nietes verhaal. Bij buitenspel gaat het om de positie van de voorlaatste verdediger en kan de keeper als verdediger ook een rol spelen tijdens buitenspel. Maar door overbevolking in het doelgebied was dit moeilijk waarneembaar en krijgt RKGSV het voordeel van de twijfel.

Maar de Boys hebben meer pech, de ziekenboeg (lees: blessureboeg) zit al goed vol, maar in de 6e en 21e minuut komen er nog een tweetal bij. Na rust zal er dan nog een bij komen en het herstel van alle drie de gevallen zal waarschijnlijk een aantal weken duren.

Na de thee herstellen de Boys zich enigszins, maar de vorm van de laatste weken is er nog niet. Maar dan komt de klasse toch boven drijven, want het kenmerk van een topploeg is dat zij ook mindere wedstrijden weten te winnen. In de laatste elf minuten van de wedstrijden wordt de achterstand van 0-1 omgebogen naar een 2-1 eindstand en is “zes op een rij” een feit.

Kort na de wedstrijd weet de filmcrew zich een weg door de mixed zone te wringen en het feestende kleedlokaal van de Boys binnen te dringen. Daar is het feest in volle gang en spat het bier als champagne tegen het plafond. Een uurtje later laat de nieuwe terreinbeheerder weten blij te zijn dat het kleedlokaal zo schoon is achter gelaten, maar een nieuwe beheerder moet natuurlijk nog wel leren naar het plafond te kijken.

In allerijl wordt er nog een DJ opgetrommeld. Ja, de veteranen van de Boys zijn de nieuwe norm. Op naar “zeven op een rij”.

15 oktober 2016: Nuenen VE1 - Wilhelmina Boys VE1  1 - 4  (ruststand 1 - 3)

Denk je dat je met een krappe bezetting van 13 spelers naar Nuenen vertrekt, staan er ineens 24 Wilhelmina Boys spelers in de catacomben van de accommodatie van de Nuenense voetbalclub. Beide veteranenteams van de Boys zijn in de veronderstelling dat zij hier vandaag moeten voetballen. Maar het blijkt een fout te zijn van Nuenense kant omdat zij maanden geleden een programma-update over het hoofd hebben gezien. Daags erna volgt een excuusmail naar beide teams van de Boys die uiteraard wordt aanvaard.

Een week eerder was het “vier op een rij” en gaan de Boys nu voor een unieke “vijf op een rij”.

De eerste minuten waren voor de thuisploeg, maar een counter in de zevende minuut is wel goed voor 0-1 en vanaf dat moment zijn de Boys de bovenliggende partij en wordt counteren tot een kunst verheven, maar afmaken is een ander verhaal. Met een aanval uit het boekje is het in de twintigste minuut toch 2-0.

Vijf minuten later toch de aansluittreffer ondanks het vlaggen van de grensrechter. Heldhaftig blijft hij de vlag omhoog houden en laat hij de scheidsrechter weten daar niet voor Jan met de korte achternaam te staan, wat op zich best vreemd is omdat hij John heet. Maar de jaren gaan tellen en zijn protest was milder als dat hij vroeger gedaan zou hebben. Tot het uitbrengen van zijn memoires zal de geldigheid van dit doelpunt geheim blijven.

Vijf minuten voor rust wordt het 1-3 met een doelpunt die op gelijke manier als het tweede Boys-doelpunt tot stand komt.

Inmiddels is de rust aangebroken en kruipen twee spelers onder de douche om op tijd aanwezig te zijn bij de thuiswedstrijd van P.S.V., nog niet wetende dat zij daar later heel veel spijt van zouden krijgen. Het scorend vermogen van hun veteranenelftal is nu eenmaal groter als dat van die goed betaalde profs aan de Frederiklaan in Eindhoven.

Geluk bij een ongeluk is dat Bartje van het andere Boys-veteranen elftal nog aanwezig is en wel een helftje wil ballen. “Vintage” is een (leef)stijl die op dit moment hot is en helemaal bij no-nonsens Bartje past. In de zestiger jaren werd er nog gespeeld met een 3-2-5 systeem waaruit de voorhoede bestond uit een linksbuiten, linksbinnen, midvoor, rechtsbinnen en een rechtsbuiten. Een voorstopper heette toen nog “stopperspil”. Al deze posities speelt Bartje in één helft. Maar diep respect voor zijn inzet en loopvermogen waar iedere tegenstander strontziek van wordt. Het is net een speelgoedwagentje van vroeger waarbij je met een sleutel een veer opdraait en dan gaan met die hap. Zijn voetbaltas (lees: blauw-witte plastic tas van Neerlands grootse plofkippen kruidenier) en zijn blauwe sokken uit de seventies maken hem uniek.

O ja, in de 13e minuut van de tweede helft wordt het 1-4 en probeert de thuisploeg de schade zo veel mogelijk te beperken. Met ander woorden: De Boys winnen verdiend met 1-4 en is “vijf (overwinningen) op een rij” een feit.

Na afloop van de wedstrijd trakteert de huisploeg nog op twee pitchers bier in plaats van de vette hap, maar daar kunnen de Boys wel mee leven.

Tijdens de derde helft weten een aantal Boys-spelers te vertellen dat ze bij de veteranen nog nooit een “vijf op een rij” hadden meegemaakt. De redactie is daarop in de boeken (lees: website) gedoken en wat blijkt? In het seizoen 2006-2007 is dat ook al eens gebeurd, maar in het seizoen 2010-2011 is er zelfs een “zeven op een rij” geweest. Gezien het komende programma van de Boys is het mogelijk om deze prestatie aan te scherpen, dus de komende weken geen seks, drugs en rock&roll.  

8 oktober 2016: Wilhelmina Boys VE1 - Braakhuizen VE1  4 - 3  (ruststand 2-1)

Het is 8 oktober en de wedstrijd zal zich afspelen op een kunstgrasveld en daarover is de laatste dagen genoeg over gesproken (zie het artikel onder dit verslag).

Kortom, zwarte rubberkorrels en zwarte Piet zijn onterecht uit den boze.

En daar heeft de scheidsrechter van vandaag de nodige moeite mee, hij is niet voor niets ere-voorzitter van het Genootschap ter bevordering van de zwarte rubber korrel.

Meestal zoomt hij als een wesp in zijn geel-zwarte tenue over het veld, maar vandaag is hij verschrikkelijk boos en verdrietig. Uit protest en rouw is zijn outfit vandaag geheel zwart. Schoenen, kousen, shirt, broek en onderbroek, alles is zwart. Ook zijn haar (natuurlijk zwart), maar dat is al jaren zo. Ook ontbreekt vandaag zijn gele Fox40, het karakteristieke scheidsrechtersfluitje zonder balletje. Ook dat is vandaag zwart. En om het helemaal af te maken heeft hij vandaag zijn gele en rode kaarten thuisgelaten, maar wel een heuse zwarte kaart in zijn borstzakje. Gelukkig heeft hij die vandaag niet hoeven te gebruiken, al solliciteerde de Braakhuizende laatste man Kees daar wel na omdat hij niet goed tot 28 kon tellen, een zwarte kaart zou wel gematcht hebben bij zijn grijze haar. Maar dat bleef hem gespaard.

De Boys hebben vandaag maar twee wissels, liefst vijf spelers slaan de wedstrijd geblesseerd/gepasseerd gade vanaf de tribune.

Vier op een rij is maar een spelletje, maar 4 overwinningen op een rij is andere koek en daar gaan de Boys vandaag voor. Hoewel …. niet iedereen was deze week met een goede voorbereiding bezig. Vlezige soepslurpende filmpjes beheerste de groepapp. Het had weinig met voetbal te maken.

Dus is er de vorm van een week eerder er niet bij de Boys, maar toch zijn de goals die zij maken van een bijzondere schoonheid.

Een van de doelpuntenmakers is onlangs voor zijn werk naar een symposium geweest, wat hij daar te zien en/of te horen kreeg is onbekend, maar hij heeft sindsdien ineens het licht gezien en na zijn twee mooie doelpunten van een week eerder het is nu weer twee keer raak, waaronder een mooi stiftje, Zijn naam is Maikel (hij wil zijn naam weer graag in het verslag). Ook was good old Roeland vandaag weer op schot met twee doelpunten waar hij patent op heeft (ineens uithalen).

Dus vier doelpunten voor de Boys, maar was het dan echt z’n makkelijke wedstrijd? Nee dat bepaald niet, want voorstopper Sander moest maar liefst 28 keer op de hakken van zijn tegenstander trappen, althans volgens de lezing van Kees Braakhuizen. Hopelijk is het rekenonderwijs in Nederland nu een stuk beter als in de zeventiger jaren.

In de 19e minuut 1-0 en de gelijkmaker in de 24e minuut. Maar met een doelpunt zeven minuten voor de thee is de ruststand 2-1.

Zes minuten na rust 3-1 en er lijkt geen vuiltje meer aan de lucht, maar dan volgen er drie knotsgekke minuten. In de 14e minuut komt Braakhuizen weer terug in de wedstrijd met de 3-2, maar een minuut later wordt het verschil weer gemaakt met de 4-2. Weer een minuut later is het verschil weer weg als Braakhuizen de 4-3 in de touwen werkt.

Nog twintig minuten, beide ploegen krijgen dan nog kansen, waarbij de opgelegde kansen voor de Boys zijn. Uiteindelijk winnen de Boys met 4-3 in een leuke pot voetbal. En zo is de vier op een rij een feit.

En dan voor alle duidelijkheid hierbij wederom de wijziging van de buitenspelregel die ruim een jaar geleden is ingegaan: Als de voorlaatste verdediger (bijna altijd de laatste veldspeler) een bewust verdedigde actie naar de bal maakt heft hij buitenspel op voor de voor de aanvaller die in buitenspelpositie staat. Scheelt toch een hoop frustratie als je dat weet.

De derde helft is van korte duur, de Boysspelers beginnen te beseffen dat zij wat meer moeten leven voor de sport.

In de eerste week van oktober wordt Nederland opgeschrikt door het Tv-programma Zembla waarin een onderzoek over de rubberen korrels in/op kunstgrasvelden aan de orde komt. Zonder zelf een onderzoek te doen over deze kunstgrastoevoeging zetten zij vraagtekens bij het onderzoek van een andere instantie.

Het moge duidelijk zijn dat dit Tv-programma is gemaakt door een aantal mediageile Tv-producenten. Er ontstaat een heksenjacht op de korrels en een deel van voetballend Nederland valt ten prooi aan deze onterechte propaganda.

Natuurlijk moet er aandacht aan besteed worden door b.v. een vervolgonderzoek, maar om nu al te stellen dat alle voetballers die in aanraking zijn geweest met rubberen korrels niet lang meer te leven hebben gaat veel te ver.

Een verbanning van deze Tv-producenten naar het tegen de Noordkaap gelegen eiland Nova Zembla zou een goede zaak zijn, Dan krijgen zij toch die belangstelling die zij graag willen hebben. Willem Barentsz is er in de winter van 1596/1597 ook bekend mee geworden.

En laten we eerlijk zijn, is het allemaal zo gezond wat er in de thee zit die voetballers tijdens de rust drinken? En wat te denken van het bier in de derde helft?  LEES DE 2 BIJGAANDE ARTIKELEN.

1 0ktober 2016: Wilhelmina Boys VE1 - R.P.C. VE1  3 - 1  (ruststand 0-1)

Vandaag staat voor de Boys de thuiswedstrijd tegen de veteranen van R.P.C. op de agenda. Maar waar staan de letters R.P.C. nu eigenlijk voor? Het is even zoeken, maar op de website van R.P.C. zijn wat oude jubileumboeken te vinden en ja hoor …. in 1931 is de Roosten Patronaats Club opgericht en in het eerste bestuur was er natuurlijk plaats voor een geestelijk adviseur! Bij een patronaat denk je al gauw aan een of andere kerkelijke limonadesoos en in de wijk de Roosten waar ook R.P.C is gehuisvest ligt ook het landgoed Eikenburg waarin ten tijde van de oprichting van R.P.C. het klooster van de Broeders van de Liefde te vinden was. Ja, ja, Broeders van de Liefde hè. In 2010 werd bekend dat ze destijds dingen deden met jongetjes die niet zo veel met voetballen te maken hadden, hooguit het douchen na afloop van de wedstrijdjes.

Op een of andere manier lijkt het erop dat de veteranen van R.P.C. iets in de genen hebben van die tijd, want het zijn best wel lieve en voorbeeldige jongens. Geen smerige overtredingen en bovengemiddeld correct in woord en gebaar.

Het complex van R.P.C. grenst ook aan de Genneper parken waar ook de amateurs van FC Eindhoven hun domicilie hebben, maar het veteranenelftal van die vereniging is sinds kort opgedoekt en komen enkele van die voormalige blauw-witte veteranen nu uit voor het groen-witte R.P.C.

Tot zover de historie van de tegenstander.

Sinds enkele weken is het veteranenteam van de Boys voor de meeste tegenstanders een angstgegner. De Boyssneltrein dendert al weken op volle snelheid, zo ook vandaag.

Aanvallen uit het boekje om je vingers bij af te likken waar ze in 010, 020 en 040 jaloers op zijn, maar tot doelpunten leidt het voorlopig nog niet. Sterker nog, negen minuten voor de thee staat het 0-1. Zwarte panter Frans weet de een op een situatie nog te keren, maar in de rebound is het raak. En als de lezers nu denken dat de Boys daar van balen? Mooi nie dus, want alle overwinningen dit seizoen zijn behaald na een achterstand in de wedstrijd.

In de tweede helft gaan de Boys los. Na negen minuten een splijtende pas van in de eerste helft gepasseerde Tinus die daarmee zijn gram haalt en Alexander die zijn eerste doelpunt voor de veteranen maakt. Twaalf minuten voor het einde een penalty na een ongelukkig verdedigende actie en het is 2-0.

En dan, vijf minuten later … het moment van de dag. Superlatieven schieten te kort. Maikel (hij wil graag zijn naam in het verslag hebben) verrast de keeper volledig met een schot wat alles in zich heeft, de afstand, de hoek, het effect, de snelheid en het is 3-1. Natuurlijk is tijdens de derde helft dit doelpunt het gesprek van de dag, opmerkingen zoals “mislukte voorzet” en “stoppen op je hoogtepunt” zijn veel gehoord.

Maar eerlijk is eerlijk, door dit geweldige doelpunt wordt de sluitingstijd van de kantine een stukje opgeschoven en barst de feesttent in het centrum van Best deze avond uit zijn voegen. Het is nog lang onrustig in Best.

Volgende week komt Braakhuizen op bezoek en zij hebben dezelfde clubkleuren als dat gespuis aan de andere (verkeerde) kant van Best. Ja, ja, voetbal is oorlog en het resultaat is heilig, kortom … de dood of de gladiolen!

24 september 2016: Nederwetten VE1 - Wilhelmina Boys VE1  2 - 3  (ruststand 2 - 1)

Na de euforie van een week geleden vandaag opnieuw een tegenstander uit de gemeente Nuenen c.a. Het is de uitwedstrijd tegen de veteranen van Nederwetten. Op het zonovergoten sportpark is het hoofdveld het toneel van de wedstrijd. Het scorebord wordt in bedrijf gesteld, jammer dat de ingebouwde tijdwaarneming 23 seconden te laat in werking wordt gezet. Maar een kleinigheidje hou je altijd!

Bij het arbitrale trio een oude bekende, de grensrechter van de Nederwetters is wederom de plaatselijke Harrie-van-Raaij-look-a-like die bij een van zijn vlagsessies op wonderbaarlijke wijze onderuit ging. Het veld en de vlag liepen gelukkig geen schade op. En Harrie? Ach, hij wapperde de rest van de wedstrijd er weer vrolijk op los.

De muziek uit de sfeervolle kantine drong tijdens de wedstrijd goed door op het speelveld, het was wel toepasselijke veteranenmuziek. Wat te denken van de Dizzy Man’s Band, The Cats en last but not least Bonnie St. Claire die normaal gesproken alleen maar tijdens derde helften uit haar dak gaat.

Maar al die gezelligheid doen de Boys in het begin van de wedstrijd geen goed, al in de eerste minuut komen zij goed weg als de thuisploeg op de paal knalt. Pas in de tiende minuut komt de bal voor het eerst in de zestien van de thuisploeg.

Toch komen de Boys op een 0-1 voorsprong in de 14e minuut als Roeland een corner van Alexander binnen kopt.

Maar de vreugde is van korte duur, na onnodig balverlies op het middenveld komt een van de Nederwetters in de 20e minuut oog in oog met de keeper en is het 1-1. Negen minuten later is het zelfs met een intikkertje 2-1 als het “mandekken” even uit het woordenboek is geschrapt.

Tussendoor hadden de Boys recht op een penalty, maar je krijgt niet altijd wat je verdient. Maar de verder uitstekend leidende scheidsrechter zou dat in de tweede helft ruimschoots goed maken.

Vier minuten voor rust laat Bins zich wisselen, het wordt hem allemaal te veel als er opmerkingen over zijn goddelijke lichaam worden gemaakt door zijn directe tegenstander. Hij neemt zichzelf in bescherming.

In de tweede helft komen de Boys beter uit de startblokken.

In de zesde minuut is de thuisploeg even de kluts kwijt en via die kluts komt de bal bij Stefan en die aarzelt niet en is het weer gelijk: 2-2.

Dan breken de 25e en 26e minuut aan en krijgen de Boys twee penalty’s. De eerste wordt wat makkelijk gegeven na een niet al te slimme actie van de keeper. Op de bank heeft iemand het dan over het PSV-syndroom. Het zal toch niet? Maar de keeper maakt zijn fout goed en ranselt de bal uit de rechterbenedenhoek.

Dan de tweede (terechte) penalty. Stefan kiest hetzelfde hoekje uit, maar nu is het wel raak en staan de Boys op voorsprong: 2-3. Nog negen minuten, houden zij die voorsprong vast?

Jazeker, Nederwetten heeft niet meer de kracht om nog gevaarlijk te worden en de Boys kunnen zelfs hun voorsprong uitbreiden als Appie alleen op de keeper afgaat, maar op Comedy-Capers-achtige wijze in twee instanties faalt, waarop hij uitgeput ter aarde zakt. Zijn “autosleutelgate” vlak voor de wedstrijd heeft toch te veel kracht gekost.

Met drie punten op zak wordt aan terugreis begonnen, het linkerrijtje is een feit en de grote vraag is nu: “Wie stopt die trein?” ;-)

17 september 2016: Wilhelmina Boys VE1 - EMK VE1  7 - 1  (ruststand 4-1)

Vandaag een nieuw wedstrijddag, spanning (gaat het lukken om na twee onnodige verlies partijen in uitwedstrijden om de punten thuis wel te pakken). Een coach onrustig in Spanje na twee verjaardagen daar gevierd te hebben, maar wel fanatiek aan de twitter melden dat de punten en doelpunten maar eens aan de goede kant moeten vallen. EMK uit Nunen of Nuenen is de tegenstander van vandaag en de scheidsrechter van deze dag is meneer Hans van Kerkoerle. De wedstrijd vindt plaats op echt gras deze keer en dus worden de kunstgras schoenen weer opgeborgen en gaan de schoenen met echte noppen weer aan de voeten. Het is bij aanvang even wachten op de scheids maar die wordt al snel gespot op het naaste veld al knuffelend met supporters bij het daar spelende meiden team. Al lurkend aan een sigaret komt hij daarna naar veld B om daar onze wedstrijd in goede banen te gaan leiden. Zo dit was het voorspel, oftewel soepslurpen zoals het ook wel genoemd wordt aan de zijlijn door sommige supporters. Eentje hiervan is de notulist van vandaag en de ander is de soepslurper met een overbelaste voet. Hij is hiervoor bij een podotherapeut en hij gaat na behandeling zeker sterker terugkomen. De verhalen hierover zijn groot en om hem in bescherming te nemen zal zijn naam niet in het verslag genoemd gaan worden. Hij moet in alle rust herstellen. Verder is er overigens veel publiek langs de lijn. Dochters die achterop de fiets meegenomen zijn. Vrouwen die komen kijken (3 exemplaren gespot) en een niet te tellen aantal kinderen, het kan niet op. Nu de wedstrijd.

De afwezigen

Mee met veteranen B (chapau en hulde) Erik H. Thuisgebleven om anderen een kans te geven (chapau en hulde) Sander. Werk Michael. Rene Onbekend bij de verslaggever maar wel netjes afgezegd. Eric S. vakantie, maar ook gespot bij een supermarkt. Enrico geblesseerd en werkend deze dag. Hij die niet genoemd mag worden, geblesseerd.

Dit levert 15 aanwezigen op en dus 4 wissels, volgens de eerlijke lijst zijn dit, Tinus, Ted, John S en Ron.

John S. is de vlagger van de 1e helft en ziet net als de andere kijkers een rommelig begin. De kleur van de shirts hindert niemand om de bal aan iedereen toe te spelen het lijkt wel een elftal van 22 spelers en dat is geen schrijf/reken fout.

Na een minuut of 7 volgt dan de 1e kans voor EMK uit een pass van eigen helft. Deze wordt al snel gevolgd door een kans van de Boys als een paar minuten later de Bins na kappen en draaien in de 16 het balletje net naast de goal ziet gaan. Nog geen minuut later ligt er dan een bal in het netje, maar wel aan de verkeerde kant. Een aanval van EMK leidt tot een bal op de achterlijn en na een voorzet tot een kopbal in de rechterbovenhoek. (0-1). De Boys zijn echter geen zins van slag en herpakken zich heel snel. Bijna vanaf de aftrap komt de bal in 16 meter van EMK. Het imposante lichaam van Stefan K. (zie die kuiten eens) doet EMK zo schrikken dat zij pardoes de bal in eigen goal werken (1-1).

Dan volgt het elkaar allemaal snel op. De Boys laten spel zien als nooit tevoren (of in ieder geval lang geleden). Het zal rond de 13e min zijn geweest als Stefan K na aangeven van Roeland een tackel ontwijkt maar helaas stuit op de keeper. Een minuut later is er al weer een diepe bal die de Bins op de borst aanneemt en aflegt op Roeland maar helaas wordt zijn schot geblokt. Op de bank begint op dat moment een discussie met de man wiens naam niet genoemd mag worden in dit verslag. Het gaat over de veldbezetting, wie is nu spits en wie niet. Wie is er nu beter de bank of iedereen die in het veld staat (de verslaglegger moet eerlijk melden dat dit niet hardop gezegd is maar tussen de regels door lees en hoor je van alles, maar eerlijk is eerlijk de opmerking sneed wel hout). Terug naar de wedstrijd, het is ondertussen de 17e minuut (de discussie duurde dus 4 minuten) en Stefan K wordt omgeduwd (er zal een polletje hebben gestaan of een kuiltje in het veld hebben gezeten anders kan dit nl. niet) en het levert een vrije trap op randje 16 op. De muur wordt op aangeven van Roeland niet correct neergezet door EMK (diverse malen beetje naar Rechts is er gehoord) en als de ruimte naar de goal dan ook groot genoeg is wordt de de bal onberispelijk hard in de linker benedenhoek gedeponeerd (2-1). Een paar minuten later is het al weer raak aan de goede kant voor ons. Xander (Alexander) de nieuweling in het team en meteen belangrijk met loopvermogen en creativiteit op het middenveld, legt de bal op de Bins. Lichaam erin en niemand van EMK kan er meer bij, nu komt bij hem ook nog een nieuwe keuken dus het zal nog lastiger voor een tegenstander gaan worden om een bal van hem af te pakken, hij vreet hem liever op dan af te laten pakken wordt beweerd. De bal gaat naar Stefan K maar die kan er nooit meer bij. Maar dan de verrassing van de wedstrijd in twee bedrijven. De keeper van EMK laat de bal door zijn benen gaan en Stefan tikt hem makkelijk binnen (3-1). Bedrijf 1. De keeper is hier zo boos over dat hij iedereen de schuld geeft, zijn shirt uit trekt en stampvoetend het veld verlaat. Bedrijf 2. De scoringsdrift van de Boys komt hierdoor wel even tot stilstand. Het is even wennen om naar een ander keeper toe te spelen en de stand blijft dan ook even zoals hij is.

EMK geeft ondertussen niet op en bij een aanval wil hun snelle linksbuiten met lichtgroene sokken op snelheid langs Stephan H, maar die laat dit niet zomaar toe en past de vasthouden tacktiek toe wat hem op een elleboogje komt te staan en op koop toe ook nog een vrije trap tegen die echter zonder gevaar naast de goal verdwijnt. Frans heeft nog niet veel werk hoeven te verrichten en haalt dan ook met geringe moeite deze bal maar weer op.

De beurt is hierna weer aan de Boys en een bal op Harold levert een rollertje op naar de keeper van EMK die deze makkelijk op kan rapen. Zou het kruit voor de match dan al verschoten zijn of zit er nog wat in het vat vraagt men zich langs de lijn af (ook de man wiens naam niet genoemd mag worden kijkt wat vertwijfeld en hoopt op een verlossend podo advies). De 24e minuut is aangebroken en Perry, na diverse vakantie periodes wat conditioneel zwak, gooit er op de middenlijn een bodycheck in. De vrije bal voor EMK in deze is gelukkig dus ver van de goal en wordt gelukkig perfect op de borst van de Bins neergelegd. Met veel inzicht wat een toekomstig voorstopper moet hebben (ook gezien en gezegd door de man wiens naam niet genoemd mag worden) wordt de bal doorgelegd op Roeland die hem weer perfect diep geeft op Stefan K die hem dan met veel gevoel buitenkantje links via de rechterdoelpaal in het netje prikt (4-1). Tijd voor een wissel. Vlagger John S voor Roeland en Tinus neemt de vlag over. Er zijn nog wat kansjes in de vorm van een kluts die bijna een goal oplevert. En net voordat de goed leidende Hans K fluit gaat de bal nog een keer goed rond en via John S. diep op Stefan K maar wordt er gefloten voor buitenspel.

2e helft met verse krachten, Ted voor Perry (volledig uitgeblust na de vrije dagen, vrij gezellen partijtjes => trainingsschema ligt al klaar om aan de kilo's te gaan werken). Ron voor Erwin en Tinus voor Patrick (moet voor nieuwe keuken op pad en ook hiervoor geldt dus => trainingsschema ligt al klaar om aan de kilo's te gaan werken). Verslaggever weet niet of de trainingsschema's het zelfde doel na streven, maar dat is aan de coach in Spanje om dit na zijn welverdiende vakantie met de heren te bespreken.

Roeland had al gewisseld voor John S. en zal er in de laatste tien minuten nog weer inkomen voor Stefan K.

Perry vlagt. 2e minuut is aangebroken als Harold een corner versiert. Deze komt bij John S terecht maar zijn schot verdwijnt naast de goal. Net als in 1e helft staat verdediging van de Boys prima. Er volgt nog wel een kansje voor EMK die uit een voorzet zien dat een speler de bal op de wreef neemt en hem over de goal schiet. Gelukkig weer een bal die Frans alleen maar klaar hoeft te leggen om weer uitgeschoten te worden. Al snel is het de Boys die weer gevaar stichten. Stefan K. legt een bal op Harold en van buiten de 16 volgt er een schot die de keeper met moeite op de lat weet te tikken. Het veldspel van de Boys blijft prima en het zal de 10e minuut zijn geweest als Xander de bal op Ab speelt. Hij dreigt hem te verliezen maar dan zie je hem naar de zijlijn kijken, zijn dochter vangt de blik op en seint terug. win die bal terug pap. Het gebeurt dan ook en de bal wordt door Ab breed gelegd op John v B met buitenkantje links. Deze ziet Stefan K diep gaan en bedient hem met een steekbal. De achterlijn wordt gehaald en John S. heeft al geroepen en wordt blind op de penaltystip bedient en deze ramt de bal onder de lat (5-1). Je moet het gezien hebben om de schoonheid van deze goal te kunnen waarderen. 

EMK is nu wel gebroken en leidt steeds meer balverlies.

De 13 minuut breekt aan als Tinus op eigen helft de bal op de borst opvangt en diep speelt op John S. Deze kijkt om zich heen en speelt de bal met veel gevoel breed op Xander. Zijn schot verdwijnt via een EMK speler net naast het doel. De daaropvolgende corner wordt weg gekopt door EMK maar belandt zo in de voeten van Ted die de bal met een woeste uithaal in de goal van EMK wil deponeren. Het verloopt echter anders, de bal zwabbert in de voeten van Tinus. Deze is bedenkt zich niet en werkt de bal met een acrobatische trap onder de lat (6-1). De koek is hiermee nog niet op. Het is een paar minuten later als Ab de bal vanaf eigen helft splijtend op John S speelt. De twee EMK verdedigers zijn geen match voor zijn snelheid en alleen voor de keeper faalt hij dan ook niet en mikt de bal in de linker benedenhoek (7-1).

Er volgen nog twee momentjes voor EMK waarbij Tinus en Frans gezamenlijk op de doellijn gaan zitten, maar de bal hobbelt naast de goal. Daarna is het Ron nog die een EMK aanval ongevaarlijk maakt door hem achter te glijden.

Een goede winstpartij van een team waar vorig jaar toch twee keer van verloren is.(1-4 thuis en 2-0 uit). 19.30 huiswaarts samen met EMK.

 Groeten, uw verslaggever John Reimert..

10 september 2016 : RKVVO VE1 - Wilhelmina Boys VE1  3 - 2  (ruststand 0-2)

I.v.m. de vakantie van onze verslaggever is er geen verslag van deze wedstrijd.

Scoreverloop 0-1, 0-2, rust, 1-2, 2-2 en 3-2.

Volgens social media komen de Boys binnen een minuut op 0-1, maar gaan zij met NUL punten huiswaarts.

3 SEPTEMBER 2016: oIRSCHOT vOORUIT ve1 - Wilhelmina b. ve1  2 - 1  (RUSTSTAND 1-0)

I.v.m. de vakantie van onze verslaggever is er geen verslag van deze wedstrijd.

Scoreverloop 1-0, rust, 1-1 en 2-1.

Volgens social media mocht een slotoffensief met extra aanvallers geen baat hebben gehad voor Wilhelmina Boys.

7 mei 2016: Spoordonkse Boys - Wilhelmina Boys A  3 - 4  (RUSTSTAND 0-3)

De wedstrijden tussen Spoordonkse Boys en Wilhelmina Boys zijn in de meeste gevallen altijd redelijk gelijkwaardig. Maar de vermoeidheid bij de Boys uit Best slaat met de week meer toe en vandaag is het niet anders. Zelfs de vaste oproepkrachten kampen met de naweeën van het seizoen. En als dan ook een uitvaller tijdens de warming up wordt waargenomen is de spoeling dun met nog maar twaalf spelers.

Ook de vaste aanvoerder heeft het loodje gelegd en hebben we een interim-aanvoerder. Via de groepsapp wist onze interim ruim vijf uur van tevoren al te melden welk veld en welk kleedlokaal de gasten toegewezen waren. Ook de toss was goed voorbereid, met de keeper had hij kort van tevoren overleg gehad over de keuze van de speelhelft voor het geval dat hij de toss zou winnen. Maar dan komt hij van een koude kermis thuis omdat de scheidsrechter van dienst helemaal niet wilde tossen.

Uiteindelijk heeft hij zijn aanvoerderschap (zonder band) wel waar weten te maken tijdens een ruim drie minuten durende discussie op afstand meet de scheidsrechter over een niet gegeven penalty. Binnen een omtrek van 500 meter van het Spoordonkse sportpark zijn oordopjes nu de standaard.

De omstandigheden zijn zomers en voor het eerst sinds lange tijd worden er extra drinkpauzes ingelast, maar al voor de eerste drinkpauze staat Wilhelmina Boys al verrassend met 0-2 voor, Na tien minuten wordt een foutje van de Spoordonkse goalie afgestraft en is het 0-1 en vijf minuten later zorgt een tegendraadse kopbal voor 0-2.

Niet alleen de jaren gaan tellen, het zijn ook kilo’s die meetellen en zo is tien minuten voor rust een vader-zoon wissel een feit.

In de extra tijd van de eerste helft wordt het zowaar 0-3, al zat daar wel een handsballetje bij van een van de tricoloressen, maar zowel de scheidsrechter als de aanvoerder van de Wilhelmina Boys hebben dit beide niet gezien en gaan alsnog als echte vrienden naar de thee.

Inmiddels is de 0-3 ruststand een hot item op social media en hashtags zoals #wiestoptdietrein zijn op dat moment trendy topic.

Maar dan blijkt ook hoe vergankelijk roem is. De tweede helft is twee minuten oud en met een knap schot is het ineens 1-3. Spoordonkse Boys ruikt dan bloed en de gasten spelen zeven maanden te vroeg voor Sinterklaas (of is het vijf maanden te laat?). De cadeautjes vinden gretig aftrek en nog voor de tweede ingelaste drinkpauze is de wedstrijd weer helemaal open als het 3-3 is geworden.

De laatste extra drinkpauze wordt dan ook gebruikt om nog wat tactische foefjes te bespreken. En zowaar ……... drie minuten voor tijd komen de Wilhelmina Boys op een 3-4 voorsprong en die geven ze niet meer weg.

Het was vandaag niet alleen een vader-zoon wissen, beide waren ook nog goed voor een assist. Daar kunnen ze mee thuis komen!

30 april 2016: E.M.K. - Wilhelmina Boys A  4 - 1  (ruststand 2-1)

Het begint er een beetje op te lijken dat het seizoen op zijn einde loopt. De blessures lopen op en het herstel gaat steeds moeizamer. Ook met de resultaten gaat het een beetje bergafwaarts. Maar opgeven? Nee, dat doen de Boys niet. En met drie oproepkrachten verplaatst de rood-wit-blauwe karavaan naar het voormalige gehucht Eeneind in de gemeente Nuenen. En zonder gekheid, op 1 oktober 1866 werd daar een treinstation geopend aan de spoorlijn Eindhoven-Venlo.

Het geel-zwarte E.M.K. ontvangen vandaag de Boys en tijdens de warming-up is er weer een nieuwe blessure geboren bij de Boys.

Maar “the show must go on” en wordt het startsein gegeven voor de wedstrijd.

Maar nog voor dat er twee minuten verstreken zijn is het al 1-0 voor E.M.K. Een uitverdedigende kopbal valt op de zestien voor een geheel vrijstaande geel-zwarte aanvaller en die haalt ongenadig uit. Als hij het nog honderd keer moet overdoen zal dit niet meer lukken!

Als in de 21e minuut door slap ingrijpen ook nog de 2-0 valt ontstaat er wat frustratie bij enkele spelers. De Boys krijgen de kansen, maar de doelpunten vallen aan de andere kant. De grondlegger van de Kantinus moet voor straf vijf minuten aan de kant, maar ook in Eeneind vliegt de tijd want die vijf minuten zijn na twee minuten al voorbij. Toch zit dit geval een kleine 24 uur na de wedstrijd hem nog steeds dwars. In een volgepakte kantine van de Boys laat hij op zondagmiddag weten dat hij in al die 45 jaar nog nooit het veld is uitgestuurd en nog nooit een gele- of rode kaart gehad te hebben. Op dit moment is er een begeleidingstraject voor hem opgesteld.

Maar frustratie kan ook een positieve uitwerking hebben, want zes minuten voor rust laat een gele voetbalschoen de bal zo hard tegen de onderkant van de lat uiteenspatten dat die bal via het achterlichaam van de keeper in het net verdwijnt.

De 2-1 ruststand doet vermoeden dat de Boys er nog een wedstrijd van kunnen maken, maar die hoop blijkt ijdele hoop te zijn. Of het nu een polletje was of een mol die polshoogte kwam nemen is nog niet duidelijk, maar zes minuten na de thee is het al 3-1. Niet veel later valt de Boys-keeper uit als hij bij het achteruit lopen in een kuiltje achter het polletje zijn voet omzwikt. De keeperswissel neemt nogal wat tijd in beslag omdat de tweede keeper gezellig staat te keuvelen bij een andere wedstrijd op het complex. Die tijd is er later niet meer bijgetrokken door de scheidsrechter, jammer, anders hadden Boys misschien nog wel gewonnen ;-)!

Dan vallen er in een klein halfuurtje geen doelpunten meer, maar het slotakkoord is voor de thuisploeg als zij twee minuten voor tijd de buitenspel omzeilen waarbij de Boys wel heel erg ver naar voren stonden en de eindstand op 4-1 bepalen.

Na een aantal pitchers bier in de plaatselijke kantine vertrekt de Boys-karavaan weer richting Best. Niet wetende dat de jaarlijkse Boys-barbecue later op de avond nog plaats ging vinden, merkte een E.M.K.-speler nog op dat zij dan ook de derde helft hadden gewonnen. Maar niets is minder waar, om 01:30 uur komt het verzoek van de politie of het iets zachter kan, anders …….. is het de tweede tijdstraf van de dag!! Zeg nou eerlijk, wie heeft die derde helft gewonnen?

16 april 2016: Wilhelmina Boys B - Wilhelmina Boys A  6 - 1  (ruststand 3-0)

De finale van het veteranenkampioenschap van Best-west wordt deze wedstrijd ook weleens genoemd. Finales zijn vaak spannend, maar vandaag is de spanning er al snel af. Wisselvalligheid is vaker troef bij veteranen A, maar vandaag is het een van de mindere wedstrijden in het 45-jarigee bestaan van de Boys-veteranen. Ontzettend veel energie gaat verloren aan onnodige discussies in het veld. De eerste drie doelpunten van de wedstrijd vallen in de categorie “weggevertjes” en dus is het 3-0 tijdens de rust. Het sportieve nieuws is dat er geen oneerlijke doping is gebruikt in de rust, want de malaise gaat moeiteloos verder in de 2e helft. Bij een 6-0 achterstand wordt vier minuten voor tijd de eer nog gered en is 6-1 de eindstand. Veteranen B van de Wilhelmina Boys zijn bij deze de nieuwe veteranenkampioen van Best-west.

9 april 2016: Wilhelmina Boys A - R.K.G.S.V.  5 - 1  (ruststand (ook) 5-1)

Vanwege een welverdiend uitstapje van onze verslaggever is er bij hoge uitzondering geen verslag van deze wedstrijd :-(

2 april 2016: Wilhelmina Boys A - Nuenen  2 - 1  (ruststand 2-1)

Wisselvalligheid is dit seizoen troef bij de Boys. Sterke wedstrijden worden afgewisseld met mindere wedstrijden. Soms stijgen spelers boven hun gemiddelde uit en soms gaan ze weleens door de ondergrens. Ook komt het voor dat spelers door de ondergrens gaan, maar zelf denken dat het een van hun betere wedstrijden is. Een midlifecrisis hoort natuurlijk ook wel een beetje bij een veteranenleeftijd.

Vandaag ook weer zo’n wedstrijd waar op voorhand geen peil op te trekken is. Veertien spelers, maar een overschot aan aanvallers en een tekort aan verdedigers. Kortom, een fantasie opstelling en laat daar maar eens een tactiek op los.

Nuenen staat op het menu van de dag, eerder dit seizoen eindigde de (zeer slechte) wedstrijd in Nuenen met 2-2 en daar maakte een paar knalgele schoenen een einde aan een aloude veteranentraditie bij de Boys waarbij complete veteranenelftallen met zwarte kicks voetbalden. Maar vandaag is er tegen deze zelfde tegenstander weer een outfitprimeur, een paar traditionele zwarte adidassen zijn voorzien van groene veters.

Tijdens de brainstorm over de opstelling is de technische commissie niet echt optimistisch gestemd over een goede afloop, maar als de scheidsrechter in zijn wespenoutfit het startsein geeft ontstaat er een levendige wedstrijd, waar een aantal spelers voetballen zoals in betere tijden.

Een opvallende rol is vandaag weggelegd voor oproepkracht B.S. (41) uit B., ook bekend als het uithangbord van lands grootste kruidenier, wie kent z’n blauwe plastic tasje eigenlijk niet. Geheel tegen de veteranenregels in presteert hij het om meer dan tien kilometer per wedstrijd te rennen, ongeveer evenveel als een klein aantal eredivisievoetballers. Maar die doen dat in 90 minuten, hij in 70 minuten!

Bij een van zijn jaagacties veroverd hij de bal, speelt deze af om vervolgens al sprintend de bal terug te krijgen en de 1-0 te scoren. Werkelijk een beauty.

Maar de vreugde is van korte duur, vijf minuten later weet de Bests(t)e goalie nog met een knappe redding een doelpunt te voorkomen, maar uit de rebound wordt het toch 1-1 waarbij de Boysse verdedigers uit het zicht verdwenen zijn. Dat gaat een paar pittige functioneringsgesprekken opleveren!

Toch komen de Boys een minuut voor rust op voorsprong als een diepe pass goed wordt verwerkt. Ruststand 2-1.

Gezien de kansen die de Boys weten te creëren blijft het bij die magere voorsprong.

Na de thee een heel ander beeld, het zijn de gasten uit Nuenen die het initiatief overnemen van de Boys, maar zij weten weinig tot geen kansen te creëren. Sterker nog, de Boys krijgen nog de beste kansen.

Uiteindelijk een goede collectieve overwinning van de Boys in een gelijk opgaande wedstrijd, maar die kansen ……

19 maart 2016: Wodan - Wilhelmina Boys A  2 - 1  (Ruststand 0-1)

Na de goede overwinning van vorige week dient de goede lijn doorgetrokken te worden in de uitwedstrijd tegen Wodan, voor de Boys bekend als het oude E.S.V.-veteranenelftal.

Het complex van Wodan ligt twee flitspalen van Best, dus een eventuele nederlaag kan niet afgedaan worden met een vermoeide reis als redenen. Wat wel een redenen kan zijn, zijn de dubbel bezette posities, maar ook de niet bezette posities waardoor een aantal spelers op een andere positie moeten te spelen. Zo wordt de penningmeester tot grensrechter gepromoveerd. Heel je leven speel je in een aanvallende positie en nu moet je gedwongen in het verdedigende blok van vijf spelen, maar dan is het wel dubbel zo lekker al je dan toch de openingsgoal weet te scoren en zo staan de Boys in de twaalfde minuut op een 1-0 voorsprong. De kansen om met een grotere voorsprong naar de thee te gaan zijn aanwezig, maar worden niet uitgebuit. Maar er gaat wel meer mis, wat te denken van die speler die zijn 400e wedstrijd speelt en in de groepsapp weet te vermelden dat je met zoveel wedstrijden op je palmares geen wedstrijdbespreking meer nodig hebt. Nee, voor de derde helft niet meer, die beheerst hij inmiddels wel! En z’n schatje maar iedere week appen naar de technisch directeur met de vraag waar haar liefje is. 400 wedstrijden, maar een beetje fatsoenlijk digitaal te bereiken ……. ho maar.

In de tweede helft valt er wat meer te beleven voor de twee toeschouwers (René en Enrico) op de tribune. Al na vijf minuten is de stand gelijk met een rake kopbal.

Dat is het teken voor wat meer strijd in deze matte wedstrijd, zo raken beide partijen het aluminium boven de keeper.

Niet veel later wordt het mauwen tot kunst verheven, maar omdat de scheidsrechter niet van deze kunst houdt worden beide mauwers voor vijf minuten naar de zijlijn verbannen. Maar wat vliegt de tijd in die jachtige stad Eindhoven, vijf minuten duren daar maar een kleine twee minuten! Denk je dat je even extra rust hebt, mooi niet dus.

Twaalf minuten voor tijd wordt het met een mooie schuiver 2-1 voor Wodan. De Boys zetten dan nog even druk, maar het beste is er dan al af. Je kan je afvragen of het wel geweest is.

Tot 02:54 uur wordt er nog flink wat af gemauwd, dan keert de rust terug in het pittoreske Best. Tenslotte staat er komende zaterdag weer een topper op het programma, oud Valken uit …… altijd lastig. 

12 maart 2016: Wilhelmina Boys a - R.K.V.V.O.  3 - 0  (ruststand 1-0)

De ene week is de andere niet, de derby tegen de dorps- en aartsrivaal Bert Vooruit van een week eerder heeft zijn tol geëist. Waren er toen maar liefst 17 veteranen beschikbaar, vandaag voor de thuiswedstrijd tegen RKVVO zijn er nog maar acht veteranen over. Aangevuld met twee oproepkrachten, twee debutanten en de zoon van de keeper kan er toch nog gevoetbald worden.

Want kan je verwachten van deze wedstrijd, eerder in het seizoen verloren de Boys nog met 3-1 in het buurtschap Oerle na een slechte eerste helft, maar een goede tweede helft. Drie seizoenen geleden hebben de Boys nog een schamel puntje weten te veroveren in twee wedstrijden en verder hebben beide ploegen deze eeuw nog niet tegenover elkaar gestaan. Zoals eerder dit seizoen in Oerle is ook vandaag het kunstgrashoofdveld het strijdtoneel en ook het zonnetje van toen schijnt vandaag ook in Best.

De Boys starten dus met een experimenteel elftal, waarbij de twee debutanten zich een half uur voor de wedstrijd nog moesten voorstellen aan de andere ploegleden en een oproepkracht die dit seizoen pas een keer heeft meegedaan. Er is dus sprake van een niet ingespeeld elftal en nu maar afwachten hoe dat gaat aflopen.

Gezien de kansen die beide ploegen in de loop van de wedstrijd krijgen had het in de rust 4-4 kunnen zijn en de eindstand 6-6. Beide ploegen gaan dus voor de winst en zo hoort het ook. Dat de Boys uiteindelijk de nul houden is vooral te danken aan het uitstekende keeperswerk van de Boys keeper. De aanwezigheid van zijn vrouw, zoon, dochter en schoonzoon (en diens ouders, waarvan de vader ook nog de scheidrechter is. Kunt u het nog volgen?) werken blijkbaar inspirerend. Zij mogen vaker komen.

In de zevende minuut is het al raak en staan de Boys op een 1-0 voorsprong. Maar ook RKVVO schuwt de aanval niet en weten uiteindelijk ook te scoren, maar het doelpunt wordt vanwege buitenspel afgekeurd.

Na de thee gaan beide partijen door met hun strijd, want winnen is voor beide partijen de doelstelling van deze dag. De Boys moeten wat meer terug, maar de counters zijn niet zonder gevaar. Na een kwartier in de tweede helft gaat de Oerse verdediging gruwelijk in de fout en die fout wordt ongenadig afgestraft en het is 2-0. Daarmee is het verzet van RKVVO gebroken en spelen de Boys de wedstrijd verder slim uit. Een kleine tien minuten voor tijd wordt het zelfs 3-0.

Het is een beetje geflatteerde overwinning in deze sportieve wedstrijd, maar het was wel lekker efficiënt.

5 maart 2016: Best Vooruit - Wilhelmina Boys A   3 - 2  (ruststand 1-1)

De derby der derby’s staat weer voor de deur, oftewel de westkant van het spoor tegen de oostkant. Behalve de drie wijzen komt er niet veel goeds uit het oosten, maar toch wint Best Vooruit de meeste van deze derby’s. De oorzaak is duidelijk, het elftal van de oosterburen herbergt altijd een groot aantal ex-selectiespelers en bij de westerburen is het aantal recreanten in de meerderheid. Dus die moeten  uit een ander vaatje tappen.

De selectie van de Boys bestaat vandaag uit maar liefst 16 spelers, dat betekent dat 10 spelers maar een halve wedstrijd zullen spelen. Probeer dan maar eens een tactisch plan neer te zetten en zo komt de technische staf met een versterkt middenveld op de proppen.

De Boys mogen aftrappen en hebben zowaar 1:52 minuut balbezit, maar zoals verwacht heeft Best Vooruit toch wel het meeste balbezit, maar zonder echt grote lansen te creëren. Maar de eerste de beste kans voor de Boys is in de 13e minuut meteen raak: 0-1. Elf minuten later, tevens elf minuten voor rust is mag Best Vooruit ongehinderd uithalen in het strafschopgebied van de tricolores en is het 1-1.

Tijdens de opvallend-donkergekleurde-thee-pauze moeten de Boys vijf nieuwe spelers inbrengen, want ook zij betalen contributie. Een enorme tactische operatie met positiewisselingen die in een paar minuten geklaard wordt. Nu nog afwachten of het ook werkt.

Voorlopig nog niet want na acht minuten is het door een kopbal 2-1 voor de thuisploeg en 11 minuten later komt een van de rood-zwarte voorwaartsen bij toeval heel gelukkig in balbezit, maar hij maakt het wel goed af: 3-1.

Wedstrijd gelopen? Echt niet! Acht minuten voor tijd wordt de verdediging van Best Vooruit binnen hun eigen zestien stuk gespeeld en met dit knap stukje vierkante-meter voetbal is het 3-2 en is de spanning ineens weer helemaal terug. Alles of niets voor de Boys en zij vervangen een verdediger voor een aanvaller. Best Vooruit moet dan terug en houden een mensenmassa achter de bal. Maar als de goed leidende scheidsrechter voor het einde fluit staan de Boys toch met lege handen. Maar dat is van korte duur, want na afloop krijgen de Boys in de kantine van Best Vooruit een schaal uitgereikt, niet zomaar een kampioensschaal, maar een heuse schaal met bitterballen. Er kunnen maar weinig ploegen -misschien wel geen- zeggen dat zij een schaal bitterballen hebben gescoord in het rood-zwarte hol van de leeuw. Toch nog een mooi einde van een voetbaldag.

27 februari 2016: Wilhelmina Boys A - Braakhuizen A  3 - 2  (ruststand 1 - 1)

Na een paar goede wedstrijden speelden de Boys vorige week een belabberde wedstrijd tegen Brabantia. Vandaag moet dan eerherstel volgen tegen een van de veteranenelftalen van Braakhuizen, ditmaal team A en dan is het maar afwachten wie daar allemaal in spelen.

Wedstrijden tegen Braakhuizen laten zich niet voorspellen, dus is het afwachten. Maar met het zonnetje op het hoofdveld moet het een mooie voetbalmiddag gaan worden.

Na elkaar een paar minuten te hebben afgetast weet een van de Boys na maandenlange blessureleed zijn leed nog te vergroten door een curieus eigen doelpunt, waarbij de bal tergend langzaam richting doel rolt en iedereen elkaar aankijkt met de vraag wie de bal nog gaat tegenhouden. Het lijkt verdacht veel op een nieuw geval van matchfixing, maar het betekend wel 0-1 in de achtste minuut.

De Boys hebben even de tijd nodig om deze klap boven te komen, maar in de 22e minuut komen zij toch op gelijke hoogte met de 1-1.

Nog voor rust lijkt Braakhuizen weer opnieuw de leiding te nemen als een schot door een eigen speler van richting wordt veranderd en waarbij de bal in het doel verdwijnt. Maar staat de bewuste speler op het moment van het schot in buitenspelpositie? De meningen zijn verdeeld, maar de enige die het goed kan beoordelen is de grensrachter en daarom neemt de scheidsrechter zijn advies over. De buitenspelregel is een mooie, maar ook intelligente spelregel, die moet blijven bestaan, al zal er altijd onenigheid over blijven bestaan.

Snel na de thee komt Braakhuizen toch op een 1-2 voorsprong, maar de voorsprong is van korte duur, want twee minuten later is het al weer 2-2.

Dan volgt er een mooie en interessante periode, want beide partijen nemen geen genoegen met één punt en spelen volop op de aanval met het gevolg dat beide partijen meerdere kansen krijgen om op voorsprong te komen. Het is afwachten aan welke kant de goal gaat vallen.

Het einde van de wedstrijd nadert en het lijkt toch op een gelijkspel uit te lopen, maar twee minuten voor tijd wordt een Boys-schot door een Braakhuizense verdediger van richting veranderd waardoor de keeper kansloos is en de Boys met een 3-2 overwinning aan de haal gaan.

Maar eerlijk is eerlijk, het kwartje had ook de andere kant op kunnen vallen.

Niettemin een goede opsteker voor de Boys, want de volgende wedstrijd is tegen aartsrivaal Best Vooruit, ook bekend als dat rood-zwarte gespuis aan de andere kant van het spoor.

20 februari 2016: Brabantia - Wilhelmina Boys A  3 - 1  (ruststand 2 - 1)

Henk Fraser, trainer/coach van ADO-Den Haag was ruim een kwartier aandachtig toeschouwer van de veteranenwedstrijd Brabantia - Wilhelmina Boys.

Het is nog steeds onduidelijk of hij daadwerkelijk versterkingen heeft gezien voor zijn team, hij maakte wel veel mobiele aantekeningen.

Van een rechtlijnig beleid is op dit moment nog geen sprake bij Brabantia! 

Er zijn van die wedstrijden die je zo snel mogelijk wil vergeten, maar op een of andere manier niet vergeet. Het is mistroostig en druilerig weer, het veld is hobbelig en de materiaalman heeft geen echt rechtlijnig beleid. En ene Henk Fraser, trainer/coach van ADO-Den Haag die staat te scouten!!

Daar sta je dan, met maar liefst vijf wissels te kou kleumen, terwijl tegenstander Brabantia het eerste kwartiertje met tien man de strijd aan moest gaan.

Met net elf man hebben de Boys de laatste weken goede wedstrijden weten te spelen, maar met het luxe probleem van vandaag weten zij geen raad.

In de tweede minuut komt de thuisploeg al op 1-0, of het een verdwaalde voorzet was of een bekeken schot, daar zijn de geleerden het nog niet over eens.

Ondanks het belabberde spel komen de Boys na een kwartier och op gelijke hoogte, maar de vreugde is van korte duur als vier minuten later een vrije trap van Brabantia over de muur wordt gekruld. De 2-1 is tevens de ruststand.

Na de thee voetballen de Boys een stuk offensiever, maar het gewenste effect blijft uit.

Halverwege de tweede helft dringt Brabantia (al of niet buitenspel) door de Bestse verdediging heen en kan het gevaar alleen onreglementair worden voorkomen. De penalty is goed voor 3-1.

Niet veel later dringen de Boys door de Brabantiaanse verdediging heen op weg naar de aansluittreffer, maar dan ontstaat er een opstootje waar één man het verpest voor alle andere spelers. De scheidsrechter staakt de wedstrijd veertien minuten voor het verstrijken van de reguliere speeltijd.

Na de wedstrijd toch een derde helft zonder rancunes in de kantine van Brabantia, maar de kans op een beter resultaat is de Boys wel ontnomen.

13 februari 2016: Blauw GEEL '38 - Wilhelmina bOYS a   3 - 4  (RUSTSTAND 1 - 3)

Het is even wroeten in het geheugen van de Boys naar de laatste wedstrijden tegen de veteranen van Blauw Geel ’38. Uiteindelijk komen we in de vorige eeuw uit.

2 mei 1998: Blauw Geel ’38 – Wilhelmina Boys 1-3.

27 november 1999: Wilhelmina Boys – Blauw Geel ’38 2-3.

Het waren spannende uitslagen in het voordeel van de bezoekende teams en na al die jaren is het vandaag niet anders. Maar het kunstgrashoofdveld met die uitstekende verlichting zal er toen nog niet geweest zijn.

Hoewel het blessurespook bijna verdwenen is, zijn er nog wel veel Boys op hoogtestage (après ski!!) in de Oostenrijkse alpen te vinden, maar met elf echte veteranen en een jonge stagiaire kan de tocht naar Veghel toch doorgaan.

Ook het elftal van Blauw Geel bestaat uit echte veteranen en op de quizvraag hoe oud hun keeper zou zijn varieerde de antwoorden van 61 tot 93 jaar. Niettemin wist hij al na een paar minuten zijn doel knap schoon te houden bij een één-op-één situatie. Dit gaf de thuisploeg een boost want via een slecht afgeslagen hoekschop komt een blauw-gele speler ook in een één-op-één situatie en het is in de 12e minuut 1-0 voor de thuisploeg.

Even zijn de Boys aangeslagen maar slaan in de 21e en 23e minuut keihard terug met twee afstandsschoten, waarvan een het predicaat “vreselijke zwabberbal” niet zou misstaan, het is 1-2. Vier minuten voor rust wordt het zelfs 1-3 en lijkt de wedstrijd vroegtijdig beslist.

Gezin het hoge zoetgehalte van de thee kan geconcludeerd worden dat de suiker ergens in Veghel in de aanbieding geweest moest zijn.

Of het aan de thee lag weet niemand, maar de thuisploeg begint voortvarend aan de tweede helft en komt binnen tien minuten op 2-3 en wordt het toch weer een wedstrijd.

Er komt ruimte voor de Boys, maar meerdere keren wordt een overtal-situatie niet goed uitgebuit, toch komen zij bijna halverwege de tweede helft op 2-4 na een goed uitgespeelde aanval, waarbij de Boys de bal veroverde in een duel waarvoor de scheids had kunnen fluiten. Daar had Blauw Geel ’38 ’n punt!

Maar ruim tien minuten voor tijd komt Blauw-Geel ’38 met een nieuwe aansluittreffer op 3-4, maar daar blijft het bij, want hun kruit was hiermee voorgoed in deze wedstrijd verschoten.

Na een voetbalvrij weekend vanwege de carnaval was het weer lekker om in de wei te staan (tegen een sportieve tegenstander).

30 januari 2016: Wilhelmina Boys A - de Valk   7 - 2  (ruststand 2 - 0)

Niet alleen het weer was erg wisselvallig, ook het aantal aanwezige spelers veranderde van minuut tot minuut in het laatste uur voor de wedstrijd. Drie afmeldingen op de speeldag, twee administratieve foutjes van de leider/lijder (de jaren gaan tellen!!) en twee afgemelde spelers die alsnog kwamen opdagen. Ondertussen waren er ook nog drie zonen opgetrommeld, waarvan er een na loting weer een naar huis kon (sorry Rico!!). Misschien had hij beter kunnen blijven kijken, want de Boys speelden hun beste wedstrijd van het seizoen en had hij wat kunnen leren vanaf de tribune/dug-out.

En dat tegen de Oud Valken zoals de veteranen van de Valk zichzelf noemen, normaal gesproken een horde die de Boys niet of nauwelijks kunnen nemen. Oké, ze hadden geen wissels (en dus ook geen grensrechter) en speelden door een blessure een groot gedeelte van de wedstrijd met tien man, maar toch.

Al in de vierde minuut komen de Boys op voorsprong door een kolderiek moment van de Valkenswaardse goalie, het was geen uitgespeelde kans, maar wel een met de oplettendheid van een spits met een oogje voor de goal.

Dan golft het spel lang op en neer met kleine kansjes over en weer, maar een minuut voor de thee is het wel raak, een uithaal vanaf 22 meter gaat met een grote boog over de keeper en slaat onder de lat in. Zelfs een oude valk complimenteerde de schutter en vertelde hem dat hij beter kon stoppen op het hoogtepunt. Maar hij gaat nog wel een tijdje door en gaat steeds meer naast zijn schoenen lopen.

Twee doelpunten in de eerste helft, maar in de tweede helft gaan alle remmen los. Niet alleen de regen/hagel komt met bakken uit de hemel, ook de doelpunten vliegen je om de oren. Maar liefst vier doelpunten in zes minuten, eerlijk verdeeld over beide teams.

Eerst weten de oud Valken nog de aansluittreffer te maken, maar een minuut later komen de Boys op 3-1 dankzij een subtiel hakballetje achter het standbeen. En als een paar minuten later een afstandsschot hard inslaat is het zelfs 4-1. Maar heel snel herpakken de gasten zich, want een minuut later is het 4-2.

Dan volgen er acht doelpuntloze minuten, maar dan gaat het gas er weer op. Geen wissels en maar tien spelers gaan de oud Valken dan opbreken. Twee diepe passes vanaf de linkerkant betekenen in de 16e en 20e minuut van de tweede helft voor 5-2 en 6-2, waarvan een uit een eigenlijk onmogelijke hoek in het net verdwijnt.

Inmiddels was het opgehouden met regenen en kon de scheidsrechter zijn bril weer opzetten, nadat hij eerder door een gebrek aan ruitenwissers zijn bril in de dug-out had gedeponeerd. Een oude valk probeerde de scheidsrechter nog te overtuigen dat er geen doelpunten waren gevallen tijdens dat brilloze kwartiertje. Echter zonder succes.

Zeven minuten voor tijd valt het laatste doelpunt van de wedstrijd en is 7-2 de einduitslag.

Dat de Boys hun gasten uit Valkenswaard na afloop niet de traditionele schaal met snacks konden geven vanwege de onverwachte vroege sluiting van de kantine is een smetje op een leuk en sportief potje voetbal.

Volgende week zaterdag carnaval en de zaterdag erop wordt Blauw Geel ’38 de dupe van de dadendrang van de Boys.

23 januari 2016: Wilhelmina Boys A - Essche Boys  1 - 4  (ruststand 1 - 2)

Essche Boys is een leuke ploeg om tegen te spelen, maar wel een pittige tegenstander. De geschiedenis gaat terug tot 3 maart 2005. Beide ploegen hebben vanaf deze datum acht keer tegen elkaar gespeeld, eenmaal was het een gelijkspel, maar in de overige zeven wedstrijden gingen de Essche Boys met de winst aan de haal. En het doelsaldo over die acht wedstrijden? 9-32!!

Maar eens moet het toch lukken? Vandaag is het zo’n dag. Goed voetbalweer op het hoofdveld.

En warempel …. in de vijfde minuut komen de Wilhelmina Boys zowaar op voorsprong, het is een beetje hotse-knotse voor het vijandelijke doel, maar het wel 1-0.

De thuisploeg weet goed partij te geven en krijgen ook nog kansen op meer, maar ook de gasten krijgen kansen en is het een lekkere pot. Halverwege de eerste helft spelen de Bestse Boys opvallend vaak in de voeten van de tegenstander. Beide ploegen hebben gestreepte shirts en het wordt stee donkerder of is het toeval?

In de laatste zes minuten van de eerste helft slaan de gasten hard toe en gaan zij ineens met een 1-2 voorsprong naar de thee.

Wilhelmina Boys gooit er dan drie verse krachten in om het tij te keren. Ook het begin van de tweede helft gaat gelijkwaardig op, maar halverwege de tweede helft slaan de gasten opnieuw toe met twee doelpunten in zes minuten. Eenmaal dankzij een pingel vanaf 11,15 meter en vervolgens met een harde kopbal. En zo gaat de winst opnieuw naar Esch. Maar er komt een tijd ……….

Blijven trainen mannen!!

9 januari 2016: Wilhelmina Boys A - Oirschot Vooruit  2 - 2  (ruststand 1 - 0)

Het is traditie en we gaan er mee door, maar de uitslag van de Nieuwjaarswedstrijd vergeten we maar even. Vooraf weet je dat het een ongelijke strijd is.

Maar vandaag gaan we over tot de orde van de dag. Al eeuwen zijn Best en Oirschot rivalen en dat zijn ze in het voetbalwereldje niet vergeten. Natuurlijk worden moord en doodslag niet meer toegepast, er is zelfs respect voor elkaar. Sterker nog, na de wedstrijd wordt er samen een pint bier gedronken of het nu selectie-elftallen betreft of recreatie-elftallen. Maar van oudsher wil je niet van elkaar verliezen en zijn de wedstrijden vol strijd.

De wedstrijd tegen Oirschot Vooruit speelt zich vandaag af op het D-veld, niet het veld waar je normaal gesproken topwedstrijden ziet, maar omdat ook het eerste en het tweede elftal een oefenwedstrijd spelen worden de veteranen verbannen naar het achter de kantine gelegen veld.

Maar wie de hele dag op het sportpark is geweest, weet dat de veteranenwedstrijd deze dag de lekkerste pot was, waarbij de wedstrijden van de selectie verbleekte.

Er was passie en strijd, vijftien man bij de Boys die een basisplaat wilden hebben, Tja, dan wil je wel.

Ook Oirschot Vooruit gaat ervoor, het is een echt veteranenelftal met mooie grijze haardossen.

De Boys beginnen sterk en weten al snel de nodige kansen te creëren, maar de Oirschotse ballenstopper is vandaag in beste doen.

Op het moment dat Oirschot meer in de wedstrijd komt slaan de boys toe. Uit een schitterende aanval die je verder op de Europese velden zelden of nooit ziet is het in de 22e minuut 1-0 voor de Boys.

Tijdens de thee worden bij de Boys vijf spelers vervangen, niet omdat ze niet goed genoeg zouden zijn, maar omdat die vijf invallers ook contributie betalen.

Feit is wel dat er na rust een elftal op het veld staat wat nog niet ingespeeld is met het gevolg dat het na 43 seconden gelijk is: 1-1.

Dan ruiken beide elftallen toch de winst en spelen beide elftallen dan ook daadwerkelijk om die winst.

Tien minuten na rust komt ineens de voorsprong voor de Boys letterlijk en figuurlijk uit de lucht vallen als een afstandsschot over de keeper tegen de lat beland, maar alsnog via het lichaam van de keeper de doellijn passeert. 2-1!!

Oirschot laat het daarbij niet zitten en gaat op jacht naar de gelijkmaker en krijgen daarbij ook kansen, maar door de ruimte die er ontstaat krijgen ook de Boys kansen.

Tien minuten voor tijd komt Oirschot Vooruit toch nog op de 2-2 en in de laatste minuut laten zij nog een enorme kans op de overwinning liggen.

Na afloop zijn beide partijen het er over eens dat het gelijkspel een terechte uitslag was.

Het was reclame voor het veteranen voetbal, twee fanatiek strijdende ploegen in een sportieve pot.

Voor een groot deel van de Boys is die dag nog niet voorbij, samen met ongeveer 8.000 andere enthousiaste muziekliefhebbers is het genieten in het Eindhovense Klokgebouw tijdens de grootscheepse party met muziek uit de jeugd van de veteranen. Maar voor de Boys is dat ook het verhaal van de tien kleine negertjes en bleven de sterken het langste over. Het was een mooie maar zware dag.

3 januari 2016: Wilhelmina B. vet. A - Wilhelmina Boys A1  0 - 11 (ruststand  0 - 7)

Tja, wat moet je ervan zeggen? Het is een traditie en tradities mogen niet verloren gaan. Dus gaat de Nieuwjaarswedstrijd tussen de veteranen en de A1 gewoon weer door en vliegen de doelpunten je om de oren.

Oké, het zou niet goed zijn als de oudjes van de junioren winnen, maar de veteranen geven vandaag wel heel veel cadeautjes weg en waren de dubbele cijfers niet nodig geweest.

Aan de supporters lag het vandaag niet, de spelersvrouwen schreeuwen hun longen uit het lijf en de “oh’s” en “ah’s” vliegen over de tribune.

Met een stafschop komt A1 in de zevende minuut aan de leiding en dan gaat het hard, de wedstrijd duurt maar 2x 30 minuten, maar de ruststand is 0-7. Een afgang dreigt.

Maar met trainer Juul Ellerman bij A1 in de gelederen loopt het in de tweede helft minder gesmeerd.

De veteranen weten maar liefst 22 minuten de stand vast te houden, maar in de laatste acht minuten loopt de stand toch op naar 0-11.

Gauw vergeten en op naar de Nieuwjaarsreceptie in de kantine en die zal tig keer langer duren dan de wedstrijd. Zelfs de spelersvrouwen zijn aan het lappen geslagen en eindigen hun middag met een positief saldo. Dat zal er dan volgende week flink opgaan tijdens de party in het klokgebouw.

19 December 2015: Wilhelmina Boys A - Spoordonkse Boys  5 - 1  (ruststand  3 - 1)

Na drie ongeslagen wedstrijden staat vandaag de laatste wedstrijd van het kalenderjaar voor de deur. Het is een thuiswedstrijd voor de Boys tegen de Spoordonkse Boys. Wedstrijden tegen deze sympathieke tegenstander gaan vaak gelijk op.

Vanwege het verdere programma op het complex wordt de wedstrijd gespeeld op het niet favoriete oude kunstgrasveld met matige verlichting. Toch zal de wedstrijd verre van matig verlopen.

De Boys heeft een aantal afmeldingen van verdedigend ingestelde spelers, er zijn weliswaar voldoende spelers, maar het basisteam telt maar liefst vier spitsen. Hoe zal dat gaan verlopen?

Het begin is voor de gasten uit Spoordonk, maar keeper Frans weet voorlopig met veel verve zijn doel schoon te houden. Toch komt Spoordonkse Boys in de 13e minuut met een goed uitgespeelde aanval op 0-1 door hun bepalende middenvelder André van Gerven die even later met lichamelijke klachten het veld zal verlaten.

Enkele minuten later komt Ellen, de vrouw van spits Stefan kijken. En Stefan dacht “nu moet ik natuurlijk wel iets laten zien”’ en begint aan een solo van rechts naar links en haat dan genadeloos uit: 1-1. John v. B. laat nog even aan de scheids weten dat de assist van hem was.

En dan zijn de Boys los, in de 24e minuut tikt Stefan een voorzet van de altijd bikkelende Bins binnen en is het 2-1. Twee minuten later is het weer raak als een diepe bal van Tinus door de doelman verkeerd wordt beoordeeld en Stefan de bal simpel in de touwen kan werken: 3-1. Een zuivere hattrick waarvoor hij in de rust een publiekswissel krijgt. Bartje vervangt hem. Bartje is een soort speelgoedje waar een veer in zit die je heel hard op moet draaien en die dan op onnavolgbare wijze op het hele speelveld te rond toert en heel veel vuil werk opknapt. Tegenstanders worden doodziek “da kutmenneke” zoals een van de Spoordonkse Boys Bartje typeerde. Na de thee speelt de thuisploeg het slim uit en laat het de Spoordonkse Boys komen zonder dat ze gevaarlijk kunnen worden. Het verdedigende blok bestaande uit Tinus, Ron, Sander, Appie, Perry en John. v. B. scoren een ruime voldoende tot goed.

In de laatste tien minuten gaat het gas er nog even op, John S. bediend Roeland die genadeloos uithaalt en het is 4-1. En nog is de koek niet op, Stefan mag nog even meedoen en in de snel uitgevoerde aanval mag hij de assist geven op John S. voor de 5-1 zorgt wat tevens de einduitslag is. Een goed resultaat om het jaar af te sluiten. Na de traditionele snacks en biertjes verplaatst het gezelschap zich naar de andere kant van Best voor de eveneens traditionele kerstborrel in het bijzijn van hun partners. Tegen middernacht fietst uw verslaggever met een goed gevoel naar huis. En 3 januari? Dan pakken we A1!

11 december 2015: Wilhelmina Boys A - Brabantia  2 - 1  (ruststand  2-0)

Gezien het geringe programma wordt de wedstrijd een uur naar voren geschoven, maar omdat het hoofdveld bezet is ontstaat er een discussie op welk veld dan wel te spelen. Uiteindelijk wordt er gestart op echt gras en wordt de tweede helft gespeeld op het achter de kantine gelegen verlichte kunstgrasveld in verband met de invallende duisternis. Brabantia moet het zonder wissels doen en dat zal ze opbreken. In de eerste helft is het eenrichtingsverkeer richting het Brabantiaanse doel. Je speelt zo goed als de tegenstander het toelaat wordt er weleens gezegd, maar in de eerste helft is dit zeker het geval. In de 12e en 19e worden fouten in de verdediging knap afgestraft en zo gaan de Boys met een 2-0 voorsprong naar de thee.

De tweede helft gaat voor de Boys een stuk moeizamer, of het door de andere grasmat komt of door de invallende duisternis, we zullen het nooit weten.

Nu zijn het de gasten die het heft in handen nemen, maar bij de uitvallen van de Boys komt Brabantia wel een paar keer goed weg.

Acht minuten voor tijd wordt de verdiende aansluittreffer gemaakt en is het 2-1. Maar met vereende krachten wordt de overwinning toch binnen gehaald. Gezien de hele wedstrijd wel een terechte uitslag van deze sportieve wedstrijd.

Door het ontbreken van een gedeelte van de harde derdehelftkern gaan de festiviteiten na afloop als nachtkaars uit en is iedereen vroeg thuis. Ach, af en toe een keer leven als een profvoetballer kan geen kwaad. Tenslotte staat er komende zaterdag weer een wedstrijd op het programma.

28 november 2015: Nederwetten - Wilhelmina Boys A  2 - 2  (ruststand  1 - 0)

Het is vandaag “the week after”. “The week before” hebben de Boys voorlopig achter zich gelaten en spelen de schermutselingen zich nu af achter de burelen van de besturen van beide verenigingen en dus “wordt vervolgd”.

En zo vervolgen de Boys vandaag hun wedstrijdencyclus in een uitwedstrijd tegen het veteranenteam van Nederwetten. Zoals het een gehucht beaamd is de ingang van het complex te vinden tussen de kerk en de plaatselijke caféuitbater.

Resultaten uit het verleden bieden geen garantie, maar deze hobbel moet normaal gesproken te nemen zijn voor de Boys.

Door het ontbreken van kunstlicht op het hoofdveld is het naastgelegen bijveld plaats van handeling en eerlijk is eerlijk, het is geen topveld, maar gezien de klimatologische omstandigheden van de laatste dagen valt het best mee en doet de verlichting niet onder voor het D-veld van de Boys. Bovendien zijn voor deze wedstrijd de lijnen opnieuw gekalkt. Dus vallen een aantal excuses om een eventueel minder resultaat te verbloemen al snel af. Oké, het paradepaardje van Nederwetten vlagt in de eerste helft bijna zijn arm uit de kom, maar je moet wat doen om warm te blijven, want het zijn natte en gure omstandigheden. Mede daardoor is het dorp niet uitgelopen voor deze wedstrijd, maar voor hen is er een troost. Ze hebben niet veel gemist.

Het spel is even mistroostig als het weer en de meeste hachelijke momenten spelen zich af voor het doel van de Boys en een Nederwettense voorsprong kan niet uitblijven, dus is het in de tiende minuut al 1-0. De wedstrijd kabbelt verder en het thuisfront bestookt de groepsapp om maar te weten te komen hoe groot de Boysse voorsprong zou zijn. Niet voor niets houdt de technische staf van de Boys het digitale netwerk voorlopig nog gesloten om te voorkomen dat de witte zakdoekjes snel uitverkocht zullen zijn en deze op de zwarte markt met recordprijzen hun weg zullen vinden.

Tot een kwartier voor tijd gebeurd er werkelijk niets om over naar huis te schrijven of het moet zijn dat de Boysse goalie een verdere vernedering weet te voorkomen. Dan zien de Boys ineens het licht. Omdat de vorige wedstrijd ruim een kwartier korter had geduurd is er natuurlijk een reserve opgebouwd en kan vandaag het laatste kwartier met dubbele energie in gegaan worden.

En ja hoor, in vijf minuten tijd komen de Boys van een 1-0 achterstand op een 1-2 voorsprong. Maar de vreugde is van korte duur en twee minuten later wordt het met een kolderiek moment voor de goal weer gelijk.

Anderhalve minuut voor het verstrijken van de reguliere speeltijd vindt de scheidsrechter het genoeg geweest en fluit met een drietoon voor de laatste keer.

Dan naar de plaatselijke kantine waar design en retro in een mengelmoes het interieur vormen. In de derde helft kan Nederwetten het hoge tempo van de Boys niet meer volgen en vallen ze een voor een af. Enkele culinaire hoogstandjes uit de plaatselijke kantine vervolmaken vandaag het bezoek aan het pittoreske Nederwetten.

Ach, voetbal is maar een spelletje, meedoen is belangrijker dan winnen.

21 november 2015: Wilhelmina Boys A - Gestel B  3 - 3  (ruststand  1 - 2)

Op 5 september j.l. spelen de Boys hun eerste “competitiewedstrijd” van het seizoen uit tegen Gestel, na een 5-0 achterstand in de rust wordt het uiteindelijk 6-1. Dus vandaag tijd voor revanche.

Makkelijker gezegd dan gedaan, want het blessurespook en andere afmeldingen nemen nog steeds bezit van de Boys. Noodgedwongen maken twee jonge senioren deel uit van het elftal, maar ja, dat is altijd beter dan de wedstrijd te laten cancelen.

Gestel begint voortvarend, het pingelen wordt af en toe wel eens te ver doorgevoerd, maar met veel beweging en snelheid is er voortdurend dreiging op de speelhelft van de Boys. Toch zijn het de Boys die met een snelle en perfect uitgevoerde counter in de 8e minuut op 1-0 komen.

Maar met doelpunten in de 19e en 23e minuut gaan de bezoekers wel met een 2-1 voorsprong naar de thee. En eerlijk gezegd is die voorsprong ook wel verdiend.

De tweede helft is van een heel andere orde. Al na drie minuten is het weer gelijk (2-2) als bij geklungel in de Gestelse verdediging de bal wordt ontfutseld.

Maar de vreugde is van korte duur, vier minuten laten komen de gasten weer op voorsprong.

Halverwege de tweede helft slaat de vlam in de pan als de Boys weer op gelijke hoogte komen (3-3). Wordt de keeper daarbij gehinderd binnen het keepersgebied? De meningen hierover zijn verdeeld. Wat er daarna gebeurd hoort niet thuis op het voetbalveld, de emoties lopen bij een klein aantal spelers (te) hoog op en de scheidsrechter kan om erger te voorkomen niet anders dan de wedstrijd staken.

De derde helft is daarna van korte duur, niemand heeft er nog echt zin in. Waar gaat het eigenlijk nog om?

14 november 2015: Wilhelmina boys A - e.m.k.  0 - 2  (ruststand  0 - 2)

Na de vele afzeggingen van de laatste weken mag de opkomst vandaag goed genoemd worden, de vele pijntjes zijn aan het verdwijnen of is het die aangekondigde “verrassing” die na de wedstrijd zal plaatsvinden de oorzaak van die grote opkomst is?

Maar natuurlijk moet de wedstrijd nog even afgewerkt worden. “Appeltje, eitje” werd er vooraf geroepen! Op papier is dit inderdaad een wedstrijd waarbij de Boys een redelijke kans zouden moeten hebben, maar bij aankomst van de E.M.K. spelers is wel te zien dat er een aantal spelers bij zijn die voor de Boys onbekend zijn. En met dat Pools-Duitse accent liggen je roots ook niet in het Nuenense kerkdorp Eeneind.

Vandaag is er ook een verrassing vooraf met de rentree van Enrico na anderhalf jaar blessureleed, maar zijn rentree verloopt anders dan vooraf gehoopt, de uiteindelijk geplande tien minuten worden uiteindelijk een halve wedstrijd en het voelt goed aan.

Door al die personele wijzigingen bij beide teams gaat de wedstrijd gelijk op met kansjes over en weer.

Er wordt wel wat geklaagd over die Eeneindse vlagger in de eerste helft, maar dat is gewoon een ervaren en professionele goed meelopende vlagger die daar voor geleerd heeft.

Twee minuten voor rust komt E.M.K. op een 0-1 voorsprong en is het aan de Boys om in de tweede helft er een schepje boven op te doen.

In de verslagen van dit seizoen is al meerdere malen vermeld dat als je zelf niet scoort, de tegenstander het wel doet en zo is het vandaag ook. Het aluminium en de doelman voorkomen meerdere malen de gelijkmaker en zo valt de goal in de elfde minuut na rust aan de andere kant en het is 0-2.

Toch zijn de Boys dicht bij de aansluittreffer als de scheidrechter ziet dat de keeper een Boys aanvaller onreglementair naar de grond werkt en dus gaat de bal op de stip. Zoals gewoonlijk is er dan altijd wel een beetje protest, zoals ook nu. Maar tot grote verrassing van alles en iedereen protesteert de Boys-aanvaller het meest en verteld dat hij weggleed op het natte kunstgras en dat er van een pingel geen sprake is. Zo gezegd, zo gedaan en gaat het over. Wel vertelde de Boys aanvaller er ook bij dat als het tegen Best Vooruit was geweest ………. de penalty wel door was gegaan. En zo hoort het ook!

Uiteindelijk staan de Boys met nul punten, waar een gelijkspel beter op zijn plaats zou zijn. Maar dat is het spreekwoord “je krijgt niet altijd wat je verdiend”.

Na afloop in de kantine krijgen een aantal personen wel wat ze verdienen. De verrassing blijkt de huldiging te zijn van Frans, Perry, Tinus, John R. en John v. B. voor hun 250 gespeelde veteranenwedstrijden. Voor een aantal was de huldiging met terugwerkende kracht, want die zitten al rond de 300.

Een fotoreportage van deze huldiging is te vinden op de website onder de page “jubelarissen”.

31 oktober 2015: Wilhelmina Boys A - Wilhelmina Boys B  4 - 3  (ruststand  4 - 1)

Is het maar een spelletje of niet? Vanmiddag duidelijk niet tijdens de clash tussen de beide veteranenteams van de Wilhelmina Boys, beide partijen willen niet van elkaar verliezen en dat is te merken. Waar team A het veteranenvoetbal al vanaf 1971 tot kunst verheft, staat team B iets meer dan een seizoen op het veld. Eerder dit kalenderjaar (28 februari) stonden beide teams voor het eerst tegenover elkaar en werd dit vriendschappelijke partijtje door team A met 2-1 gewonnen. Maar vandaag wordt het echt menens, want het is een door de KNVB vastgestelde “competitiewedstrijd”.

Bij de bookmakers is team B favoriet omdat de meeste voetballers daar in het verleden op een redelijk niveau een balletje hebben getrapt en de laatste weken goed op dreef zijn, terwijl team A een groot aantal recreanten van nature herbergt. Niettemin oogt ook team B een beetje recreatief  met hun witte kousen, lichtblauwe kousen, donkerblauwe kousen en afgezakte kousen zonder scheenbeschermers. En wat de denken van de leeftijd, bij team A heeft de basis elf van vandaag een gemiddelde leeftijd van 49 jaar!!

Team A heeft te maken met een heuse blessuregolf en heeft tot een half uur voor de wedstrijd maar precies elf spelers tot hun beschikking. Maar dan staat daar ineens good-old Bins in het kleedlokaal van team A, hij heeft altijd spijt gehad van zijn overgang naar team B en op zijn knieën smeekt hij met team A te mogen meedoen. Het is hartverscheurend en mag daarom meedoen. Omdat hij dit seizoen nog weinig heeft gespeeld met team B is zijn meedoen vandaag reglementair toegestaan.

Team B heeft meer balbezit, maar team A is in twee minuten dodelijk effectief. De 14e, 15e en 16e minuut zijn goed voor 1-0, 2-0 en 3-0. Achteraf is iedereen het er over eens dat het eerste doelpunt duidelijk buitenspel was, Maar ja, soms zit het mee en soms zit het tegen.

Opvallend is dat beide partijen in de eerste helftregelmatig de drukte opzoeken in plaats van de ruimte en als F-jes op een hoop staan.

Vier minuten voor rust wordt het zelfs 4-0, team A claimt dat de bal de doellijn al gepasseerd is, maar in de rebound is het zeker raak en is die discussie verder overbodig.

Twee minuten voor rust wordt het door een afstandsschot nog 4-1 en dat is het sein voor team B om na de thee vol gas te geven. Team A wordt dan ook volledig op eigen helft terug gedrongen en komt nauwelijks meer op de vijandelijke helft.

Team A levert dan wel een collectieve prestatie met hun werklust, maar de aansluitende doelpunten kunnen niet uitblijven en na 15 minuten in de tweede helft is het 4-2.

Team B draait de kraan nog verder open en een kleine tien minuten voor tijd wordt het door een omstreden doelpunt zelfs 4-3 als bij een corner een grote hoeveelheid spelers het doelgebied bevolken. Is de bal met de hand tegen de touwen gewerkt? Door de overbevolking in het doelgebied kan de scheidsrechter alsmede zijn assistent dit niet waarnemen. Tijdens de derde helft getuigen meerdere spelers van beide partijen dat de bal inderdaad met de hand in het doel is gewerkt. Zo kunnen beide teams een omstreden doelpunt op hun conto schrijven en is dat is dan mooi in evenwicht.

Conclusie, de onverzettelijkheid wint het vandaag van de kwaliteit, maar het had ook andersom kunnen zijn.

Het wordt nog een lange avond zodat ook de horeca winnaar is.

24 oktober 2015: R.K.G.S.V. - Wilhelmina Boys A  2 - 2  (ruststand  1 - 2)

Voor de tweede zaterdag op rij is het Nuenense grondgebied het strijdtoneel voor de Boys. Toen Bart er op gewezen werd dat er ook een toeristische route naar Gerwen bestaat was hij meteen enthousiast en op kilometers lange met kinderkopjes gestoffeerde landweggetje van Eckart tot Nederwetten is het genieten van al het moois op landgoed Soeterbeek. Dat een aantal voetballers geheel door elkaar geschut het Gerwense sportpark bereiken moet dan maar zo zijn.

In het kleedlokaal worden de Boys ontvangen door de voorzitter van de plaatselijke voetbalvereniging met de mededeling dat de wedstrijd tien minuten voor tijd zal worden onderbroken om afscheid te nemen van de Gerwense grensrechter. De zeventig jarige vlagger zou het allemaal niet zo goed meer zien, maar het heeft enige tijd geduurd eer ze hem daarvan hebben kunnen overtuigen. Na tien minuten spelen waren de Boys echter wel snel overtuigd.

Door de enorme aantal eikels die op het veld lagen, was het lopen wel eens onevenwichtig. Of dat de oorzaak is van het lichamelijke leed dat in deze wedstrijd ontstond is niet duidelijk, maar de al overvolle blessureboeg wordt in deze wedstrijd alleen maar groter. Wisselspelers fungeren vaak als grensrechter, in de eerste helft hebben door het gewissel maar liefst vier personen de vlag gehanteerd voor de Boys. En dan te bedenken dat Gerwen hun vlagger ook graag willen wissen, maar die wappert er voorlopig nog vol op los.

Niettemin begint de wedstrijd goed voor de Boys, want na 45 seconden staan zij al op voorsprong, maar daar lijkt het kruit dan ook meteen verschoten te zijn. Geklungel in de verdediging leidt tot een penalty in de elfde minuut en is het weer gelijk. Vanaf dat moment gaan een aantal ledematen van de Boys parten spelen, Knikkende knieën, vastzittende enkels, opspelende hamstrings en er is maar een wissel. Maar de Boys moeten door en vlak voor rust komen ze zelfs met een kopbal op een 2-1 voorsprong. Na de thee krijgen de Boys meer dan voldoende mogelijkheden om de voorsprong uit te breiden, maar het mocht niet zo zijn. Een hoofdrol daarbij is weggelegd voor de keeper van Gerwen die in de tweede helft plaats heeft genomen onder de lat. Volgens de geruchten zou het de keeper van het eerste elftal te zijn.

Tien minuten eerder dan het protocol voorschreef neemt de Gerwense gemeenschap afscheid van hun vlagger. In het bijzijn van zijn vrouw sprak de voorzitter nog enkele lovende woorden tot de scheids. Ietwat beduusd sjokt de hoofdpersoon het zwarte gat tegenmoet. Maar met een nieuwe grensrechter krijgt R.K.G.S.V. vleugels en is de gelijkmaker snel een feit. Bij deze 2-2 zal het blijven.

Tijdens de afscheidsborrel weet onze vaste rechtshalf weer een glas bier over de tafel te ledigen. Gaat dit een traditie worden?

Het allerlaatste nieuws is dat Rene waarschijnlijk de Boys gaat verlaten, want hij is in Gerwen achtergebleven om te onderhandelen met de voorzitter voor een overgang naar de groen-witte formatie. Zijn terugreis naar Best met de taxi zou volgens goed ingewijde kringen ook door die voorzitter betaald zijn. Wij houden u op de hoogte over de afloop van deze verrassende transfer.

17 oktober 2015: Nuenen - Wilhelmina Boys A  2 - 2  (ruststand  1 - 2)

Het herstel is ingezet met een aantal goede tweede helften (de derde helften gingen al langer goed!) en dus met goede moed op weg naar Nuenen waar Vincent van Gogh 130 jaar geleden kort na het onverwachte overlijden van zijn vader de “Aardappeleters” schilderde, thans is het beroemde schilderij te bewonderen in het Kröller-Müller museum in Otterloo op de Hoge Veluwe. Het is misschien wel een leuk teamuitje in plaats van een paar daagjes Antwerpen of de Algarve.

Voordat de laatste tactische tips worden uitgelegd wordt er door de coach verwezen naar de tactische informatieborden op de gang. Hierop staat te lezen wat de taken zijn op de verschillende posities. Na afloop van de wedstrijd wisten meerdere Boys te vertellen dat de informatie op de borden niet klopte, maar na een kort onderzoekje was het al snel duidelijk dat die bewuste spelers de borden helemaal niet gelezen hadden. Dan ben je ook niet echt met de wedstrijd bezig en dan krijg je dit soort resultaten.

De veteranen van de Boys gaan met hun tijd mee, zo zijn ze op één diabeet na ook allemaal actief op meerdere sociale netwerken zoals de groepsapp waarin zij de opstelling kunnen vernemen, maar verder is het ook nog wel een beetje behouden. Het merendeel heeft zwarte voetbalschoenen, waaronder een aantal originele kangoeroe lederen Copa Mundial’s die kort na het overlijden van Vincent van Gogh op de markt zijn gebracht. Maar sinds twee wedstrijden worden de veteranen van de Boys verblind door “andere tijden sport” in het kleedlokaal. De eerste knalgele voetbalschoenen worden gesignaleerd in het kleedlokaal. De verbazing wordt steeds groter, want wie is de eigenaar van dit oogverblindend product? Niet te geloven, de digibeet van het elftal! Het moet niet gekker worden.

Op weg naar het veld in de verste uithoek van het complex lopen de Boys langs het kunstgras hoofdveld waar een meidenwedstrijd bezig is onder leiding van een oude bekende wiens naam vaak voor kwam in oude veteranenverslagen. Hij kopte zijn eigen voorzetten binnen en paste verslagen aan, dat waren nog een tijden!

Over de wedstrijd kunnen we kort zijn. Al in de derde minuut komen de Boys op een kolderieke manier op voorsprong, de keeper denkt dat de voorzet van links op de paal of in het zijnet zou belanden. Maar niets is minder waar, hij krijgt de bal tegen zijn lichaam en zo caramboleert de bal in het net. Halverwege de eerste helft staat het weer gelijk. Twee minuten later komen de Boys weer op voorsprong (2-1) waarbij de keeper waarschijnlijk verblind is door een paar knalgele voetbalschoenen en dat is tevens de ruststand. In de tweede helft ligt het spelpeil op gelijke hoogte dan in de eerste helft. Er worden verkeerde keuzes gemaakt en als de keuze bij wijze van uitzondering wel goed is, wordt de bal slecht verwerkt. Ondanks het slechte spel van beide ploegen komen er kansen over en weer. Maar halverwege de tweede helft komt Nuenen op gelijke hoogte. Die 2-2 is tevens de eindstand. De frustratie zit hoog, daags er na worden twee veteranen-hooligans door de plaatselijk scheidsrechter achter de omheining verwezen. Het was bij een andere vereniging, maar wel in de gemeente Nuenen. Vincent van Gogh zag het aan, draaide zich om in zijn graf en vroeg zich af waar de naam “Nuenen-dwers” vandaan toch kwam.

10 oktober 2015: Wilhelmina boys a - Wodan  3 - 1  (ruststand  0 - 1)

Door omstandigheden kon uw verslaggever niet bij deze wedstrijd aanwezig zijn.

Volgens betrouwbare bronnen speelden de Boys een slechte helft en een heel goede helft. Je zou zeggen een kopie van de week ervoor, alleen is nu het resultaat beter.

3 oktober 2015: R.K.V.V.O. - Wilhelmina Boys A  3 - 1  (Ruststand  2 - 0)

Wedstrijd nummer 6 staat op het programma en bij winst kunnen de Boys weleens van het denkbeeldige rechter rijtje naar het linker rijtje kunnen verhuizen. De verhuizing van Best naar het voormalige Oers (Oerle) gaat met een grote boog om het vliegveld heen en dan nog even kruipdoor/sluipdoor, maar iedereen is op tijd bij R.K.V.V.O. Tenslotte is de concurrentie moordend, hoewel ……… de ziekenboeg en de recreatiebestemmingen zitten nog vol. En dan is er nog een speler die het nog niet weet of zijn lichaam het kan opbrengen, waarschijnlijk heeft hij dit nog nooit tegen zijn vriendin vertelt. Maar gelukkig zijn de oproepkrachten Brendy en Bart onderweg naar het voetbalveld. Laatstgenoemde heeft van zijn sponsor (AH) een nieuwe plastic tas gekregen en moet nu het “hamsteren” gaan uitdragen. 

In het kleedlokaal hangt een jolige stemming en dat is meestal geen goed teken. Oftewel “niet met de wedstrijd bezig zijn”.

En ja hoor, het is een herhaling van de week ervoor. Dezelfde minuut en dezelfde situatie, een kopbal uit een corner in de 5e minuut en de Boys staan met 1-0 achter.

Echt wakker geschut zijn de Boys niet door het doelpunt, het blijft een opeenstapeling van fouten en geheel in de lijn van de wedstrijd wordt het in de 14e minuut 2-0 omdat het woord “dekking” tijdelijk uit de Dikke van Dale is geschrapt

Waarschijnlijk zijn de Boys bij de tweede goal wel een beetje wakker geschud, want ze zijn vanaf dat moment wel met enige regelmatig op de vijandelijke helft gesignaleerd. Zelfs de doelpaal wordt op die helft  nog door een schot getoucheerd.   

Het is rust en op naar de thee die al voor de wedstrijd klaar stond, maar het zijn meer dan uitstekende thermoskannen. Met 2e graads brandwonden op de lippen starten de Boys als herboren aan de 2e helft. Was de eerste helft nog duidelijk voor de gastheren, de 2e helft is voor de Boys. Het is de dood of de gladiolen en het wachten is op een Boys goal. Na een kwartier in de tweede helft valt dan ook de aansluittreffer: 2-1. De Boys voeren de druk op en R.K.V.V.O. wankelt zowaar en het is wachten op de volgende goal voor de Boys. Opnieuw staat de paal in de weg.

Dan de laatste minuut, de thuisploeg verschijnt zowaar nog een keer voor het Bestse doel, ook zij raken de paal. Maar dan wel de binnenkant en het is 3-1.

Een gelijkspel zou op zijn plaats zijn, maar je krijgt niet altijd waar je recht op hebt.

Na het douchen snel na de kantine, want de brandende lippen moeten nog behandeld worden, daar blijken Dommelsch en vooral Jupiler uitermate geschikt voor te zijn. Diversen nummers van Rod Stewart’s album “Every picture tells a story” uit 1971 schallen door de speakerboxen, het is muziek uit de jeugdjaren van menig veteraan en enkele veteranen waren nog niet eens geboren. Rod zelf is inmiddels 75 jaar.

De stemming is weer even jolig als vooraf in het kleedlokaal, een aantal bierglazen gaan onbewust horizontaal over te tafel en volgens goed Grieks gebruik valt er ook nog een glas in gruzelementen. Het is tijd om naar huis te gaan, de plaatselijke kantine mag wat langer open blijven dan die van de Boys in Best volgens de voorschriften van de Bestse gemeente-ambtenaren. Of is hier sprake van burgerlijke ongehoorzaamheid? En die drie punten ………. die pakken de Boys wel als R.K.V.V.O. naar Best komt.

26 september 2015: Wilhelmina Boys A - best vooruit  0 - 4  (ruststand 0 - 4)

Tjonge jonge, wat was het een dolle boel “the day before”. Willen veteranen door kleine lichamelijke ongemakjes wel eens afzeggen voor een wedstrijd, als er iets te vieren valt zijn er geen ongemakjes meer te bekennen en gaat het gas er op.

Het was een goed feesie, de bruiloft van Sander en Jolinda. De funfoto’s van het feesie die zaterdagmorgen nog her en der te vinden waren en ook op FaceBook zijn weg gevonden hadden laten daar geen twijfel over bestaan.

Maar dan “the day after”, is het lichaam weer hersteld van die uitspatting of is er nog sprake van enige lichamelijke schade? Het gevolg is dat de bezetting bij de Boys op het laatste moment toch nog aan de lage kant is en de opstelling aangepast moet worden nadat het tactische speelplan was gemaakt. Maar het snelle omschakelen van plan A naar plan B is voor de veteranen van de Boys een beetje te veel van het goede. Wie dekt wie? En in de 5e minuut is het 0-1 voor Best Vooruit door een kopbal uit een corner. Veel hebben de Boys er niet van geleerd want de volgende goal valt op een identieke manier. Halverwege de eerste helft gaat het helemaal fout in vijf dodelijke minuten. 13e minuut 0-2, 15e minuut 0-3 en in de 18e minuut 0-3!! Dan toch maar alles in het werk stellen om een grotere nederlaag te voorkomen en misschien de eer te redden. De Boys krijgen zowaar nog enkele kansen in de verdere eerste helft.

Ook na de thee komen er nog kansen voor de Boys, maar de eer zal niet meer gered worden. En eerlijk gezegd, de kansen om te scoren waren groter voor Best Vooruit, maar bij hun voorwaartsen is de scherpte er ook al af. Uiteindelijk is de ruststand tevens de eindstand. Als beide elftallen hun kansen hadden benut was het iets van 3-9 geworden.

Het is een zware vrijdagavond(nacht) geweest en een zware zaterdagmiddag, dus is het een minder late derde helft geworden. Tja, ze zijn geen 18 meer!! Bovendien vertoeft veteranentaxichauffeuse Astrid met haar Kantinus nog aan de Costa del Sol. Tis mooi geweest, die “day after the day before”.

19 september 2015: Braakhuizen A - Wilhelmina Boys A  2 - 6  (ruststand 2 - 3)

Gaat het succes van vorige week een vervolg krijgen? De personele bezetting is er vandaag kwantitatief iets op achteruit gegaan, door enkele last-minute afmeldingen wordt op het laatste moment nog een speler van de B-selectie overgeheveld naar de A-selectie.

Veel ontzag heeft Braakhuizen niet voor de Boys, want de wedstrijd wordt afgewerkt op een zijdelings veldje. Voor een wisselbankje moeten de Boys zelf zorgen, maar gelukkig zijn een aantal motorvoertuigen uit Best uitgerust met inklapbare (of is het uitklapbare?) camping- c.q. visstoeltjes. Als dan ook nog het zonnetje doorbreekt is het als wisselspeler goed vertoeven langs de lijn. Je laat een van de meegereisde kinderen vlaggen en doe daarbij nog een lekker kopje koffie/cappuccino, het leven van een Boys-wisselspeler lijkt op het leven van God in Frankrijk. Jammer dat er in dat mooie Frankrijk zoveel Fransen wonen, maar dat is een ander verhaal.

Maar het wordt nog meer genieten op de bank, het is genieten van het spel van de Boys ……. positiewisselingen, individuele acties enz. enz. Ook de Braakhuizer goalie speelt de wedstrijd van zijn leven om zijn team voor een afgang te behoeden. In de 5e minuut is het al raak, 1-0 voor de Boys, zeven minuten later wordt het door een schoonheidsfoutje in de Bestse nog even gelijk (kleinigheidje hou je altijd). Maar in twee minuten tijd (28e en 30e minuut) lopen de Boys uit naar een 3-1 voorsprong en dat lijkt de ruststand te gaan worden. Maar dat valt even tegen, door de drang naar voren komen er te veel mensen voor de bal en daar profiteert Braakhuizen van en maken zij er in de laatste minuut voor rust toch nog een wedstrijd van met de 2-3. Dit zijn foutje die er uit moeten en is de deeltijdpensionariscoach dus genoodzaakt met twee wissels in de grijpen.

De Boys laten in de tweede helft al snel zien dat ze tips in de kleedkamer goed hebben begrepen. In de 4e minuut van de tweede helft maakt de stagiaire van veteranen B de 2-4 (het is ook zijn 4e speelminuut van het seizoen!!) en weer twee minuten later is het al 2-5.

Dan nemen de Boys gas terug en sparen zij zich voor de derby/kraker van komende zaterdag, de klassieker onder de klassiekers tegen het rood-zwarte gespuis uit Best-Oost.

Twee minuten voor het tijd volgt er nog een passend slot. Vele kilo’s lichter, dus veel kilo’s sneller komt hij -luid vragend om de bal- door op de linkerflank en verschalkt hij de keeper met een beheerst schot in de rechter benedenhoek: 2-6. De wisselspelers die toch al de dag van hun leven hebben, veren op en evenals vorige week schalt het “Johny, Johny, Johnny”, nu door de Geldropse wijk Braakhuizen en gedragen door een licht zuidwester windje wordt het geschal ook waargenomen in Mierlo.

Na de wedstrijd komen de pitchers bier op tafel en wordt Braakhuizen financieel gesteund door het afnemen van de benodigde kaartjes van het spelletje “eenentwintig”. Niemand heeft prijs, de flapjes worden weer voorzichtig dichtgeplakt en de kaartjes worden komende zaterdag doorverkocht aan de tegenstander uit Best-Oost ……… of we geven ze gewoon gratis weg in plaats van die schaal bitterballen.

12 september 2015: Wilhelmina bOYS a - nEDERWETTEN  4 - 0  (RUSTSTAND 3 - 0)

Na een gelijkspel en een nederlaag spelen de Boys hun eerste thuiswedstrijd van het seizoen en een overwinning zou wel eens als opkikkertje kunnen werken. Nederwetten zal daar dan de dupe van moeten worden, dit echte sportieve veteranenelftal uit het gelijknamige gehucht is nooit een echte hoogvlieger geweest in het regionale circuit.

De wedstrijd begint met enige vertraging omdat de voorwedstrijd van A1 te laat is begonnen, daarom spreken beide aanvoerders af om de wedstrijd in te korten tot 2 x 30 minuten.

Opvallend is de aanwezigheid van een groot aantal spelersvrouwen. Met de komende invoering van de “spelersvrouw van de maand” laten zij geen kans onbenut om toch zo snel mogelijk met deze titel aan de haal te gaan. Maar dat word je niet zomaar, eerst moet je een tijdje deel uitmaken van het veteranenpromotieteam of fungeren als cheerleader. Tja, @WBveteranenA zijn hot!

Behalve goed voetballen zijn veteranen A ook een sociaal team, bijna belangeloos (twee bladjes bier) staan zij Roeland af aan veteranen B om daar de personele problemen op te lossen, zijn meespelen heeft veel invloed op de uiteindelijke positieve uitslag.

Maar hoe vergaat het veteranen A? Een traditie wordt vandaag hersteld door weer te kunnen/mogen omkleden in lokaal 5. Vanaf de oprichting in 1971 tot een jaar geleden was dat het vertrouwde kleedlokaal en vandaag is het weer zover. Het is meteen te merken aan het spel, er is rust aan de bal en het spel speelt zich voornamelijk af op de Nederwettense helft.

Wel hebben de Boys een penalty nodig om in de 9e minuut op voorsprong te komen, maar dan gaat de score geleidelijk omhoog. In de 14e minuut wordt het 2-0 en in de 21e minuut 3-0. Vooral de vooractie van het derde doelpunt is van ongekende schoonheid, net voor de middellijn geeft de penningmeester van veteranen A met een sliding een diepe pas. De dames op de tribune gaan helemaal uit hun dak “Johny, Johny, Johny”.

Na de rust worden er te veel kansen gemist door de Boys om de score verder op te schroeven en vier minuten voor tijd komt alsnog het scorebord in beweging met de 4-0 wat tevens de einduitslag is.

Maar het meest heugelijke is de NUL, na drie jaar en vier dagen is de NUL weer terug. Destijds (8 september 2012) was het ook Nederwetten die toen met 9-0 werden heen gezonden.

Door een blessure keepte vandaag de zoon van ………… tja, wie is nu de beste keeper in huize Vermeer?

5 september 2015: Gestel b - Wilhelmina Boys A  6 - 1  (ruststand 5 - 0)

Een aantal trainingen en een oefenwedstrijd vormen de seizoenvoorbereiding van de Boys. Niets mis mee, maar dan komt die eerste officiële wedstrijd. In een kleine 30 uur moet er een wedstrijd gespeeld gespeelt worden tussen het verorberen van twee fusten bier door. Misschien wel leuk voor de teambuilding, maar om nou te zeggen ……… dit is een ideale voorbereiding!

Dan de wedstrijd zelf. Oké, het is niet echt zomers, maar een scheidsrechter in een wintersportoutfit is ook wel weer overdreven. Bovendien is het jammer dat niemand op de Gestelse bank als grensrechter wil fungeren, gelukkig heeft het geen invloed op de wedstrijd.

Gestel B is een nieuwe tegenstander voor de Boys en bij het betreden van het veld zien we een “gewichtig” elftal met daarin een verscheidenheid aan leeftijd, kilo’s en kwaliteiten, kortom …… een moeilijk in te schatten team.

Al snel na de aftrap vraagt iedereen zich af of het fustje bier van de avond ervoor niet te veel van het goede is geweest of dat Gestel nu zo goed is. Waarschijnlijk het eerste, want het langste balbezit voor de Boys in de eerste helft telt 21,63 seconden. Dafne Schippers werd hier overigens wel wereldkampioen mee.

Behalve het vele balverlies krijgt Gestel ook alle ruimte om aan te leggen voor een schot of voorzet.

Zo valt dan ook de 1-0 in de 10e minuut, vijf minuten later is het al 2-0 en in de 23e minuut is het met een uithaal die je maar eenmaal in je leven maakt 3-0. En dan lukt ook alles. Met een vrije trap die in de eredivisie niet zou misstaan wordt het na een half uur ook nog 4-0. Nog is de gifbeker niet leeg, een minuut later is een eigen doelpunt goed voor 5-0.

Tijdens de rust wordt geprobeerd het tij te keren met 5 wissels en de eerste minuten van de 2e helft lijkt dit een verbetering, maar al in de 4e minuut van de tweede helft wordt het 6-0. Dan heeft Gestel haar kruid verschoten en komen de Boys beter in de wedstrijd, maar de effectiviteit die de tegenstander in de eerste helft had hebben de Boys in de tweede helft niet.

Toch wordt ruim een kwartier voor het einde de eretreffer aangetekend die de eindscore op 6-1 bepaald.

Met nog een aantal feesten te gaan de komende tijd zijn de Boys geen titelfavoriet meer!!

De traditionele derde helft verloopt rustig, nog even met het elftal een biertje in de Gestel-kantine die op een paar verdwaalde Gestelnaren verder helemaal leeg is.

29 augustus 2015: Jong Brabant - Wilhelmina boys a  4 - 4  (ruststand 2 - 4)

 

Eindelijk de wei in. Na alle hoogtestages, trainingen, drie rondjes Gardameer en nog meer gelogen voorbereidingen in de benen is het dan zover. De een ziet er wat meer afgetraind uit dan de ander, waar bij de ene de nodige kilootjes verdwenen zijn, zijn er bij anderen kilootjes bij gekomen. Dat betekend dat het elftal toch nog in evenwicht moet zijn.

De opening van het seizoen vindt plaats in Berkel-Enschot, de thuisbasis van tegenstander Jong Brabant. Voor zover bekend is dit de eerste wedstrijd van de Boys in hun lange 41-jarige veteranengeschiedenis tegen Jong Brabant. Het is mooi en schitterend gelegen complex, leuke mensen, bosrijke omgeving, goed temperatuurtje en een lekker koel bier na afloop. De dag kan niet meer kapot!

Zonder goed te voetballen staan de Boys na 17 minuten al op een 3-0 voorsprong door een loepzuivere hattrick van een debutant. Zo zie je maar dat een goed scoutingsapparaat van onmisbare waarde is.

Ondertussen zijn er ook een aantal Jong-Brabant spelersvrouwen gearriveerd met een paar glazen koel bier.

Lijdzaam en jaloers kijken de wisselspelers en de technische staf van de Boys op de bank toe hoe deze lekkernij aan hun voorbij gaat.

De voorsprong is tegen de verhouding in en met de 1-3 en de 2-3 wordt het weer een wedstrijd.

Maar op slag van rust wordt het nog 2-4 voor de Boys.

Tijd voor een goed gesprek in het kleedlokaal.

Een van de spelers moet even iets kwijt of de kwaliteiten van de scheidsrechter, niet wetende dat deze scheidsrechter in de deuropening van het kleedlokaal staat. Dit allemaal tot grote hilariteit van het team. Maar het valt allemaal wel mee wat hij weet te vertellen.

Tijdens de rust laat een van de Boys-spelers weten gewisseld te willen worden omdat hij te weinig lucht heeft.

Wel neemt hij in de tweede helft een deel van zijn waardevolle spullen mee naar de reservebank.

Tja, weinig lucht ........... hoe zou het komen?

Na de gebruikelijke donderspeech weer terug naar het veld om de wedstrijd voort te zetten onder het motto “het hoeft niet mooi te zijn, het resultaat is heilig”.

Opnieuw krijgen de Boys redelijk wat kansen, maar een bekende spreuk is: “Als je zelf niet weet te scoren, dan …….”. En inderdaad, in drie minuten tijd is het ineens 4-4. Gelukkig mist de thuisploeg ook nog een aantal kansen en fluit de scheidsrechter ruim drie minuten te vroeg af. Het is mooi geweest voor de eerste keer en iedereen kan met de uitslag leven.

Nog even wat lappen en dan terug naar Best. Nog uitgeblust van de eerste en tweede helft gaan een aantal spelers toch aan de derde helft beginnen. Een voetbalgezin kan pas laat aan tafel gaan, tegen het middernachtelijk uur komt er nog een speler thuis om de barbecue aan te steken.

Ach …… voetbal is maar een spelletje!